Οφρυδόπουλος: «Ετσι έβαλα τον Λιβάι Γκαρσία σέντερ φορ – Οταν ο Κονέ με πήρε τηλέφωνο να γίνω πρώτος προπονητής»

Photo Credits: INTIME

Ο Σωκράτης Οφρυδόπουλος μίλησε για το πέρασμά του από την ΑΕΚ, την αλλαγή θέσης του Γκαρσία, τον Ζίνι και τη μάχη του φετινού τίτλου

enwsi.gr

11/09/2023 | 14:35

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Λένε πως κάθε προπονητική σεζόν αντιστοιχεί σε επτά… ανθρώπινα χρόνια. Οι απαιτήσεις, οι προσδοκίες και η πίεση είναι τέτοια που προφανώς και επηρεάζει την καθημερινότητα κάθε προπονητή. Ο Σωκράτης Οφρυδόπουλος δεν θα μπορούσε να αποτελεί την εξαίρεση.

Ύστερα από μία απαιτητική διετία στη δεύτερη ομάδα της ΑΕΚ, αλλά και ένα σημαντικό πέρασμα από την πρώτη ομάδα στο κλείσιμο της σεζόν 2021/22, ο 49χρονος τεχνικός δηλώνει έτοιμος για την επόμενη πρόκληση της καριέρας του.

Το SPORT24 τον συνάντησε στο στέκι του, στο Bar Restaurant «Hide & Seek» στο Χαλάνδρι, και ο έμπειρος προπονητής έκανε μία αναδρομή στην προηγούμενη διετία, στα σωστά και τα λάθη του, στους παίκτες που ανέδειξε, στις ιδέες που είδε να γίνονται πράξη ακόμα και στην πρώτη ομάδα, αλλά και τις δύσκολες στιγμές που βίωσε.

Συνεσταλμένος, ώριμος και ξεκάθαρος για όλα όσα θέλει να πετύχει, ο Σωκράτης Οφρυδόπουλος δεν θέλει να είναι προπονητικά ένας διάττοντας αστέρας, αλλά να βάλει το λιθαράκι του στην ανάπτυξη και εξέλιξη του ελληνικού ποδόσφαιρου.

Ο Οφρυδόπουλος για… όλα!

Το περασμένο καλοκαίρι αποχώρησες ύστερα από μία διετία από την ΑΕΚ. Τι γεύση σου αφήνει όλη αυτή η πορεία τόσο στην πρώτη όσο και στη δεύτερη ομάδα του συλλόγου;

«Συνολικά ήταν δύο εξαιρετικά χρόνια για εμένα. Η γεύση είναι γλυκιά και μόνο. Ήταν δύο χρόνια που σημάδεψαν θετικά και μόνο την καριέρα μου. Η ΑΕΚ με βοήθησε να αναπτυχθώ και να γίνω καλύτερος προπονητής. Θέλω να σταθώ σε κάτι, αν μου επιτρέπεις. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου αναπτυξιακό προπονητή, αλλά έναν άνθρωπο με παραστάσεις σε επαγγελματικό επίπεδο.

Χαίρομαι που η ΑΕΚ με επέλεξε παρά το γεγονός ότι δεν ήμουν στους κόλπους της ομάδας, όπως ήταν τότε για παράδειγμα ο Αριέλ Ιμπαγάσα στον Ολυμπιακό Β’, ο Πάμπλο Γκαρσία στον ΠΑΟΚ Β’ και ο Γιάννης Βονόρτας στον Παναθηναϊκό Β’. Οι άνθρωποι της ομάδας είδαν τη δουλειά που έκανα στις προηγούμενες ομάδες μου, πόσο είχα εξελίξει τους ποδοσφαιριστές μου και γι’ αυτό με επέλεξαν.

Η πρώτη χρονιά ήταν παρά πολύ καλή και σε αγωνιστικό επίπεδο. Για εμένα, ήταν η καλύτερη χρονιά της καριέρας μου. Υπήρχαν τρία γκρουπ ποδοσφαιριστών. Το ένα γκρουπ ήταν ποδοσφαιριστές σε νεαρή ηλικία, με επαγγελματικές εμπειρίες ως δανεικοί σε άλλες ομάδες. Το δεύτερο γκρουπ ήταν παίκτες που ανέβηκαν από τις Ακαδημίες και δεν είχαν εμπειρία από τη Super League 2. Και το τρίτο γκρουπ ήταν κάποιοι ποδοσφαιριστές που έκαναν προετοιμασία με την πρώτη ομάδα και στη συνέχεια θα στελέχωναν την ΑΕΚ Β’.

Ο πρώτος χρόνος, όπως σου προείπα, ήταν εξαιρετικός. Επειδή ο κόσμος μπορεί να μπει σε διαδικασία σύγκρισης, οφείλω να τονίσω πως ο πρώτος χρόνος σε σχέση με τον δεύτερο δεν είχε σχέση σε ό,τι αφορά στο ρόστερ. Την πρώτη χρονιά βασιστήκαμε σε 14-15 παίκτες και είχαμε μία πάρα πολύ καλή πορεία στο πρωτάθλημα.

