Οτσόα: «Ξεχωριστός παίκτης ο Πινέδα - Υπήρχαν φήμες για μεταγραφή μου στην ΑΕΚ»

Photo Credits: INTIME

Ο Γκιγιέρμο Οτσόα σε συνέντευξη που παραχώρησε μίλησε για τον συμπαίκτη του στην εθνική Μεξικό Ορμπελίν Πινέδα και τις φήμες που τον ήθελαν στην ΑΕΚ

enwsi.gr

15/11/2023 | 14:14

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

O Γκιγιέρμο Οτσόα, αναφέρθηκε σε συνέντευξη του για τις φήμες πέρι ενδιαφέροντος της ΑΕΚ, ενώ μίλησε και με τα καλύτερα λόγια για τον συμπατριώτη του Ορμπελίν Πινέδα. Αναλυτικά η συνέντευξη:

«Ήταν πολύ εύκολο να συμφωνήσω με τη Novibet»

Μέμο καλησπέρα. Βρισκόμαστε εδώ, σε αυτό το event που διοργάνωσε η Novibet στο Σαλέρνο, μαζί με δύο συμπατριώτες σου από το Μεξικό που κέρδισαν την ευκαιρία να σε γνωρίσουν από κοντά. Πώς αισθάνεσαι που είσαι πρεσβευτής ενός τόσο μεγάλου brand;

«Όταν με προσέγγισε η Novibet, είδαμε το κοινό μας ενδιαφέρον για την προώθηση του αθλητισμού και του ποδοσφαίρου συγκεκριμένα και κατάλαβα αμέσως το μέγεθος και τον σκοπό της, ήταν πολύ εύκολο για εμένα να συμφωνήσω. Νιώθω πολύ χαρούμενος για τη στήριξη, για όλα αυτά που κάνει η Novibet και με βοηθάει να προσεγγίσω περισσότερο κόσμο από το Μεξικό. Όταν ενημερώθηκα ότι θέλουν να κάνουν άνοιγμα στη λατινοαμερικάνικη αγορά, ενώ δεν είχα ξανά μια τέτοια συνεργασία. κατάλαβα ότι μου είναι πολύ εύκολο να δουλεύω μαζί τους. Όταν είσαι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής είναι πολύ σημαντικό να αισθάνεσαι αυτόν τον σεβασμό που μου δείχνουν με όλες τους τρόπους. Πρόκειται για μια πολύ σοβαρή και υπεύθυνη εταιρεία».

Πώς αισθάνεσαι που βρίσκεσαι εδώ με δύο ανθρώπους από την πατρίδα σου;

«Πολύ όμορφα. Είναι οι τυχεροί που κέρδισαν το βραβείο και χαίρομαι που είχα την ευκαιρία να τους συναντήσω και να τους γνωρίσω εδώ. Από τη μέρα που ήρθα στην Ιταλία είναι η πρώτη ευκαιρία να κάνω μια δράση με κόσμο από το Μεξικό. Οι φίλαθλοι της χώρας μου είναι πολύ σημαντικοί για εμένα. Άνθρωποι που γουστάρουν το ποδόσφαιρο όπως εγώ, που παθιάζονται μαζί του. Τους έχω γνωρίσει από το ξεκίνημα της καριέρας μου, στις ομάδες και στις εθνικές. Είναι σημαντικό να βλέπεις συμπατριώτες σου να σε στηρίζουν και το ότι κατάφεραν να έρθουν μέχρι την Ιταλία είναι κάτι πολύ όμορφο. Είναι πάντα κοντά μου διαδικτυακά, αλλά εδώ δεν υπάρχουν πολλοί Μεξικανοί. Στην πόλη δεν γνωρίζω κανέναν, οπότε είναι ωραίο που μιλάμε για τη χώρα μας και μπορώ να κάνω μια κουβέντα στα ισπανικά! Είναι σπάνιο και για τα παιδιά να έχουν μια τέτοια ευκαιρία, για ένα αντίστοιχο ταξίδι».

«Πιο κοντά με Ολυμπιακό, μιλούσαμε με ΠΑΟΚ»

Ας περάσουμε λίγο στη σύνδεσή σου με την Ελλάδα. Το όνομά σου έχει ακουστεί για αρκετές ελληνικές ομάδες…

«Ναι ήταν αλήθεια».

Για όλες;

«Ναι».

Και για φέτος το καλοκαίρι που ακούστηκε για την ΑΕΚ;

«Θα πω ότι υπήρχαν οι φήμες, έγιναν συζητήσεις, αλλά όχι κάτι επίσημο».

Ποια είναι η γνώμη σου για το ελληνικό ποδόσφαιρο;

«Το ελληνικό ποδόσφαιρο πάντα μου κέντριζε την προσοχή, πάντα μου άρεσε. Θυμάμαι την πρώτη φορά που ήρθα στην Ελλάδα, το 2004 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Μου άρεσε πολύ το πρωτάθλημα και οι ποδοσφαιριστές. Ήταν μια εποχή που ο Ολυμπιακός κατακτούσε τα πάντα. Και λίγο μετά είχαμε τον Νέρι Καστίγιο, επομένως ξεκινήσαμε στο Μεξικό να παρακολουθούμε την ομάδα του και το πρωτάθλημα γενικά. Ήταν πολύ ταλαντούχος ο Νέρι. Παίξαμε ένα Copa America μαζί, φτάσαμε στην τρίτη θέση. Οπότε μου άρεσε από τότε το πρωτάθλημά σας. Γνωρίζω τον Ολυμπιακό, τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ τον Παναθηναϊκό, τον Ατρόμητο, τον Βόλο, πολλές ομάδες. Τους θυμάμαι να μάχονται σε διοργανώσεις όπως το Europa League. Όταν ήμουν νέος θυμάμαι την Ελλάδα να κατακτά το Euro, και ομάδες όπως ο Ολυμπιακός, που είχε τον Ριβάλντο και έπαιζε Champions League. Είναι μια λίγκα πολύ αγαπητή στο Μεξικό».

Από όλους ήσουν πιο κοντά στον Ολυμπιακό;

«Μάλλον ναι, αλλά υπήρχαν συζητήσεις, όχι μόνο με τον Ολυμπιακό. Και με τον ΠΑΟΚ ήμουν πολύ κοντά, επίσης. Μιλούσα με τους διοικούντες του ΠΑΟΚ. Με την ΑΕΚ υπήρχαν φήμες… Από ό,τι φαίνεται ο Οτσόα είναι συχνά στο μεταγραφικό σας παζάρι! Ποτέ δεν ξέρεις πώς θα τα φέρει το ποδόσφαιρο. Μου αρέσει πολύ και η χώρα σας, έχει καλό κλίμα, το επίπεδο ζωής είναι καλό και ακούω πολύ καλά λόγια από τους ποδοσφαιριστές που ξέρω για τη ζωή στην Ελλάδα. Οπότε, μια μέρα ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί».

«Το Μεξικό βλέπει Ελλάδα, εξαιρετικά επιδραστικός ο Πινέδα»

Στην Ελλάδα έχουμε αρκετούς παίκτες από το Μεξικό. Πινέδα, Πισάρο…

«Ναι, και τους δύο στην ΑΕΚ. Εβαλε γκολ ο Πινέδα στο τελευταίο ματς, σωστά; (σ.σ η συνέντευξη έγινε μετά την αναμέτρηση με τον ΠΑΟΚ). Και στο ελληνικό πρωτάθλημα και στο Europa League. Απέναντι στον ΠΑΟΚ! Παρακολουθώ, έχω κι άλλον έναν συμπαίκτη που παίζει στον ΠΑΟΚ και τους βλέπω. Είναι ο Γουίλιαμ Τραστ – Εκόνγκ, ο οποίος την περασμένη σεζόν ήταν εδώ, στη Σαλερνιτάνα. Γνωρίζω και τον Βιλένα από τον Παναθηναϊκό, ήμασταν συμπαίκτες. Οπότε βλέπω γενικά τις ελληνικές ομάδες και γνωρίζω τι γίνεται».

Για τον Πινέδα που ξεχωρίζει στην ΑΕΚ ποια είναι η γνώμη σου; Βλέπουμε ότι μπορεί να παίξει με επάρκεια σε όλες τις θέσεις στο γήπεδο…

«Ναι, έχω εξαιρετική άποψη. Είναι ένας ξεχωριστός ποδοσφαιριστής για την τεχνική του και τον τρόπο που κινείται μέσα στο γήπεδο. Ξέρει να τοποθετείται πολύ καλά στον χώρο μπροστά από τη μεσαία γραμμή, βρίσκει πάσες. Νομίζω ότι είναι πάρα πολύ ευφυής και ένας εξαιρετικά επιδραστικός παίκτης».

Στην Ελλάδα γενικά το Μεξικό έχει αρκετές συμπάθειες…

«Ενδιαφέρον! Βλέπετε το πρωτάθλημα Μεξικού;»

Όχι, αλλά έχει αρκετές συμπάθειες η εθνική.

Το Μεξικό πάντως να ξέρετε βλέπει πολύ το ελληνικό πρωτάθλημα! Σίγουρα για τον Πινέδα, αλλά είναι και ο προπονητής της ΑΕΚ, ο Ματίας Αλμέιδα που ήταν στην Τσίβας και τον παρακολουθούν. Δεν τον γνωρίζω προσωπικά, αλλά για τον κόσμο της Γκουαδαλαχάρα είναι πολύ αγαπητός. Για την Αμέρικα που είναι η ομάδα μου, όχι και τόσο (γέλια). Αλλά κάνει πολύ καλή δουλειά».

Ο μύθος για τα έξι δάκτυλα

Πώς είχε δημιουργηθεί η φήμη ότι έχεις έξι δάκτυλα;

«Στην πραγματικότητα, όταν βγήκε η φήμη για τον Ολυμπιακό, ο κόσμος ξεκίνησε να ψάχνει λίγο για εμένα. Λοιπόν, να το εξηγήσω, στο Μεξικό υπάρχει μια μέρα που λέγεται «Η Μέρα των Αθώων Αγίων». Ο κόσμος αυτή τη μέρα λέει ψέματα, αστεία και μια εφημερίδα έγραψε ότι έχω έξι δάκτυλα. Έτσι, όταν στην Ελλάδα αναζήτησαν πληροφορίες για μένα, πήραν τη φωτογραφία με τα έξι δάκτυλα και τη χρησιμοποίησαν, θεωρώντας ότι είναι αλήθεια. Δεν ήξεραν ότι στο Μεξικό είναι μια μέρα που κάνουν πλάκες, νόμιζαν ότι ήταν αλήθεια και ο κόσμος στην Ελλάδα πίστεψε ότι έχω έξι δάκτυλα!»

Πώς είναι το ποδόσφαιρο στη ζωή των ανθρώπων του Μεξικού;

«Είναι πολύ παθιασμένοι, πολύ συναισθηματικοί. Το ποδόσφαιρο στο Μεξικό είναι ένας τρόπος ζωής. Πρόκειται για το πιο σημαντικό άθλημα που έχουμε. Το σημαντικό είναι ότι βρίσκεται στον πυρήνα των περισσότερων οικογενειών. Δηλαδή πολλές φορές προετοιμάζουν τα Σαββατοκύριακά τους ανάλογα με τους αγώνες της αγαπημένης τους ομάδας. Και συγκεντρώνονται με τα παιδιά και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας για να φάνε και να δουν το ποδόσφαιρο. Προετοιμάζουν δηλαδή όλη την ημέρα γύρω από τον ποδοσφαιρικό αγώνα, οι ζωές τους κινούνται γύρω από αυτό. Είναι βαθιά ριζωμένο στην κοινωνία. Η διάθεση ενός ανθρώπου που πάει για δουλειά τη Δευτέρα εξαρτάται πολύ από το αποτέλεσμα της ομάδας του στον αγώνα του Σαββατοκύριακου! Αν κερδίσει, έχει μια καλή εβδομάδα. Αν χάσει, δεν θέλει να πάει για δουλειά, δεν θέλει να βγει στον δρόμο».

Ήταν έτσι κι όταν ήσουν εσύ παιδί;

«Ναι, βέβαια. Ήταν και παραμένει το νούμερο ένα άθλημα. Θυμάμαι ότι ο κόσμος μαζευόταν έτσι μόνο για να δει το ποδόσφαιρο και να γιορτάσει τα γενέθλιά του! Υπάρχουν βέβαια κι άλλα σημαντικά αθλήματα, όπως το μποξ, το μπέιζμπολ και πλέον η Formula 1, την οποία παρακολουθεί αρκετός κόσμος. Δεν υπάρχει όμως κάτι σαν το ποδόσφαιρο. Σε κάποια μέρη της χώρας βρίσκεις αθλήματα που έχουν περισσότερη δημοτικότητα, όπως το μπάσκετ, το μπέιζμπολ, τα μαχητικά αθλήματα».

Το ποδόσφαιρο αντιμετωπίζεται, όπως σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, ως ένα μέσο για να δραπετεύσει ο κόσμος από τη φτώχεια και να αναζητήσει έναν άλλον τρόπο ζωής;

«Φυσικά, υπάρχουν πολλά παιδιά που θέλουν να παίξουν επαγγελματικά ποδόσφαιρο με βασική προτεραιότητα να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής τους. Υπάρχουν επίσης πολλοί γονείς που το αναζητούν για τα παιδιά τους, για τον ίδιο λόγο. Επομένως το ποδόσφαιρο είναι κάτι πολύ σημαντικό».

«Τα δοκάρια είναι φίλοι μας!»

Είναι αλήθεια ότι είχες ξεκινήσει το ποδόσφαιρο ως επιθετικός;

«Ναι, ξεκίνησα ως επιθετικός! Δεν το ξέρατε (προς τους νικητές της Novibet); Θα ξετυλίξω λίγο γρήγορα την ιστορία. Ξεκίνησα σε μια ακαδημία ποδοσφαίρου, όταν ήμουν 10 ετών. Δεν ήταν προφανώς όπως οι σύλλογοι που έχουν 3-4 τερματοφύλακες στο ρόστερ. Όταν πήγα λοιπόν, είπα ότι θέλω να παίξω τερματοφύλακας ή επιθετικός. Η θέση του τερματοφύλακα ήταν κατειλημμένη, οπότε είπα “κανένα πρόβλημα, θα παίξω στην επίθεση”. Τα πήγαινα καλά, μάλιστα! Όμως κάποια στιγμή τραυματίστηκε ο τερματοφύλακάς μας και ο προπονητής ρώτησε ποιος θέλει να παίξει στη θέση του. Προσφέρθηκα εγώ. Έπιασα πέναλτι, έπαιξα καλά για λίγους μήνες και όταν επέστρεψε ο βασικός τερματοφύλακας είπα στον προπονητή να επιστρέψω στην επίθεση. Μου είπε “όχι, δεν πας πουθενά!”».

Τι είχες δείξει και σε ξεχώρισε; Τα αντανακλαστικά σου;

«Νομίζω πως ναι. Γενικώς προσαρμόστηκα άμεσα, ήταν σαν να έχω τη θέση από πάντα, σαν να το είχα έμφυτο. Ο προπονητής έβλεπε ότι τα πηγαίνω καλά, ότι έχω αυτοπεποίθηση. Υπήρχε μια εθνική ομάδα της κατηγορίας μου και ο προπονητής με είχε στο νου του ως επιθετικό, αλλά με πήρε ως τερματοφύλακα. Άκουγα προπονητές να μου λένε ότι έχω τα απαραίτητα να συνεχίσω ως τερματοφύλακας, ότι είμαι πολύ καλός σε αυτή τη θέση. Έτσι, έμεινα κάτω από τα δοκάρια και αγάπησα σιγά σιγά τη θέση».

Το ματς απέναντι στη Βραζιλία το 2014 ήταν ένας αξέχαστος αγώνας που είχε την υπογραφή του Οτσόα (οι νικητές της Novibet συμφωνούν εμφατικά).

«Για μένα, σίγουρα! (γέλια). Σε παγκόσμιο επίπεδο, νομίζω ότι αυτή η μέρα άλλαξε τη ζωή μου. Με γνώριζαν στο Μεξικό και τη Λατινική Αμερική, από τις εμφανίσεις μου στο πρωτάθλημα, το Copa Libertadores και το Sudamericana. Ο κόσμος με γνώριζε. Αλλά στην Ευρώπη δεν με ήξεραν τόσο. Εκείνη τη μέρα λοιπόν, με είδαν: σε ένα ματς Μουντιάλ απέναντι στη Βραζιλία μέσα στην έδρα τους. Πολύς κόσμος έβλεπε στην τηλεόραση τους αγώνες της Σελεσάο, από κάθε μέρος του πλανήτη. Και εκείνη τη μέρα το ματς έμεινε στο 0-0 κι έλεγαν ότι έγινε χάρη στον Μέμο. Αν ένας επιθετικός βάλει ένα γκολ, ο κόσμος μιλάει γι’ αυτόν γιατί σκόραρε. Έκανε τη διαφορά. Ο τερματοφύλακας όμως δεν έχει συχνά την ευκαιρία να ξεχωρίσει σε ένα ματς».

Είναι κάτι που συμβαίνει γενικότερα στη θέση σου. Κάνεις ένα λάθος, πέφτουν όλοι πάνω σου. Κάνεις τρεις καλές αποκρούσεις, ο κόσμος στέκεται περισσότερο στον επιθετικό που έβαλε το γκολ. Τα λάθη σας είναι τα πιο σημαντικά από όλους τους παίκτες.

«Ναι, γιατί αν κάνεις λάθος δεν έχεις τη δυνατότητα να το διορθώσεις όπως συμβαίνει με τους άλλους παίκτες. Δεν έχεις κάποιον να σε βοηθήσει. Μερικές φορές, βέβαια, έχεις το δοκάρι! Μόνο τα δοκάρια είναι φίλοι μας. (γέλια). Μπορείς να κάνεις το ματς της ζωής σου, να χάσει όμως η ομάδα και αυτά που έχεις καταφέρει να μην φανούν. Αν το ματς είναι 0-0, ο επιθετικός χάσει πέντε γκολ και ο τερματοφύλακας κάνει ένα λάθος στο 90′, όλοι θα μιλούν γι’ αυτό. Για τα υπόλοιπα ματς θα το θυμούνται συνεχώς. Αλλά είναι κομμάτι της ζωής του τερματοφύλακα».

Ο Νεϊμάρ σου είπε κάτι μετά από εκείνο το ματς;

«Όχι, ήταν πολύ εκνευρισμένος για να μιλήσει. Δεν μου είπε τίποτα».

«Σκέφτομαι το έκτο Μουντιάλ»

Πόσο έχει αλλάξει η θέση του τερματοφύλακα κατά τη διάρκεια αυτών των πέντε Μουντιάλ που έχεις παίξει;

«Ολικά! Πόσο χρονών είσαι; Έχεις προλάβει τον κανονισμό που μας γύριζαν την μπάλα οι αμυντικοί και μπορούσαμε να την πιάσουμε; Εγώ την έχω προλάβει! Μπορούσε να μου γυρίσει την μπάλα και να την μαζέψω. Υπήρχε κι ένας άλλος κανονισμός, όπου ο τερματοφύλακας όταν έπιανε την μπάλα μπορούσε να κάνει δύο βήματα με αυτήν και έπρεπε να την κλοτσήσει. Τώρα μπορεί να κάνει ό,τι θέλει στην περιοχή. Εγώ δεν μπορούσα να φτάσω στην γραμμή της μεγάλης περιοχής. Από τη γραμμή της εστίας, μπορούσα να κάνω δύο βήματα μόνο. Επίσης, τότε, οι τερματοφύλακες δεν δουλεύαμε καθόλου με τα πόδια. Τώρα αυτό έχει αλλάξει πολύ, γιατί είναι κομμάτι του παιχνιδιού. Έχουν αλλάξει πολλά, όπως τα πέναλτι κι αρκετές άλλες λεπτομέρειες που είναι σημαντικές αλλά δεν έχουν καμία σχέση με πριν».

Αν θυμάμαι καλά, το είδωλό σου ήταν ο Πίτερ Σμάιχελ…

«Ανάμεσα σε άλλους, ναι. Μου άρεσε πολύ κι ο Όσκαρ Κόρντομπα, ο Μπουφόν, ο Παλιούκα, ο Τόλντο, ο Ταφαρέλ, ο Ίκερ Κασίγιας. Πολύ μεγάλες προσωπικότητες».

Πώς είναι το ιταλικό ποδόσφαιρο;

«Έχει να κάνει πολύ με τη σωματική κατάσταση. Πολλά τρεξίματα, δύσκολο τακτικά με μικρούς χώρους. Οι παίκτες έχουν ταχύτητα αλλά και σωματική διάπλαση. Υπάρχουν αρκετοί Σέρβοι, Κροάτες, Ρουμάνοι, Σλοβάκοι, Έλληνες που βοηθούν σε αυτό. Έχει διαφορές με το ισπανικό ποδόσφαιρο, που είναι περισσότερο τεχνικό. Και οι Ιταλοί είναι πολύ σκληροί στο παιχνίδι, καλοί στον αέρα, βάζουν τα πόδια τους».

Έχεις και έναν συμπαίκτη από την Κύπρο, τον Κάστανο…

«Ναι ήταν στη Γιουβέντους. Νεαρός με πολύ ταλέντο. Παρακολουθεί κι αυτός πολύ το πρωτάθλημά σας».

Να περιμένουμε τον Οτσόα στο έκτο Μουντιάλ;

«Όλο το Μεξικό!», προλαβαίνει να απαντήσει ο Μπράντο, ένας εκ των νικητών, με τον Μέμο να ανταποκρίνεται με το συνηθισμένο του χαμόγελο.

