Η ευθύνη ΟΛΩΝ μας στην επόμενη μέρα της ΑΕΚ

Photo Credits: INTIME

Ο Πάνος Λούπος σε ένα blog-χείμαρρο, για τα όσα έγιναν στη Λεωφόρο, αλλά και για τη συνέχεια…

14/09/2022 | 0:30

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Δύο βράδια μετά το πρώτο ντέρμπι της σεζόν και είμαστε για πολλοστή φορά στον ίδιο παρονομαστή. Στη φάση δηλαδή που έχουμε φάει την «πιστολιά» και που πρέπει να την αφήσουμε πίσω ως οργανισμός ΑΕΚ, γιατί μπροστά μας, υπάρχει ο «τελικός» με τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο.

Όχι. Δεν πρέπει να είναι ακριβώς έτσι. Η ομάδα, κι όταν λέω η ομάδα, εννοώ τον Αλμέιδα, το τιμ του και τους ποδοσφαιριστές, σαφέστατα και πρέπει να αφήσουν πίσω ότι έγινε στη Λεωφόρο. Δική τους δουλειά και υποχρέωση είναι να μην μείνουν άλλο πίσω και να αρχίσουν να ψαλιδίζουν τη διαφορά από την κορυφή. Δεν νομίζω πλέον ότι χρειάζεται να τονιστεί στον οποιονδήποτε, πως η ΑΕΚ δεν έχει άλλη επιλογή από το να… κόψει το λαιμό της και να νικήσει στο Αγρίνιο.

Αν συμβεί αυτό, η διακοπή των 15 ημερών που θα ακολουθήσει, θα κυλήσει προς όφελός της. Αφενός θα συνεχιστεί η δουλειά με ηρεμία και αφετέρου θα μπουν στην… εξίσωση και ο Σιντιμπέ, ο Ελίασον, ο Μουκουντί και ο Φαν Βεερτ στο 100%. Κι όταν λέω να μπουν στο 100%, δεν εννοώ μόνο το επίπεδο ετοιμότητας του καθενός, αλλά και ότι μέσα από τις προπονήσεις, θα δουλέψουν με τους νέους τους συμπαίκτες. Αντιθέτως, αν (χτυπάω ξύλο) η ΑΕΚ δεν περάσει με νίκη από το Αγρίνιο, η κατάσταση μετά δυσκολεύει πολύ. Και δεν νομίζω ότι χρειάζεται κάποια επεξήγηση αυτό.

Κι αν τώρα γίνονται ήδη συζητήσεις και υπάρχει γκρίνια στο περιβάλλον της ομάδας, είτε με επιχειρήματα που έχουν βάση, όπως το ότι ψάχνεται ο Αλμέιδα ή ότι δεν του βγαίνουν κάποια πράγματα που δοκιμάζει, είτε με άλλα που δεν έχουν βάση, φανταστείτε τι έχει να γίνει αν με το κλείσιμο των πέντε πρώτων αγωνιστικών, θα έχεις τρία ανεπιτυχή αποτελέσματα. Και για να ξέρουμε τι λέμε, 6-7 βαθμοί στο σύνολο 15, δεν είναι ξεκίνημα ανταγωνιστικής ομάδας που στοχεύει στο πρωτάθλημα.

Να μην ξαναγίνει…

Για τη διοίκηση της ΑΕΚ όμως, δεν μπορεί να περάσει έτσι αυτό που έγινε στη Λεωφόρο. Δική της ευθύνη και υποχρέωση είναι να μην ξαναγίνει. Η ανακοίνωση ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση, πολύ απλά επειδή ήταν στοχευμένη και δεν έλεγε γενικότητες. Αλλά, δεν αρκεί. Ευθύνη έχουμε κι εμείς, οι δημοσιογράφοι που έχουμε την τύχη και το προνόμιο να καλύπτουμε το ρεπορτάζ της αγαπημένης μας ομάδας.

Κι ευτυχώς, δεν το… παίξαμε ποτέ αντικειμενικοί, γιατί αν κρίνουμε από τους δήθεν αντικειμενικούς δημοσιογράφους σε αυτή τη χώρα (για όποιο ρεπορτάζ κι αν μιλάμε και όχι μόνο το αθλητικό), δεν θα θέλαμε ποτέ να μας θεωρούν τέτοιους! Και η δική μας ευθύνη είναι μεταξύ άλλων και να ξεμπροστιάζουμε αυτή την άθλια και αισχρή προπαγάνδα, που επιχειρεί με κάθε τρόπο να μετατρέπει το άσπρο σε μαύρο. Ευθύνη έχουμε και οι οπαδοί της ΑΕΚ. Και χρησιμοποιώ πρώτο πληθυντικό γιατί ανήκουμε πρωτίστως σε αυτή την κατηγορία. Και η βασική μας ευθύνη είναι να καταλάβουμε επιτέλους πώς παίζεται το παιχνίδι. Όπως έγραψα και στην «ΩΡΑ», πρέπει να εμπεδώσουμε ότι οι άλλοι δεν στηρίζονται απλά στη δύναμη της επικοινωνίας τους (που ούτως ή άλλως είναι μεγάλη), αλλά και στο ότι δεν τους νοιάζει να νικάνε έτσι. Πιστεύαμε πως δεν ίσχυε για όλους το ίδιο, αλλά αυτοί μας διαψεύδουν.