Εγώ είμαι της λογικής ότι τις ευκαιρίες πρέπει να τις κερδίζεις και όχι να σου τις χαρίζουν απλόχερα. Γι’ αυτό πήγα σε μία λογική με μικρό rotation. Τα νεότερα παιδιά θα έπρεπε και μέσα από τις προπονήσεις να αποδείξουν ότι έχουν εξελιχθεί, έχουν βελτιωθεί και αξίζουν ευκαιρίες. Είμαι λίγο αυστηρός στο συγκεκριμένο κομμάτι».

Ενιωθα ότι κουβαλούσα πάνω μου όλη την ΑΕΚ, όχι μόνο τη β’ ομάδα

Την πρώτη χρονιά έγινε μία συζήτηση για το γεγονός ότι η ΑΕΚ Β’ χρησιμοποιούσε ποδοσφαιριστές λίγο μεγαλύτερης ηλικία, σε σχέση με τις υπόλοιπες β’ ομάδες των Big-4.

«Εμένα η ΑΕΚ με επέλεξε ως επαγγελματία προπονητή. Επομένως, ποιος επαγγελματίας προπονητής δεν βάζει τους καλύτερους; Εγώ ήθελα να έχω μία άκρως ανταγωνιστική ομάδα μέσα στο γήπεδο. Υπήρχε ποτέ περίπτωση να έβαζα μέσα στο γήπεδο τους 11 λιγότερο καλούς; Δεν θα το έκανα ποτέ. Ο προπονητής δεν κατασκευάζει ταλέντα. Ο προπονητής καλλιεργεί ταλαντούχους παίκτες.

Ως επαγγελματίας οφείλω να βάζω τους καλύτερους. Εγώ ένιωθα ότι κουβαλούσα πάνω μου όλη την ΑΕΚ, όχι μόνο τη β’ ομάδα. Ήθελα να παρουσιάζω μία ομάδα που θα χαίρεται να την παρακολουθεί ο κόσμος της, αλλά και όλοι οι άνθρωποι της διοίκησης.

Εκείνη την περίοδο προφανώς ο Γιαννούτσος, ο Κορνέζος, ο Γιούσης, ο Μπάμπης, ο Μπούσης, ο Ραντόνια, ο Κοσίδης, ο Σαμπανάτζοβιτς και ο Μιτάι ήταν καλύτεροι και γι’ αυτό το λόγο αγωνίζονταν ως βασικοί. Μην ξεχνάμε ότι πολλοί εξ αυτών στο τέλος της χρονιάς είτε έκαναν μεταγραφή είτε ανέβηκαν στην πρώτη ομάδα για προετοιμασία.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Μιτάι που πουλήθηκε από την ΑΕΚ χάρη στις πολύ καλές εμφανίσεις που πραγματοποίησε με τη β’ ομάδα. Επομένως, η ομάδα πέτυχε τον στόχο της που ήταν η ανάδειξη και η εξέλιξη των ποδοσφαιριστών. Η ΑΕΚ μού ζήτησε να έχουμε μία καλή εικόνα στη διάρκεια του πρωταθλήματος, το οποίο και επιτύχαμε στο απόλυτο.

Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι το πρότζεκτ με τις αναπτυξιακές ομάδες ήταν κάτι νέο για όλους μας, επομένως δεν ήταν εύκολο να στηθεί από το μηδέν μία ομάδα. Ήθελε υπομονή και σκληρή δουλειά. Όσο περνούσε ο καιρός και η ομάδα πήγαινε καλά, μπορούσαμε και εμείς στη συνέχεια να προσαρμόσουμε τα ‘θέλω’ μας. Όπως και να έχει, κάθε ομάδα πρέπει να οριοθετεί τους στόχους της κάθε σεζόν».

Τη δεύτερη χρονιά πώς ήταν η κατάσταση; Διότι η ομάδα δεν πραγματοποίησε αντίστοιχη πορεία με την πρώτη σεζόν.

«Τη δεύτερη χρονιά αποχώρησαν οι λίγο πιο έμπειροι ποδοσφαιριστές και χρησιμοποιήθηκαν εκείνοι που δεν έπαιζαν τόσο την πρώτη σεζόν. Η αποχώρηση των πιο έμπειρων παικτών είχε ως αποτέλεσμα να βγούμε στην αγορά και να αναζητήσουμε 10-15 ποδοσφαιριστές για να συμπληρώσουμε το ρόστερ. Δυστυχώς τη σεζόν που πήγα στην ΑΕΚ Β’ η Κ19 του συλλόγου διαλύθηκε, επομένως δεν ήταν εύκολο να βρούμε παίκτες από την Ακαδημία.

Άρα αναγκαστήκαμε να ψάξουμε σε άλλες ομάδες. Ωστόσο, ποια ομάδα της Super League έχει πάρει τα τελευταία χρόνια παίκτη από τη Super League 2, πέρα από τον Πανσερραϊκό που πήραν τον Τομάς και τον Άλεκσιτς από τον Ηρακλή; Καμία. Επίσης, ποια ομάδα πήρε παίκτη από 17 έως 21 ετών, που θεωρούνται ταλέντα ακόμα, από τη Super League 2; Πάλι Καμία.

