Κανείς άλλος, σε καμία άλλη ομάδα, τελεία και παύλα

Photo Credits: INTIME

Ο Κώστας Τσίλης γράφει γι αυτό που (απ)έδειξε η γκολάρα του Αραούχο στην Τούμπα

04/04/2023 | 13:39

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε. Η ΑΕΚ δεν πήρε το πρωτάθλημα στην Τούμπα επειδή κέρδισε. Ούτε θα το έχανε, αν δεν κέρδιζε. Απλώς στο κομμάτι το βαθμολογικό, που φυσικά και παίζει ρόλο, η ΑΕΚ έχει μπροστά της μια χρυσή ευκαιρία να κλείσει αυτή την εβδομάδα ούσα φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Και επίσης στο ψυχολογικό κομμάτι, που και αυτό παίζει τον ρόλο του, η ΑΕΚ πέτυχε στους απέναντι ένα πολύ καίριο κτύπημα.

Ο Αλμέιδα έχει φτιάξει πολύ ισχυρά στεγανά για να κλονιστεί η φετινή αυτοπεποίθηση της ομάδας από δυο στραβά αποτελέσματα, έστω και σε ντέρμπι. Και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα από το πόσο συγκεντρωμένοι και πόσο ψυχωμένοι εμφανίστηκαν οι παίκτες της ΑΕΚ στην Τούμπα. Όμως τους απέναντι που θεωρούσαν πως είχε φτάσει το πλήρωμα του χρόνου για να λυγίσει η ομάδα του Αλμέιδα, αυτό το διπλό και με τον τρόπο που ήρθε, τους τσάκισε. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Είχα γράψει πριν από το ματς της Τούμπας, πως δεν είναι ποδοσφαιρικά λογικό, εάν γίνει ένα ίδιο παιχνίδι μ’ αυτό της κανονικής περιόδου, να έχει το ίδιο αποτέλεσμα. Να θυμίσω λίγο πως σ’ εκείνο το ματς, η ΑΕΚ πατούσε πολύ καλύτερα από τον ΠΑΟΚ στο γήπεδο, έλεγχε το ματς και στο τέλος βρέθηκε να φεύγει μ’ ένα 2-0 στην πλάτη επειδή ο αντίπαλος είχε τα ποσοστό που έχει το τελευταίο διάστημα ο Ακίλ Μίτσελ στις βολές. Δεν ήταν όμως ποδοσφαιρικά νορμάλ, δεν μπορούσε να επαναληφθεί και δεν επαναλήφθηκε. Η ΑΕΚ την Κυριακή πάλι πατούσε καλύτερα από τον ΠΑΟΚ, πάλι, με εξαίρεση ένα μικρό διάστημα στο δεύτερο ημίχρονο είχε τον έλεγχο του ματς και στο τέλος πήρε αυτό που άξιζε. Και επειδή είναι πολλοί που λένε πως αν είχε μετρήσει το γκολ του Άμραμπατ που κωμικά ακυρώθηκε, θα γινόταν άλλο ματς, να ξεκαθαρίσουμε πως έχουν δίκιο.

Φυσικά και θα γινόταν άλλο ματς. Αλλά όχι όπως το εννοούν, δηλαδή πως ο ΠΑΟΚ θα έβγαζε αντίδραση. Στο 0-3 θα πήγαινε το παιχνίδι διότι με εξαίρεση το ντέρμπι της Λεωφόρου, δεν υπάρχει κανένα άλλο φετινό ματς που η ΑΕΚ να προηγήθηκε στο σκορ και να μην το κέρδισε. Και φυσικά ακόμα και σ’ εκείνο της Λεωφόρου, χρειάστηκε να επιστρατευτούν δυο πέναλτι από την σφαίρα της φαντασίας του Κουλμπάκοφ για να γίνει η μοναδική ανατροπή. Στην Τούμπα αν η ΑΕΚ είχε προηγηθεί στο 6’ θα είχε κάνει περίπατο. Κανείς άλλος, σε καμία άλλη ομάδα, τελεία και παύλα

