Σιμόες: «Δεν ήθελα να με θυμούνται όπως τον Λάζαρο, είχα πρόταση με τα τριπλάσια από ΠΑΟΚ»

Photo Credits: INTIME

Ο Αντρέ Σιμόες έδωσε μια μεγάλη συνέντευξη για την πορεία του στην ΑΕΚ

enwsi.gr

09/09/2023 | 10:58

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Η ποδοσφαιρική ιστορία του Αντρέ Σιμόες στην ΑΕΚ ήταν κάτι παραπάνω από ωραία. Είναι από αυτές που στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, διεκδικούν την πιο περίοπτη θέση. Ο Πορτογάλος έγινε σήμα κατατεθέν της πορείας των κιτρινόμαυρων από το ναδίρ στο ζενίθ. Περπάτησε ένα προς ένα τα σκαλοπάτια του ανηφορικού δρόμου που ακολούθησε το κλαμπ για να φτάσει στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου μετά από 24 χρόνια και να πάρει μέρος στην γιορτή των ομίλων του Champions League.

Ήταν εκεί και στα δύσκολα, όταν το «ράβε-ξήλωνε» έγινε συνήθεια. Και τότε ήταν που βγήκε μπροστά, γιατί πολύ απλά έτσι έχει μάθει να κάνει.

Μέσα στα επτά χρόνια που φόρεσε τη φανέλα με τον Δικέφαλο στη στήθος, κατέγραψε συνολικά 227 συμμετοχές που τον καθιστούν τον δεύτερο ξένο στη σχετική λίστα του συλλόγου, πίσω μονάχα από τον σπουδαίο Τόνι Σαβέφσκι.

Το Gazzetta συνάντησε τον Αντρέ Σιμόες στο Πόρτο. Εκεί, σε ένα café δίπλα στην γέφυρα – σύμβολο της πόλης, την «Ponte D. Luis I». Μεσημεράκι με τον ήλιο να καίει, και τη θέα να μας αναγκάζει αραιά και που να ξεφεύγουμε από τη συζήτηση και να ρίχνουμε κλεφτές ματιές σε αυτό το υπέροχο μέρος που απλωνόταν μπροστά μας.

Ο Πορτογάλος άνοιξε την καρδιά του. Ίσως όχι κυριολεκτικά, αλλά όχι και τόσο μεταφορικά όσο επιτάσσει το δημοσιογραφικό κλισέ. Ο πρώην αρχηγός της Ένωσης ξεδίπλωσε το κουβάρι των αναμνήσεων και άνοιξε το άλμπουμ με τα πορτρέτα των ανθρώπων που γνώρισε, από την ημέρα που στα αυτιά του έφτασε το όνομα «ΑΕΚ» μέχρι και τις τελευταίες του στιγμές στα Σπάτα.

Η συνέντευξη του Αντρέ Σιμόες

Θα γύριζα πίσω στην Ελλάδα μόνο για την ΑΕΚ»
Ξεκινώντας, πώς ήταν το φετινό καλοκαίρι για σένα;

Την περσινή σεζόν δεν αγωνίστηκα όσο θα ήθελα και έτσι παρά το γεγονός ότι έχω δύο ακόμα χρόνια συμβόλαιο με τη Φαμαλικάο, αποφάσισα ότι θα ήταν καλύτερο για μένα να μετακομίσω σε άλλη ομάδα. Συζήτησα με κάποιες ελληνικές ομάδες, αλλά τελικά δεν καταφέραμε να φτάσουμε σε συμφωνία. Κατάλαβα ότι πρέπει να αλλάξω πολλά στη ζωή μου, και δεν ήμουν σίγουρος αν αυτή ήταν η κατάλληλη στιγμή για να γίνει αυτό. Η γυναίκα μου, άλλωστε, εργάζεται και τα παιδιά μου πηγαίνουν σχολείο στην Πορτογαλία.