Άρα, όπως είναι εμφανές, δεν υπήρχε δεξαμενή καλών παικτών για να πλαισιωθεί η ομάδα. Πήγαμε και σε μία λογική δοκιμών, αν κι εγώ προσωπικά είμαι ενάντια στις δοκιμές παικτών. Διότι μπαίνεις σε έναν φαύλο κύκλο και έρχονται και σου προτείνουν διαρκώς παίκτες για δοκιμή. Γενικά, όλες οι ομάδες θα πρέπει να μπουν σε μία λογική σκάουτινγκ καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν, προκειμένου να είναι έτοιμες για το καλοκαίρι.

Θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Ο μοναδικός παίκτης που έφερα στην ΑΕΚ ήταν ο Γιώργος Μουστακόπουλος, τον οποίο είχα στην Παναχαϊκή και γνώριζα την αξία του. Στην Παναχαϊκή τον πήρα από τη Νίκη Προαστίου, η οποία αγωνιζόταν στο Α’ τοπικό της Αχαΐας. Εγώ κάθε Σάββατο πήγαινα και παρακολουθούσα τοπικό πρωτάθλημα και τον ξεχώρισα. Κι αποδείχθηκε ότι όντως άξιζε, αφού κατάφερε να κάνει συμμετοχή ακόμα και με την πρώτη ομάδα της ΑΕΚ.

Γενικά, πάντως, ο δεύτερος χρόνος δεν ήταν επιτυχημένος. Ωστόσο, παίζουν πολλά πράγματα ρόλο. Οι φουρνιές των παικτών, οι συγκυρίες, το ταλέντο. Λένε πολλοί πώς τα καταφέρνει ο ΠΑΟΚ και βγάζει διαρκώς παίκτες. Σίγουρα κάτι κάνει καλά. Αλλά δεν χρειάζεται να τον αντιγράψει μία άλλη ομάδα. Το προτιμότερο είναι να παραδειγματιστεί και να φέρει το πρότζεκτ στα δικά της μέτρα. Διότι κάθε ομάδα είναι ξεχωριστή. Άλλο ΑΕΚ, άλλο ΠΑΟΚ, άλλο Ολυμπιακός, άλλο Παναθηναϊκός.

Για να καταφέρεις να αναδείξεις έναν παίκτη, όπως κάνει ο ΠΑΟΚ, θα πρέπει να τον έχεις για πολλά χρόνια στους κόλπους της ομάδας. Όπως έγινε με τον Τζόλη, τον Κουλιεράκη, τον Μιχαηλίδη, τον Κωνσταντέλια. Αυτή είναι η συνταγή της επιτυχίας. Να φέρνεις τοπ παιδιά σε μικρή ηλικία. Διαφορετικά, μέσω σκάουτινγκ, να έρχονται παίκτες όπως ο Ζίνι».

Ο Ζίνι ξεχώριζε σαν τη μύγα μεσ’ το γάλα

Επειδή τον αναφέρεις, τι ξεχωριστό έχει ο Ζίνι; Επειδή τον έζησες πέρυσι με τη β’ ομάδα και φέτος κατάφερε να ξεχωρίσει κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας με την πρώτη ομάδα.

«Προσωπικά, δεν πέφτω καθόλου από τα σύννεφα με την εξέλιξη του Ζίνι. Πίστευα όντως ότι θα μπει στο γήπεδο και θα καταφέρει να διακριθεί και με την πρώτη ομάδα. Το μόνο που δεν ήξερα ήταν αν είχε το ποδοσφαιρικό θράσος να το κάνει από το πρώτο λεπτό ή θα χρειαστεί ένα διάστημα προσαρμογής. Διότι κάθε παίκτης είναι διαφορετικός. Είχα καταλάβει ότι πρόκειται για έναν πολύ καλό ποδοσφαιριστή που το επίπεδό του ήταν για την πρώτη ομάδα της ΑΕΚ.

Σε αυτή την περίπτωση δούλεψε εξαιρετικά το σκάουτινγκ της ΑΕΚ. Βρήκε ένα ταλέντο σε νεαρή ηλικία, με παρουσία σε κορυφαία ομάδα της χώρας του και συμμετοχές στην Εθνική Ανδρών της Ανγκόλα. Εξαιρετικά επιτυχημένη κίνηση. Το είχα πει, άλλωστε, και στους διοικούντες την ομάδα ότι αυτό το παιδί δεν είναι για εδώ. Πρέπει να κάνει προπονήσεις με την πρώτη ομάδα, όπως και συνέβη. Όταν πήγε, δεν γύρισε ποτέ.

Θα πρέπει, όμως, να σταθώ και σε κάτι άλλο. Παρότι γνώριζε πως ποιοτικά ήταν για υψηλότερο επίπεδο, ήταν πάντα ταπεινός. Η συμπεριφορά του, το ήθος του, ακόμα και ο τρόπος που αγωνιζόταν, έδειχνε ότι πρόκειται για ένα συνεσταλμένο παιδί. Ξεχώριζε σαν τη μύγα μεσ’ το γάλα και έδειχνε ότι είναι ένας κανονικός ποδοσφαιριστής».

Θέλω να πάμε λίγο και στην περίοδο που κάθισε στον πάγκο της πρώτης ομάδας, στο τελευταίο τρίμηνο της σεζόν 2021-22.

