Κάηκε στο ζέσταμα η ΑΕΚ

‘Εκθαμβοι, παρακολουθούσαν στην ΑΕΚ στο διπλό του Σαββάτου, να πέφτουν κάτω οι Τσιγκρίνσι, Χριστοδουλόπουλος, αλλά και ο πολύπαθος για άλλους λόγους Πέκχαρτ. Με την καθιερωμένη για το ιατρικό τιμ της ομάδας διάγνωση για κακωση … οπίσθιου τάδε, που είναι συνήθως η προαναγγελία της θλάσης.

Έκθαμβος και με σημάδια απόγνωσης και ο Μοράις. Γιατί ο δυστυχής την εβδομάδα που πέρασε, επιχείρησε να ανεβάσει λίγο τους ρυθμούς, με γνώμονα την βελτίωση στην φυσική κατάσταση. Αλλά βλέπει τους παίκτες του να πέφτουν κάτω σαν τα κοτόπουλα, στην πρώτη δοκιμασία σε συνθήκες, περίπου, αγώνα. Που να συνεχίσει λοιπόν; Εύκολο είναι;

Και όχι μόνο αυτό. Όλες οι πληροφορίες λένε πως η εικόνα το Σάββατο ήταν αποκαρδιωτική, εν μέσω αυτής της αύξησης της έντασης του προπονητικού προγράμματος. Φανερά επηρεασμένοι οι παίκτες, όλοι έδειχναν σα να κουβαλάνε βάρος. Και λάθη. Πολλά λάθη. Και φυσικά τα τραβήγματα.

Μαθαίνοντας αυτά, μου ήρθε αμέσως στο μυαλό το ματς με τον Ηρακλή, όταν μου είχε κάνει εντύπωση πως η ομάδα στο τελικό στάδιο της προσπάθειας για να πετύχει γκολ, έδινε εικόνα συνόλου που βρισκόταν στο τελευταίο κομμάτι της σεζόν, χωρίς δυνάμεις. Και το πρόβλημα αρχιζει και επιβεβαιώνεται.

Το καλοκαίρι του 2016, τελικά εύχομαι να μη μείνει στην ιστορία σαν το καλοκαίρι που διέλυσε τα πάντα. Γιατί με τα συν και τα πλην που όλοι πάνω κάτω γνωρίζουμε, πιστεύω συμφωνούμε πως οι δύο προηγούμενες σεζόν, κάτι άφησαν. Και σαν βάση ενδεκάδας και σαν χαρακτηριστικά αγωνιστικής ταυτότητας. Και το μόνο πρόβλημα που δεν είχε η ΑΕΚ σίγουρα, ήταν στην φυσική κατάσταση. Αλλά εκτός από την απόλυτη αποδιοργάνωση από πλευράς τακτικής και αγωνιστικού πλάνου, φαίνεται πως αποκτήσαμε και θέμα στον πολύ κρίσιμο αυτό τομέα.

Δεν θέλω, για να είμαι ειλικρινής, ούτε να σκέφτομαι το ενδεχόμενο τελικά να γίνει κανονικά η επόμενη αγωνιστική και να έχει η ΑΕΚ το ντέρμπι στην Λεωφόρο. Κυρίως λόγω της πολύ σοβαρής πιθανότητας να πάει χωρίς Τσιγκρίνσκι και Χριστοδουλόπουλο, αλλά και γιατί είναι καλό να βρει ακόμη λίγο χρόνο το τεχνικό τιμ να μπαλώσει καμιά τρύπα. Ειδικά στον τομέα που πιστοποιείται τώρα πως υπάρχει σοβαρό πρόβλημα.

Φανερά χρειάζεται χρόνο η ΑΕΚ και όχι την πίεση ενός ντέρμπι. Το οποίο εκτός των άλλων είναι και χωρίς αύριο. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο από την νίκη για την Ένωση, όπως και για τον αντίπαλο της.

Απείρως προτιμότερο, όποτε ξεκινήσει το πρωτάθλημα, να ξεκινήσει με ένα δυο ματς, που θα βοηθήσουν την ομάδα να βρει πατήματα και δεύτερον να «κρύψει» λίγο το δομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει και προσπαθεί με την δουλειά του νέου τεχνικού τιμ να καλύψει.

Φυσικά συνεχώς θα έχουμε μπροστά μας αφορμές να αναρωτιόμαστε πως και γιατί έγινε ότι έγινε το καλοκαίρι. Και από την στιγμή που έγινε ότι έγινε, πως αφέθηκε τόσο πολύ στην τύχη του πράγμα. Πως για σχεδόν τρεις μήνες αγνοήθηκαν επιδεικτικά πράγματα που τα έβλεπες απ’ έξω, ακόμη και σε ένα απλό φιλικό ματς, πόσο μάλλον αν το συνδυάσεις και με όλες τις πληροφορίες που έβγαζε το ρεπορτάζ για την προπόνηση και το κλίμα στην ομάδα.

Πως η ΑΕΚ επέλεξε σε ένα τόσο κρίσιμο διάστημα για την εξέλιξη της, να προχωρήσει με ευχολόγια και όχι με βάση την πραγματική εικόνα. Πως δεν λήφθηκαν υπόψη σοβαρά ζητήματα όπως η κατάσταση του Σιμόες και δεν πάρθηκε καμιά απόφαση για το πως έπρεπε να αντιμετωπιστεί. Με αποτέλεσμα, την απαιτούμενη ξεκούραση του Πορτογάλου να την ψάχνουμε μέσα στην σεζόν.

Μια ΑΕΚ που …. κάηκε στο ζέσταμα, πασχίζει να βρει ένα τρόπο να αφήσει πίσω της όσο το δυνατόν περισσότερες από τις πολύ σοβαρές επιπτώσεις τραγικών λαθών που έγιναν από το τέλος της προηγούμενης σεζόν. Το χειρότερο, με τον κόσμο της απογοητευμένο και χωρίς να βρίσκει κάτι να τον εμπνέει. Κρίμα, πολύ κρίμα.