Ποιοι ήταν οι λόγοι που δεν συμφώνησες με τις ελληνικές ομάδες με τις οποίες μίλησες;

Δεν βρήκα αυτό που έψαχνα. Ο λόγος δεν ήταν οικονομικός. Ήμουν πολλά χρόνια στην ΑΕΚ και η αλήθεια είναι ότι έβγαλα πολλά χρήματα. Ήταν δύσκολο για μένα μετά από μόλις έναν χρόνο αφότου επέστρεψα στην Πορτογαλία, να αλλάξω και πάλι τα πάντα στη ζωή μου. Κατάλαβα ότι τελικώς θα γύριζα πίσω στην Ελλάδα μόνο για την ΑΕΚ. Μου λείπει η ζωή μου στην Αθήνα, αλλά δεν θα επέστρεφα για κάποια μικρότερη ομάδα.

Άρα οι ομάδες με τις οποίες μιλούσες ήταν εκτός του Τop-5 του ελληνικού ποδοσφαίρου;

Ναι.

Ήταν ομάδες που έχουν την έδρα τους στην Αθήνα;

Ήταν μία ομάδα με έδρα στην Αθήνα και κάποιες άλλες εκτός Αθήνας. Μου λείπει η ζωή μου εκεί αλλά αυτό συμβαίνει επειδή άνηκα σε έναν κορυφαίο σύλλογο. Φέτος το καλοκαίρι είχα συμβόλαιο με τη Φαμαλικάο οπότε δεν ήμουν «στον αέρα». Αν η κατάσταση ήταν διαφορετική και δεν είχα ομάδα, ίσως να σκεφτόμουν και διαφορετικά. Αυτό το καλοκαίρι, χρειαζόμουν μία καλή εναλλακτική για να φύγω από την Πορτογαλία.

Ας πάμε πίσω στον χρόνο. Όταν πριν οκτώ χρόνια άκουγες για πρώτη φορά το όνομα «ΑΕΚ», μπορούσες να φανταστείς ότι θα πετύχαινες όλα όσα πέτυχες με αυτή τη φανέλα;

Όχι. Σίγουρα, όταν υπέγραψα στην ΑΕΚ, ήξερα ότι πρόκειται για μία ομάδα με τεράστια δυναμική. Ακόμα και αν εκείνη την περίοδο, τον Δεκέμβριο του 2014, αγωνιζόταν στη δεύτερη κατηγορία, ήξερα ότι το πλάνο της ομάδας ήταν να μεγαλώσει και να επιστρέψει στην πρώτη κατηγορία. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα έμενα τόσα χρόνια στον σύλλογο και θα πετύχαινα όσα πέτυχα. Εκείνο το διάστημα είχα και κάποιες εναλλακτικές. Υπήρχαν ομάδες που μου έδιναν περισσότερα χρήματα, ειδικά μία από την Πολωνία. Πίστεψα όμως ότι το project της ΑΕΚ ήταν για μένα η καλύτερη επιλογή.

Ποια ήταν η πρώτη σου αντίδραση μόλις άκουσες το όνομα «ΑΕΚ»;

Όλα έγιναν στην πρώτη σεζόν που αγωνίστηκα στην πρώτη κατηγορία της Πορτογαλίας. Εκείνη την περίοδο ήταν τεχνικός διευθυντής της ΑΕΚ ο Μπράνκο Μιλοβάνοβιτς. Είδε κάποιους αγώνες και συνάντησε τον μάνατζέρ μου. Έτσι, άρχισαν να συζητούν. Την πρώτη φορά που έμαθα για την ΑΕΚ αισθάνθηκα κάτι πολύ ξεχωριστό. Το να παίζεις στην Πορτογαλία και να ακούς για μία μεγάλη ομάδα της Ελλάδας ήταν, σίγουρα, κάτι σπουδαίο. Τελικώς, τον Δεκέμβρη καταλήξαμε σε συμφωνία, ήταν εύκολο. Άλλωστε, ήμουν στον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου μου με την ομάδα στην οποία άνηκα τότε και έτσι από 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους, είχα το δικαίωμα να υπογράψω σε ομάδα της επιλογής μου.