«Για εμένα, το να διατελέσω προπονητής της πρώτης ομάδα είναι η μεγαλύτερη προίκα που έχω αυτή την στιγμή στην καριέρα μου. Σίγουρα μένει μία πίκρα επειδή η ομάδα δεν κατάφερε να βγει τελικά στην Ευρώπη, αλλά εγώ είμαι ικανοποιημένος από την προσπάθεια που έκανα διότι ανέλαβα την ομάδα στην δύσκολη στιγμή της από τότε που επέστρεψε στη Super League. Θεωρώ πως μέτρησα τις δυνάμεις μου στο υψηλότερο επίπεδο. Είναι δεδομένα η προίκα μου για την επόμενη δουλειά μου».

Μόλις μου έγινε η πρόταση να αναλάβω την ΑΕΚ, είπα απευθείας το «ναι»

Πώς προέκυψε τότε η πρόταση να αναλάβεις την πρώτη ομάδα;

«Θέλω πριν πάμε σε αυτό το κομμάτι να κάνω μία διευκρίνιση. Επειδή εκείνη την περίοδο, λίγο πριν φύγει ο κ. Γιαννίκης, γράφτηκε ότι μου έγινε πρόταση να αναλάβω την πρώτη ομάδα και εγώ το σκεφτόμουν αν θα την αποδεχτώ. Αυτό δεν ισχύει. Μόλις μου έγινε η πρόταση, είπα απευθείας το ‘ναι’.

Θυμάμαι πως όλα έγιναν πολύ ξαφνικά. Ήμουν στο σπίτι μου, ύστερα από την προπόνηση που είχα με την ΑΕΚ Β’ και με πήρε τηλέφωνο ο κύριος Κονέ. Μου λέει: “Σωκράτη, θέλουμε να αναλάβεις την ομάδα έως το τέλος της σεζόν. Είσαι σύμφωνος;” Κι εγώ αμέσως απάντησα θετικά.

Δεν ήμουν υπηρεσιακός, αλλά κανονικός προπονητής, έως το τέλος της σεζόν. Προφανώς και γνώριζα ότι στο τέλος της σεζόν θα αποχωρήσω, αφού η ομάδα ήδη βρισκόταν σε αναζήτηση προπονητή. Κάποιοι μου έβαλαν την ταμπέλα του ‘υπηρεσιακού’, αλλά εγώ έμπαινα κάθε ημέρα στα αποδυτήρια και σκεφτόμουν μόνο το πώς θα είμαι αντάξιος της περίστασης. Πίστευα στον εαυτό μου και ήθελα να επιδείξω την υπευθυνότητα που έπρεπε λόγω της δύσκολης αγωνιστικής κατάστασης που είχε περιέλθει η ομάδα».

Πώς ήταν να μπαίνεις στα αποδυτήρια εκείνης της ΑΕΚ; Πώς ήταν το κλίμα; Διότι η κατάσταση ήταν δύσκολη λόγω των συνεχόμενων αρνητικών αποτελεσμάτων.

«Η κατάσταση προφανώς και ήταν δύσκολη. Μόνο και μόνο από το γεγονός ότι η ομάδα είχε αλλάξει ήδη δύο προπονητές, μπορεί να καταλάβεις κανείς πως τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά αγωνιστικά εκείνη τη σεζόν. Οι άνθρωποι της ΑΕΚ από την πρώτη στιγμή μού ξεκαθάρισαν ότι το αφεντικό στα αποδυτήρια είμαι εγώ. Είχα το ελεύθερο να κάνω ό,τι θέλω από την αρχή έως το τέλος. Κι αυτό το γεγονός μου έδωσε ακόμα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Διότι μου έδειξαν ότι με πιστεύουν και μου έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη.

Όταν μπήκα στα αποδυτήρια της ΑΕΚ ένιωσα ότι επέστρεψα προπονητικά εκεί όπου ανήκω. Με ενέπνευσε η ατμόσφαιρα και ήθελα να αποδείξω ότι μπορώ να σταθώ στο υψηλότερο επίπεδο. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι ο προπονητής γενικά, σε κάθε ομάδα, είναι πολύ ‘μόνος’ του στα αποδυτήρια. Πολλές φορές ζητάμε από τους προπονητές να εμπνεύσουν τους παίκτες, αλλά και ο προπονητής θα πρέπει από κάπου να εμπνευστεί. Κι οι μοναδικές πηγές έμπνευσης για τον προπονητή είναι οι άνθρωποι που περιβάλλουν τον σύλλογο. Κι εγώ το ένιωσα αυτό τότε στην ΑΕΚ.

Γενικότερα, τότε υπήρχε μία κακή νοοτροπία στα αποδυτήρια της ομάδας, την οποία προφανώς και δεν διαμόρφωσαν ο πρόεδρος, ο αντιπρόεδρος ή ο CEO. Τη διαμόρφωσαν οι άνθρωποι που βρίσκονται κάθε ημέρα στα αποδυτήρια. Υπεύθυνος για ό,τι συμβεί μέσα στα αποδυτήρια είμαι εγώ και όχι ο πρόεδρος. Κι αυτό ισχύει σε κάθε ομάδα. Ό,τι κι αν συνέβη τότε, αντιμετωπίστηκε εσωτερικά και με γνώμονα το καλό της ομάδας. Πάνω απ’ όλα είναι η ομάδα. Και δεν σου κρύβω ότι εκείνο το διάστημα, υπήρχαν κάποιοι που έβλεπαν τους εαυτούς τους πάνω από την ομάδα. Δεν υπήρχε μία κανονικότητα».

