Οι αλήθειες της νέας εποχής

Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει μπει ήδη σε μια νέα πολύ δύσκολη εποχή, που σηματοδοτήθηκε από την αποτυχία του Ολυμπιακού να διεκδικήσει φέτος την είσοδο του σε όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ. Σε συνδυασμό με τις αποφάσεις της UEFA για αναδιάταξη της δομής της διοργάνωσης προς όφελος των μεγάλων συλλόγων από τα τέσσερα πιο δυνατά πρωταθλήματα της Ευρώπης, η περιθωριοποίηση του ελληνικού ποδοσφαίρου σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, είναι σχεδόν βέβαια.

Τις επιπτώσεις τις βλέπουμε ήδη. Ο Ολυμπιακός για παράδειγμα προσπαθεί ήδη να καλύψει την τεράστια τρύπα που του δημιουργεί ο αποκλεισμός από το Τσάμπιονς Λιγκ, με την ολοκλήρωση όσο περισσότερων πωλήσεων μπορεί. Τελείωσε του Μαζουακού και τώρα πάει να δώσει και τον Ντουρμάζ.

Προφανώς και σε συνδυασμό με την πιθανή συμμετοχή σε όμιλο του Europa League και τα όποια έσοδα αυτή επιφέρει, κουτσά στραβά θα πλησιάσουν την κάλυψη των 20 εκ. Ευρώ της αναγκαστικής αύξησης μετοχικού κεφαλαίου, που επιχείρησαν να παρουσιάσουν σαν επένδυση. Δύσκολα όμως ολόκληρη.

Από εκεί και πέρα ούτε λόγος για αγορές παικτών. Ο Ολυμπιακός δεν αγόραζε στις καλές του εποχές, τώρα θα αγοράσει; Ξεκάθαρο είναι ήδη πως θα πάει με ελεύθερους και δανεικούς αποκλειστικά, όπως άλλωστε κάνει συνήθως, με εξαίρεση μεμονωμένες περιπτώσεις αγοράς παικτών, για τις οποίες όμως δημοσιεύονταν απίθανα ποσά. Πλέον είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πως ακόμη και τα επτά εκατομμύρια που υποτίθεται πως είχε κοστίσει ο Ρομπέρτο, ήταν μυθοπλασία.

ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκός είναι αλήθεια πως έκαναν κάποια μεγαλύτερα ανοίγματα, αλλά χωρίς σοβαρή προοπτική συμμετοχής στο Τσάμπιονς Λιγκ, ότι και να κάνουν στο πρωτάθλημα φέτος, όλοι όσοι βλέπουν καθαρά τα πράγματα μπορούν να καταλάβουν πως από το επόμενο καλοκαίρι θα προσπαθούν με κάθε τρόπο να το μαζέψουν. Αν όχι αρκετά νωρίτερα…

Δεν είναι μόνο πως πλέον τα έσοδα από το Τσάμπιονς Λιγκ γίνονται μια πολύ δύσκολη προοπτική για τις ελληνικές ομάδες. Είναι και το ότι συμμετέχουν σε ένα πρωτάθλημα που δεν τους φέρνει σπουδαία έσοδα. Την ίδια στιγμή που το κόστος του να διατηρείς ένα ακριβό ρόστερ έχει εκτιναχθεί στα ύψη λόγω της απότομης αύξησης του ποσοστού της εφορίας. Αυτό το τελευταίο ειδικά, είναι που κάνει τα πράγματα ακόμη πιο δραματικά.

Πολλοί παραπονιούνται για την οικονομική πολιτική της ΑΕΚ, αλλά δεν σκέφτονται πως με όλα αυτά τα δεδομένα ακόμη και το φετινό – γι’ αυτούς περιορισμένο – μπάτζετ της Ένωσης για το ποδοσφαιρικό τμήμα, με βάση τα αναμενόμενα έσοδα ακόμη και αν η ομάδα συμμετείχε σε όμιλο του Europa League, πάλι δημιουργούνται ελλείμματα, που φυσικά κάποιος πρέπει να καλύψει.

