Ηταν σωστή επιλογή ο Ιλια, αξίζει την στήριξη μας ο Παναγιώτης

Έκλεισαν πολλά μέτωπα για την ΑΕΚ, που από την στιγμή που το αφεντικό της ομάδας τα θεωρούσε μέτωπα ανοιχτά, έπρεπε να κλείσουν. Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα, γιατί ας πούμε η αποχώρηση του Ίλια Ίβιτς, δεν μπορεί ποτέ να είναι κάτι ευχάριστο. Δεν κρίνω τα πως και τα γιατί. Σαν νέο, δεν είναι σίγουρα κάτι ευχάριστο.

Ο Ίλια έχει συνδεθεί στενά με την ΑΕΚ, κατέθεσε την ψυχή του ως ποδοσφαιριστής, έγινε παράδειγμα προς μίμηση σε δύσκολες περιόδους και στη συνέχεια μπήκε σε κεντρικό ρόλο στην προηγούμενη καλή περίοδο της ΑΕΚ διοικητικά, όταν δηλαδή υπήρχε πάλι διοικητική σταθερότητα για μια τετραετία, επί Νικολαίδη. Με τις επιτυχίες και τις αποτυχίες του, όπως κάθε τεχνικός διευθυντής.

Στην παρούσα φάση δεν μπορώ να κρίνω λεπτομερώς το έργο του Ίλια. Και μόνο που τον λέω Ίλια, καταλαβαίνετε πως υπάρχει ένα συναισθηματικό κομμάτι στη μέση, όπως και για κάθε παιδί που μας ξεσήκωσε φορώντας την φανέλα της ομάδας. Ή τουλάχιστον με σχεδόν κάθε παιδί. Σίγουρα ο Ίλια είναι μέσα σε αυτούς.

Όλοι μαζί πετυχαίνουμε στην ΑΕΚ κι όλοι μαζί αποτυγχάνουμε

Τώρα αν πρέπει να κρίνουμε με βάση το αποτέλεσμα στην εικόνα της ομάδας, 1,5 χρόνο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ψυχρά, ρεαλιστικά, ωμά, θα πεις πως δεν πέτυχε το όποιο πλάνο. Γιατί τα πλάνα κρίνονται με τα αποτελέσματα στο γήπεδο. Ωστόσο, θα είναι άδικο να αποδώσεις το πλάνο και την εκτέλεση του αποκλειστικά στον Ίλια Ίβιτς. Όλοι μαζί πετυχαίνουμε στην ΑΕΚ κι όλοι μαζί αποτυγχάνουμε. Σίγουρα υπάρχουν περισσότερο ή λιγότερο ικανά στελέχη, ωστόσο ποτέ η επιτυχία ή η αποτυχία σε έναν μηχανισμό που έχει αρκετά στελέχη, δεν αφορά ένα και μόνο πρόσωπο.

Είμαι σίγουρος πως αν ρωτήσεις σήμερα τον Ίλια, θα σου πει για δέκα πράγματα που θα ήθελε να χειριστεί διαφορετικά, αλλά ένιωσε πως δεν είχε την απόλυτη ευχέρεια. Δεν θα σου πει ψέματα σε αυτό. Από την άλλη, δεν θα σου πει ψέματα κι όποιος βρει άλλα δέκα πράγματα που πέρασαν από τα δικά του χέρια στο μεγαλύτερο ποσοστό και τελικά αποδείχθηκε πως δεν πάρθηκαν οι σωστές αποφάσεις.

Όλα αυτά λίγη σημασία έχουν. Ο Ίλια ήταν σωστή επιλογή για την ΑΕΚ και το πιστεύω και τώρα που αποχώρησε. Η ζωή, τα γεγονότα, μπορεί στο τέλος να δικαιώσουν ή όχι την οποιαδήποτε επιλογή κι αυτό να είναι συνάρτηση μιας σειράς παραγόντων. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν ήταν σωστή η επιλογή. Στην προκειμένη περίπτωση ήταν σωστή. Αν τελικά δεν λειτούργησε, μπορεί να υπάρχουν δεκάδες διαφορετικοί λόγοι.

Η πρόταση Μελισσανίδη στον Ίλια Ίβιτς δεν ήταν να φύγει

Στο κάτω – κάτω της γραφής, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η πρόταση Μελισσανίδη στον Ίλια Ίβιτς δεν ήταν να φύγει. Η πρόταση ήταν να αναλάβει την θέση του Εκτελεστικού Διευθυντή. Μια θέση που δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο Δημήτρης Μελισσανίδης έχει δώσει μόνο στον Ντούσαν Μπάγεβιτς. Που αν μη τι άλλο, όσο ήταν στην ΠΑΕ ΑΕΚ, δεν υπήρξε διακοσμητικός όπως πολλοί θέλουν να παρουσιάζουν τώρα. Ναι, δεν ήταν το απόλυτο αφεντικό, αλλά διακοσμητικός δεν ήταν. Ούτε ο Ίλια πιστεύω θα ήταν διακοσμητικός, καθώς ο όρος και μόνο εκτελεστικός, δείχνει πόσο σημαντική είναι η θέση.