Για εσένα, προσωπικά, ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή;

«Η πιο δύσκολη στιγμή ήταν και η πιο στενάχωρη. Προφανώς η ήττα με 3-2 από τον Άρη στο ‘Κλ. Βικελίδης’. Η αλήθεια είναι πως πολλοί δεν πίστευαν ότι η ΑΕΚ θα καταφέρει να κυνηγήσει το εισιτήριο, έστω και μέχρι την προτελευταία αγωνιστική. Αλλά η ομάδα έδειξε μία σοβαρότητα στα playoffs και πάλεψε μέχρι το τέλος. Πήγαμε με τους παίκτες που έπρεπε σε αυτά τα παιχνίδια και χαίρομαι ιδιαίτερα διότι αυτά τα παιδιά είναι μέχρι και σήμερα πρωταγωνιστές στην ομάδα.

Ο τρόπος που χάσαμε τελικά το ευρωπαϊκό εισιτήρια μας πόνεσε και ήταν όντως μία στενάχωρη στιγμή για εμένα. Γιατί θεωρώ πως ίσως αξίζαμε κάτι παραπάνω στους προηγούμενους αγώνες με Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό. Αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Τα ατομικά λάθη και η έλλειψη αυτοπεποίθησης μας οδήγησαν να χάνουμε ματς που θα μπορούσαμε να είχαμε πάρει βαθμό ή βαθμούς».

Όταν είδα την εικόνα του Γκαρσία ως φορ τα έβαλα με τον εαυτό διότι δεν σκέφτηκα να τον ρωτήσω νωρίτερα

Σε εκείνο τον αγώνα με τον Άρη είδαμε για πρώτη φορά σε ολόκληρο 90λεπτο τον Λιβάι Γκαρσία σε ρόλο φορ.

«Για εμένα είναι πολύ σημαντικό ένας προπονητής να μπορεί να καταλάβει αν ένας παίκτης μπορεί να αποδώσει και σε έναν διαφορετικό ρόλο. Όχι μόνο περιστασιακά, αλλά αν μπορέσει να του αλλάξει και την καριέρα προς το καλύτερο. Τελευταίο παράδειγμα ο Γιώργος Μασούρας. Ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ του άλλαξε θέση στον Ολυμπιακό, βρίσκεται σε ένα σημείο που θεωρητικά κάτι λιγότερα πράγματα σε σχέση με πριν, αλλά στην ουσία προσφέρει πολλά περισσότερα.

Τώρα, όσον αφορά στον Λιβάι Γκαρσία, θα σου εξηγήσω πώς πήραμε την απόφαση. Όταν τραυματίστηκε ο Αραούχο έπρεπε αναγκαστικά να βρούμε μία λύση. Διότι, πέρα από τον Σέρχιο, εκτός ήταν κι ο Ανσαριφάρντ εξαιτίας του ατυχήματος που είχε στα μάτια την περίοδο που βρισκόταν στην εθνική ομάδα του Ιράν.

Η πρώτη σκέψη μου ήταν να χρησιμοποιήσω τον Άμραμπατ ως φορ. Διότι είχε χρησιμοποιηθεί και στο παρελθόν από τον κ. Γιαννίκη σε κάποιους αγώνες ως ψευτοεννιάρι και υπηρετούσε σχετικά καλά τον ρόλο του. Εξάλλου, όταν αντικαθιστάς τον βασικό φορ σου ψάχνεις να βρεις έναν αντικαταστάτη που θα τα κάνει σχετικά καλά και όχι τέλεια. Γι’ αυτό το λόγο ο Νόρντιν έπαιξε σε αυτή τη θέση στην Τούμπα, όπου σκόραρε κιόλας.

Ωστόσο, στη συνέχεια έμαθα ότι ο Λιβάι παίζει ως φορ μερικές φορές στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο. Και γι’ αυτό το λόγο τον χρησιμοποίησα για μερικά λεπτά στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό σε αυτή τη θέση. Όταν είδα τι προσέφερε, έστω και σε αυτά τα λίγα λεπτά με τον Παναθηναϊκό, τα έβαλα με τον εαυτό διότι δεν σκέφτηκα να τον ρωτήσω νωρίτερα.

Θα μπορούσα να τον είχα χρησιμοποιήσει ως φορ 2-3 εβδομάδες νωρίτερα και τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Σκέψου ότι αγωνίστηκε σε δύο παιχνίδια ως φορ, κόντρα στον Άρη και κόντρα στον Ολυμπιακό, και σημείωσε τρία γκολ. Και αποδείχθηκε πως ο Λιβάι λειτουργεί πολύ καλύτερα ως φορ παρά ως εξτρέμ. Είναι δεδομένο πως αν ήμουν προπονητής της ΑΕΚ και την επόμενη σεζόν, ο Λιβάι θα ήταν ο βασικός σέντερ φορ μου. Χαίρομαι που αυτό συνέβη από τον Ματίας Αλμέιδα.

