Δεν θα μας τρελάνετε εσείς, πέρασαν την ΑΕΚ «πριονοκορδέλα» στη Λεωφόρο!

Photo Credits: INTIME

Ο Σταύρος Καζαντζόγλου για τα όσα μαγικά και απίθανα συμβαίνουν (ξανά) στο ελληνικό ποδόσφαιρο για να δικαιολογηθεί η «σφαγή» της ΑΕΚ.

13/09/2022 | 18:24

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Μπορεί να είναι ψυχολογικό το θέμα. Δεν το έχω μελετήσει. Βέβαια, υπάρχει η κλασική ρήση για τον δολοφόνο που γυρίζει πάντα στον τόπο του εγκλήματος. Να δει, να συμμαζέψει, να καλυφθεί, να σιγουρευτεί. Στο (ελληνικό) ποδόσφαιρο, έχουμε την εξής τρομερή συνθήκη. Ο εκάστοτε «δολοφόνος», όποια απόχρωση και εάν έχει, δεν γυρίζει στον τόπο του εγκλήματος (έτσι κι αλλιώς τη δουλειά του την έκανε), αλλά προσπαθεί να μας πείσει, ότι δεν υπήρξε κανένας φόνος. Όλα καλά, όλα ανθηρά.

Ετσι, από το βράδυ της «σφαγής» της ΑΕΚ στη Λεωφόρο μέχρι και τώρα, έχω ακούσει και έχω διαβάσει τα πάντα. Εχω δεχθεί μηνύματα…αγάπης και αφοσίωσης, έχω δει πολλούς να το ρίχνουν στο τσάμικο και να ανακαλούν ιστορίες από την κρύπτη για να δικαιολογηθούν. Ξέρετε, υπάρχει ένα ζήτημα. Οσα υποστηρίζονται, όσα λέγονται, στηρίζονται αποκλειστικά στη γνώμη του καθένα. Και στην προκειμένη περίπτωση, δεν συζητάμε για υποκειμενικές απόψεις, αλλά για αντικειμενική αλήθεια.

Πέραν δηλαδή από το να αραδιάζουμε ο καθείς την άποψη του εδώ μέσα, υπάρχει μια αλήθεια. Αυτή δεν έχει χρώματα, δεν έχει γυαλιά με διάφορους χρωματισμούς. Υπάρχει ένα τεκμήριο ορθότητας, που δεν μπορεί να αμφισβητείται από μια γνώμη, από όπου και εάν προέρχεται. Δεν συζητάμε εάν σου αρέσει το μαύρο ή το γκρι χρώμα σε ένα αυτοκίνητο. Εδώ πρόκειται για μια πραγματικότητα. Αυτή είναι και δεν μπορεί να μπαίνει σε διαδικασία γνωμοδότησης.

Υπάρχει μόνο μία αλήθεια

Να το κάνω και πιο «πενηνταράκια» μπας και συγκινηθεί κανείς (μπα, αλλά λέμε τώρα). Όταν βλέπεις τον Αραούχο να κοντράρεται με τον Κουρμπέλη και το πόδι του Αργεντινού να πηγαίνει προς τις κάμερες και του Ελληνα διεθνή στη θύρα 13, δεν μπορεί να λες, γνώμη μου είναι πως η μπάλα είναι κόρνερ. Δεν είναι θέμα γνώμης. Είναι φυσική. Είναι φυσικό φαινόμενο, εκτός εάν στη Λεωφόρο αλλάζουν και εκεί τους νόμους κατά το δοκούν. Δεν μπορεί να πηγαίνει η μπάλα καρφί στην εξέδρα και να ακούω πως «εγώ πιστεύω».
Να μην πω για τις ιστορίες με το σπρώξιμο του Σπόραρ, που τάχα μου έγινε όσο ο Χατζισαφί πατούσε στο έδαφος – αλήθεια, αυτό σε τι αλλάζει την παράβαση; – όταν είναι ολοκάθαρο από τον τηλεοπτικό φακό, πως τα χέρια βρίσκονται συνεχώς πάνω στην πλάτη του αμυντικού της ΑΕΚ. Είναι σα να σας πω εγώ, πως ο Παλάσιος έπρεπε να αποβληθεί για αγκωνιά στον Τζαβέλλα. Γνώμη μου; Όχι, γιατί υπάρχει αντικειμενική αλήθεια. Ο παίκτης του Παναθηναϊκού τρέχει, ο αμυντικός της ΑΕΚ πέφτει πάνω του και στη συνέχεια – σε ένα από τα παράδοξα που κάνει και προβληματίζουν – πιάνει το πρόσωπο του, δίχως καν να έχει επαφή.

Ολες κι όλες, δύο φάσεις

Για να μην το πολυκουράζω. Υπάρχουν πράγματα που μπορούμε να έχουμε τη γνώμη μας και να τα συζητάμε. Είναι φακτ. Είναι θέμα δημοκρατίας και ωραίο να έχουμε διαφορετικές προσεγγίσεις. Αλλά είναι παλαβό, να υποστηρίζεις πως η (ανύπαρκτη) παράβαση του Λιβάι στον Γκάνεα, είναι μέσα στην περιοχή. Είναι άλμα λογικής, μεγαλύτερο και από αυτό που έκανε ο Ρουμάνος για να προσγειωθεί μέσα στο «κουτί» και να τρέξει ο γίγας από τη Βουλγαρία να δώσει δεύτερο πέναλτι.

Ο καιρός έχει γυρισματάκια. Και δεν το λέω υπό μορφή απειλής/υπόσχεσης προς κανένα, αλλά να μην ξεχνά ποια είναι η πραγματικότητα. Παρακολουθώντας την ΑΕΚ επί δεκαετίας, έχω ακούσει 146.512 φορές, πως και εσείς τα ίδια κάνατε. Και επί χρόνια, όλα κι όλα όσα έχει να προσάψει κάποιος είναι το πέναλτι του Λιβάγια εκτός περιοχής στο ματς με τη Λαμία και εκείνο το πέναλτι του Μανωλά με τη Λαμία, όταν ακόμα πηγαίναμε σχολείο. Α, να μην ξεχάσω, πως η κόκκινη προπαγάνδα λέει και για το περίφημο ματς που έπεσαν τα φώτα. Θλιβερή παράλειψη: ο Ολυμπιακός νίκησε όταν επαναλήφθηκε εκείνο το παιχνίδι. Μικρή λεπτομέρεια, δεν θα μας χαλάσει την ιστορία.