Αποκαθήλωση; Μόνο έτσι

Αντιλαμβάνομαι, πως για τους περισσότερους αποτελεί τη μητέρα των μαχών. Τη μάχη ενάντια στο «κακό», ενάντια σε ένα σύστημα που καταλήστεψε και διέλυσε την ΑΕΚ προκειμένου να φτάσει στην κορυφή, ενάντια σε ένα ολόκληρο καθεστώς. Η ΑΕΚ έχει παράδοση να βγαίνει μπροστά και να γκρεμίζει τέτοιες καταστάσεις, να ρίχνει τα ψεύτικα αγάλματα από τη θέση τους. Και ειδικά τώρα, που φαίνεται πως δεν θα έχουν κανένα περίεργο Λαμπρόπουλο να τους πηγαίνει καροτσάκι.

Οσο περνούν οι μέρες, το τηλέφωνο χτυπά ασταμάτητα, τα μηνύματα έρχονται «βροχή». Ολοι ψάχνουν κάποια τελευταία πληροφορία για τις σκέψεις του Τιμούρ, όλοι έχουν να καταθέσουν μια σκέψη. Και βέβαια, από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός έπαθε νέο στραπάτσο από τον ΑΠΟΕΛ, δεν έλειψαν και οι διθυραμβικές προσεγγίσεις: «τώρα να τους αποτελειώσουμε», «νίκη με μεγάλο σκορ να διαλυθούν» και άλλα πολλά παρόμοιας υφής.

Ευτυχώς, ο οργανισμός ΑΕΚ δεν αντιμετωπίζει πια τα ματς με τον Ολυμπιακό ως αγώνες δίχως αύριο, όπως συνέβαινε στο δεύτερο μισό των 90ς. Κυρίως επειδή άπαντες αντιλαμβάνονται, πως είναι ένα παιχνίδι με μεγάλο γόητρο, που σηματοδοτεί πολλά, αλλά υπάρχει παρελθόν και κυρίως μέλλον. Και η ΑΕΚ έχει στόχο όχι μόνο να νικήσει τον Ολυμπιακό, αλλά να κατακτήσει το πρωτάθλημα.

Αρα, η δική μου προσέγγιση για το παιχνίδι είναι παρόμοια με αυτή που έχω σχεδόν στο σύνολο των αγώνων φέτος. Νίκη με μισό – μηδέν, νίκη με 1-0 και να προχωρήσει. Αναμφίβολα θα ήθελα ένα μεγάλο σκορ, αλλά στη δική μας δουλειά και περισσότερο εντός της ομάδας, οι κινήσεις και οι αποφάσεις δεν πρέπει να λαμβάνονται με το συναίσθημα. Μόνο με τη λογική και σύμφωνα με τις ανάγκες του παιχνιδιού.

Παρά την πανηγυρική αντιμετώπιση που υπάρχει από κάποιους, για εμένα ο Ολυμπιακός παραμένει ο βασικός αντίπαλος της ΑΕΚ στην κούρσα του πρωταθλήματος. Και τώρα, είναι πολύ πληγωμένος από τις φάπες με Λάρισα και ΑΠΟΕΛ και παίζει την επιβίωση του. Είναι μια ομάδα με αρκετές αδυναμίες, δεν αποτελεί φόβητρο σε καμία περίπτωση, αλλά δεν είναι και της πλάκας. Σκεφτείτε το καλά αυτό, προτού κάνετε αναλύσεις ή προχωρήσετε σε κρίσεις για το παιχνίδι.

Θυμηθείτε πόσα ντέρμπι στη ζωή του έχει δει ο καθένας που μια ομάδα έδειχνε «πεθαμένη» και όμως ανασταινόταν και έπαιρνε μεγάλες νίκες. Θέλετε να σας θυμίσω το 0-1 στο ΟΑΚΑ με την γκολάρα του Νικολαϊδη; Τον Κούγια είχε πρόεδρο η ΑΕΚ, τον Ντέμη να μη περπατά (ας είναι καλά ο Νίκος Πανταζής που είχε κάνει θαύματα τότε) και έπαιζε κόντρα σε μια ανώτερη ομάδα. Και; Ο Ηλίας τα έπιανε όλα, ο Ντέμης καθάρισε μπροστά. Και υπάρχουν πλείστα παραδείγματα και από τις δύο πλευρές, που να οδηγούν στην ίδια κατεύθυνση.

Το ζητούμενο για την ΑΕΚ είναι να φύγει με τη νίκη. Με αφήνει παγερά αδιάφορο αν θα το κάνει με τον Μάνταλο, τον Λαμπρόπουλο ή τον Σιμόες. Ποντάρω στον Τιμούρ, στην ξεχωριστή εμπειρία που έχει από τέτοια ματς, στο καθαρό μυαλό που θα έχει στον σχεδιασμό του παιχνιδιού. Δεν με ενδιαφέρει διόλου αν θα παίξει αμυντικά ή επιθετικά. Τη μπάλα στα δίχτυα του Καπίνο θέλω και το μηδέν στην άμυνα.

Δεν έχω καμία ηττοπάθεια ή μοιρολατρία στη θεώρηση του ματς. Αλλά δεν θέλω να πετάω στα σύννεφα. Ηδη, η ΑΕΚ το πλήρωσε ακριβά απέναντι στον Ηρακλή. Ξέφυγε από τον στόχο που εφάρμοσε με φοβερή ευλάβεια στη Βέροια. Να πάρω τη νίκη, να κλειδώσω το ματς. Σας θυμίζω τότε πως θεωρούσα απόλυτα πετυχημένη τη διαχείριση του ματς από τον Κετσπάγια με τη χρησιμοποίηση των Βάργκας και Πλατέλλα.

Αλλά τώρα έχει φρέσκα κουλούρια. Λείπει ο Βάργκας που ήταν φόβητρο με την παρουσία του και μόνο. Λείπει ο Ούγκο που θα προκαλούσε ταχυπαλμία στους αντιπάλους. Αλλά η ΑΕΚ έχει λύσεις. Εάν είναι συγκεντρωμένη στον στόχο της, προσηλωμένη από την αρχή ως το τέλος και δεν παρασυρθεί από συναισθήματα, τότε θα πάρει τη νίκη. Και θα δείτε, πως όλα θα είναι καλύτερα έπειτα.

• ΑΕΚ
• κετσπάγια
• ολυμπιακός