Όλα αυτά βέβαια είναι πολύ δύσκολο να κάτσει και να τα σκεφτεί σοβαρά ο μέσος οπαδός ή και απλά φίλαθλος ακόμη. Δεν είναι και αναγκασμένος εδώ που τα λέμε, αφού μιλάμε για ποδόσφαιρο και όχι για κάποιο θέμα ζωής και θανάτου. Άλλο όμως αυτό και άλλο να έχεις πείσει τον εαυτό σου πως στην ΑΕΚ δεν γίνεται κάτι που γίνεται με ευκολία αλλού. Το παραμύθι είναι ωραίο, αλλά πλέον δεν έχει δράκο.

Το ζητούμενο για τις ελληνικές ομάδες πλέον, είναι ποιός θα μπορέσει με δεδομένες όλες αυτές τις δυσκολίες να αντεπεξέλθει καλύτερα και να πλησιάσει με τις επίσης δεδομένες οικονομικές συνθήκες, το επίπεδο που θα του επιτρέπει να βλέπει μέσα στην επόμενη διετία κάποιες πιθανότητες να παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Αυτό για μένα θα κριθεί κυρίως σε δύο μέτωπα. Το πρώτο είναι η οικονομική «καθαρότητα». Ποιος δηλαδή θα είναι αυτός που στην προσπάθεια του αυτή δεν θα βρει αντίπαλο και σοβαρά προβλήματα από το παρελθόν που θα τον αναγκάζουν σε ακόμη πιο περιορισμένη αναπτυξιακή προοπτική. Εκεί η ΑΕΚ υπερτερεί αυτή την στιγμή.

Εκεί που δεν υπερτερεί ακόμη και χρειάζεται άμεση αναβάθμιση, είναι σε αυτό που θεωρώ δεύτερο μέτωπο. Την όσο το δυνατό καλύτερη οργάνωση στον αγωνιστικό σχεδιασμό, που επίσης θεωρώ πως είναι το στοιχείο που θα δώσει σοβαρό πλεονέκτημα σε όποιον το καλλιεργήσει σωστά.

Τα όσα έγιναν στον Ολυμπιακό με αφορμή απλά την μη δυνατότητα απευθείας συμμετοχής στο Τσάμπιονς Λιγκ, κατέρριψαν και έναν ακόμη μύθο. Τη φοβερής και τρομερής οργάνωσης που απείχε …εκατομμύρια έτη φωτός από τους άλλους. Αποδείχθηκε ένας πύργος από τραπουλόχαρτα. Το σύστημα δούλευε όσο υπήρχε εύκολη πρόσβαση σε οικονομικούς πόρους. Με το που έλειψαν αυτοί, είδαμε πόσο ανύπαρκτο ήταν το υπόβαθρο.

Ο ΠΑΟΚ έδειξε κάποια σημάδια βελτίωσης στον σχεδιασμό του φέτος, χωρίς να λείψουν οι υπερβολές, αλλά πρέπει να δούμε και την πορεία μέσα στην σεζόν για να καταλήξουμε αν όντως απομακρύνεται από τις γνωστές του παθογένειες.

Ο Παναθηναϊκός απλά έχει αναθέσει τα πάντα στον προπονητή του και περιμένει αν θα του βγει.

Η ΑΕΚ; Η ΑΕΚ ψάχνει και πρέπει να βρει τις λύσεις στα προβλήματα που είχε φέτος στα μεταγραφικά της. Για μένα περνάνε από τις προσθήκες των κατάλληλων ανθρώπων στα κατάλληλα πόστα και από έναν σαφή καταμερισμό του τομέα ευθύνης του καθένα από αυτούς. Όπως επίσης και από ανάθεση καθηκόντων ανάλογα με τις ρεαλιστικές δυνατότητες που έχει ο καθένας που τα αναλαμβάνει.

Δεν είναι τεράστια τα βήματα που απαιτούνται. Αλλά πρέπει να γίνουν. Η σημερινή σκληρή οικονομική πραγματικότητα στο ελληνικό ποδόσφαιρο τα κάνει ακόμη πιο υποχρεωτικά.

• ΑΕΚ
• ολυμπιακός
• Παναθηναικός
• ΠΑΟΚ