Άντε κι αργεί η Κυριακή να πάμε να δούμε ΑΕΚ

Photo Credits: INTIME

Ο Γιώργος Τσακίρης ανυπομονεί, όπως και όλοι οι Ενωσίτες, να φτάσει η μέρα αναμέτρησης με τον Ατρόμητο και «πανηγυρίζει» που αμέσως θα έχουμε και Κύπελλο

12/10/2022 | 1:00

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Ειλικρινά δεν έχω απάντηση στην ερώτηση «αν σου έλεγαν στο φινάλε της περσινής σεζόν πως η εικόνα της ΑΕΚ θα ήταν αυτή μόλις στο πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου;»… Εννοώ ειλικρινή. Αυτό για το οποίο ήμουν μάλλον σίγουρος, είναι το γεγονός πως δεν γίνεται να συνέχιζε να είχε την εικόνα αυτής της τελευταίας τριετίας. Ωστόσο εκτιμώ ότι δεν υπάρχει πρόσωπο το οποίο να περίμενε τέτοια εξέλιξη και ουσιαστική πρόοδο σε τόσο σύντομο διάστημα, ανεξάρτητα στο πρόσωπο που θα επέλεγε η διοίκηση για τη τεχνική ηγεσία, το πέτυχε ο Ματίας Αλμέιδα!

Μην παρεξηγηθώ δεν έχουμε πετύχει κάτι μεγάλο, αλλά έχουμε δει νωρίς, πολλά όμορφα νέα πράγματα και νέες σταθερές, εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου. Σημασία βέβαια πάντα έχει τι συμβαίνει στο χορτάρι διότι αυτό φτιάχνει και όλο το υπόλοιπο ενός ποδοσφαιρικού τμήματος. Δεν γίνεται όμως (και δεν το κάνει κανείς, ούτε οι αντίπαλοί της) να προσπεράσουμε δίχως να καταγράψουμε αυτή την ποδοσφαιρική, υπέροχη στ’ αλήθεια, παράσταση της ΑΕΚ του Αργεντινός προπονητή.

Εως τώρα και ειδικότερα στα τρία τελευταία παιχνίδια, οι «κιτρινόμαυροι» έχουν επιβλητικές επικρατήσεις, τη στιγμή που κάνουν πράξη το Μότο: ΑΕΚ σημαίνει επίθεση. Πρώτη σε όλες τις σημαντικές κατηγορίες στατιστικής επίπεδο κανονικής ροής αγώνα, που αφορούν στοιχεία της γραμμής κρούσης της ομάδας. Προφανώς πρώτη σε επίτευξη τερμάτων στο πρωτάθλημα με 14 γκολ που έχουν σημειώσει επτά ποδοσφαιριστές της. Όλα αυτά δίχως να έχει έστω κερδίσει (πόσο μάλλον να έχει σκοράρει μέσω αυτού) πέναλτι!

Αλλά και τα παραπάνω νούμερα να μην ήταν τα ίδια και να μην έφερναν την ΑΕΚ στις πρωτιές επίθεσης, τα μάτια τα δικά μας και αυτά των αντιπάλων, δεν λένε ψέματα. Η ομάδα του Αλμέιδα αναγνωρίζεται ως η καλύτερη, πιο γυμνασμένη, με σημαντικά πολλές λύσεις στο ρόστερ της και φορμαρισμένη. Δικαιολογημένα με την εικόνα της και τις τρεις νίκες της, οι δύο εκ των οποίων σε Αγρίνιο και Θεσσαλονίκη, τον Παναιτωλικό και τον Άρη αντίστοιχα… Η τελευταία δε επικράτησή της ήταν τέτοια στο «Βικελίδης» η οποία ορθώς αναγνωρίστηκε ως εκκωφαντική σε επίπεδο (και) μηνύματος για τη διεκδίκηση του τίτλου.

Άντε κι αργεί η Κυριακή να πάμε να δούμε ΑΕΚ

Το πιστώνεται ο Αλμέιδα και όχι μόνο…

Με τούτα (τα αγωνιστικά) και με τ’ αλλά (την αύρα και ενέργεια του νέου γηπέδου της ΑΕΚ), υπάρχει μια και μόνο επιθυμία αφού είμαστε καλά στην υγεία μας: να ρθει η Κυριακή, να φτάσει το μεσημέρι της, να πάμε στης Φιλαδέλφειας τα μέρη να την δούμε ξανά, να αντιμετωπίζει τον Ατρόμητο! Θα ρωτήσει κάποιος και δικαιολογημένα “έχουμε ως δεδομένο ότι θα δούμε αντίστοιχα υπέροχη παράσταση;” και απάντηση δεν υπάρχει. Το θέμα είναι άλλο στην προκειμένη περίπτωση, ότι δεν αλλάζει το συναίσθημα της ανυπομονησίας για τον ΑΕΚτζη αλλά και τον ποδοσφαιρόφιλο να δει ξανά μια ποδοσφαιρική παράσταση της Ένωσης.

