Κάντε μας τη χάρη, έχει και φεγγάρι…

Photo Credits: INTIME

Ο Πάνος Λούπος στο προσωπικό του blog, θυμάται, θυμίζει και βάζει τα πράγματα στη θέση τους

10/01/2024 | 1:00

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Ας συμφωνήσουμε ότι για κάθε δύσκολη φάση για την οποία αποφασίζει ένας διαιτητής, θα διαφωνούμε μέχρι την Δευτέρα Παρουσία. Μια καλή αρχή θα ήταν βέβαια, να συμφωνούσαμε για τις εύκολες φάσεις που αδικείται μια ομάδα, και να μην έκαναν κάποιοι το άσπρο… μαύρο και να παραδέχονταν το προφανές. Αλλά από τη στιγμή που έχουν πάρει απόφαση ότι η προπαγάνδα είναι το «άλφα» και το «ωμέγα» και ότι μετράει περισσότερο για αυτούς η επικοινωνία από την ουσία, δεν πρόκειται να συμβεί ούτε αυτό.

Για παράδειγμα, το πέναλτι πάνω στον Ελίασον στο ντέρμπι του πρώτου γύρου, ήταν μια φάση όπου όλοι θα έπρεπε να συμφωνούν στο αυτονόητο, αλλά φυσικά δεν έγινε κάτι τέτοιο. Αλλά και η ΑΕΚ δεν ασχολήθηκε παραπάνω, πέρα από το να πει ότι ήταν πέναλτι και έπρεπε να δοθεί. Για κάθε δύσκολη φάση λοιπόν, σε ένα ντέρμπι, δεδομένο είναι ότι θα διαφωνούμε πάντα. Η τεράστια διαφορά βέβαια έγκειται στις αντιδράσεις του κάθε οργανισμού.

Και τα όσα ακολούθησαν το ντέρμπι και τη νίκη της ΑΕΚ, ήταν απλώς άλλη μια απολύτως αναμενόμενη αντίδραση ενός οργανισμού που επί είκοσι χρόνια είχε μάθει να νικάει χωρίς να ενδιαφέρεται για τον τρόπο, με αποτέλεσμα να τον κυριεύσει η αλαζονεία και να μην δέχεται ότι κάποια στιγμή, οι μέρες που έπαιζε μόνος του, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.

Ποτέ δεν φταίνε οι ίδιοι

Ο τρόπος και τα πρόσωπα, που κάθε φορά εκφράζουν αυτές τις αντιδράσεις, δεν έχουν καμία σημασία. Το 2018, με το γκολ του Γιακουμάκη, έγινε ντου και «ο Μποτία έκλαιγε στα αποδυτήρια», πέρυσι με το γκολ του Μάνταλου έγινε ντου και διακοπή και ο Μαρινάκης κλώτσαγε μπάλες μέσα στον αγωνιστικό χώρο και την περασμένη Κυριακή ήταν σειρά του Κούγια.

Τη σεζόν που πήρε το πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ ήταν «το πρωτάθλημα των Πρεσπών» και για να πάμε και πιο παλιά, την τελευταία φορά που είχε πάρει πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός (2010) το είχε πάρει επειδή «είχε διαπραχθεί έγκλημα κατά της Ελλάδας», όπως και το προηγούμενο (2004) που «δεν έβγαινε ο Δούρος στο τηλέφωνο».

Γενικώς δηλαδή, ο Ολυμπιακός… δεν φταίει ποτέ και για τίποτα, πήρε πανάξια όλα τα πρωταθλήματα και τα κύπελλα, κι όποτε τα έχασε, ήταν επειδή τον… πολεμούσαν η Κυβέρνηση, η ΕΠΟ, η FIFA και διάφορες άλλες «σκοτεινές δυνάμεις». Οι δε κανονισμοί… κουρελόχαρτα.

Οπότε, κακώς τους επικαλούμαστε κι εμείς. Δεν κατάλαβα δηλαδή. Οι κανονισμοί τι έλεγαν για τα χέρια του Χάρα και του Μανιάτη; Οπότε, κάντε μας τη χάρη, έχει και φεγγάρι, που λέει και το λαϊκό άσμα, που θα μας πείτε και για τους κανονισμούς.

Αλλά εδώ θα μου πείτε ότι ακούσαμε για την «παράγκα του Θωμά Μητρόπουλου», από επίσημα πλέον χείλη, με τη… λεπτομέρεια βέβαια ότι όταν αυτή δρούσε (από το 1996 και μετά), τα πρωταθλήματα, τα σάρωνε ο Ολυμπιακός!

Δεν μπορούν να το… χωνέψουν με τίποτα

Εν κατακλείδι, οι ΑΕΚτζήδες ας είναι οπλισμένοι με υπομονή και ας μην χαλάνε την ψυχική τους γαλήνη. Είναι εμφανές, ανεξαρτήτως επαναλαμβάνω του τρόπου με τον οποίο εκφράζεται κάθε φορά, ότι οι «απέναντι» δεν μπορούν να συμβιβαστούν με αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια, όπου το πρωτάθλημα το διεκδικούν και οι τέσσερις μεγάλες ομάδες μέχρι τέλους και που το παίρνει ο καλύτερος.

Είναι κάτι που αν το είχαν πάρει απόφαση, θα ήταν πολύ καλύτερα και για τους ίδιους δηλαδή, αλλά και για το γενικότερο κλίμα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, γιατί δυστυχώς είναι άκρως επικίνδυνο, ακόμα και να δικαιολογούνται μέχρι και πράξεις βίας, στο βωμό της δήθεν αγανάκτησης για ένα πέναλτι ή για μια αδικία, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι στέκει.

Δεν πρόκειται γιατί δεν μπορούν να χωνέψουν δύο πράγματα. Πρώτον ότι τα πρωταθλήματα πλέον είναι κανονικά, έχουν το δικαίωμα να τα διεκδικούν όλοι και όλες οι ομάδες, κάποια στιγμή θα ευνοούνται και κάποια στιγμή θα αδικούνται. Όλες όμως. Και δεύτερον ότι τα τελευταία χρόνια και ειδικά από πέρυσι που επέστρεψε στο σπίτι της, η ΑΕΚ που ήξεραν και που την είχαν του χεριού τους, έχει τελειώσει. Μια για πάντα.