Τεράστια η ζημιά με Γαλανόπουλο, προσοχή με Τάνκοβιτς και Νταντσένκο

Πραγματικά εύχομαι η ρεβάνς του κυπέλλου στην Ριζούπολη, να μην αποδειχθεί το κομβικό σημείο για την συνέχεια της ΑΕΚ στην σεζόν. Η απώλεια του Γαλανόπουλου, που ξέρουμε πλέον πως στην ουσία χάνει την σεζόν, συμπληρωμένη με αυτή του Σάκχοφ που ακόμη που τώρα που γράφω δεν γνωρίζω την ακριβή πρόβλεψη, μπορούν να «χαλάσουν» την συνέχεια της Ένωσης για φέτος.

Πως κατέληξε η ΑΕΚ να χάσει τόσα πολλά σε αυτό το ματς, που έπρεπε να έχει διαδικαστικό χαρακτήρα, δεν μπορώ να το καταλάβω. Αν έλειπε τουλάχιστον το δεύτερο γκολ του Απόλλωνα, πιστεύω πως ο Χιμένεθ δεν θα ρίσκαρε να βάλει και τον Γαλανόπουλο στο δεύτερο ημίχρονο. Φοβήθηκε την ζημιά, ενώ πιστεύω δεν ήταν μόνο η υπόθεση – πρόκριση. Δεν ήθελε να γράψει και ήττα. Τελικά γράψαμε όμως ήττα σε όλα τα επίπεδα.

Τον δε Σάκχοφ δεν έπρεπε να τον βάλει καθόλου, μετά την μεγάλη του συμβολή και την κόπωση στο Ηράκλειο. Με τον Ουκρανό να έχει γενικά πάρα πολλά ματς και κάποια από αυτά συνεχόμενα το τελευταίο διάστημα. Παίκτες στα χαφ υπήρχαν κι αν ήταν ανάγκη να παίξει και ο Σάκχοφ σε κάποια φάση, ας υπήρχε στον πάγκο.

Καθοριστική η εικόνα του Γαλανόπουλου για την ΑΕΚ

Η εικόνα του Γαλανόπουλου ειδικά από την ώρα που ήρθε ο Χιμένεθ, νομίζω ήταν καθοριστική για την ΑΕΚ που έχουμε δει στα αρκετά καλά της παιχνίδια αυτό το διάστημα.

Πολλές φορές έχουμε πει για παίκτη που δεν μας γεμίζει το μάτι, «μακάρι να με βγάλει ψεύτη». Τις περισσότερες δεν το πιστεύουμε. Εγώ το έλεγα για τον Γαλανόπουλο, χωρίς να το πιστεύω πως θα με έβγαζε ψεύτη.

Για την ακρίβεια είχα στο μυαλό μου τον ρόλο που θα του ταίριαζε και είναι αυτό που είδαμε ως τώρα φέτος, αλλά δεν πίστευα πως θα σημείωνε πλέον την απαιτούμενη πρόοδο. Αλλά αυτός ξεπέρασε και το καλύτερο επίπεδο εξέλιξης που θα μπορούσαμε να φανταστούμε.

Μια παρουσία όπως του Γαλανόπουλου τον Γενάρη, είναι από αυτές που παίρνουν μια ομάδα και την πάνε πιο κοντά στα στάνταρ και τις απαιτήσεις του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Αυτό έγινε και με την ΑΕΚ των αρχών του 2021. Και η εξέλιξη αυτή βάσει και της ηλικίας και της διάθεσης που βγάζει, πραγματικά μπορείς να πεις πως δεν έχει ταβάνι.

Το πρόβλημα είναι πως ακριβώς την στιγμή που άρχισαν να συμβαίνουν όλα αυτά, ήρθε αυτό το χτύπημα, που θα έπρεπε να έχει αποφευχθεί. Δεν θα είναι εύκολο χωρίς τον Γαλανόπουλο ο Χιμένεθ να βγάλει στο γήπεδο αυτό που του αρέσει κι αυτό που κυρίως ταιριάζει στην ΑΕΚ αυτή την περίοδο. Μπορεί σε κάποιους να φαίνεται υπερβολικό, αλλά δεν θα είναι καθόλου εύκολο και… μακάρι να βγω ψεύτης.

