Η αισιόδοξη πλευρά μιας ανολοκλήρωτης στάσης

Η αισιόδοξη πλευρά μιας ανολοκλήρωτης στάσης
Photo Credits: INTIME

Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για τη συνεχιζόμενη ερωτοπάθεια της ΑΕΚ με το ρίσκο, τα γκολ που της λείπουν και τις δύο χειμερινές προσθήκες

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Είκοσι τελικές είχε η ΑΕΚ μέχρι το 70′ του αγώνα στα Ιωάννινα, 20 το τονίζω και με νούμερο για να μείνει στο μάτι. Κι όμως, έφτασε πάλι στο τέλος του αγώνα να αγχώνεται για να μην εμφανιστεί ένας δεύτερος Βαφέας και την τιμωρήσει όπως με την Κηφισιά, γι’ αυτή τη συνεχιζόμενη ερωτοπάθεια με το ρίσκο. Προφανώς και υπάρχει ζήτημα στην εκτέλεση, δεν είναι συγκυριακό το εύρημα, προκύπτει ξεκάθαρο έλλειμμα ευστοχίας όμως όχι και δουλειάς.

Ο Ματίας Αλμέιδα έχει εξηγήσει πολλές φορές από πέρυσι ότι η επιπλέον προσπάθεια στα τελειώματα των φάσεων είναι μια συχνή κατάσταση στην προπονητική καθημερινότητα των Σπάτων. Εκείνος έχει δημιουργήσει ένα σύνολο που εμπνέεται μέσα από τους αυτοματισμούς και φτάνει εκεί που πρέπει και όπως πρέπει για να σκοράρει. Η συχνότητα που αυτό συμβαίνει δεν επιβραβεύεται ωστόσο από νορμάλ νούμερα ανταπόδοσης στο γκολ, εκ του αντιθέτου η ΑΕΚ παίρνει χαμηλό βαθμό σε αυτό το κομμάτι, πάντοτε σε σύγκριση με αυτό που δημιουργεί.

Οι φορ της ομάδας δεν βρίσκουν εύκολα δίχτυα, όμως δεν έχουν και τον απαιτούμενο ρυθμό. Ο Γκαρσία από τα συνεχόμενα «μπες-βγες» έχει ταλαιπωρήσει το μυαλό του περισσότερο από το σώμα του. Πάνω που λες ότι μπήκε σε έναν δρόμο για να πάρει μπροστά -το γκολ με τη Λαμία- βρίσκεται ξανά εκτός μάχης. Ένα βήμα μπρος και δύο πίσω, η πνευματική ταλαιπωρία σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι εξίσου ζημιογόνος με την αθλητική.

Ο Πόνσε, πάλι, δεν θυμίζει εκείνον τον στράικερ της πρώτης θητείας του στην ΑΕΚ, όταν σκόραρε με χαρακτηριστική ευκολία μέσα σε ένα σύνολο που παρήγαγε πολύ λιγότερο από αυτό στο οποίο αγωνίζεται τώρα. Υπάρχει (ως ενός σημείου αποδεκτή) εξήγηση, καθώς εκεί που βρισκόταν μέχρι πρότινος, η τακτική αναλωνόταν σε ένα 4-6-0. Περισσότερο έτρεχε για να μαρκάρει, να καλύπτει χώρους και να βοηθά ανασταλτικά. Σε κάποιες, ελάχιστες περιπτώσεις, έκανε και τον φορ. Ο χρόνος, ωστόσο, δεν είναι άπλετος, η ομάδα έχει ανάγκη από εκείνον να τη βοηθήσει τώρα που ο Λιβάι παλεύει με διαφόρων ειδών δαιμόνια. Δεν της δίνει ο Αργεντινός όσα πρέπει.Η αισιόδοξη πλευρά μιας ανολοκλήρωτης στάσης

Στην ουσία του πράγματος…

…ο καλύτερος στα τελειώματα ποδοσφαιριστής της ομάδας είναι ο Τσούμπερ. Αυτό μπορείς εύκολα να το διαπιστώσεις και σε μια προπόνηση που γίνεται δουλειά στο συγκεκριμένο κομμάτι. Έχοντας παρακολουθήσει τέτοιες, μπορείς να καταλάβεις ότι ο Ελβετός είναι ο πιο εύστοχος από όλους, είτε πρόκειται για κοντινό πλασέ, είτε για εκτέλεση στο όριο της περιοχής, επίσης και στα στημένα. Είναι ευτύχημα για την ΑΕΚ ότι ανταποκρίνεται όταν οι άλλοι αδυνατούν να δώσουν το παρών -όπως εν προκειμένω στα Ιωάννινα- από την άλλη ωστόσο, καταδεικνύει και το μέγεθος της συνολικής δυστοκίας που χαρακτηρίζει τους επιθετικούς της ομάδας.

