Ο Μοράις δουλεύει καλά και το πρωτάθλημα δεν κρίνεται στην Τούμπα

Δεν θα ήθελα να είμαι στην θέση του Μοράις αυτές τις μέρες. Σαν προπονητή, δηλαδή σαν κόουτς, σαν διαχειριστή κρίσεων και τα σχετικά, έχουμε πολύ καιρό μπροστά μας για να τον κρίνουμε. Αλλά το παρελθόν του για ένα πράγμα μας κάνει σίγουρους. Πολύ εύκολα θα έχει καταλάβει από την πρώτη ή δεύτερη μέρα προπόνησης, πόσο χάλια είναι η κατάσταση που βρήκε. Και καλείται να την αλλάξει μέσα σε συνεχόμενα δύσκολα παιχνίδια.

Δεν θα ήθελα να είμαι στην θέση του Μοράις, γιατί όσοι τουλάχιστον διαβάζετε όλα όσα γράφω  και εδώ από τον Αύγουστο και θέλετε να καταλαβαίνετε τι διαβάζετε ( έχει σημασία αυτό που λέω) ξέρετε πως αυτό το χάλι άρχισα να το περιγράφω εγκαίρως. Και βάσει των πληροφοριών μέσα από την ομάδα, αλλά και βάσει όσων βλέπαμε και στα φιλικά εκείνη την εποχή.

Αλλά αυτή είναι η κατάσταση, αυτό είναι το αγωνιστικό πρόγραμμα της ομάδας και κάθε μέρα που περνάει πρέπει να γίνεται ένα βήμα μπροστά. Να δουλεύονται τα στημένα, να δουλεύεται το πρέσινγκ και κυρίως, να αρχίσουν όλοι να νιώθουν κομμάτι της ομάδας.

Γιατί είναι και αυτό…

Με τον τρόπο που δούλευε ο Τιμούρ μέσα στην εβδομάδα, ο διαχωρισμός ανάμεσα σε βασικούς και μη βασικούς, ήταν χαρακτηριστικός από την πρώτη ως και την τελευταία προπόνηση πριν από το κάθε ματς. Νομίζω πως γίνεται εύκολα κατανοητό πόσο σημαντικό είναι αυτό.

Αν το συνδυάσεις και με τον χαρακτήρα του Κετσπάγια, που τον οδηγούσε στο να μην ασχολείται με την προσωπική επαφή με όσους δεν είχε στα βασικά του πλάνα και θεωρούσε δεδομένα κάποια πράγματα που όμως δεν είναι,  η κατάσταση γινόταν ακόμη χειρότερη.

Ακριβώς επειδή τα έχω υπόψη μου όλα αυτά, πιστεύω πως η κριτική στον Μοράις παιχνίδι με παιχνίδι, πέρα προφανώς από κάποιες επιλογές του μέσα στα ματς, θα είναι άτοπη για το αμέσως προσεχές μέλλον.

Θα πείτε υπερβολή. Θα πείτε πως με το να λέμε για το πόσο καταστρεπτικό ήταν το πέρασμα του Τιμούρ, ψάχνουμε δικαιολογίες για τον Μοράις. Μπορεί να πει ο καθένας ότι θέλει, αλλά η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Είναι αυτή που περιγράφεται εδώ.

Και η άλλη της όψη είναι πως ότι έγινε, έγινε. Δεν αλλάζει και η μόνη διέξοδος που υπάρχει για την ομάδα, είναι να αρχίσει να έχει αποτέλεσμα η δουλειά του νέου προπονητή που επιλέχθηκε. Κρατάω προς το παρόν το κλίμα που έχει δημιουργήσει η παρουσία του μέσα στην ίδια την ομάδα. Αυτά που μαθαίνω σαν σχόλια από ποδοσφαιριστές. Είναι φανερή η αλλαγή της ψυχολογίας προς το πιο θετικό, όπως είναι και φανερό πως βλέπουν ένα προπονητή με τον οποίο γίνεται δουλειά με κάποιο στόχο. Αρχίζουν και πείθονται γι’ αυτό.

Όπως βλέπουν και έναν προπονητή που δεν θεωρεί τίποτα δεδομένο, ούτε για την τακτική, ούτε για την ψυχολογία των ποδοσφαιριστών και ένα τιμ που βρίσκει τον χρόνο να ασχολείται προσωπικά με τον καθένα ξεχωριστά, εκεί που εντοπίζει πρόβλημα.

Ελπίζω την τύχη που δεν είχε με τον Πανιώνιο η ΑΕΚ και ας μην ήταν καλή, να την έχει στην Τούμπα. Είναι ντέρμπι, σε δύσκολη έδρα και όσο καλός ή κακός και να παρουσιαστείς η τύχη παίζει ρόλο.

Πέρσι στον πρώτο γύρο η ΑΕΚ θα μπορούσε άνετα να χάνει με 5-0 στο ημίχρονο, αλλά βρέθηκε να προηγηθεί και στην ουσία από ένα λάθος του Σιδηρόπουλου δεν πήρε το ματς ή στην χειρότερη περίπτωση την ισοπαλία. Μια ομάδα που ήταν σκορποχώρι κανονικό σε εκείνο το ματς και φοβισμένη όσο δεν πήγαινε.

Μακάρι τώρα να παρουσιαστεί καλύτερη, έχει τα υλικά για να παρουσιαστεί καλύτερη και να την βοηθήσουν και οι κρίσιμες συγκυρίες μέσα στο ματς. Να είναι υπέρ της. Γιατί αυτό που ψυχολογικά θα άλλαζε τα πάντα εντός και γύρω από την ομάδα, θα ήταν μια μεγάλη νίκη. Μια μεγάλη εκτός έδρας νίκη στην προκειμένη περίπτωση. Κάτι που δεν το πέτυχε πέρσι για παράδειγμα, αλλά φέτος το έχει ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη.

Πολλοί θα διαφωνήσουν μαζί μου, όμως θεωρώ πως ακόμη και αν ο Ολυμπιακός νικήσει στο Περιστέρι και η ΑΕΚ χάσει στην Θεσαλονίκη, αυτό το πρωτάθλημα έχει πολύ δρόμο ακόμη. Γιατί ο βασικός παράγοντας που καθόριζε την τύχη του από νωρίς τις προηγούμενες χρονιές, ο απόλυτος έλεγχος της διαιτησίας δηλαδή και επίσημα από το Σάββατο με την παρουσίαση της νέας διοίκησης στην ΕΠΟ, δεν θα υπάρχει.

Ο Ολυμπιακός αναστήθηκε από τον Κετσπάγια, πρόλαβε να πάρει δυο ορισμούς, του Λαμπρόπουλου στην Νέα Σμύρνη και βασικά του δεύτερου βοηθού του Αλεξέα με τον ΠΑΟΚ, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο να πάρει τους έξι βαθμούς στα τελευταία δύο ματς, αλλά δεν είναι σε καμιά περίπτωση η ομάδα, που χωρίς την συνηθισμένη βοήθεια μπορεί να πάει αέρα στο πρωτάθλημα.

Τα τρία ντέρμπι τα έχει εκτός στον δεύτερο γύρο, ακόμη εκκρεμεί το ένα στην έδρα του με τον Παναθηναϊκό, που κάθε άλλο παρά βέβαιο είναι πως θα το κερδίσει και αν η ΑΕΚ σταθεί στα πόδια της τις αμέσως επόμενες εβδομάδες, θα είναι μέσα στην διεκδίκηση, είμαι απόλυτα σίγουρος γι’ αυτό.