Όλο αυτό το πιστώνεται ο Ματίας Αλμέιδα και το team του. Αυτό που συμβαίνει στο χορτάρι εννοώ και η πρόοδος – εξέλιξη στο αγωνιστικό σχέδιο που μας παρουσιάζει ο Αργεντινός τεχνικός. Αλλά και έξω από αυτό… Στο εσωτερικό της ομάδας, στα αποδυτήριά της πιο συγκεκριμένα, ένα εξαιρετικό κλίμα και μια υπέροχη παρέα με πειθαρχία. Επένδυσε σε αυτό ο Αλμέιδα στη διάρκεια της δουλειάς στο βασικό στάδιο προετοιμασίας, στην προσωπική σχέση με τους ποδοσφαιριστές, με ξεκάθαρους κανόνες βασισμένης στην ειλικρίνεια και τον αλληλοσεβασμό, αυτό επανέφερε και τις καλές σχέσεις μεταξύ των παικτών.

Όλα αυτά και ενώ περιμένουμε παίκτες να επιστρέψουν, άλλους να μπουν στην εξίσωση της 11άδας, όπως ο Σιντιμπέ και με έναν πάγκο ποιοτικό για τη διαχείριση του κάθε αγώνα. Γεγονός που σημαίνει πως η διοίκηση (και τα πρόσωπα που εμπιστεύτηκε) έκαναν όπως αποδεικνύεται αρκετά καλή δουλειά. Διότι όλοι αναγνωρίζουν ότι έχει επιτευχθεί σημαντική αναβάθμιση στο ρόστερ και σε συνεργασία με έναν ικανό, κανονικό και καλό (με ιδέες του σύγχρονου ποδοσφαίρου) προπονητή, φτάσαμε σε αυτό το (υπέροχο αγωνιστικό) αποτέλεσμα. Πρέπει να το σημειώνουμε και να το αναγνωρίζουμε όπως κάναμε το αντίθετο όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Επίσης αυτό που απαιτείται σε τέτοιες περιπτώσεις είναι η συνέχεια και η συνέπεια σε αυτό που παρουσιάζει η ΑΕΚ. Αλλά και να δούμε πως θα λειτουργήσει, εφόσον έως τότε έχει αντίστοιχα όμορφη εικόνα η ομάδα, η διακοπή για το Μουντιάλ. Διότι είναι πολύ σημαντικό και κάτι το οποίο δεν έχει βιώσει κανένα club στον κόσμο στο παρελθόν. Άρα σίγουρα θα παίξει ρόλο, πόσο καθοριστικό μένει να απαντηθεί, παγκοσμίως επαναλαμβάνω και για όλες τις ομάδες προφανώς εντός συνόρων!

Κι αν είναι αντίστοιχη των τελευταίων αγώνων η ποδοσφαιρική παράσταση που θα δώσει η ΑΕΚ και με τον Ατρόμητο, πως να μην πανηγυρίζουμε για το γεγονός ότι σε διάστημα λίγων μόνο ημερών, θα έχουμε την ευκαιρία να τη δούμε και πάλι για το Κύπελλο με αντίπαλο τον ΠΑΣ…

Άντε κι αργεί η Κυριακή να πάμε να δούμε ΑΕΚ

Υγ: Χάρηκα τόσο πολύ την Δευτέρα κατά τη διάρκεια της οποίας πέρασα μια υπέροχη μέρα στης Φιλαδέλφειας τα μέρη, πού αλλού άλλωστε, μόνο εκεί… Από νωρίς το μεσημέρι στου Βασιλόπουλου με τον Ατματσίδη να είναι εκεί και μαζί του ο Σλίσκοβιτς και στη παρέα να φτάνει με ένα τηλεφώνημα και ένα “έλα που είσαι; Άντε έλα από δω”! Τι υπέροχο… Πόσο ΑΕΚ και οικογένεια η όλη κατάσταση με τον Ζόραν να συνιστά απόλυτη απόδειξη πόσο ερωτεύσιμη είναι η ΑΕΚ, ένας Κροάτης, ο οποίος από τότε που Την υπηρέτησε την αγάπησε για πάντα και είναι η μοναδική ομάδα που υποστηρίζει. Είπε και κάτι που δεν το ‘χα παρατηρήσει. “Πρωτάθλημα θα πάρουμε φέτος, αφού έχουμε τον Βίντα, δηλαδή Κροάτη ποδοσφαιριστή. Όπως έγινε και το 2018 με τον Μάρκο Λιβάια” και δύο φορές όταν ήταν και ο Ζόραν στην ΑΕΚ επίσης, κάτι που ελέω ταπεινότητας δεν το ανέφερε, βέβαια: τα ευκόλως εννοούμενα παραλαπείπονται… Συνέχισα στην πόλη μας, συνάντησα για μια “ζωγραφιά” τον αδερφούλη μου Χρήστο, έμεινα για καφέ έως να νυχτώσει λίγο μπροστά στο καφέ του γηπέδου (δίπλα στον Αετό) με συνΕνωσίτες και μόνο ΑΕΚοκουβέντα. Υπάρχει τίποτα πιο όμορφο; Ρητορικό το ερώτημα…