Αν δε, το συνδυάσεις και με το διάστημα που θα λείπει ο Σάκχοφ, επίσης καθοριστικός κι επίσης παίκτης που δεν είχε η ΑΕΚ τα προηγούμενα χρόνια, το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο.

Πρέπει να δώσει χώρο και στον Κρίστιτσιτς

Ο Μανόλο πρέπει αναγκαστικά τώρα να δώσει χώρο και στον Κρίστιτσιτς, κάτι που με κάθε τρόπο από το ξεκίνημα μας έδειξε πως δεν το θέλει. Αλλά ακόμη και στο τοπ της απόδοσης του, που ο ξενερωμένος Κρίστιτσιτς δεν θα είναι εύκολο να το βρει, δεν είναι εύκολο να προσαρμοστεί στον συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού.

Ένα καλό υπάρχει μόνο. Πως μετά το αυριανό ματς με τον Άρη, υπάρχουν άλλα τρία μέχρι τον Παναθηναϊκό, στα οποία μπορεί η ΑΕΚ να δοκιμάσει να βρει τον βηματισμό της, χωρίς Γαλανόπουλο και μάλλον και χωρίς Σάκχοφ, χωρίς την πίεση του ντέρμπι.

Και πάλι όμως μη ξεχνάμε… Στην μεσαία γραμμή πλέον δεν μπορείς να χάσεις κανέναν. Παίζεις στο όριο και χωρίς να ξέρεις αν θα βοηθήσει ο Κρίστιτσιτς ή αν η ομάδα ψυχολογικά τον έχει χάσει, από την στιγμή που δεν τον υπολογίζει ως τώρα ο Χιμένεθ.

Ενδεχομένως με τον ίδιο τρόπο που κάποια στιγμή αναγκαστικά ήρθαν στο προσκήνιο Μιτάι και Λάτσι και είδαμε πως μπορεί η ομάδα να ωφεληθεί, να γίνει το ίδιο υπό αυτές τις συνθήκες και με άλλες περιπτώσεις, όπως του Σαμπανάτζοβιτς. Αλλά προς το παρόν μόνο ως μια μακρινή πιθανότητα μπορείς να το σκεφτείς αυτό.

Το πιο πιθανό είναι πως το 4-3-3 που έγινε η πιο παραγωγική από πλευράς ποιότητας παιχνιδιού διάταξη ως τώρα με τον Χιμένεθ, θα αρχίσει… να γέρνει προς το 4-2-3-1, με τον Μάνταλο μέσα. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα πάρει την θέση αυτοδίκαια ο αρχηγός, καθώς ως τώρα είναι φανερό πως ο Σεβιγιάνος τεχνικός δεν προτίθεται να του χαρίσει τίποτα, που δεν θα το κερδίσει με το σπαθί του. Και είναι σωστή αυτή η αντιμετώπιση.

Σε κάθε περίπτωση, η ζημιά είναι ζημιά και στην πράξη μόνο θα φανεί πόσο καλή μπορεί να είναι η διαχείριση της.

Προσοχή με Τάνκοβιτς και Νταντσένκο

Δυο πράγματα για το τέλος. Μου φαίνεται περίεργο το γεγονός πως ξαφνικά έχει στοχοποιηθεί ο Τάνκοβιτς. Είναι λάθος. Θα ήταν πολύ ωραίο η ΑΕΚ να είχε πολλούς παίκτες που θα συνδυάζουν τεχνικά χαρακτηριστικά, με δύναμη, ένταση και πολλά τρεξίματα. Δεν τους έχει όμως και γενικά στην Ελλάδα είναι δύσκολο να μαζευτούν σε μια ομάδα πολλοί τέτοιοι παίκτες.

