Σύνδρομο στέρησης, αυτό το λένε...

Photo Credits: INTIME

Ο Γιώργος Τσακίρης παρακολουθεί το Μουντιάλ αλλά αδυνατεί να ταυτιστεί με αυτό στη χρονιά που είναι της ΑΕΚ και της επιστροφής αυτής στης Φιλαδέλφειας τα μέρη

25/11/2022 | 1:00

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Μου αρέσει το ποδόσφαιρο, για την ακρίβεια το λατρεύω, από μικρό παιδί που θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να παίζω στο σχολείο, στην πλατεία, μετέπειτα στην ομάδα και ακόμη αργότερα στο πρωτάθλημα Τύπου. Μικρότερος έλιωνα για κάθε είδους διοργάνωση, πόσο μάλλον με το Μουντιάλ, υποστήριζα την Αγγλία για τον Γκάρι Λίνεκερ και όσα μας πρόσφερε το Αγγλικό ποδόσφαιρο – πρωτάθλημα, σε χορτάρι, εξέδρες και έξω από αυτές… Γενικά στην πορεία της ζωής μου ερωτεύτηκα κάθε τι που είχε σχέση με το Νησί, την Αγγλία ντε, εκτός από τα δικά μας που είναι υπέροχα…

Λάτρεψα τη μουσική τους, τον κινηματογράφο τους, το εξαιρετικό τους χιούμορ, υποκλίθηκα στο μεγαλείο του αυτοσαρκασμού τους και τη μόδα τους φυσικά… Όλα όμως ξεκίνησαν από το ποδόσφαιρό τους, τα γήπεδά τους, τους οπαδούς τους και τους παίκτες τους. Σε κάθε Μουντιάλ από αυτό που γνώρισα τον Λίνεκερ και μετά είχα ψύχωση (και εξακολουθώ να θέλω να ζήσω το «its coming home») με κάθε ομάδα των Λιονταριών και με πρόσωπα. Γενικά σαν γνήσιος ΑΕΚτζής είχα κόλλημα με τα πρόσωπα, ήθελα να βρω να ταυτιστώ, έτσι είχα μάθει.

Δεν θα πω ψέματα και αυτό το Μουντιάλ το παρακολουθώ. Δεν έχω χάσει παιχνίδι ακόμη η αλήθεια είναι. Χάρηκα με την πρεμιέρα της Αγγλίας, είδα τους αντιπάλους, επιμένω να θεωρώ την Γαλλία φαβορί και πάμε παρακάτω. Πάντως ότι θα ήταν το καλύτερο Μουντιάλ όλων των εποχών που λεγόταν επειδή γίνεται σε καλή περίοδο (για την αγωνιστική κατάσταση των παικτών) έως τώρα δεν το βλέπω. Το καλύτερο 45λεπτο που είδαμε ήταν αυτό της Πορτογαλίας με την Βραζιλία και οι μεγαλύτερες νίκες αυτές των Ισπανία, Αγγλία, Γαλλία όπου έπαιζαν με αντιπάλους που μάλλον δεν θα έπρεπε να βρίσκονται στα τελικά του Παγκοσμίου!

Ωστόσο όσο και να μου αρέσει αυτό που βλέπω, διότι είναι ποδόσφαιρο, αν και μια διοργάνωση επί… πτωμάτων, για την οποία δεν μου φταίνε φυσικά οι ποδοσφαιριστές και οι προπονητές, αλλά οι διοργανωτές, στο τέλος της ημέρας στο μυαλό μου είναι μόνο μια σκέψη: πότε τελειώνει η… μακακία να δούμε ξανά την ΑΕΚ του Αλμέιδα! Ίσως και να είμαι υπερβολικός αλλά δεν μπορώ να μη το μοιραστώ μαζί διότι εκτιμώ ότι υπάρχουν και άλλοι με τη δική μου …βλακεία να την πω, ανωμαλία; Όπως θέλετε εσείς το… βαφτίζεται. Καλό το Μουντιάλ, μακάρι να το πάρει επιτέλους η Αγγλία, αλλά αν κάποιος μου έλεγε τελειώνει αύριο και πας Νέα Φιλαδέλφεια για να παρακολουθήσεις το ΑΕΚ – Κηφησιά θα… πανηγύριζα.

