Γι’ αυτό είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ, η σύνδεση με την Ιστορία του ελληνισμού!

Photo Credits: INTIME

Ο Σταύρος Καζαντζόγλου για το πόσα πολλά σημαίνει για την ΑΕΚ και την ελληνική κοινωνία συνολικά η έναρξη του Μουσείου Προσφυγικού Ελληνισμού

19/11/2023 | 11:55

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Να πω την αλήθεια, δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός. Εχοντας γεννηθεί στην Κωνσταντινούπολη, κουβαλώντας επί χρόνια το τραύμα που φέρει κάθε Πολίτης, κάθε Ελληνας που ξεριζώθηκε βίαια από την πατρογονική του γη, ένιωθα πολλές φορές την κοινωνία της ΑΕΚ ως το απάγκιο στις δύσκολες στιγμές. Από το μεσημέρι του Σαββάτου, από τα εγκαίνια του Μουσείου Προσφυγικού Ελληνισμού, η Ρωμιοσύνη μπήκε στην Κιβωτό της και συνεχίζει το μακραίωνο ταξίδι του ελληνισμού στο χρόνο.

Μπορεί σε κάποιους όλα αυτά να φαίνονται κάπως. Να φαντάζουν ενδεχομένως υπερβολικά. Αλλωστε, ξέρω καλά, στην ίδια κοινωνία ζω, πως το περιβάλλον που μας περικλείει και η σκληρή καθημερινότητα, κάνει πολλές φορές τέτοιες καταστάσεις να μοιάζουν ρομαντικές, σχεδόν ουτοπικές. Ωστόσο, όποια ομάδα και εάν υποστηρίζεις, όπου και εάν ανήκεις, δεν μπορείς παρά να υποκλιθείς στο μεγαλείο που πήρε σάρκα και οστά στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Γι’ αυτό είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ, η σύνδεση με την Ιστορία του ελληνισμού!

Οι αλησμόνητες πατρίδες

Είναι εκπληκτικά όσα άρχισαν να ανοίγονται μπροστά στα μάτια μας. Αυτή η ξεχωριστή σύνδεση με τις αλησμόνητες πατρίδες. Γιατί χάνεις τον προσανατολισμό σου, όταν ξεχνάς από πού έρχεσαι. Ξεχνάς ποιος είσαι, ποια είναι η Ιστορία σου, τι πρέσβευαν οι πρόγονοι σου. Εχοντας σπουδάσει και την ιστορία της σύγχρονης Ευρώπης, γνωρίζοντας ποια είναι η συνθήκη που έμεινε ζωντανός ο ελληνισμός ανά τους αιώνες, δεν μπορείς παρά να αισθάνεσαι ικανοποίηση από την ύπαρξη μιας εστίας, που κρατά αναμμένη τη δάδα της μνήμης.

Ξέρετε, ίσως επειδή ανήκει σε κομμάτι της ιστορίας που ακόμα διχάζει, ίσως επειδή κάποιοι ξύνει πληγές που ακόμα δεν έχουν επουλωθεί, ίσως και επειδή κάποιοι θέλουν να ξεχάσουμε, υπάρχει κομμάτι του νεοελληνικού κόσμου που δεν γνωρίζει τη σημασία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Της Πόλης, της Σμύρνης, του Ικόνιου, του Πόντου. Δεν διδάσκεται στα σχολεία, πέφτει μαχαίρι σε όποιον τολμήσει να μιλήσει για αλύτρωτες πατρίδες.

Δεν ψέγω κανέναν. Αντιλαμβάνομαι, πως τα σημεία των καιρών πολλές φορές δημιουργούν πεποιθήσεις και εκτιμήσεις, που δεν απηχούν την πραγματικότητα. Ειδικά στις μέρες μας, εκείνοι που φωνάζουν περισσότερο επιβάλουν την άποψη τους. Πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν πως θα οδηγήσουν την ΑΕΚ με βάση της προσωπικές τους επιθυμίες. Αλλά για ένα τόσο μεγάλο μέγεθος, για μια τόσο μεγάλη υπόθεση που πρεσβεύει τεράστιο κομμάτι του ελληνισμού στο διάβα του χρόνου, δεν υπάρχουν πολλά. Οι αρχές του συλλόγου είναι αμετάβλητες.

Γι’ αυτό είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ, η σύνδεση με την Ιστορία του ελληνισμού!

Η μοναξιά της προσφυγιάς

Είναι τεράστια υπόθεση για την Ελλάδα. Και να σας πω τη μαύρη μου αλήθεια, θεωρώ πως δεν είχε τη δέουσα προσοχή και σεβασμό από τον πολιτικό κόσμο. Δεν είναι δυνατόν να κάνει εγκαίνια του Μουσείο ενός ολόκληρου κομματιού της Ελλάδας, κάτι που δεν έχει υπάρξει ξανά στο χρόνο και να εμφανίζεται μόνο ο Υπουργός Αθλητισμού και 3-4 βουλευτές. Θα έπρεπε να είναι η πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός, όλα τα στελέχη της αντιπολίτευσης.

Αν αναρωτηθεί κανείς πάντως, αυτή είναι πάντα η αντιμετώπιση του ελληνικού κράτους στον προσφυγικό ελληνισμό. Όπως είχε μεταφέρει εμπνευσμένα, χτυπώντας στην καρδιά κάθε Μικρασιάτη ο Τάσος Μπουλμέτης, στην Πόλη μας αντιμετώπιζαν ως Ελληνες και στην Ελλάδα ως Τούρκους. Βαρύ. Αλλά πραγματικό. Ποτέ δεν βοήθησαν, ποτέ δεν ανέδειξαν το πρόβλημα, ποτέ δεν ασχολήθηκαν με τον ξεριζωμό εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων.