«Χούντα» ήταν και πέρασε, δεν μπορεί να ξεχνά κανείς πόσα άλλαξαν στο ελληνικό ποδόσφαιρο

Photo Credits: INTIME

Ο Σταύρος Καζαντζόγλου για μια παράλογη κατάσταση που δημιουργείται γύρω από τον αρχιδιαιτητή και τη σπέκουλα που προσπαθεί να χτυπήσει την ΑΕΚ

11/10/2023 | 19:46

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Από όλη αυτή την κουβέντα που γίνεται σε σχέση με την επιλογή του αρχιδιαιτητή και την πολεμική σε βάρος της ΑΕΚ (αλλά και του ΠΑΟΚ για να λέμε την αλήθεια), πέρα από τις λεπτομέρειες αυτό που μου μένει κυρίως είναι ένα αίσθημα είσπραξης αχαριστίας. Ακούγεται βαρύγδουπο, αλλά δεν είναι και τόσο. Αχαριστία και… αμνησία, θα συμπλήρωνα.

Περιγράφεται μια εικόνα που θέλει κάποιες ομάδες να έχουν εκτοπίσει τον Ολυμπιακό από την θέση που είχε ως απόλυτος δυνάστης του ποδοσφαίρου μέσω της ΕΠΟ και να καταδυναστεύουν αυτές τώρα το ελληνικό ποδόσφαιρο. Μια εικόνα μπροστά στην οποία το μόνο που μένεις να αναρωτιέσαι αν δεν είσαι ταγμένος στο στρατόπεδο όσων προσπαθούν να την δημιουργήσουν, είναι αν ζεις στην ίδια χώρα μαζί τους κι αν βλέπετε τα ίδια πρωταθλήματα τα τελευταία χρόνια.

Τα ξέχασαν όλα, έχουν επιλεκτική μνήμη

Κι αν από την πλευρά του Ολυμπιακού τίποτα δεν σου κάνει εντύπωση, η μεγαλύτερη απορία είναι για την πλευρά του Παναθηναϊκού. Λες και δεν έχουν ζήσει τι σήμαινε να προσπαθείς να διεκδικήσεις το πρωτάθλημα από το 1996 μέχρι το 2016, από τον Ολυμπιακό. Και πόσες πιθανότητες είχες να το καταφέρεις… Ή καλύτερα, να προσεγγίσεις καν στο να τα καταφέρεις. Να το χάσεις στο όριο, την τελευταία αγωνιστική ας πούμε.

Λες και δεν έχουμε ζήσει κι εκείνοι κι εμείς, τι σήμαινε πραγματικά απόλυτα ελεγχόμενη και με συγκεκριμένη στόχευση ΕΠΟ. Λες και δεν έχουμε δει να αλλάζει η σύνθεση της ΚΕΔ τέσσερις φορές μέσα σε ένα χρόνο, ανάλογα με το κατά πόσο πετύχαινε η εκάστοτε σύνθεση το «100-0». Που ήταν και το μοναδικό που επιτρεπόταν…

Λες και εκείνες τις σεζόν ο Παναθηναϊκός νικούσε σε σερί ματς με ένα γκολ διαφορά κερδίζοντας πέναλτι από τα οποία κρινόταν το αποτέλεσμα ή κέρδιζε σε δύο σερί ματς πέναλτι που – κατά την δική μου άποψη τουλάχιστον – έγιναν εκτός περιοχής. Ή κέρδιζε τον… δυνάστη με ανατροπή μέσα σε πέντε λεπτά, με δύο πέναλτι. Λίγο φρένο παιδιά… Λίγο φρένο. Εδώ έγιναν όλα αυτά. Τα είδαμε, τα ζήσαμε, τα θυμόμαστε μια χαρά με τους Καμπάκοφ.

Τα ποσοστά του… δυνάστη

Ναι, δόθηκε μάχη για να αλλάξει αυτή η κατάσταση της 20ετίας. Μόνο με μάχη σε συγκεκριμένα μέτωπα απ’ όσους είχαν υποστεί στο πετσί τους τη «χούντα», μπορούσε να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Αρα δεν μπορεί ουδείς σήμερα να… καταγγέλλει αυτήν την προσπάθεια και να εμφανίζονται όσοι πρωταγωνίστησαν ως… νυν δυνάστες. Βούτυρο στο ψωμάκι δίνουν, για όσους θέλουν παλινόστηση της παράγκας και της επόμενης κατάστασης. Την ΑΕΚ (που με ενδιαφέρει εδώ), που από το 2016 μέχρι σήμερα κατέκτησε δύο πρωταθλήματα, στα οποία και στα δύο εκτός από την ομάδα με την οποία το διεκδίκησε σε μια αντιμετώπιση φυσιολογική για τα δεδομένα της χώρας μας, όλοι οι άλλοι παραδέχονταν πως το κέρδισε δίκαια. Το ‘19, το ‘20, το ‘21, το ‘22 όμως, κατέγραφε ιστορικά ρεκόρ απόστασης από την κορυφή, μέχρι που την τελευταία από αυτές τις χρονιές έφτασε να μείνει εκτός Ευρώπης. Ο… δυνάστης.

Τα απίθανα του λιμανιού

Που η ομάδα που μέχρι πρότινος (γιατί τώρα έχει και τον Παναθηναϊκό μαζί) προσπαθούσε να δημιουργήσει την εικόνα ενός διεφθαρμένου πρωταθλήματος κι ενός συστήματος που την πολεμούσε, πήρε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα σε αυτό το διάστημα! Και στο τωρινό προπορεύεται.

Που πέρσι μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο της προτελευταίας αγωνιστικής και μαθηματικά μέχρι και την τελευταία δεν είχε κριθεί το πρωτάθλημα και μπαίνοντας στα play offs το διεκδικούσαν και οι τέσσερις μεγάλες ομάδες! Όλα αυτά σύμφωνα με όσα λέγονται από χθες, παραπέμπουν στην 20ετία! Και η μάχη που δόθηκε για να δοθεί τέλος στην κυριαρχία εκείνου του διεφθαρμένου καθεστώτος, ήταν μόνο απλά για να αντικατασταθεί ο ευνοημένος! Ανεξάρτητα από το αν αυτό δεν προκύπτει από κανένα πραγματικό γεγονός, από κανένα πραγματικό αποτέλεσμα!

Μιλάμε για κάτι που αγγίζει τα όρια της ύβρις…