Ποια ήταν η πρώτη εντύπωση που σχημάτισες για τον σύλλογο όταν εκείνο το καλοκαίρι ήρθες στην Ελλάδα;

Αισθάνθηκα έκπληξη. Γνώριζα πως ερχόμουν σε ένα σπουδαίο κλαμπ, αλλά δεν φανταζόμουν πως οι οπαδοί θα είναι τόσο κοντά στην ομάδα. Δεν ήξερα τι πάει να πει «Έλληνες οπαδοί». Οι οπαδοί στην Ελλάδα αγαπούν πάρα πολύ την ομάδα τους και δεν μοιάζουν με αυτούς στην Πορτογαλία ή στην Ισπανία ή στην Ιταλία. Σε αυτές τις χώρες υπάρχει μεγαλύτερη απόσταση ανάμεσα στο κλαμπ και στον κόσμο. Το πρώτο που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι υπήρχε κόσμος να περιμένει στο αεροδρόμιο. Δημοσιογράφοι και οπαδοί για έναν άγνωστο, τότε, παίκτη. Αισθάνθηκα όπως ένας ποδοσφαιριστής κορυφαίου επιπέδου. Ήταν σαν να μετακόμιζα από μία μικρή ομάδα της Πορτογαλίας σε μία κορυφαία της Ευρώπης.

Τι θυμάσαι από την πρώτη σου χρονιά στην ΑΕΚ και την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος στον τελικό κόντρα στον Ολυμπιακό;

Εκείνη η χρονιά ξεκίνησε με το φιλικό κόντρα στη Σεβίλλη. Μου έκανε φοβερή εντύπωση πως η ατμόσφαιρα στο γήπεδο ήταν σαν να αγωνιζόμασταν σε έναν τελικό. Δεν θύμιζε σε τίποτα ματς προετοιμασίας. Ο κόσμος έκανε σαν τρελός για την ομάδα, δεν είχα συναντήσει ποτέ κάτι τέτοιο ως τότε. Από εκεί και πέρα, ήταν πολύ σημαντικό που το κλαμπ κατάφερε να κατακτήσει ένα τρόπαιο στην πρώτη χρονιά μετά την επιστροφή στην πρώτη κατηγορία. Ήταν μια σεζόν με πολλές όμορφες στιγμές.

Ήταν για σένα περίεργο το ότι αγωνιστήκατε σε έναν τελικό Κυπέλλου μπροστά σε άδειες κερκίδες;

Ήταν κάτι που δεν μου είχε τύχει ξανά. Το να κερδίζεις έναν τελικό κόντρα σε μία ομάδα όπως ο Ολυμπιακός ήταν κάτι σημαντικό για εμάς. Εκείνη τη σεζόν ο αντίπαλός μας, με προπονητή τον Μάρκο Σίλβα, είχε εκπληκτική ομάδα. Θεωρώ πως εκείνη την περίοδο αρχίσανε να δείχνουμε ότι η ΑΕΚ ερχόταν ξανά! Εκείνο το Κύπελλο συνδυάστηκε με τη λέξη «Ερχόμαστε!».

Την επόμενη σεζόν (2016/17) φτάσατε ξανά στον τελικό του Κυπέλλου, αλλά δεν κατακτήσαμε το τρόπαιο. Τι θυμάσαι από εκείνο το επεισοδιακό ματς στο Βόλο αλλά και από εκείνη τη σεζόν γενικότερα;

Η χειρότερη στιγμή της σεζόν ήταν η απώλεια του Κυπέλλου. Φυσικά, το ότι η ομάδα έφτασε και πάλι στον τελικό ήταν κάτι σημαντικό. Χάσαμε από ένα γκολ που δεν θα έπρεπε να μετρήσει καθώς ο αντίπαλος ήταν σε θέση οφσάιντ, ήταν άδικο για εμάς. Συμβαίνουν, όμως, αυτά στο ποδόσφαιρο. Ο σύλλογος συνέχισε και εκείνη την περίοδο να μεγαλώνει. Τερματίσαμε στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος και εξασφαλίσαμε τη συμμετοχή μας στα προκριματικά του Champions League της επόμενης σεζόν.