Έτσι ήταν καλύτερα…

Έτσι όμως, ίσως να ήταν και καλύτερα. Διότι μπήκε μια γκολάρα, που δεν νομίζω πως υπάρχει αυτή την στιγμή άλλος επιθετικός σε ελληνική ομάδα που να μπορεί να την βάλει. Μ’ αυτό το κατέβασμα και αυτό το βολέ. Και δεν αναφέρομαι μόνο στις υπόλοιπες ομάδες. Νομίζω πως ούτε ο Λιβάι, αν βρισκόταν σ’ αυτή την θέση με την μπάλα σ’ αυτό το σημείο, θα μπορούσε να κάνει το τελείωμα που έκανε ο Σέρχιο. Ευτυχώς λοιπόν που έγιναν έτσι τα πράγματα και απολαύσαμε αυτή την γκολάρα. Και υπάρχει και ένα ακόμα ευτυχώς.

Ευτυχώς που έγινε και αυτό, μπας και επιτέλους συνειδητοποιήσει ακόμα και ο τελευταίος που ακόμα δεν το είχε κάνει μέσα στο οργανισμό της ΑΕΚ, πως ποδοσφαιριστή σαν τον Αραούχο δεν έχει καμία άλλη ομάδα. Για να εξηγούμεθα και να μην παρεξηγούμεθα. Και οι άλλες ομάδες έχουν πολύ καλούς και εξαιρετικά ποιοτικούς και με τρομερά βιογραφικά ποδοσφαιριστές. Δεν χρειάζεται να αναφέρω ονόματα. Ποδοσφαιριστές που είναι σταρ. Αλλά τέτοιο πακέτο σαν αυτό που έχει ο Αραούχο, δεν υπάρχει πουθενά αλλού, ούτε πιστεύω πως η ΑΕΚ μπορεί εύκολα να το ξαναβρεί.

Θέλετε να βάλετε το αγωνιστικό κομμάτι. Έχει βάλει φέτος επτά γκολ φέτος ο ίδιος και έχει δώσει ακόμα οκτώ σε συμπαίκτες του ως ασίστ. Συνολικά 15 γκολ έχουν την δική του καθοριστική συμβολή και τα περισσότερα εξ αυτών είναι και βαθμοί νίκης. Παράλληλα, πάντα μ’ αυτά που λέει η στατιστική και οι αριθμοί, κάνει τα περισσότερα πράγματα απ’ όλους μέσα στο γήπεδο. Σχεδόν σ’ όλους τους τομείς του παιχνιδιού που είναι μετρήσιμοι. Αλλά και με τα μάτια μας όλοι βλέπουμε, πως το ίδιο συμβαίνει και με τομείς που δεν είναι μετρήσιμοι.

Είναι επίσης ο αρχηγός που θα μπει μπροστάρης, χωρίς να κάνει τον κλόουν για να φανεί και να κάνει γκελ στην εξέδρα. Ο αρχηγός που τον γουστάρουν οι δικοί του και που τον σέβονται οι αντίπαλοι. Όλοι οι αντίπαλοι και δεν χρειάζεται υποθέτω επ’ αυτού ανάλυση. Ο αρχηγός που δεν θα κρυφτεί ποτέ στα δύσκολά. Που θα βγει και θα μιλήσει και αν χρειαστεί θα πάρει και την ευθύνη πάνω του και θα ζητήσει και συγγνώμη. Που θα πει, πάλι αν χρειαστεί, τα πράγματα με το όνομα τους. Που θα είναι ο πρώτος που τρέξει να πάρει μια σφιχτή αγκαλιά τον σκόρερ του κάθε γκολ. Δείτε όλους τους πανηγυρισμούς φέτος. Ο πρώτος που πάει πάντα πάνω στον σκόρερ και κάνει σαν παιδί, είναι ο Αραούχο.

Προφανώς θα έχει και κακές βραδιές. Ακόμα και κακά φεγγάρια θα έχει. Φυσικά και θα χάσει ευκαιρίες για γκολ, που πρώτος ο ίδιος θα τις βλέπει στον ύπνο του και θα πετάγεται. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Έτσι είναι μπάλα. Μοναδικός και σπάνιος είναι ο Αραούχο, όχι ο μάγος του Οζ να τα κάνει πάντα όπως θέλει. Όμως η πραγματικότητα για τον Σέρχιο, είναι αυτή ακριβώς που έδειξε η φάση του γκολ που έβαλε στην Τούμπα. Κάνει αυτό που κάνεις άλλος δεν μπορεί να κάνει. Τελεία και παύλα.