Όμως ο Ίλια έχει συνηθίσει έναν συγκεκριμένο ρόλο στο ποδόσφαιρο, στην ζωή μετά την δράση εντός αγωνιστικών χώρων και καταλαβαίνω πως δεν του έδινε ιδιαίτερη έμπνευση η λειτουργία ως καθαρά διοικητικού παράγοντα. Και σίγουρα μέτρησε περισσότερο η συνειδητοποίηση από πλευράς του, πως του προτάθηκε η αποχώρηση από την θέση που πίστευε πως έπρεπε να έχει και στην οποία θα μπορούσε να είναι πιο αποδοτικός.

Από κει και πέρα, με την απόφαση για τον Παναγιώτη Κονέ, σηματοδοτείται για μένα μια διαφορετική σκέψη από πλευράς Δημήτρη Μελισσανίδη. Πρώτα απ’ όλα πως παραμένει αδιαπραγμάτευτη η επιθυμία του να στηρίζεται σε παιδιά της ΑΕΚ. Που έχουν ειδική σχέση με την ΑΕΚ.

Δεύτερον, πως δεν έχει θέμα – κάθε άλλο- με το να δώσει την ευκαιρία για αφετηρία σε τέτοια παιδιά.

Τρίτον, πως τον ρόλο του τεχνικού διευθυντή, τον αντιλαμβάνεται πλέον διαφορετικά απ’ ότι μέχρι πρότινος. Τον θέλει κομμάτι, σε ρυθμιστικό ρόλο έστω, ενός σχήματος ομαδικού, που προφανώς θα πλαισιωθεί και με κάποιους ακόμη στο scouting. Με την παραγωγή στον σχεδιασμό να γίνεται πιο σύνθετη ως διαδικασία, από την πλευρά δηλαδή του αριθμού των ατόμων που θα συμμετέχουν. Επιπλέον, θέλει ο τεχνικός διευθυντής να έχει ακόμη πιο ενεργή παρουσία δίπλα από την ομάδα. Κάτι βέβαια που είχε και ο Ίλια Ίβιτς. Αλλά προφανώς έκρινε ο Μελισσανίδης, πως ο Παναγιώτης Κονέ, μπορεί να συμβάλλει πιο θετικά για κάποιους λόγους.

Ο Κονέ πρέπει να στηριχθεί από όλους

Νομίζω πως ο Παναγιώτης πρέπει να στηριχθεί από την ΑΕΚ, όλη την οικογένεια της ΑΕΚ. Το αξίζει. Είναι από τα παιδιά που έδωσαν τις μεγάλες μάχες στο γήπεδο για να πανηγυρίσουμε ένα πρωτάθλημα μετά από 24 χρόνια και που όποτε χρειάστηκε, όπως ξέρουμε όλοι, υπερασπίστηκε κι εκτός γηπέδου την καθαρότητα της επιτυχίας της ΑΕΚ.

Καλή επιτυχία στα νέα του καθήκοντα.

Σίγουρα υπάρχουν πολλά που έγιναν και το τελευταίο 48ωρο που μπορούν να αποτελέσουν βάσιμες πηγές προβληματισμού. Σίγουρα πολλά από αυτά δεν ταιριάζουν με τα θέλω που έχουμε οι περισσότεροι για τον τρόπο που επιθυμούμε να κινείται η ομάδα και την αύρα που θέλουμε να βγάζει.

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πάντως, γίνεται μια προσπάθεια για – ένα ακόμη- νέο ξεκίνημα και η προσπάθεια αυτή βασίζεται σε πρόσωπα άρρηκτα δεμένα με την ΑΕΚ. Μανόλο Χιμένεθ, Παναγιώτης Κονέ, μπορεί και κάποιος άλλος στην συνέχεια δεν ξέρω.

Το μόνο που ξέρω, είναι πως αξίζει ο κόσμος της ΑΕΚ, κάποια στιγμή να δει ένα αποτέλεσμα στο γήπεδο που θα τον κάνει χαρούμενο και θα δώσει τέλος στην παρατεταμένη ψυχολογική του ταλαιπωρία. Καλά Χριστούγεννα σε όλους.

• ΑΕΚ
• Ιλια Ιβιτς
• Παναγιώτης Κονέ
• τεχνικός διευθυντής