Πότε άρχισες να αισθάνεσαι πως θα εξελιχθείς σε ένα κομμάτι της ιστορίας αυτού του συλλόγου;

Νομίζω ότι ήταν τη σεζόν 2017/18. Όχι αφού κατακτήσαμε το πρωτάθλημα, αλλά από το ξεκίνημα κιόλας εκείνης της περιόδου. Τον Μάρτιο του 2016 ανανέωσα για πρώτη φορά το συμβόλαιό μου με την ΑΕΚ και άρχισα να αισθάνομαι σιγουριά στο περιβάλλον που βρισκόμουν. Η οικογένειά μου ένιωθε πως υπήρχε σταθερότητα στην καθημερινότητά μας, αρχίσαμε να αγαπάμε την Ελλάδα. Μετά τον αποκλεισμό από την ΤΣΣΚΑ υπήρξε πικρία γιατί όλοι περίμεναν από εμάς να τα καταφέρουμε και να προκριθούμε στον επόμενο γύρο. Μετά, όμως, ήρθαν τα δύο ματς με την Κλαμπ Μπριζ. Ο επαναληπτικός στο ΟΑΚΑ ήταν το ματς που άλλαξε την καριέρα μου. Εκείνο το 3-0 που μας έστειλε στους ομίλους του Europa League, ήταν ο αγώνας που με έκανε να αισθανθώ πως στην ΑΕΚ θα γράψω ιστορία.

Ποιου απόφαση ήταν να γίνεις αρχηγός στην ομάδα;

Εκείνη τη σεζόν αρχηγοί της ομάδας ήταν ο Μάνταλος και ο Γιόχανσον. Όταν τραυματίστηκαν και οι δύο, επειδή μιλούσα την ίδια γλώσσα με τον Μανόλο Χιμένεθ αλλά και επειδή ήμουν πολύ κοντά με όλα τα παιδιά στην ομάδα, έγινα αρχηγός.

Μιας και το έφερε η συζήτηση, πόσο σημαντική είναι η παρουσία του Πέτρου Μάνταλου για τον οργανισμό της ΑΕΚ;

Νομίζω ότι δεν είναι μόνο ένας αρχηγός, είναι πολλά παραπάνω. Είναι ο σύνδεσμος ανάμεσα στους ποδοσφαιριστές και στο κλαμπ, στον Δημήτρη Μελισσανίδη. Είναι ένα πολύ απλό παιδί, που δεν εκμεταλλεύεται τη θέση του παρά το ότι θα μπορούσε να το κάνει. Κάνει πλάκες, είναι φιλικός και εξαιρετικός στην παρέα. Μέσα στο γήπεδο είναι τόσο μα τόσο σημαντικός. Πιστεύω ότι οι οπαδοί της ΑΕΚ δεν έχουν κατανοήσει πόσο άδικοι ήταν μαζί του. Κάθε φορά που η ΑΕΚ δεν πετύχαινε κάποιο στόχο, έφταιγε ο Μάνταλος. Για μένα αυτό ήταν πολύ άδικο. Τελικώς, νομίζω ότι η αξία του φάνηκε καλά την περσινή σεζόν. Ακόμα και αν αγωνίστηκε λιγότερο από άλλες χρονιές, ήταν πολύ πιο καθοριστικές από άλλες περιόδους. Σε κάθε ματς που περνούσε ως αλλαγή, άλλαζε τη ροή του αγώνα. Όποτε η ΑΕΚ ήταν σε δύσκολη θέση, έμπαινε μέσα και έδινε τη λύση. Νομίζω πως τώρα άρχισε να αναγνωρίζεται η συμβολή του από τον κόσμο.

