Και μετά το πρωτάθλημα (και το νταμπλ), τι;

Μπορεί κάποιοι ήταν να ζορίζονται, είτε να τους πέφτει βαρύ, είτε να μην τους επιτρέπεται να το παραδεχθούν. Μπορεί κάποιοι άλλοι να μπορδολογούν ασύστολα προκειμένου να πείσουν για το αντίθετο. Όμως η ποδοσφαιρική πραγματικότητα της φετινής σεζόν, είναι πως η ΑΕΚ το πρωτάθλημα το παίρνει δίκαια. Εννοείται δεν πρόκειται να μπω σε περαιτέρω επιχειρηματολογία για να πείσω επ’ αυτού. Το έχω κάνει ήδη, το έχουν κάνει και πολλοί άλλοι. Και μεταξύ μας, είναι εξαιρετικά βαρετό και κουραστικό, να μπαίνεις σε διαδικασία να πείσεις ότι στις 12 το μεσημέρι έχει ήλιο και όχι φεγγάρι στον ουρανό.

Άλλωστε για τον οργανισμό της ΑΕΚ, έχει εξαιρετικά μικρή σημασία όσα ακούγονται ένθεν και ένθεν, εκείθεν και εντεύθεν. Αυτό που μετρά είναι πως δίπλα στα έντεκα πρωταθλήματα, θα μπει και ένα δωδέκατο. Όπως επίσης εκείνο που έχει σημασία για την ΑΕΚ, είναι το πώς έφτασε να είναι αγκαλιά μ’ αυτό το πρωτάθλημα. Και αυτή η αξιολόγηση, είναι εξαιρετικά σημαντική. Θα μπορούσε ενδεχομένως η ΑΕΚ να είχε εκμεταλλευτεί μόνο συγκυρίες. Και να είχε έρθει σαν κομήτης ή σαν βεγγαλικό. Προφανώς αυτό εννοείται πως θα δεν θα μείωνε την αξία αυτού του τίτλου. Αλλά θα έβαζε τους ανθρώπους της ΑΕΚ σε μεγάλο προβληματισμό, για το πώς θα προχωρήσουν.

Όμως η ΑΕΚ δεν πετυχαίνει κάτι φέτος στην τύχη. Ούτε κάτι που δεν βρίσκεται σε συνάρτηση με όσα έκανε τα προηγούμενα δυο χρόνια, δηλαδή από τότε που «τρέχει», μ’ ένα συγκεκριμένο πρότζεκτ. Η ΑΕΚ φέτος κατακτά το πρωτάθλημα, διότι ήταν πιο σταθερή, πιο αποτελεσματική και πιο ομάδα, απ’ όλες τις άλλες. Για τους ίδιους λόγους που εκτός από το πρωτάθλημα, διεκδικεί και το κύπελλο. Το νταμπλ δηλαδή. Μετά από 40 ολόκληρα χρόνια. Και η ΑΕΚ αν πάει στον τελικό του κυπέλλου φέτος, θα είναι η τρίτη φορά, τα τελευταία τρια χρόνια. Ενώ αν το κατακτήσει, θα είναι η δεύτερη κούπα, σε τρεις τελικούς. Και θα είχε τρεις κούπες, αν δεν ήταν ο Καλφόγλου.

Η ΑΕΚ της κατάκτησης του κυπέλλου του 2016, η ΑΕΚ του τελικού του κυπέλλου και της δεύτερης θέσης στο πρωτάθλημα του 2017 και η ΑΕΚ της φετινής κατάκτησης του πρωταθλήματος και ενδεχομένως και του νταμπλ, έχουν ένα κοινό μεταξύ τους και μια διαφορά. Το κοινό είναι το πλάνο. Η διαφορά είναι η πρόοδος μέσα στο γήπεδο, αυτού του πλάνου. Τι έχει κάνει η ΑΕΚ από το 2015 μέχρι και τώρα; Είχε ένα σχέδιο για έναν δυνατό κορμό από Έλληνες παίκτες, στον οποίο να προστίθενται ποιοτικοί ξένοι. Το πλάνο αυτό, η ΑΕΚ το ακολούθησε με ευλάβεια. Σταθερά ενίσχυε τον ελληνικό κορμό και έφτασε να έχει ήδη τέσσερις παίκτες στην εθνική και να βρίσκονται στον προθάλαμο ακόμα τρεις. Σταθερά έψαχνε για ποιοτικούς ξένους, χωρίς πάντα να έχει επιτυχία. Άλλωστε φέτος που τα κατάφερε με τους ξένους, βλέπε κυρίως Λιβάγια και Αραούχο, παίρνει το πρωτάθλημα και ετοιμάζεται για το νταμπλ.