Ο Γκαρσία πέτυχε πέρυσι 18 γκολ σε 37 παιχνίδια, ο αριθμός είναι πολύ ικανοποιητικός, ειδικά αν συνυπολογίσουμε ότι αυτή ήταν η πρώτη σεζόν στην καριέρα του που χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά ως φορ περιοχής, πέραν της μίας φοράς που έπαιξε δεξιά (στην ήττα από τον ΠΑΟ στη Λεωφόρο, με τα σκανδαλώδη όργια του Καμπάκοφ). Μπορεί να το επαναλάβει φέτος; Πιθανότατα ναι, αν παραμείνει υγιής, με συνεχόμενα ματς και όχι άλλα πισωγυρίσματα. Προς το παρόν, βλέπουμε το ανάποδο.

Το ενθαρρυντικό είναι ότι μέσα από αυτή την αναποτελεσματική κατάσταση στο πιο καίριο κομμάτι του γηπέδου για μια ομάδα που παράγει πολύ και θέλει να επενδύσει πάνω σε αυτό, η ΑΕΚ βρίσκεται εκεί που πρέπει, μέσα σε όλα! Θα μπορούσε να είναι στην κορυφή με μόλις μία νίκη στα δύο ματς που αυτοκτόνησε (Πανσερραϊκός, Κηφισιά), από την άλλη φέτος κατάφερε να πάρει τρίποντα εκεί όπου πέρυσι ηττήθηκε (Λεωφόρος, Ιωάννινα). Κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις, ποδόσφαιρο είναι. Απλά σίγουρα ενοχλεί το να ξέρεις πως όταν κάτι χάνεις, αυτό συνέβη επειδή εσύ το παραχώρησες και όχι γιατί ο αντίπαλος το κέρδισε. Εξαιρώ το παιχνίδι με τον ΟΦΗ, όπου η ομάδα δεν εμφανίστηκε καν.

Μπαίνουμε ωστόσο στο διάστημα που περιμένω ότι η ομάδα θα ανεβάσει ρυθμούς. Το είδαμε και πέρυσι. Την περιμένω πιο ανθεκτική, γρήγορη και αποτελεσματική, αρκεί να υπάρχει -επιτέλους- μια κανονικότητα στις απουσίες. Είναι δύσκολο να ξεκινάς την εβδομάδα πιστεύοντας ότι είναι όλοι καλά και στο τέλος αυτής να μετράς 5-6 απώλειες. Ακόμα δυσκολότερο όταν αυτό συμβαίνει κατ’ εξακολούθηση. Πάντως η ΑΕΚ θα είναι εκεί έως το τέλος, θα τα διεκδικήσει όλα μέχρι το τέλος. Αν είναι όντως κάποιος καλύτερός της, ας έρθει να της τα πάρει. Μα πρέπει να ξέρει και το πως…

ΥΓ Οι μεταγραφές είναι μια δυναμική διαδικασία, πρέπει μόνιμα να βρίσκεσαι σε εγρήγορση για να ενισχύεις την ομάδα με ποιότητα. Γνώμη μου είναι ότι η ΑΕΚ δύο κινήσεις θα πρέπει να τις κάνει τον Γενάρη, για παίκτες πραγματικά καλούς. Με τόσες απώλειες, κάποια στιγμή το ζήτημα ίσως γίνει και αριθμητικό. Μα πάνω απ’ όλα, είναι ζητούμενο να βρεις δυο ικανά παλικάρια που θα σε βοηθήσουν να ανεβάσεις ακόμα περισσότερο το επίπεδό σου. Το που θα πρέπει να παίζουν, ας το βρει ο προπονητής.

Πάνος Λούπος: Στην Τούμπα έβαλε πέρυσι τις βάσεις, εκεί μπορεί φέτος να το τελειώσει
Οι ειδήσεις του στο Google News Δείτε Live όλες τις ειδήσεις του
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X