Πιστεύεις ότι συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα ο κόσμος να είναι πιο αυστηρός με τους γηγενείς παίκτες ή συμβαίνει και στην Πορτογαλία και σε άλλες χώρες;

Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει μεν παντού, αλλά στην Ελλάδα σε μεγαλύτερο βαθμό. Για παράδειγμα, στην Πορτογαλία δεν δίνεται μεγάλη πίστωση χρόνου στους Πορτογάλους ποδοσφαιριστές. Αν έρθει ένας παίκτης από τη Βραζιλία ή την Αργεντινή, ο κόσμος τον αγαπάει περισσότερο. Όλα αυτά τα χρόνια που ήμουν στην ΑΕΚ, συνυπήρξα με περισσότερους από 50 Έλληνες ποδοσφαιριστές. Δεν θυμάμαι ο κόσμος να αγάπησε πολύ ούτε έναν από αυτούς. Για παράδειγμα, ο Ζέκα είναι ένα είδωλο για τον Παναθηναϊκό. Δεν καταλαβαίνω γιατί να μην υπάρχει ούτε ένας Έλληνας παίκτης που να γίνει αποδέκτης της ίδιας αγάπης, του ίδιου σεβασμού.

Μιας και τον ανέφερες. Ο Ζέκα γεννήθηκε στην Πορτογαλία αλλά τελικώς αγωνίστηκε με τη φανέλα της Εθνικής ομάδας της Ελλάδας. Σου πέρασε ποτέ από το μυαλό να κάνεις κάτι ανάλογο μετά από τόσα χρόνια παρουσίας σου στη χώρα;

Υπήρχε αυτή η πιθανότητα. Αν τελικώς αυτό είχε συμβεί, θα ήταν μεγάλη τιμή για εμένα. Συνδέθηκα πολύ με την Ελλάδα, με τους ανθρώπους που συνάντησα. Δεν μπήκα ποτέ σε κόντρες με οπαδούς αντίπαλων ομάδων, πάντα τους σεβόμουν. Ακόμα και αν με τον ΠΑΟΚ ή τον Ολυμπιακό ήμασταν αντίπαλοι μέσα στον αγωνιστικό χώρο, δεν είχα τίποτα να χωρίσω με τον κόσμο τους. Ο Ζέκα έγραψε ιστορία στην Ελλάδα έχοντας μόλις μία σεζόν στην Πορτογαλία. Δεν μπορούσα να φανταστώ την εξέλιξη που θα έχει, την αντιλήφθηκα όταν έπαιξα εναντίον του. Εξελίχθηκε σε έναν ποδοσφαιριστή παγκόσμιας κλάσης. Φέτος το καλοκαίρι, ο Παναθηναϊκός τον αντιμετώπισε εξαιρετικά προσφέροντάς του τη δυνατότητα να επιστρέψει παρά τους δύο σοβαρούς τραυματισμούς που είχε. Το έκανε για να κλείσει ο Ζέκα την καριέρα του με τον τρόπο που του αξίζει.

Θα ήταν ωραίο να συνέβαινε κάτι αντίστοιχο και με εσένα και την ΑΕΚ;

Το ελπίζω!

