Το νταμπλ ήταν η αφετηρία αυτής της ΑΕΚ και μας το «λέει» με κάθε τρόπο

Όσοι Ενωσίτες αφιέρωσαν ένα διωράκι και… βάλε, μέσα στο καλοκαιράκι για να δούνε μεσημεράκι, την ΑΕΚΑΡΑ του Αλμέιδα σε φιλικό προετοιμασίας, όχι μόνο δεν βαρέθηκαν, αλλά το απόλαυσαν κιόλας! Και πρέπει να χαμογέλασαν πλατιά γιατί το βασικό συμπέρασμα αυτής της ΑΕΚ, οποίοι κι αν αγωνίζονται και όποιος κι αν είναι ο αντίπαλος, είναι ότι με το νταμπλ… ξεκίνησε!

Όπως έγραψα ότι καμία ανησυχία δεν είχα μετά το πρώτο φιλικό όπου ούτε καν η «μισή» ΑΕΚ, είχε ηττηθεί με 1-0 από την Λοκομοτίβα Ζάγκρεμπ, έτσι και τώρα, μετά τη νίκη επί της Αντβέρπ με 3-0, θα επαναλάβω ότι τα φιλικά δεν είναι, ούτε για να ενθουσιαζόμαστε.

Είναι όμως για να εξάγουμε κάποια συμπεράσματα. Κυρίως βέβαια ο προπονητής, αλλά δευτερευόντως και όλοι οι υπόλοιποι. Κι όταν κόντρα σε μια ομάδα όπως είναι η Αντβέρπ, που είναι νταμπλούχος Βελγίου και παράλληλα πιο μπροστά στην προετοιμασία, βλέπεις την ΑΕΚ να την ισοπεδώνει αγωνιστικά, με ενδεκάδα τους Αθανασιάδη, Μοχαμάντι, Σιντιμπέ, Μήτογλου, Γεμπόα, Γαλανόπουλο, Μάνταλο, Μαχαίρα, Ζίνι, Λαμαράνα και Κοσίδη, αν μη τι άλλο, καταλαβαίνεις ότι οι αρχές της ομάδας του Αλμέιδα, είναι εδώ και δεν αλλάζουν, ακόμα κι αν παίξω στην ενδεκάδα… εγώ!

Και νομίζω ότι είναι πολύ πιο σημαντικό ότι είδαμε αυτή τη δεύτερη ενδεκάδα, στο δεύτερο 60λεπτο, να κάνει ότι θέλει την Αντβέρπ, παρά το ότι είδαμε την πρώτη ενδεκάδα να παίζει σε καλό επίπεδο μετά το πρώτο εικοσάλεπτο, όπου κυρίως περίμενε τους Βέλγους, αλλά ακόμα κι αυτό, με εντολή Ματίας έγινε.

Στο πρώτο 60λεπτο, με την πρώτη ενδεκάδα, μετά από ένα πρώτο μέτριο διάστημα, η ΑΕΚ ανέβασε τα τρεξίματα της, αλλά και την πίεση της, έκανε καλά σουτ για να σκοράρει με Χατζισαφί και Τσούμπερ, είχε τις δύο επεμβάσεις του Στάνκοβιτς όταν χρειάστηκε και πέτυχε προς το τέλος κι ένα πολύ όμορφο γκολ από τον συνδυασμό των Άμραμπατ (κορυφαίος της Ένωσης από την πρώτη ενδεκάδα), Τσούμπερ και Φαν Βεερτ.

Θα επαναλάβω τη γνώμη μου για τον Ολλανδό. Μέσα στην αντίπαλη περιοχή, έχει και την κατάλληλη τοποθέτηση και τα καλύτερα τελειώματα φάσεων από όλη τη Σούπερ Λιγκ. Κι αυτό, αν μη τι άλλο, τον καθιστά παρά πολύ χρήσιμο, έστω και ως αλλαγή, αφού προφανώς ο βασικός φορ της ΑΕΚ είναι ο Λιβάι.

Τώρα, στο τρίτο μισάωρο, με όλη την ενδεκάδα να αλλάζει, θα περίμεναν ίσως κάποιοι, ότι η ΑΕΚ θα έπεφτε. Μάλλον δεν θα… έμαθαν ακόμα τι σημαίνει ΑΕΚ του Αλμέιδα! Με την δεύτερη ενδεκάδα, που ανέφερα παραπάνω και που ίσως να μην την δούμε και ποτέ να παίζει σε επίσημο παιχνίδι, η ΑΕΚ ήταν ακόμα καλύτερη, πιο δημιουργική και δεν απειλήθηκε καθόλου.

Με τρομερό ξανά τον Ζίνι, ο οποίος είχα γράψει ότι ήταν κατά την ταπεινή μου άποψη και ο καλύτερος της ΑΕΚ στο πρώτο φιλικό. Ο μικρός έχει αρχίσει ήδη να δικαιώνει τον Αλμέιδα, που τον πιστεύει και έβαλε κι ένα πολύ όμορφο γκολ, με καταπληκτική πρώτη επαφή από την μπαλιά του Σιντιμπέ και άψογο ψηλοκρεμαστό τελείωμα της φάσης.

Όπως τρομερή ήταν η προσπάθεια του Αφρικανού και στο ένας εναντίον ενός, στη φάση του 96′, όπου ήταν η σειρά του για να δώσει αυτός την ασίστ στον Σιντιμπέ, αλλά ο Γάλλος σούταρε ψηλά άουτ.

Από κλασική μπαλιά Μάνταλου, που ξέρει όσο κανένας άλλος Έλληνας μέσος να κινείται ανάμεσα στις γραμμές και να πασάρει την κατάλληλη στιγμή, έγινε το 3-0 με το εξαιρετικό πλασέ του Κοσίδη, ενώ θα μπορούσε να γίνει και το 4-0, αλλά το πέναλτι του Μαχαίρα δεν ήταν καλό στο 114′. Είχε καλές ενέργειες πάντως ο Θεοδόσης από δεξιά.

Αυτά τα… ολίγα κι από το δεύτερο φιλικό και ανυπομονούμε ήδη για το επόμενο!