Πέρα, όμως, από τον Λιβάι, δοκιμάσαμε κι άλλους παίκτες σε διαφορετικές θέσεις. Όπως για παράδειγμα τον Χατζισαφί ως 8άρι, στο πλευρό του Σιμόες, όπου τα πήγαν πολύ καλά. Αυτός που μας είχε προβληματίσει μαζί με τον συνεργάτη μου, Ηλία Κυριακίδη ήταν ο Σιμάνσκι. Διότι μέχρι τότε δεν ήταν ξεκάθαρο αν είναι περισσότερο 6άρι ή 8άρι.

Θεωρήσαμε ότι ο Ντάμιιν μπορεί να αποδώσει και να προσφέρει πολλά περισσότερα στο ‘6′ και γι’ αυτό το λόγο τον χρησιμοποιήσαμε κυρίως εκεί. Κι έδειξε πραγματικά πως αυτή είναι η θέση που του ταιριάζει απόλυτα. Και χαιρόμαστε που κι εκείνος βρήκε τη θέση και τον χώρο του στην ΑΕΚ».

Ο Αλμέιδα ξεχωρίζει ως προπονητής διότι είναι απλός κι ως άνθρωπος

Όταν ανέλαβε ο Ματίας Αλμέιδα την ομάδα, είχατε επικοινωνία;

«Ναι, εννοείται. Κάναμε δύο ραντεβού. Το πρώτο ήταν γνωριμίας και το δεύτερο μία παρουσίαση όσων είχα δει εγώ το διάστημα που βρέθηκα στον πάγκο της ομάδας. Για παράδειγμα, ποιους παίκτες ξεχώρισα, ποιους περιθωριοποίησα και γιατί.

Ήταν δύο πολύ ωραία ραντεβού. Χάρηκα πολύ για τη γνωριμία μαζί του διότι είναι ένας πολύ απλός άνθρωπος, άνετος, με χιούμορ και αυτοπεποίθηση. Γι’ αυτό το λόγο και ξεχωρίζει κι ως προπονητής. Διότι τα έχει καλά με τον εαυτό του και γνωρίζει πώς να βελτιώνει την ομάδα του».

Το φετινό κυνήγι του τίτλου πώς το βλέπεις;

«Έχουμε μικρό δείγμα αγώνων, άρα και μικρή εικόνα του πρωταθλήματος. Επομένως ό,τι κι αν πούμε θα είναι με βάση όλα όσα έχουμε δει μέχρι στιγμής. Το θετικό είναι πως για τις μεγάλες ομάδες έχουμε ένα μεγαλύτερο δείγμα λόγω των ευρωπαϊκών αγώνων που έδωσαν το καλοκαίρι. Με βάση, λοιπόν, όσα έχω δει μέχρι στιγμής θεωρώ πως και φέτος θα έχουμε ένα πολύ δυνατό και αμφίρροπο πρωτάθλημα.

Βλέπω πως ΑΕΚ, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός βρίσκονται σε ένα πολύ καλό επίπεδο. Βάζω, όμως, και τον ΠΑΟΚ μέσα στη συζήτηση λόγω προπονητή. Εμένα μου άρεσε ανέκαθεν ο κ. Λουτσέσκου. Τον θεωρώ έναν πάρα πολύ καλό προπονητή. Πολλοί τον λατρεύουν και άλλοι τόσοι τον μισούν. Ωστόσο, έτσι γίνεται τις περισσότερες φορές στο ποδόσφαιρο.

Αν μέχρι πρότινος τον θεωρούσα έναν πολύ καλό προπονητή, πλέον τον θεωρώ έναν εξαιρετικό προπονητή. Κι ο λόγος είναι η εικόνα που παρουσίασε ο ΠΑΟΚ στα προκριματικά, όπου κάθε εβδομάδα έχανε κι από έναν σημαντικό παίκτη, αλλά πάντα έβρισκε τον τρόπο να πάρει αυτό που θέλει. Έπαιξε έξι παιχνίδια με ένα ρόστερ το οποίο αποψιλωνόταν σταδιακά. Κατάφερε, λοιπόν, παρά τα πολλά προβλήματα να οδηγήσει την ομάδα στους ομίλους. Κι αυτό το πιστώνεται 100%. Αξίζει τον σεβασμό όλων.

Πλέον, με τις μεταγραφές που έκανε το τελευταίο διάστημα, είναι ξεκάθαρα ανάμεσα στους διεκδικητές του τίτλου. Εμένα, προσωπικά, ειδικά ο Ντεσπόντοφ μου αρέσει πάρα πολύ ως παίκτης. Δεν ξέρουμε αν θα πιάσει, αλλά ως μεταγραφή είναι εξαιρετική. Τον είχαμε δει και στους αγώνες του Ολυμπιακού με τη Λουντογκόρετς πόσο καλός παίκτης είναι».

