Αυτοί είναι οι «αχτύπητοι» και με... διαφορά;

Θα ξεκινήσω από τους… άλλους. Τους δήθεν ανίκητους, τους δήθεν αχτύπητους, τους δήθεν καλύτερους με διαφορά. Που τους κέρδισε στα ίσα και δικαιότατα η Λάρισα και που δεν μπόρεσαν να κερδίσουν στο Φάληρο την Κέρκυρα και που πιθανότατα θα έχαναν, αν ο αυτός ο ανεκδιήγητος βοηθός, Πετρόπουλος δεν έκοβε προκλητικά με ανύπαρκτο οφσάιντ, την πιο επικίνδυνη επίθεση των «Φαιάκων» με τον πιο επικίνδυνο παίκτη τους (βλέπε Τουράμ), στο 80’.

Ένας βοηθός όμως, έχει αποδειχτεί, πως δεν τους αρκεί. Χρειάζεται… χειρουργείο χωρίς αναισθητικό, όπως συνέβη στην τριάδα των αγώνων που τους έκανε να ξεφύγουν, με τον Πανιώνιο, με τον ΠΑΟΚ και το αποκορύφωμα, με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι.

Οι μόνες ομάδες που κέρδισαν εύκολα και δίκαια, εκτός από την Βέροια που δεν ήξερε αν θα συμμετάσχει στο πρωτάθλημα στην πρεμιέρα, ήταν η ΑΕΚ του Κετσπάγια και ο ΠΑΟ του Στραματσόνι. Που δεν χρειάστηκε καν να παίξουν για να τις κερδίσουν δηλαδή, έτσι όπως κατέβηκαν και οι δύο στο «Γ. Καραϊσκάκης».

Πραγματικά, βλέποντας όλα τα εντός έδρας ματς του ΟΣΦΠ φέτος, σε Ελλάδα και Ευρώπη, τόσο στην ΑΕΚ, όσο και στον ΠΑΟ, θα πρέπει να ντρέπονται για τον τρόπο με τον οποίο αγωνίστηκαν εκεί μέσα, κόντρα στον χειρότερο ΟΣΦΠ των τελευταίων ετών. Κι ακόμα περισσότερο, τουλάχιστον όσον αφορά στην ΑΕΚ που ενδιαφέρει εμάς, να μην ξεχάσουν αυτήν την ντροπή, μέχρι το παιχνίδι του β’ γύρου στο ΟΑΚΑ.

Ο ΟΣΦΠ σήμερα «γκέλαρε» εντός με την Κέρκυρα για τον ίδιο λόγο, που έχασε και στην Λάρισα. Επειδή, στα δύο αυτά παιχνίδια, όπου δεν ήταν καλός, δεν υπήρχε ο διαιτητής που με συνεχόμενα «φρου-φρου», θα έβαζε την Λάρισα και την Κέρκυρα στην περιοχή τους και είτε με κανά αστείο πέναλτι, είτε με καμιά δεκαριά γελοία φάουλ, θα του έδινε συνεχόμενες ευκαιρίες να σκοράρει. Και φυσικά «γκέλαρε» γιατί έπαιξαν δυνατά και μαχητικά και οι δύο αντίπαλοί του.

Πέρα από τα όποια λάθη, λοιπόν, έχουν κάνει, η ΑΕΚ, ο ΠΑΟ και ο ΠΑΟΚ στα δικά τους παιχνίδια, με αποτέλεσμα να έχουν ήδη αρκετά «στραβοπατήματα» στο πρωτάθλημα, αυτό που δεν αλλάζει είναι ότι ο ΟΣΦΠ «έχτισε» τη διαφορά του, με αλλοιώσεις αποτελεσμάτων στην τριάδα των αγώνων με Πανιώνιο, ΠΑΟΚ και Ατρόμητο.

Ακόμα κι έτσι όμως, σήμερα η Κέρκυρα πρέπει να έδειξε σε πολλούς (μεταξύ των οποίων και στους «Ενωσίτες» εκείνους, που μέσα στη… λαχτάρα τους για κράξιμο, φτάνουν στο κατάντημα να χρησιμοποιούν την… επιχειρηματολογία και να δικαιώνουν τους «βιαστές» της αλήθειας, της κοινής λογικής και καταστροφείς του ελληνικού ποδοσφαίρου), ότι η «ομάδα των επενδύσεων», όχι απλά δεν είναι αχτύπητη, αλλά ότι όποια ομάδα εκ των βασικών ανταγωνιστών της, τους έχει χρίσει από τώρα, πρωταθλητές, θα πρέπει να είναι υπόλογη απέναντι στην ιστορία και στον κόσμο της.