Και πάμε και στο κρίσιμο ερώτημα. Τι πρέπει να κάνει η ΑΕΚ από το καλοκαίρι και μετά; Η απάντηση είναι απλή. Να προσέξει σαν τα μάτια της, αυτό το πλάνο. Αυτό το σχέδιο που την έφερε, όχι τυχαία, μέχρι εδώ που είναι σήμερα. Και που δεδομένο, μπορεί να την πάει και πολύ παρακάτω. Πως θα γίνει αυτό;  Δεν χρειάζεται κανείς να μπλέξει με ονόματα. Παρόλο που και αυτά έχουν την σημασία τους. Η ΑΕΚ πρέπει να διατηρήσει και να ενισχύσει τον ελληνικό κορμό της. Αυτόν που ήταν η βάση όχι μόνο των φετινών επιτυχιών, αλλά και της προόδου όλα αυτά τα χρόνια. Ενδεχομένως να προκύψουν απώλειες. Παρόλο που θεωρώ πως η ΑΕΚ έχει την δυνατότητα να κρατήσει ατόφιο αυτόν τον φετινό ελληνικό κορμό της. Να ανανεώσει τον Λάζαρο δηλαδή και να κρατήσει και τον Κονέ. Και αυτόν τον κορμό να τον ενισχύσει ακόμα πιο πολύ. Άλλωστε περιπτώσεις υπάρχουν. Όπως του Μασούρα, που κατά την ταπεινότητα μου, είναι πολύ καλύτερη περίπτωση εξτρέμ από τον Αλμπάνη, αλλά αν έρθουν και δυο ακόμα καλύτερα. Ενώ υπάρχουν και άλλοι Έλληνες, που, για να ξέρουμε και τι λέμε, στην ΑΕΚ θα θέλουν πλέον να έρθουν τρέχοντας.

Η ΑΕΚ πλέον είναι η πιο ελκυστική ομάδα για έναν Έλληνα ποδοσφαιριστή. Όχι μόνο διότι πλέον αυτή είναι η πρώτη και αυτή βρίσκεται στην κορυφή και αυτή έχει και την προοπτική να πάει για να κουνήσει το… σεντόνι. Αλλά διότι όλοι έχουν δει πως στην ενδεκάδα αυτή της πρωταθληματικής ΑΕΚ, δεν υπήρχαν ποτέ, σε κανένα φετινό ματς, λιγότεροι από τέσσερις Έλληνες παίκτες. Και σε κάποια παιχνίδια ήταν ακόμα και έξι και επτά. Επομένως η ΑΕΚ έχει την ευκαιρία της να μαζέψει ότι καλύτερο υπάρχει από Έλληνες παίκτες, διότι πολύ απλά μπορεί να πατήσει στην δική τους επιθυμία.

Και φυσικά πρέπει να μείνει πιστή και στο πλάνο με τους ποιοτικούς ξένους. Ο ελληνικός κορμός είναι πάντα η βάση, είναι το κύριο συστατικό της συνταγής, για μια πρωταθληματική ομάδα. Αλλά χρειάζονται και ξένοι που να κάνουν την διαφορά. Δείτε τι έγινε φέτος με τον Αραούχο και τον Λιβάγια. Κανείς δεν είχε τέτοιους παίκτες στο πρωτάθλημα. Το ίδιο θα πρέπει να επιδιώξει να κάνει η ΑΕΚ και του χρόνου. Ακόμα και αν ο Αραούχο δεν είναι ο Αραούχο, αλλά κάποιος ξένος φορ που να μπορεί να κάνει τη δουλειά και τη διαφορά που έκανε ο Αραούχο. Η ΑΕΚ πλέον δεν κολλάει σε ονόματα. Δεν χρειάζεται. Έχει συγκεκριμένο πλάνο, μιλάει σ’ όλους τους πιθανούς στόχους ως η πρωταθλήτρια και επομένως μπορεί να βρει αυτό που θέλει και χρειάζεται. Το παν είναι, να μην ξεφύγει ούτε… εκατοστό, από το πλάνο που την έφερε εως εδώ. Αυτό είναι το πιο σημαντικό απ’ όλα.