Μια κατάκτηση τόσο σπάνια και τόσο σημαντική

Photo Credits: INTIME

Ο Κώστας Τσίλης γράφει για την φετινή συνθήκη κατά την οποία η ΑΕΚ είναι ανώτερη από τους αντιπάλους, σ' όλα τα ευρωπαϊκά ματς, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα

06/10/2023 | 18:00

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Θυμάμαι πως μετά το ματς με τη Ντιναμό Ζάγκρεμπ, υπήρχε η αίσθηση σ’ όλους μας, πως ήταν η καλύτερη ομάδα που πέρασε από τη Νέα Φιλαδέλφεια. Απέναντι σ’ αυτή την ομάδα, η ΑΕΚ ήταν καλύτερη συνολικά στα δυο παιχνίδια. Και στο τέλος ήταν δίκαιο που την απέκλεισε, ακόμα και αν αυτό ήρθε μ’ εκείνο το τρελό φινάλε.

Το χθεσινό παιχνίδι με τον Άγιαξ, ήταν σίγουρα το πιο δύσκολο που έχει δώσει μέχρι τώρα η ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Είναι πολύ βαριά η φανέλα που έχουν οι Ολλανδοί. Και αυτό φαίνεται ακόμα και σε εποχές που δεν είναι ο Άγιαξ του ’95 ή του ’18. Αφήστε που και αυτός ο Άγιαξ σφύζει από νιάτα και ποδοσφαιρική ταχύτητα.

Απέναντι σ’ αυτή την ομάδα, που παραμένει ένα μεγαθήριο ως μέγεθος κλαμπ, η ΑΕΚ ήταν καλύτερη στο μεγαλύτερο κομμάτι του παιχνιδιού. Έκανε περισσότερες και πιο καθαρές ευκαιρίες. Έπαιξε σε σημαντικό κομμάτι του ματς, καλύτερο ποδόσφαιρο. Και σε συνολική εικόνα του παιχνιδιού, ήταν καλύτερη από τον αντίπαλο της. Κάτι που παραδέχθηκε και ο προπονητής του Άγιαξ, που ξέροντας καλά το μέγεθος του κλαμπ που προπονεί, δήλωσε ικανοποιημένος από την ισοπαλία. Κανείς από την ΑΕΚ δεν έκανε κάτι αντίστοιχο.

Από τα ματς με τη Ντιναμό, μέχρι και το χθεσινό με τον Άγιαξ, μεσολάβησαν δυο παιχνίδια με την Αντβέρπ και ένα με την Μπράιτον. Η ΑΕΚ όχι απλώς κέρδισε την Μπράιτον μέσα στην Αγγλία, αλλά το έκανε σ’ ένα ματς που ήταν πολύ καλύτερη από την αντίπαλο της. Και επειδή κάποιοι άρχισαν ποδοσφαιρικές αυθαιρεσίες μετά την βαριά ήττα της Μπράιτον από την Άστον Βίλα, υπενθυμίζω πως χθες το γύρισε από το 2-0 μέσα στο Βελοντρόμ και λίγο έλειψε να πάρει και τη νίκη. Ήταν μάλιστα καλύτερη από τη Μαρσείγ. Όπως η ΑΕΚ ήταν καλύτερη από την Μπράιτον στο Αμεξ.

Όσο για τα δυο ματς με την Αντβέρπ, προφανώς και ήταν μια τεράστια χαμένη ευκαιρία για την ΑΕΚ. Και ο λόγος δεν έχει να κάνει με την δυναμικότητα των Βέλγων που δεν είναι φυσικά ούτε Άγιαξ, ούτε Μπράιτον, ούτε καν Ντιναμό, αλλά απλώς μια καλά δουλεμένη ομάδα. Έχει να κάνει κυρίως με το γεγονός πως και σ’ αυτά τα δυο παιχνίδια, σε συνολική εικόνα, η ΑΕΚ ήταν καλύτερη από την αντίπαλό της. Ειδικά στο ματς μέσα στην Αμβέρσα. Αλλά και σ’ αυτό μέσα στη Νέα Φιλαδέλφεια, παρόλο που κύλησε λίγο παράξενα.

