Σπουδαίες οι νίκες για την ΑΕΚ, σημαντικότερο να βρει το δρόμο της

Photo Credits: INTIME

Ο Σταύρος Καζαντζόγλου για την επιστροφή της ΑΕΚ στις νίκες και όσα πρέπει να συμβούν το επόμενο διάστημα

05/09/2022 | 13:30

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Επειτα από μια εβδομάδα που έμοιαζε σχεδόν μαρτυρική, ξανά μια Δευτέρα που είναι απλά μια μέρα στη δουλειά. Η ΑΕΚ έκανε το αυτονόητο και επικράτησε στο ματς με τον ΠΑΣ Γιάννινα, έμεινε κοντά στην κορυφή και πλέον πάει με εξαιρετική ψυχολογία στο ντέρμπι της Κυριακής με τον Παναθηναϊκό. Εχουμε μέρες να το αναλύσουμε, αλλά ως αρχή θα πω, ότι δεν υπάρχει κανενός είδους κρας τεστ, ειδικά για την ΑΕΚ. Απαντες αντιλαμβάνονται ποια είναι η κατάσταση στην ομάδα και πόσο χρόνο χρειάζεται.

Πολλές φορές, στην καθημερινότητα μας διαφεύγουν ουσιαστικά πράγματα. Η ΑΕΚ είναι ένας νέος οργανισμός, σε όλα τα επίπεδα. Νέα στελέχη, νέο προπονητικό επιτελείο, νέοι ποδοσφαιριστές, νέα συστήματα και λογικές. Και όλα αυτά μάλιστα, με την αβάσταχτη «προίκα» της θλιβερής τετραετίας που προηγήθηκε και βαραίνει τα πάντα. Αντιλαμβάνομαι πως σε έναν ιδεατό κόσμο, θα ήθελαν άπαντες η ΑΕΚ να παίζει μπαλάρα, να νικά με 5-0 κάθε αντίπαλο της, να κλαίμε από συγκίνηση, αλλά απέχουμε παρασάγγες από τον ιδεατό κόσμο.

Για την ΑΕΚ είναι σημαντικές οι νίκες. Οι νίκες δίνουν πόντους, αυξάνουν την αυτοπεποίθηση, τρέφουν τη φιλοδοξία, δυναμώνουν τους δεσμούς μέσα στην ομάδα. Και είναι σημαντικό να ισχυροποιηθεί η κατάσταση ειδικά τώρα στο ξεκίνημα, όπου αναμενόμενα υπάρχουν αμφιβολίες και δυσπιστία. Άλλος λίγο, άλλος περισσότερο, ανησυχεί και προβληματίζεται για κάποια από όσα συμβαίνουν, αλλά τα πάντα γλυκαίνουν στην πορεία, όταν υπάρχουν νίκες και η ηρεμία που προσδίδουν.

Αναγκαίες οι μεταγραφικές προσθήκες

Πρέπει να φτιάξει πράγματα η ΑΕΚ; Ούτε συζήτηση γι’ αυτό. Υπάρχουν ακόμα δύο άξονες που πρέπει να κινούνται οι «κιτρινόμαυροι». Ο ένας αφορά τη δουλειά του Αλμέιδα με τους παίκτες του στα Σπάτα και ο άλλος τις μεταγραφικές κινήσεις της διοίκησης, σε συνεργασία βέβαια με τον προπονητή. Βρισκόμαστε πλέον στο τελευταίο δεκαήμερο και υπάρχουν ακόμα πολλά που πρέπει να γίνουν ή που μπορεί να πρέπει να γίνουν. Εξηγούμαι.

Εχω μεταφέρει εδώ και καιρό την εκτίμηση μου, πως η ΑΕΚ θα φτάσει σε διψήφιο αριθμό μεταγραφών. Μπορεί ακόμα να βρίσκεται στις έξι, αλλά έχει πολύ… ψωμί το επόμενο δεκαήμερο. Δεδομένη η απόκτηση σέντερ φορ, που θα «σκάσει» στην πόρτα μας άμεσα, δεδομένη στα μάτια μου η απόκτηση τουλάχιστον ενός μπακ (μακάρι να είναι τόσο κλασάτος όσο ο Σιντιμπέ), βλέπω ως σημαντική ανάγκη την απόκτηση ακόμα ενός μεσοεπιθετικού και ενός στόπερ. Και δεν ανοίγω καν κουβέντες, για την ανάγκη στα αριστερά – ειδικά εάν κι εφόσον τεθεί θέμα Μοχαμάντι – ή για κάτι άλλο.