Επιστρέφοντας στη σεζόν 2017/18, ποιο θεωρείς ότι ήταν το κύριο συστατικό της επιτυχίας της ΑΕΚ με την κατάκτηση του πρωταθλήματος;

Πιστεύω ότι πρώτα από όλα ήταν η έκπληξη, γιατί κανείς δεν περίμενε η ΑΕΚ να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Αρχίσαμε κερδίζοντας κάποια θεωρητικά πιο εύκολα ματς και όταν ήρθε η ώρα των ντέρμπι έπρεπε να μετρήσουμε τις δυνάμεις μας. Αν στο ξεκίνημα μίας χρονιάς χάσεις σε ένα ντέρμπι αρχίζεις να πιστεύεις ότι είσαι εκτός μάχης. Εκείνη την περίοδο, το πρώτο μας ντέρμπι ήταν με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ. Παρά το ότι βρεθήκαμε να χάνουμε με 2-0, ανατρέψαμε την κατάσταση και κερδίσαμε με 3-2. Μετά από αυτό το παιχνίδι αρχίσαμε να πιστεύουμε ότι είμαστε πιο δυνατοί από τον Ολυμπιακό. Ήταν το σημαντικό βήμα για να αρχίσουμε να εκτιμάμε περισσότερο τις δυνάμεις μας, ακόμα και αν εκείνη τη σεζόν τελικώς παλέψαμε για τον τίτλο με τον ΠΑΟΚ. Φυσικά, άλλαξε την ιστορία του πρωταθλήματος και η νίκη στο Καραϊσκάκη κόντρα στον Ολυμπιακό με το γκολ του Γιακουμάκη. Εκείνη τη χρονιά δεν χάσαμε κανένα ντέρμπι και αυτό ήταν το κλειδί.

Τι έχεις κρατήσει πιο έντονα στο μυαλό σου από όσα συνέβησαν στο επεισοδιακό ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα;

Ήταν πολύ περίεργο παιχνίδι. Μας κατηγορούν ακόμα και σήμερα ότι κλέψαμε το πρωτάθλημα. Αυτό είναι ψέμα, είναι άδικο να λέγεται κάτι τέτοιο. Ταξιδέψαμε για τη Θεσσαλονίκη όντας πέντε βαθμούς μπροστά και ενώ ο αγώνας επρόκειτο να γίνει χωρίς κόσμο. Από την μία στιγμή στην άλλη, άνοιξε το γήπεδο, πουλήθηκαν όλα τα εισιτήρια και επιστράφηκαν τρεις βαθμοί στον ΠΑΟΚ. Έτσι, πριν την πρώτη σέντρα, ήμασταν μπροστά με δύο βαθμούς, αντί για πέντε. Αυτό έγινε για να χαλάσει το μυαλό των ποδοσφαιριστών, ήταν κάτι άδικο. Παίξαμε τελικώς το ματς και κάναμε καλή εμφάνιση, κρατούσαμε το 0-0 και ξαφνικά σκόραραν σε μία φάση που υπήρχε οφσάιντ. Βλέπουμε μετά από χρόνια ότι όταν ένας παίκτης παίρνει πλεονέκτημα γιατί ο τερματοφύλακας δεν μπορεί να δει την μπάλα ή δεν μπορεί να αντιδράσει έγκαιρα, δίνεται οφσάιντ. Έχουν υπάρξει έκτοτε αρκετές αντίστοιχες περιπτώσεις και σε όλες έχει δοθεί οφσάιντ. Ξαφνικά, ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ πήρε την απόφαση να μπει στον αγωνιστικό χώρο. Ίσως δεν ήθελε να τρομάξει κάποιον, ίσως ήθελε να πάρει την ομάδα του και να φύγει. Έγινε χαμός με τους διαιτητές και με την αστυνομία. Σε κάθε περίπτωση, ήταν ένα λάθος του προέδρου του ΠΑΟΚ, όχι της ΑΕΚ και των παικτών της. Εμείς δεν είχαμε καμία εμπλοκή στην κατάσταση. Ακόμα και αν έμενε το 0-0, θα παίρναμε το πρωτάθλημα. Δεν μπορεί κανείς να λέει ότι κλέψαμε τον τίτλο.