Όταν βλέπω να έχει την μπάλα ο Φορτούνης νιώθω μία ηρεμία, είναι εξαιρετικός παίκτης

Πρόσφατα είχαμε και τους αγώνες της Εθνικής, αλλά και τη συζήτηση με την ξαφνική απόσυρση του Κώστα Φορτούνη από το αντιπροσωπευτικά μας συγκρότημα. Εσύ προσωπικά είσαι της λογικής ότι ο προπονητής θα πρέπει να βρει μία λύση για να χωρέσει όλους τους καλούς παίκτες σε μία ομάδα ή να πηγαίνει με βάση αυτούς που του ταιριάζουν περισσότερο;

«Επειδή είμαι και εγώ προπονητής, μπορώ να καταλάβω κάποια πράγματα. Προφανώς σε μία ομάδα δεν γίνεται ο προπονητής να τους έχει ευχαριστημένους όλους. Για εμένα, ο πρώτος που πρέπει να ερωτηθεί για τους λόγους πίσω από κάθε απόφαση είναι ο προπονητής. Το τι σκέφτομαι εγώ για την ομάδα μου, δεν μπορεί να το γνωρίζει κανείς. Μπορείς μόνο να το υποθέσεις, να το εικάσεις και στην καλύτερη να το προσεγγίσεις. Εκτός κι αν έχουμε μιλήσει μαζί και στο πω.

Γενικά, εγώ θα πω ότι στην Ελλάδα θα πρέπει να μάθουμε να σεβόμαστε τους θεσμούς. Κι εδώ έχουμε τεράστιο πρόβλημα να σεβαστούμε τον θεσμό του προπονητή. Υπάρχουν παίκτες υψηλότατου επιπέδου, με μεγάλη προσωπικότητα που μπορεί να διαφωνήσουν με τον προπονητή τους, αλλά δεν σταματούν να τον σέβονται. Στην Ελλάδα θα πρέπει να μάθουμε να σεβόμαστε τον θεσμό του προπονητή, του δημοσιογράφου και να μην προχωράμε σε αφορισμούς. Οι προσβολές και οι άσχημες συμπεριφορές δεν βοηθούν πουθενά.

Όσον αφορά στον κύριο Πογέτ, βγήκε ο ίδιος και ξεκαθάρισε τα πράγματα τόσο για τον Φορτούνη όσο και για τον Κωνσταντέλια. Επομένως, τα ζήτημα για εμένα έχει τελειώσει. Προσωπικά, εννοείται πως μου αρέσουν απίστευτα πολύ και οι δύο παίκτες. Όταν βλέπω να έχει την μπάλα ο Φορτούνης νιώθω μία ηρεμία και είμαι σίγουρος ότι κάτι καλό θα δω από εκείνον. Η μπάλα δεν θα χαθεί, θα γίνει μία καλή πάσα, μία καλή ευκαιρία, μία σωστή μεταβίβαση. Αυτό το συναίσθημα σου το προσφέρει μόνο ένας εξαιρετικός παίκτης.

Τα ίδια ισχύουν και για τον Κωνσταντέλια. Πρόκειται για έναν υπερταλαντούχο παίκτη που έχει το απρόβλεπτο στο παιχνίδι του και ελπίζω να το διατηρήσει καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του. Διότι αυτό είναι ένα απ’ τα βασικά στοιχεία που τον ανέδειξαν. Αν προσπαθήσουμε να ‘ευνουχίσουμε’ έναν τέτοιο παίκτη, ίσως τον χάσουμε στο τέλος. Νομίζω πως ο Κωνσταντέλιας θα επιστρέψει σύντομα στην Εθνική. Ας μείνουμε στο γεγονός ότι ο προπονητής δεν τον επέλεξε στις συγκεκριμένες κλήσεις για κάποιους λόγους που γνωρίζει ο ίδιος. Αν περιμένουμε να ολοκληρωθούν οι υποχρεώσεις της Εθνικής και μετά ας κρίνουμε τι πήγε λάθος και τι σωστά.

Το ποδόσφαιρο είναι χαρά, διασκέδαση και η πιο όμορφη διέξοδος. Ας είμαστε πιο ευαίσθητοι κοινωνικά για την υγεία, την παιδεία και ενάντια σε κάθε μορφή βίας και ρατσισμού. Να αποδεχόμαστε και να σεβόμαστε τη διαφορετικότητα του κάθε ανθρώπου. Να προστατεύουμε τις γυναίκες και να σταματήσουμε να θρηνούμε θύματα. Τελευταίο παράδειγμα δυστυχώς κοινωνικής βίας η ακατανόητη τραγωδία στο λιμάνι του Πειραιά. Η ανθρώπινη ζωή και η ανθρώπινη ψυχή είναι πιο σημαντική από τα συστήματα και τα rotation.

Σε αυτά τα θέματα θα πρέπει αντιδρούμε δυναμικά και να μπαίνουμε στη λογική να μάθουμε πράγματα που θα βοηθήσουν ή θα βελτιώσουν τη ζωή μας. Πάμε σε ένα γήπεδο και γυρνάει σε κάποιον η γλώσσα. Ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε; Όχι. Αλλά για τον Φορτούνη και τον Κωνσταντέλια ξέρουμε να κάνουμε 5.000 σχόλια στα social media. Ας προσπαθούμε να βελτιώσουμε τον εαυτό μας χωρίς φθόνο και ζήλεια. Το να πεις ότι η άλλη είναι άσχημη δεν θα κάνει εσένα πιο όμορφο».

