Τα… τσιμέντα παίζουν μπάλα, η ΑΕΚ επέστρεψε στα Φιλαδέλφεια

Photo Credits: INTIME

Ο Σταύρος Καζαντζόγλου καταγράφει την τεράστια διαφορά που σηματοδοτεί για την ΑΕΚ το δικό της «σπίτι»

16/10/2022 | 21:00

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Τι συζητούσαμε επί χρόνια; Όταν θα φτάσει η ΑΕΚ που θα μπει ξανά στα Φιλαδέλφεια, οι αντίπαλοι της θα χάνουν από τη Δεκελείας. Υπερβολικό; Πιθανότατα. Αλλά και απόλυτα πραγματικό. Το ματς με τον Ατρόμητο, σε οποιοδήποτε άλλο γήπεδο και ειδικά στο «Νταχάου» του ΟΑΚΑ, μύριζε γκέλα από χιλιόμετρα. Κόντρα σε μια ομάδα που είχε διαβάσει σωστά την ΑΕΚ και με τους περισσότερους από τους «κιτρινόμαυρους» σε κάκιστη κατάσταση.

Το ματς θα πήγαινε φουλ για γκέλα και μετά θα ψάχναμε πάλι να βρούμε την… άσπρη μύγα. Γιατί δεν κάνει ο Λιβάι για επιθετικός, πως δεν μπορεί να παίζεις σε όλα τα παιχνίδια με την ίδια προσέγγιση, πως δεν είναι ο Γκατσίνοβιτς για τα άκρα, πως δεν ήρθε ακόμα μια λύση για τα άκρα της άμυνας, ότι λείπει ο στόπερ ηγέτης, πως θα έπρεπε να είχαμε σίγουρα έναν σέντερ φορ πιστόλι και ο Αραούχο δεν βάζει εύκολα γκολ. Α, να μην ξεχάσω, πως φταίει για όλα και ο Μάνταλος, που φταίει γενικά και αόριστα.

Μύριζε γκέλα

Ολο το πράγμα, ήταν ο ορισμός της γκέλας κυρία μου. Ο Σιδηρόπουλος αδέκαστος κριτής, εδέησε στο 82’ να βγάλει κίτρινη κάρτα για καθυστερήσεις. Ο Γιαννιώτης μεταμορφώθηκε σε κράμα Ντε Χέα και Νόιερ και πήγε μέχρι και να σκοράρει στο φινάλε. Ο Μαυρομμάτης έδειχνε Μπαρέζι και όλα έδειχναν στραβά κι ανάποδα. Αλλά είπαμε. Τα κόζια άλλαξαν και πλέον αρχίζουν να το αντιλαμβάνονται άπαντες. Τα… τσιμέντα παίζουν μπάλα, η ΑΕΚ βρήκε ξανά τη δύναμη της, εκεί σε αυτήν τη γωνιά του πλανήτη ισχύει ο νόμος της Φιλαδέλφειας.

Για να μην πάμε σε μεταφυσικά και άλλες ιστορίες, να πούμε κάτι που δεν νομίζω πως μπορεί να αμφισβητήσει ουδείς. Η ΑΕΚ (και οι αντίπαλοι της), διαπίστωσαν ήδη πως ένα στάτους που είχε δημιουργηθεί τις δύο τελευταίες δεκαετίες, πλέον άλλαξε τελείως. Η ΑΕΚ έπαιζε με χάντικαπ, όταν όλοι είχαν την έδρα τους. Αντιμετωπίζοντας τον Ολυμπιακό, τον ΠΑΟΚ, ακόμα και τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο, κάθε αντίπαλος βρισκόταν σε μεγάλη πίεση, ενώ την ίδια στιγμή στο ΟΑΚΑ έκαναν υγιεινό περίπατο.

Εσπρωξε ο κόσμος

Τώρα, σε ένα γήπεδο κατάμεστο, που σε κανένα σημείο δεν «έπνιξε» την ομάδα, δεν τη γέμισε με επιπλέον πίεση, η ΑΕΚ κατάφερε να έχει καθαρό μυαλό ως το φινάλε. Να προσπαθεί ακόμα και στο τέλος, να μην παίξει με γιόμες, αλλά να φέρει σωστά την μπάλα στην περιοχή και να ψάξει το σωστό. Το έκανε καλά ο Αμραμπατ, ενήργησε με φοβερή ποδοσφαιρική ευφυΐα ο Μάνταλος, όλα μετά έγιναν απλά και εύκολα, η ΑΕΚ έκανε το 4Χ4 και συνεχίζει.

Πως φτάσαμε βέβαια ως εκεί, έχει μια ακόμα μεγαλύτερη σημασία. Για εμένα, δεν ισχύει το ρητό 11άδα που κερδίζει δεν αλλάζει. Μπορεί να υπάρχει μια σταθερή προσέγγιση σε κάθε παιχνίδι, να μην είναι λογικές περισσότερες από 2-3 αλλαγές στην 11άδα, αλλά κάθε παιχνίδι έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες. Ο αντίπαλος σε διαβάζει, μπορεί να μαθαίνει πλέον τα στοιχεία που σου δίνουν πλεονέκτημα και εν τέλει σου βάζει δύσκολα στη διαδικασία.

Η ΑΕΚ πήγε κόντρα σε μια ομάδα που έπαιζε ταμπουρωμένη στο δικό της μισό γήπεδο με την ίδια λογική. Και είτε από πνευματική ανετοιμότητα, είτε επειδή δεν βρέθηκαν σε σωστή μέρα, πολλοί από τους παίκτες της ΑΕΚ, οι «κιτρινόμαυροι» δεν ήταν καλοί. Είχαν πολλά ζητήματα στην ανάπτυξη και ακόμα περισσότερα στην αμυντική λειτουργία. Αν και θεωρητικά, το άγχος και η πίεση θα έπρεπε να βρίσκεται στην πρεμιέρα, εκεί η ΑΕΚ είχε μπει φουριόζα, ενώ με τον Ατρόμητο ξεχείλιζε από νευρικότητα.