Την επόμενη σεζόν αγωνιστήκατε στους ομίλους του Champions League. Πώς ένιωσες μετά το τέλος του επαναληπτικού με την Βίντι στο ΟΑΚΑ όταν και σφραγίσατε την πρόκριση;

Ήταν ένα όνειρο. Πρώτα παίξαμε με τη Σέλτικ και αυτοί οι δύο αγώνες ήταν οι πιο σημαντικοί γιατί κληρωθήκαμε με την πιο δύσκολη ομάδα που θα μπορούσε να μας τύχει. Γνωρίζαμε, όμως, πως αν τα καταφέρναμε θα ήταν πιο εύκολο στη συνέχεια να πάρουμε το εισιτήριο για τους ομίλους. Έχοντας προκριθεί απέναντι στη Σέλτικ, ξέραμε ότι μπορούσαμε να προκριθούμε απέναντι στον οποιονδήποτε. Για κάθε ποδοσφαιριστή αποτελεί όνειρο το να αγωνιστεί στους ομίλους του Champions League. Ήταν, όμως, πολύ σημαντικό και για την ΑΕΚ που είχε στόχο να φτιάξει και πάλι το όνομά της στην Ευρώπη. Πάντως, πιστεύω ότι τόσο το κλαμπ όσο και εμείς, δεν ήμασταν τόσο έτοιμοι.

Γιατί πιστεύεις ότι ο σύλλογος δεν ήταν τόσο έτοιμος;

Η ΑΕΚ τότε δεν είχε δικό της γήπεδο, δεν είχε παίκτες με ανάλογες εμπειρίες. Το κλαμπ τώρα έχει τη δική του έδρα και ο κόσμος εξαντλεί τα εισιτήρια. Πλέον, γίνονται μεγαλύτερες επενδύσεις και η ΑΕΚ έχει την δυνατότητα να φέρει 2-3 επιπλέον ποιοτικούς ποδοσφαιριστές για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που υπάρχουν.

Θεωρείς, δηλαδή, ότι αυτό ήταν και ένα λάθος που είχε κάνει τότε η διοίκηση;

Δεν θα το έλεγα λάθος. Τότε ο σύλλογος αισθανόταν ότι ο στόχος ήταν η πρόκριση στους ομίλους της διοργάνωσης και αυτό ήταν αρκετό. Έκριναν ότι δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για να γίνει κάποιο βήμα παραπάνω. Είμαι βέβαιος πως φέτος θα είναι πολύ ανταγωνιστικοί ακόμα και στο Europa League.

Παρά το γεγονός ότι η σεζόν 2018/19 ξεκίνησε με ιδανικό τρόπο λόγω της πρόκρισης στους ομίλους του Champions League, η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Τι έφταιξε;

Πιστεύω ότι αυτό συνέβη όχι μόνο λόγω κούρασης αλλά και λόγω συγκέντρωσης. Το Champions League «κλέβει» το μυαλό των ποδοσφαιριστών από το πρωτάθλημα που πάντα είναι ο βασικός στόχος. Όταν αρχίσει ένας παίκτης να ονειρεύεται τους αγώνες του Champions League, δεν δίνει την προσοχή που χρειάζεται στους αγώνες του πρωταθλήματος. Φανταστείτε να αγωνίζεται ένας ποδοσφαιριστής κόντρα στο Βόλο και μετά από λίγες μέρες κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου. Είναι λογικό να δίνει όλη την προσοχή στην Μπάγερν Μονάχου. Έτσι, χάσαμε αρκετούς βαθμούς στο πρωτάθλημα και μείναμε μακριά από την κορυφή. Κάποια στιγμή απολύθηκε ο Μαρίνος Ουζουνίδης και ήρθε και πάλι ο Μανόλο Χιμένεθ. Το ότι αλλάζαμε συνεχώς προπονητή, ήταν, επίσης, ένα λάθος. Μάλιστα, αυτή είναι μία σημαντική διαφορά σε σχέση με την σημερινή ΑΕΚ που όλος ο οργανισμός στηρίζει τον Ματίας Αλμέιδα ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων.

Διαβάστε περισσότερα