Η ουσία για την ΑΕΚ είναι, πως έχοντας παίξει από το καλοκαίρι μέχρι και τώρα, έξι ευρωπαϊκά παιχνίδια, έχει καταφέρει σ’ όλα να είναι καλύτερη από τους αντιπάλους της. Όποιοι και αν είναι. Και αυτό είναι κάτι που δεν συμβαίνει καθόλου συχνά. Σχεδόν καθόλου δεν συμβαίνει. Για παράδειγμα, στην τελευταία χρονικά, πολύ καλή πορεία της ΑΕΚ στην Ευρώπη, που ήταν την σεζόν 2017-18, υπήρχαν παιχνίδια που έστω και αν δεν έχασε, δεν ήταν καλύτερη από τον αντίπαλο της. Το είχε παλέψει, είχε βγάλει χαρακτήρα, αλλά καλύτερη δεν ήταν.

Ακόμα πιο πίσω να πάει κάποιος, σε σεζόν με σπουδαία ευρωπαϊκά αποτελέσματα, δύσκολα θα μπορέσει κανείς να βρει συνεχόμενα παιχνίδια, στα οποία η ΑΕΚ να είναι καλύτερη από την αντίπαλό της. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Κάποιος μπορεί να ισχυριστεί πως πάντα αυτό που μετράει στο τέλος, είναι το αποτέλεσμα. Δεν το βλέπω έτσι, ειδικά στο επίπεδο της Ευρώπης. Και νομίζω φάνηκε από το πόσο γεμάτος έφυγε χθες ο κόσμος από τη Νέα Φιλαδέλφεια, σ’ ένα ματς το οποίο δεν κέρδισε.

Παρόλα αυτά ουδείς μπορεί να ψέξει αυτόν που επιμένει πως παντού και πάντα, το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει. Τι έχει καταφέρει λοιπόν μέχρι τώρα η ΑΕΚ και σ’ αυτό το κομμάτι; Μετρά μια πρόκριση και έναν αποκλεισμό στα προκριματικά του Αυγούστου, που αν είχαν έρθει με ανάποδη σειρά, ίσως να μην είχαν προκληθεί καν και τριγμοί. Ενώ, μετά από δυο αγωνιστικές είναι στην πρώτη θέση, σ’ έναν όμιλο που μόλις έγινε η κλήρωση, όλοι είχαν προεξοφλήσει την τελευταία θέση. Από την πρώτη μέχρι και την τελευταία αγωνιστική.

Δεν ξέρω αν στο τέλος η ΑΕΚ θα καταφέρει να προκριθεί και σε ποια θέση θα τερματίσει στον όμιλο. Παραμένει και εξαιρετικά δύσκολος αλλά και έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα και περίπλοκος όμιλος. Και παραδοσιακά και ιστορικά, όποτε χάνει η ΑΕΚ ευκαιρίες σαν αυτή του Γιόνσον, το βρίσκει στο τέλος μπροστά της. Υπάρχει ακόμα δρόμος που πρέπει να διανύσει και χωρίς επουδενί να θεωρώ πως είναι από χέρι χαμένο το ματς στο Βελοντρόμ, για την ΑΕΚ το «σημάδι» είναι τα δυο συνεχόμενα εντός έδρας παιχνίδια με Μαρσέιγ και Μπράιτον.

Όμως υπάρχει κάτι που είναι πολύ σημαντικό. Η ΑΕΚ του Αλμέιδα έχει κτίσει τέτοια νοοτροπία και τέτοια ποδοσφαιρική ικανότητα, που να μπορεί και στην Ευρώπη να είναι ευθέως ανταγωνιστική απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο και σε οποιαδήποτε έδρα. Και αυτή είναι μια τεράστια κατάκτηση που, για να ξέρουμε και τι λέμε, δεν είναι καθόλου εύκολη και διόλου συχνή. Αλλά, μεταξύ μας, είναι απολαυστικότατη.