Δεν σκέφτεσαι το τέλος της καριέρας σου;

«Όχι, για κανέναν λόγο. Προτιμώ να μην το σκέφτομαι. Ρεαλιστικά έχω μπει στην τελική ευθεία, αυτό είναι κάτι το φυσιολογικό. Έχω παίξει για πολλά χρόνια. Αλλά προτιμώ να απολαύσω αυτά που μου μένουν. Σκέφτομαι περισσότερο το έκτο Παγκόσμιο Κύπελλο, το 2026. Η πρώτη φορά που οι νεότεροι θα δουν ένα Μουντιάλ στο Μεξικό».

«Ο Ροναλντίνιο ήταν μοναδικός»

Στη Λατινική Αμερική αισθάνομαι ότι οι εθνικές ομάδες έχουν περισσότερη σημασία από ότι στην Ευρώπη, η σύνδεση είναι διαφορετική…

«Το Μεξικό, όπως σου είπα, ζει για το ποδόσφαιρο, αλλά πράγματι υπάρχει γενικότερα αυτή η ξεχωριστή σύνδεση. Υπάρχουν πολλοί Μεξικάνοι εκτός χώρας. Το ποδόσφαιρο και οι παραδόσεις τούς ενώνουν, τους θυμίζουν το σπίτι τους. Η επιτυχία της Εθνικής τούς γεμίζει υπερηφάνεια. Υπάρχουν πολλοί και στις Ηνωμένες Πολιτείες, οπότε όταν μια ομάδα παίζει εκεί ο κόσμος γεμίζει το γήπεδο. Οι άνθρωποι που ζουν εκτός συνόρων ταυτίζονται και δημιουργεί μια πολύ δυνατή σύνδεση της ομάδας με τον κόσμο που διψά για να την δει από κοντά».

Πού είναι πιο ζεστή η υποστήριξη; Στις ΗΠΑ ή στο Μεξικό;

«Και στις δύο. Έχουμε ζήσει και στις ΗΠΑ πολύ όμορφες στιγμές, με τον κόσμο να τραγουδάει από το πρώτο λεπτό μέχρι το τελευταίο. Και στο Μεξικό όμως, στο Αστέκα, έχουμε ζήσει ιστορικές στιγμές και νιώθουμε την υποστήριξη. Θυμάμαι έναν προκριματικό που χάναμε από τις ΗΠΑ 1-0 και ο κόσμος δεν σταμάτησε να μας υποστηρίζει και στο τέλος νικήσαμε 2-1. Αυτές οι στιγμές είναι αξέχαστες».

Οι ΗΠΑ είναι ο νούμερο ένα αντίπαλος;

«Για μένα, ναι».

Και ντέρμπι; Το Αμέρικα – Γκουαδαλαχάρα;

«Ναι, γιατί είναι διαφορετικές οι πόλεις. Το clasico της Αμέρικα με την Γκουαδαλαχάρα είναι το πιο δυνατό, γιατί οι περισσότερες άλλες ομάδες, όπως η Πούμας και η Κρους Ασούλ, είναι στην Πόλη του Μεξικού. Η Γκουαδαλαχάρα έχει πολύ κόσμο και επίσης η Αμέρικα έχει πολλούς φιλάθλους έξω από την Πόλη του Μεξικού. Επομένως είναι πιο παθιασμένοι, το ματς με την Γκουαδαλαχάρα μετράει περισσότερο γι’ αυτούς».

Ο πιο δύσκολος επιθετικός που έχεις αντιμετωπίσει;

«Ο Ροναλντίνιο, ο Μέσι και ο Κριστιάνο. Έχω πολλούς, τον Ζλάταν, τον Λουίς Σουάρες, τον Νεϊμάρ. Ήταν πολύ δύσκολοι αντίπαλοι, όλοι έχουν πολλή ποιότητα. Αλλά αυτοί οι τρεις και κυρίως ο Ροναλντίνιο, ήταν εκπληκτικοί. Ο Ροναλντίνιο ήταν μοναδικός».

Είχες πρόταση από τη Λίβερπουλ, όπως είχε γραφτεί;

«Φήμες, φήμες. Αν ήταν αλήθεια θα ήμουν εκεί ακόμα!»

Στη Σαλερνιτάνα μέχρι πότε έχεις συμβόλαιο;

Έχω συμβόλαιο για αυτόν τον χρόνο με οψιόν για έναν ακόμα.

Θα ήθελες να συνεχίσεις στην Ιταλία;

«Ναι, θα μου άρεσε. Χαίρομαι πολύ το ποδόσφαιρο εδώ».

ΠΗΓΗ: Gazzetta.gr