Νιώθω έτοιμος για το επόμενο βήμα, έχω δημιουργήσει ένα δυνατό σταφ

Από εδώ και πέρα, ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι σου;

«Κοίτα, η προπονητική προίκα που πήρα από την ΑΕΚ, όπως σου προείπα, είναι τεράστια. Ένας προπονητής δεν πρέπει να έχει μόνο γνώσεις, αλλά να γνωρίζει πώς να διαχειρίζεται δύσκολες και απαιτητικές καταστάσεις. Τα 12 παιχνίδια στον πάγκο της πρώτης ομάδας της ΑΕΚ ήταν ένα πραγματικό μάθημα ζωής, το οποίο με έκανε πιο δυνατό και ως άνθρωπο, αλλά και ως προπονητή.

Ο Μουρίνιο είχε πει ότι αν δεν μπορείς να προπονήσεις τους τοπ ποδοσφαιριστές, δεν μπορείς να προπονήσεις κανέναν. Εγώ το αλλάζω λίγο. Αν μπορείς να καθοδηγήσεις τους τοπ παίκτες, τότε μπορείς να τους καθοδηγήσεις όλους. Προφανώς και δεν θα μάθεις στον Τσούμπερ πώς να εκτελεί τα φάουλ ή στον Λιβάι Γκαρσία πώς να εκτελεί. Όμως, μπορείς να τους εμπνεύσεις και να τους κάνεις να παίζουν όλοι για έναν σκοπό. Για την ομάδα.

Νιώθω, πλέον, έτοιμος για το επόμενο βήμα. Το προηγούμενο διάστημα αποφάσισα να φτιάξω ένα δυνατό σταφ γύρω μου, το οποίο θα με ακολουθήσει τον επόμενο σταθμό της καριέρας μου. Θεωρώ πως το πιο δύσκολο για έναν προπονητή είναι να βρει τον κατάλληλο συνεργάτη. Όχι τον βοηθό, όπως λανθασμένα τον λέει πολύς κόσμος, αλλά τον άμεσο συνεργάτη του.

Θυμάμαι πως όταν είχα πάει στη Νιόν για το δίπλωμα της προπονητικής, μας είχε μιλήσει ένας Άγγλος προπονητής και μας είχε δώσει δύο πολύ σημαντικές συμβουλές. Η πρώτη ήταν ότι στο ποδόσφαιρο θα πρέπει να μιλάμε με βάση τα γεγονότα κι όχι κάνοντας υποθέσεις. Κι αυτό το κράτησα μέσα μου. Και το δεύτερο ήταν πως ο έξυπνος προπονητής έχει στο πλευρό του πιο έξυπνους συνεργάτες από εκείνον.

Κι έτσι λειτούργησα τώρα στην επιλογή των συνεργατών μου. Άλλωστε, αν έχεις έξυπνους συνεργάτες εσύ θα είσαι εκείνος που θα το καρπωθεί στο τέλος. Θα πρέπει να σταματήσουμε να έχουμε τις ανασφάλειες του παρελθόντος και να προχωρήσουμε μπροστά. Επομένως, αναζητούσα έναν συνεργάτη που να έχει προσωπικότητα, να γνωρίζει το ποδόσφαιρο και να ταιριάζουμε κι ως άνθρωποι. Και τον βρήκα στο πρόσωπο του Νίκου Λαζαρίδη, με τον οποίο ήμασταν συμπαίκτες στον Αστέρα Τρίπολης .

Πρόκειται για ένα παιδί που έχει περάσει από μεγάλες και ιστορικές ομάδες, όπως ο Άρης, ο Πανιώνιος και ο Ατρόμητος, μετρώντας πάνω από 300 συμμετοχές στη μεγάλη κατηγορία. Υπάρχει αλληλοσεβασμός και αλληλοεκτίμηση κι αυτό είναι το σημαντικότερο. Από εκεί και πέρα, έχω βρει τον γυμναστή, τον προπονητή τερματοφυλάκων και τον αναλυτή, άρα το σταφ είναι πλήρως στελεχωμένο.

Απλά τώρα, τόσο εγώ όσο και οι συνεργάτες μου, είμαστε αποφασισμένοι να περιμένουμε μέχρι να έρθει η καλύτερη δυνατή επιλογή για την καριέρα μας. Μακάρι να υπάρξει στο μέλλον μία πρόταση από το εξωτερικό, καθώς ήδη υπήρξε ένα ενδιαφέρον από τη Βουλγαρία και την ΤΣΣΚΑ 1948. Ήμασταν στη λίστα με τους βασικούς υποψηφίους για τον πάγκο της ομάδας.

Μπορεί κάποιοι να θεωρούν το βουλγαρικό πρωτάθλημα πιο χαμηλού επιπέδου, αλλά η αλήθεια είναι πως έχει αρκετές αξιόλογες και ιστορικές ομάδες. Όπως και να έχει, είναι πολύ τιμητικό για έναν Έλληνα προπονητή να καθοδηγήσει μία ομάδα στο εξωτερικό και αυτό θα επιδιώξω να πετύχω στο μέλλον».