Ο Τάνκοβιτς έχει βοηθήσει ως τώρα με τα τεχνικά του χαρακτηριστικά, την εκτελεστική του δεινότητα και την καλή αντίληψη που έχει στο γήπεδο. Δεν είναι κεντρικό χαφ, δεν είναι παίκτης άξονα, δεν μπορώ να καταλάβω από που έχει προέλθει αυτή η εκτίμηση. Κάποιοι παίκτες πρέπει να αντιμετωπίζονται με βάση τα χαρακτηριστικά που διαθέτουν κι όχι πως θα ήθελε ο Μανόλο να είναι.

Αν ο Τάνκοβιτς ήταν και «σιδερένιος», κι έτρεχε σαν τον Λιβάι Γκαρσία και πίεζε κι έπαιζε πάνω κάτω και μπορούσε να παίξει και 10άρι και 8άρι και 6άρι, κατά πάσα πιθανότητα δεν θα ήταν στην ΑΕΚ τώρα ή θα είχε στοιχίσει τα ίδια χρήματα με τον Λιβάι για να αποκτηθεί.

Είναι ένας επιθετικός, που έμαθε στην καριέρα του να ξεκινάει από αριστερά, παίζει με λίγες επαφές, δεν είναι «κουβαλητής» μπάλας. Είναι κρίμα να κριθεί με βάση δεδομένα που κανείς δεν σκεφτόταν πως υπήρχαν όταν ήρθε στην ΑΕΚ. Και σε κάθε περίπτωση δεν είναι ωραίο να γίνεται συνέχεια στόχος δημόσιων επιθέσεων.

Υπερασπίστηκα τον Μανόλο όταν μετά το ματς με τον ΠΑΣ, σωστά είπε πως έπρεπε να κάνουν περισσότερα από μόνοι τους Τάνκοβιτς και Γκαρσία. Όταν όμως αρχίζουμε να φλερτάρουμε με την εμμονή, δεν είναι ωραίο. Μη τρελαθούμε. Η ΑΕΚ δεν έχανε 2-1 στο ημίχρονο στην Ριζούπολη λόγω του Τάνκοβιτς.

Το δεύτερο που θέλω να σημειώσω έχει να κάνει με τον Νταντσένκο. Δεν νομίζω πως είναι εύκολο να κατανοήσει κανείς τα κριτήρια της χρησιμοποίησης του ως δεξιού εξτρέμ στην πρεμιέρα του στην ΑΕΚ και την Ελλάδα γενικώς. Από το παρελθόν ξέρουμε πως ο Μανόλο, συνηθίζει με κάτι τέτοιους τρόπους κατά καιρούς να στέλνει μηνύματα, αλλά το να θέλει να στείλει μήνυμα σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορώ να το καταλάβω, αν ισχύει. Πολύ καιρό μιλούσαν στην ΑΕΚ γι’ αυτόν τον παίκτη. Αν δεν τον ήθελε, τι πιο εύκολο από το να το ξεκαθαρίσει;

Γι΄αυτό τελικά δεν πιστεύω πως κρύβεται κάτι πίσω από αυτή την επιλογή, που όμως δεν ήταν και πολύ χρήσιμη για το ξεκίνημα του Ουκρανού στην ομάδα. Απλά υπάρχουν κάποιες βραδιές, που αν το μυαλό του Μανόλο, έχει πάρει ανάποδες στροφές από πριν, κάποια πράγματα θα γίνουν, ανεξάρτητα από το αν θα έχουν ή όχι λογική.

Αυτά τα ξέραμε από πριν, έχουν γίνει, γίνονται και θα συνεχίσουν να γίνονται. Προχωράμε.

• ΑΕΚ
• Γεβγεν Σάκχοφ
• κωστας γαλανοπουλος
• Μανόλο Χιμένεθ
• Μουαμέρ Τάνκοβιτς
• Νέναντ Κρίστιτσιτς
• Όλεγκ Νταντσένκο