Η επιθυμία είναι μία: να δούμε Α.Ε.Κ.

Εντάξει, ίσως υπερβολικό να χρησιμοποιήσω τη λέξη «πανηγύριζα», ωστόσο θέλω να δώσω έμφαση, αντιλαμβάνεστε… Κλασική περίπτωση στέρησης. Πως λέει το τραγούδι; Σύνδρομο στέρησης αυτό το λένε! Ψυχιατρικά πρόκειται για ένα σύνολο σωματικών και ψυχολογικών συμπτωμάτων, ποικίλης έντασης μάλιστα, που εμφανίζονται όταν η χρήση μιας ουσίας, η οποία έχει προκαλέσει στο άτομο εξάρτηση, διακόπτεται, ή μειώνεται σε σημαντικό βαθμό. Όπου η λέξη ”ουσία” παρακαλώ να γίνει αντικατάσταση με τα τρία μαγικά γράμματα: ΑΕΚ. Δεν τα γράφω από το κεφάλι μου αυτά, είναι επιστημονική τοποθέτηση – ανάλυση για το σύνδρομο στέρησης, που κολλάει απόλυτα στην περίπτωσή μου (και δική σας, το ξέρω).

Σύνδρομο στέρησης, αυτό το λένε...

Μάλιστα είναι αξιοσημείωτο ότι η έναρξη και η πορεία του συνδρόμου στέρησης έχουν συγκεκριμένη χρονική διάρκεια, εξηγείται χαρακτηριστικά, να συμπληρώσω εγώ για να εξυπηρετήσω το πρόβλημά μας ότι η διάρκεια αυτή (η συγκεκριμένη ντε) μπορεί να είναι μια τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου! Επισημαίνεται δε ότι τα έντονα συμπτώματα του στερητικού συνδρόμου υποχωρούν με την αποχή μερικών ημερών από τη χρήση ουσίας και ότι σχετίζεται με αυτή (σ.σ.: όπου ουσία, η ΑΕΚ). Οπότε στην περίπτωσή μου δεν υπάρχει σωτηρία διότι δεν γίνεται εκ των πραγμάτων να προκύψει αποχή (άλλωστε και να μου το επέτρεπαν οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις, κάθε μέρα Νέα Φιλαδέλφεια είμαι, οπότε…)!

Είμαι μέρος του προβλήματος κοινώς που αντιμετωπίζω και όχι η λύση. Δεν θέλω όμως να το καταπολεμήσω: αυτό που επιθυμώ είναι να επιστρέψουμε στην ελληνική πραγματικότητα, να παίζει η ΑΕΚάρα στα Φιλαδέλφεια, αυτό θέλω… Τόσα χρόνια το στερηθήκαμε και τώρα που το ζήσαμε μας σταμάτησαν στη μέση τη χαρά και μας λένε: περιμένετε και τα λέμε από Δεκέμβριο! Τώρα θέλουμε ντε… Τρία χρόνια στα σκ@τ@ να το κάνατε τότε το Μουντιάλ, να έρθει η διακοπή να είναι σωτήρια για μας, αλλά όχι, εκεί, της μοίρας μας γραφτό εμάς όταν κάτι πάει καλά λες και πρέπει να μπούμε σε ένα είδος τιμωρίας…

Ας είναι θα το αντέξουμε έως το τέλος γιατί η προσμονή να Την δούμε ξανά να παίζει στο νέο Της σπίτι στη δική της πόλη είναι τέτοια που ξεπερνάει και το σύνδρομο στέρησης. Διότι εγώ κρατάω την ουσία (την ΑΕΚ ντε) και ονειρεύομαι (που λέει και ένα άλλο υπέροχο τραγούδι). Θα τελειώσει το Μουντιάλ, έως τότε θα πάρουμε λίγες… τζούρες από Ένωση σε κάποιο φιλικό, στη δουλειά που θα γίνει στην Ολλανδία και τελικά στα μέσα Δεκεμβρίου για τον αγώνα Κυπέλλου με αντίπαλο την Κηφισιά (εκτός έδρας), αφού τον Γενάρη του 2023 θα είμαστε ανά δυο μέρες (εμείς καθημερινά) στην γειτονιά μας να βλέπουμε την ΑΕΚάρα μας!

Άντε και καλή συνέχεια στο Μουντιάλ και: Come on England…