Τους νοιάζει (τελικά όλους) μόνο η νίκη με κάθε τρόπο…

Πριν λοιπόν μιλήσουμε για τον Κλάτενμπεργκ, για τον Καμπάκοφ, για οποιαδήποτε διαιτησία και «σφαγή» της ΑΕΚ, θα πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους ότι εν αντιθέσει με το δικό μας «κιτρινόμαυρο» περιβάλλον, τον δικό μας «κιτρινόμαυρο» μικρόκοσμο, τη δική μας «κιτρινόμαυρη» προσέγγιση για το ποδόσφαιρο, τον αθλητισμό και την κοινωνία, όλοι οι άλλοι, δεν είναι απλά ότι στηρίζονται στη δύναμη της επικοινωνίας τους (που επαναλαμβάνω είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή της ΑΕΚ), αλλά είναι και ότι δεν τους καίγεται… καρφάκι για τον τρόπο με τον οποίο θα επικρατήσουν. Τους νοιάζει μόνο η νίκη με κάθε τρόπο.

Πήρε ο Ολυμπιακός Κύπελλο κόντρα στον Αστέρα με τον Μανιάτη να κάνει τον γκολκίπερ; Ε και; Δεν έτρεξε… μία! Πανηγυρισμοί και πρωτοσέλιδα χωρίς να γίνεται καν αναφορά στη φάση! Πήρε ο ΠΑΟΚ Κύπελλο κόντρα στην ΑΕΚ με καθαρό οφσάιντ; Ε και; Το χάρηκαν ακόμα πιο πολύ κι από το να ήταν κανονικό το γκολ. Νίκησε προχθές ο ΠΑΟ στο ντέρμπι με δύο «μούφα» πέναλτι; Ε και; Σου λένε «μια χαρά πέναλτι ήταν, προχωράμε…».

Πολύ φοβάμαι λοιπόν, ότι παρά το γεγονός ότι έχουμε φτάσει στο 2022 σε μια κοινωνία που ούτως ή άλλως είναι δομημένη πάνω στην ψευτιά και για τους παρτάκηδες, στην ΑΕΚ όλοι μας (και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου) επιμένουμε στην άρνηση της σκληρής πραγματικότητας.

Σενάριο επιστημονικής φαντασίας να κέρδιζε έτσι η ΑΕΚ…

Γιατί, για φανταστείτε να ήταν προχθές ανάποδα τα πράγματα και να κέρδιζε η ΑΕΚ, όχι με δύο μούφα πέναλτι μέσα σε ένα πεντάλεπτο (εντάξει, αυτό είναι και σενάριο επιστημονικής φαντασίας) αλλά έστω με ένα πέναλτι από μαρκάρισμα εκτός περιοχής! Μέσα σε δέκατα του δευτερολέπτου, το facebook θα είχε… πλημμυριστεί από μηνύματα ΑΕΚτζήδων, που θα έγραφαν «ντροπή, δεν θέλουμε τέτοια πέναλτι, δεν είμαστε εμείς σαν τους άλλους» και όλα τα συναφή. Ότι δηλαδή είχε γραφτεί μετά το πέναλτι που προανέφερα κόντρα στη Λαμία, πριν από πέντε χρόνια.

Είναι οπωσδήποτε στενάχωρο να διαβάζεις από φίλους, από καλούς συναδέλφους, από ανθρώπους που εκτιμάς, όχι απλά να μην παραδέχονται το αυτονόητο, αλλά μέχρι και να ασκούν επικοινωνιακό μπούλινγκ σε αυτό που είδαν τα ματάκια σου. Αλλά αυτοί είναι μάλλον που έχουν συνειδητοποιήσει πώς (δυστυχώς) παίζεται το παιχνίδι και όχι εμείς. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν ισχυρίζομαι – γιατί δεν θα το ήθελα κιόλας – να αλλάξουμε την κουλτούρα μας και να γίνουμε ποτέ υπέρμαχοι του βιασμού της αλήθειας. Σε καμία περίπτωση.