Την κριτική μας για τη φετινή ΑΕΚ, την κάναμε, χίλιες φορές. Το Σάββατο όμως, χαρήκαμε την επιστροφή στις νίκες, με την ψυχή μας. Και ειλικρινά πιστεύω ότι χθες, όσοι αγαπάνε πραγματικά την ΑΕΚ και δεν τους νοιάζει πάνω απ’ όλα να γκελάρει για να… δικαιώνονται, θα σκέφτονταν όσο περνούσε η ώρα, μόνο το να μπει ένα γκολ για να κερδίσει η ομάδα χωρίς να τους ενδιαφέρει τίποτα μα τίποτα μα τίποτα άλλο.

Κι αν φοβόμασταν εμείς και μαύρες σκέψεις πλημμύριζαν το μυαλό μας, μέχρι να μας βγάλει τον «αναπνευστήρα» ο αρχηγός και να ανασάνουμε χωρίς… υποστήριξη, οφείλουμε να αναλογιστούμε και σε τι δύσκολη θέση και πόσο βαριά ήταν τα πόδια των παικτών, μπροστά στο φάσμα μιας ακόμα τεράστιας γκέλας. Αλλά, με αυτό που έκαναν στα τελευταία λεπτά και με τη βελτίωση της απόδοσής τους και την πίεση που ασκούσαν όσο περνούσε η ώρα, έδειξαν αυτό που είπε ο Μάνταλος, ότι ακόμα το πιστεύουν.

Προφανέστατα και το τελικό 3-0 δεν ανταποκρίνεται στη δυσκολία με την οποία επικράτησε η ΑΕΚ, αλλά χίλιες φορές να είχε κερδίσει με 1-0 χθες και τα άλλα δύο γκολ, να έμπαιναν σε κάποιο από τα προηγούμενα εντός έδρας παιχνίδια, που η «πόρνη» δεν πήγαινε μέσα με τίποτα.

Σήμερα, στέκονται όλοι, εκτός από τον αρχηγό, στον Μπάρκα και στον Γαλανόπουλο. Και καλά κάνουν. Επειδή ωστόσο, μόλις τελείωσε το παιχνίδι, ένιωσα τέτοια ανακούφιση για τη νίκη της ομάδας, λες και η ΑΕΚ είχε κερδίσει το πιο σημαντικό ντέρμπι κι επειδή το ίδιο, αισθάνθηκαν περισσότερο από όλους και οι ίδιοι οι παίκτες, δεν θέλω να σταθώ σε διακριθέντες και υστερήσαντες, αλλά να πω ένα μπράβο σε όλους. Είτε κάποιοι έπαιξαν καλά, είτε κάποιοι άλλοι μέτρια, είτε και ορισμένοι δεν βρέθηκαν σε καλή βραδιά, το μόνο σίγουρο είναι ότι όλοι όσοι έπαιξαν, ήθελαν το ίδιο έντονα, να κερδίσει η ομάδα.

Και η ομάδα κέρδισε και αυτό είναι το μόνο που μετράει, οπότε μπράβο στους παίκτες, μπράβο στον Μοράις κι ένα μπράβο παραπάνω και στον κόσμο, που αψήφησε απογοήτευση, απεργία του ΗΣΑΠ, κακό καιρό, βρέθηκε στο γήπεδο και στήριξε με όλη του την ψυχή.

Δεν χρειάζεται να σχολιάσει κανείς το πόσο ανάγκη είχε όλος ο «οργανισμός» της ΑΕΚ αυτή τη νίκη. Το μόνο που έχει σημασία αυτή τη στιγμή, είναι να πάνε όσοι πάνε την Τρίτη στην Καρδίτσα για το «2 στα 2» στο Κύπελλο και το Σάββατο, η ΑΕΚ να τα δώσει όλα για τη νίκη στον επόμενο «τελικό», στην Κέρκυρα, που στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια πρωταθλήματος, μετράει δύο νίκες εντός, δύο ισοπαλίες εκτός, ήτοι μηδέν ήττες συνολικά. Κι όπως είπε και ο αρχηγός, όποιος εξακολουθεί να πιστεύει, θα συνεχίσει να στηρίζει. Οι άλλοι, ας κάτσουν σπίτι.

Κλείνω με δύο λόγια για το μπάσκετ. Η ΑΕΚ, όντως, θα μπορούσε να παίξει καλύτερα στο ΣΕΦ και να κοντράρει περισσότερο, τον δεδομένα ανώτερο αντίπαλό της, σε όλα τα επίπεδα. Η ουσία παραμένει όμως η ίδια. Ξέραμε εκ των προτέρων, ότι υπάρχει ακόμα, σημαντική διαφορά από τον ΟΣΦΠ. Η κορυφή έχει δρόμο. Αλλά με την υπομονή και την επιμονή του Μάκη Αγγελόπουλου και με τη στήριξη του κόσμου της, η ΑΕΚ θα την εκμηδενίσει.

• ΑΕΚ
• ολυμπιακός