Και εάν ήθελαν να πάνε πιο χαλαρά και να μην ανεβάσουν τον πήχη, νομίζω πως το ματς με τον ΠΑΣ Γιάννινα μας φανέρωσε πολλά από όσα αναφέρω. Διότι, η επιλογή του Αλμέιδα να αλλάξει το σχηματισμό, ώστε να προσαρμοστεί σε έναν αντίπαλο που παίζει όπως οι περισσότερες ομάδες στο ελληνικό πρωτάθλημα, είναι πρόκριμα πως αυτό θα χρειαστεί να συμβεί και σε άλλες περιπτώσεις. Κάτι που σημαίνει, ότι δεν μπορεί η ΑΕΚ να μείνει με τις υπάρχουσες επιλογές στα άκρα της άμυνας της.

Για σέντερ φορ δεν το συζητώ καν, για μεσοεπιθετικό, είναι ένα θέμα ο ρόλος του Αμραμπατ, εάν κι εφόσον δεν προκύψει κάτι με τους Τούρκους που αποκάλυψε ο ατζέντης του. Εάν ο Μαροκινός μείνει εδώ, είναι μια αξιόλογη επιλογή για τον άξονα, δίπλα, πίσω, μπροστά στην επίθεση. Το φανέρωσε και χθες, αν και δεν χρειάζονται πολλά όταν αναφερόμαστε σε έναν παίκτη της κλάσης του. Αλλά σε αυτό το ενδεχόμενο και με τον Λιβάι να είναι μόνιμα φορ, είναι αναγκαία μια προσθήκη στα άκρα της επίθεσης.

Τα νέα δεδομένα του Αλμέιδα

Τι άλλο μάθαμε από το παιχνίδι; Δεν θα πω ψέματα, δεν με ενθουσιάζουν δηλώσεις που δείχνουν, ότι η ΑΕΚ προσαρμόζεται στον τρόπο παιχνιδιού του αντιπάλου της. Βέβαια, με τον προηγούμενο προπονητή που ήθελε να γίνεται καθρέπτης στον αντίπαλο και εγώ δεν ενθουσιαζόμουν, η ΑΕΚ πήρε το πρωτάθλημα και άγγιξε το νταμπλ, οπότε το κλείνω και προχωράω. Αλλωστε, άπαντες κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος, έστω και εάν υπάρχει μια πορεία που κρίνεις.

Δεν μου φαίνεται και δεν είναι τόσο απλοϊκό, να παίζεις από παιχνίδι σε παιχνίδι και πολλές φορές κατά τη διάρκεια του με διαφορετικούς σχηματισμούς. Κάποτε, αυτά μπορεί να εντυπωσίαζαν, αλλά νομίζω πως έχουμε δει πια τόσο ποδόσφαιρο και προπονητές τοπ επιπέδου, που καταλαβαίνουμε πως αυτός που έχει δουλέψει πιο μεθοδικά και σωστά, είναι εκείνος που εν τέλει κυριαρχεί. Δείτε Σίτι, Λίβερπουλ και άλλες. Σχεδόν ποτέ αλλαγές σχηματισμών, παίκτες στην ίδια θέση, κάποιες αλλαγές μόνο με πρόσωπα.

Με ξένισε η τετράδα. Νομίζω ξένισε και πολλούς παίκτες που ψάχνονταν μέσα στο γήπεδο. Ο Τζαβέλλας που ήταν εξαιρετικός στα δύο πρώτα ματς, φαινόταν να έχει χαθεί μέσα στο γήπεδο. Προσωπικά, δεν βρήκα ποτέ το λόγο για να είναι δίδυμο ο Σιμάνσκι με τον Γιόνσον. Τα συγκεκριμένα ματς δεν ευνοούν τον τρόπο παιχνιδιού του Πολωνού και είναι θέμα. Συν τοις άλλοις, έστω και εάν θεωρώ στους ιδιαίτερα διακριθέντες τον Γκατσίνοβιτς, πιστεύω πως θα ήταν πολύ πιο αποδοτικός για την ομάδα εάν έπαιζε στον άξονα.