Αλλά αν μη τι άλλο, να βλέπουμε κατάματα τη σκληρή πραγματικότητα, να πάψει να μας προξενεί εντύπωση το ότι τους άλλους δεν τους νοιάζει ρε αδερφέ ο τρόπος, αρκεί να έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, κι όταν μια φορά στα δέκα χρόνια πάρουμε και κάνα σφύριγμα υπέρ μας, δεν χρειάζεται ούτε να κάνουμε ότι έκανε ο Στέλιος με το πέναλτι κόντρα στη Λάρισα το 1994, ούτε ότι έκανε ο Ντέμης σε τελικό Κυπέλλου κι ενώ το ματς ήταν στο 0-0, ούτε να αυτομαστιγωνόμαστε και να κάνουμε ηλίθιες συγκρίσεις και παρομοιώσεις όπως με το πέναλτι του Λιβάγια το 2017.
Αρκεί που θα καταλάβουμε ότι αυτό θα είναι το υπέρ μας σφύριγμα για αυτή τη δεκαετία και να προχωρήσουμε παρακάτω. Όλα τα παραπάνω αφορούν στη νοοτροπία, τη δική μας και τη δική τους. Δύο κόσμων πολύ διαφορετικών, που δεν γίνεται να συνεννοηθούν ποτέ γιατί πολύ απλά δεν μιλάμε την ίδια γλώσσα.

Η ουσία και η επόμενη μέρα…

Πάμε τώρα και στην ουσία. Η ουσία είναι ότι την ΑΕΚ την «πιστόλιασαν» στη Λεωφόρο και έμεινε στο -6 από την κορυφή από την 4η κιόλας αγωνιστική. Όπως έγινε πέρυσι στο Ηράκλειο στο ματς με τον ΟΦΗ την 2η αγωνιστική, έτσι και φέτος, το πρώτο ζητούμενο για τους «απέναντι» είναι να βγει… off η ΑΕΚ, όσο το δυνατόν συντομότερα.

Παρεμπιπτόντως, επειδή προσπαθούν να το ρίξουν στην προβληματική αγωνιστική εικόνα της ΑΕΚ, να τους ενημερώσουμε ότι πρώτοι το ξέρουμε και δεν έχει ισχυριστεί κανείς ότι η ΑΕΚ είναι σε καλό αγωνιστικό επίπεδο ή καλύτερη από τους υπόλοιπους στη φάση που βρισκόμαστε. Και για να μην… κουράζονται, το γράφαμε και πριν το ντέρμπι, ότι ο ΠΑΟ αυτή τη στιγμή είναι πιο έτοιμη και πιο συμπαγής ομάδα, κάτι που φάνηκε άλλωστε και στη Λεωφόρο. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κέρδισε δίκαια. Νίκησε χάρη σε δύο πέναλτι-μαϊμού.

Ούτε η ΑΕΚ είναι ακόμα ομάδα, ούτε ο Αλμέιδα έχει βρει ακόμα το τι ακριβώς θέλει να κάνει και το ψάχνει. Και μέχρι να το βρει, θα κάνει και δοκιμές και αλχημείες και λάθη. Και προφανώς, δεν θα έπαιρνε το ρίσκο να κάνει τέσσερις αλλαγές συγχρόνως και να παίξει χωρίς κόφτη στο κέντρο, αν δεν έχανε με 2-1.

Οι βαθμοί δεν γυρίζουν πίσω, είτε τους χάνεις κανονικά, είτε με κλοπή. Η ΑΕΚ την… έφαγε την «πιστολιά» και το -6 κάνει το δρόμο στη συνέχεια ακόμα πιο ανηφορικό. Μόνο που η συνέχεια φέτος έχει… Φιλαδέλφεια και όχι ΟΑΚΑ. Και η ΑΕΚ πρέπει να παραμείνει συσπειρωμένη και ο Αλμέιδα με τους συνεργάτες του και τους παίκτες, να μην χάσουν τη στόχευση της σκληρής δουλειάς. Η ΑΕΚ έχει χάσει έξι βαθμούς, αλλά έχει χάσει και ο Ολυμπιακός τέσσερις βαθμούς. Κι αυτό έχει τη σημασία του.

Ο Παναθηναϊκός ζει ένα όνειρο ότι είναι ήδη πρωταθλητής από την 4η αγωνιστική και ότι έχει υπερομάδα. Ομάδα καλή έχει σίγουρα. Τα υπόλοιπα θα τα δείξει η συνέχεια. Προφανώς είμαστε από πολύ νωρίς με την πλάτη στον τοίχο, αυτό δηλαδή που θα θέλαμε να αποφύγουμε, αλλά είμαστε αν μη τι άλλο μπαρουτοκαπνισμένοι σε αυτό. Το θέμα τώρα είναι να μην λειτουργήσουμε όπως τα τέσσερα προηγούμενα χρόνια. Δεν επιτρέπεται αυτό. Σε όλα τα επίπεδα και για όλους μας.

Υ.Γ.: Για να πάμε με το δικό τους σκεπτικό και με το… δυναμόμετρο. Αφού ο Καμπάκοφ κάνει τόσο καλά και δεν θεωρεί δυνατό το σπρώξιμο στον Χατζισαφί, πώς εξηγούν ότι θεωρεί δυνατό το μαρκάρισμα του Λιβάι; Ρητορικό φυσικά το ερώτημα.

Υ.Γ.2.: Έχω πει κι έχω γράψει ότι πρέπει να κάνουμε υπομονή, να τον πιστεύουμε και να στηρίξουμε τον Αλμέιδα. Δεν αλλάζω γνώμη, χωρίς να σημαίνει ότι δεν βλέπω ότι ψάχνεται ακόμα. Και προφανώς έχω ερωτήματα. Αλλά βλέπω και τα θετικά που έχει εμφυσήσει στην ομάδα. Για μένα επίσης, είναι προφανές ότι ο κόουτς είναι πολύ αγχωμένος, όσο το ψάχνει. Και είναι λογικό. Κι αυτό το άγχος, τον πάει πίσω στο να νιώθει ακόμα σίγουρος για τις επιλογές του, είτε μιλάμε για διατάξεις, είτε για πρόσωπα. Αυτή ήταν και η βασική διαφορά με τον Γιοβάνοβιτς στο πρώτο ντέρμπι μέσα στη σεζόν, κάτι που αποτυπώθηκε και μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Γιατί, θα επαναλάβω ότι ως εικόνα ομάδων, ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος, πιο συμπαγής και με συγκεκριμένες αρχές στο παιχνίδι του. Ανεξαρτήτως, αν κέρδισε τελικά λόγω διαιτητικών αποφάσεων.

Υ.Γ.3.: Γι’ αυτό και λέγαμε για τον Αλμέιδα να έχει τύχη και να τον… πάνε τα αποτελέσματα, σε αυτό το εκ προοιμίου δύσκολο χρονικό διάστημα προσαρμογής. Δεν τον… πήγανε όμως, με τη μεγάλη γκέλα στο ματς με τον Βόλο και κυρίως λόγω του Καμπάκοφ στη Λεωφόρο.

Υ.Γ.4.: Η διαφορά μεταξύ ήττας και ισοπαλίας, είναι τεράστια. Δεν είναι απλά ότι θα είχε η ΑΕΚ συν έναν πόντο, αλλά και ότι ο ΠΑΟ θα είχε μείον δύο. Και η διαφορά από την κορυφή θα ήταν τώρα τρεις βαθμοί και όχι έξι. Ως εκ τούτου, μιλάμε για ξεκάθαρη αλλοίωση της βαθμολογίας και όχι μόνο του ντέρμπι.

Υ.Γ.5.: Κάθε χρόνο, σε κάθε ματς της ΑΕΚ στην έδρα του Παναθηναϊκού, σηκώνεται ένα ντροπιαστικό πανό, που δεν τιμά εκείνους που το σηκώνουν. Και προφανέστατα, δεν εκφράζει τη συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών του Παναθηναϊκού. Και είμαι βέβαιος γι’ αυτό. Νομίζω ότι καλό θα ήταν για εκείνους που το ανεβάζουν, να διαβάσουν λίγο ιστορία, να μάθουν τι εστί Κωνσταντινούπολη και τι προσέφεραν στην Ελλάδα σε όλα τα επίπεδα (τέχνες, γράμματα, αθλητισμός, εμπόριο, αντίσταση και πολλά άλλα) οι πρόσφυγες. Κι αν αυτό τους είναι δύσκολο, ας μάθουν έστω που μεγάλωσε και που σπούδασε, ο αείμνηστος και σπουδαίος αθλητής, προπονητής και παράγοντας της ομάδας τους, το όνομα του οποίου φέρει το γήπεδο στις εξέδρες του οποίου, ανεβάζουν αυτό το κατάπτυστο πανό.

Υ.Γ.6.: Η μέρα μάλιστα που ξημερώνει είναι μια ημέρα εθνικής μνήμης, καθώς συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος. Ίσως είναι μια καλή ευκαιρία για να διαβάσουν και να καταλάβουν το λάθος τους.