Η ΑΕΚ θα έπρεπε να είναι πιο τολμηρή και ανοιχτοχέρα στις μεταγραφές

Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για το μεταγραφικό καλοκαίρι της ΑΕΚ που μας δείχνει ότι δεν έχει αλλάξει κάτι στην οικονομική πολιτική της

25/08/2022 | 12:30

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Είναι η σεζόν της Αγιά Σοφιάς, της εισόδου στο νέο γήπεδο, η χρονιά που άπαντες περιμέναμε με ανυπομονησία. Για την οποία κάποιοι -άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο, μερικοί ίσως καθόλου- είχαν την ελπίδα για μεταγραφικές υπερβάσεις, για προσθήκες παικτών που, κακά τα ψέματα, στην Ελλάδα μόνο το χρήμα θα μπορούσε να φέρει. Παρατηρούμε ωστόσο ότι η οικονομική πολιτική της ΑΕΚ δεν έχει διαφοροποιηθεί ούτε κατ’ ελάχιστον.

Θεωρώ ότι παίκτες καλοί έχουν έρθει, ουδείς αμφιβάλει επ’ αυτού. Είναι λίγοι ωστόσο αριθμητικά, σημαντικά λιγότεροι από αυτό που θα έπρεπε να έχει συμβεί στις 25 Αυγούστου κι ενώ το πρωτάθλημα βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη. Σε λίγα 24ωρα -αν όχι και σήμερα- η ΑΕΚ θα βρίσκεται με πρόσημο θετικό στο ισοζύγιο των μεταγραφών (αγορές vs πωλήσεις). Συγκεκριμένα θα έχει «σκαρφαλώσει» στις +400.000 ευρώ καθώς θα έχει ολοκληρωθεί το deal των 3 εκατ. για την πώληση του Μιτάι στη Λοκομοτίβ κι ενώ εκείνη θα έχει βγάλει από το ταμείο της για αγορές, 2,6 εκατ. (1,6 για τον Τσούμπερ + 1 για τον Γκατσίνοβιτς).

Τα (συνολικά) έσοδα της ομάδας είναι σημαντικά περισσότερα από κάθε άλλη χρονιά, την τελευταία τριετία. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε -όπως μόνιμα έκανε άλλωστε, ακόμα και στο διόλου ελκυστικό ΟΑΚΑ- αγοράζοντας περίπου 25.000 πανάκριβα εισιτήρια διαρκείας. Τα επιπλέον χρήματα για την ονοματοδοσία του γηπέδου, τα τηλεοπτικά, οι σουίτες, οι χορηγοί, καθιστούν την ΠΑΕ πολύ πιο ισχυρή σε σύγκριση με τις προηγούμενες σεζόν, αλλά εξίσου φειδωλή στα ποδοσφαιρικά ανοίγματα της.

Συμβόλαια μεγάλα η ομάδα όντως πληρώνει, τέτοια βέβαια είχε και κατά το παρελθόν. Όταν όμως βλέπεις ότι ο Άρης και ο Παναθηναϊκός έχουν τολμήσει μεταγραφές με κόστος μεγαλύτερο των 3 εκατ., σου δημιουργείται εύλογα και η απορία: εμείς πότε; Έγραφα τον καιρό της διαπραγμάτευσης για τον Πινέδα, ότι θα έπρεπε να γίνει η υπέρβαση για την αγορά του. Ας έδινε 5, 6 ή και 7 εκατ. η ομάδα αν χρειαζόταν. Εδώ έρχεται η Λοκομοτίβ και σου δίνει 3 εκατ. για τον Μιτάι.

Αν δεν πάρεις ρίσκο με έναν καλό παίκτη, ασχέτως αν σου βγει ή όχι, πως περιμένεις να αλλάξεις επίπεδο; Με δανεισμούς; Και τι θα συμβεί αν το ερχόμενο καλοκαίρι ο Μεξικανός ολοκληρώσει σεζόν με 10 γκολ και 10 ασίστ (ήδη έχει 1+1 από την πρεμιέρα), θα τον κρατήσεις; Αποκλείεται… Γιατί επίσης να μην αποκτηθεί (όταν γινόταν) ο Πλάνιτς, έχοντας καταβληθεί αυτό το 1,8 εκατ. ευρώ της ρήτρας, από τη στιγμή που η ομάδα και ο προπονητής τον ήθελαν τόσο πολύ; Δυσκολεύουμε τη ζωή μας, ενώ θα υπήρχε ήδη σχηματισμένη τριάδα με Πλάνιτς, Βίντα, Μουκουντί.

Οι αλχημείες, το σύστημα και αυτοί που λείπουν

Δεν παριστάνω το λογιστή, ούτε το παίζω έξυπνος. Απλώς θυμάμαι ότι στην αρχή του καλοκαιριού, η ΑΕΚ επικοινωνούσε πως θα προχωρήσει σε αγορές και ότι ο σκοπός της ήταν να κινηθεί για ποδοσφαιριστές που αγωνίζονταν σε άλλες ομάδες, όχι για ελεύθερους. Όταν έχεις τέτοιο πλάνο, οφείλεις να έχεις και βαθιά τσέπη. Ουδείς θα σου παραχωρήσει καλό παίκτη, ενδεκάδας ή βασικού κορμού, επειδή εσύ θεωρείς ότι είναι αρκετό το 1,5 εκατ. όταν εκείνοι ζητούν τουλάχιστον 3 ή 4 εκατ. Διότι συνέβη και αυτό με 2-3 περιπτώσεις (ίσως και με περισσότερες για τις οποίες να μη γνωρίζω), μέσα στο τρέχον καλοκαίρι.

Υπερβάσεις απαιτούνταν και υπερβάσεις δεν βλέπουμε. Βασιζόμαστε στην παρούσα φάση στο πόσο καπάτσος θα αποδειχθεί ο Ματίας Αλμέιδα μέχρι να ολοκληρωθεί το μεταγραφικό παζλ για να διαπιστώσουμε αν η ΑΕΚ έχει σκοπό να κάνει στο τέλος των μεταγραφών (τουλάχιστον) τρεις κινήσεις που θα βοηθήσουν τον προπονητή να οικοδομήσει ομάδα πρωταθλητισμού. Με τα σημερινά δεδομένα, ο Αργεντινός δυσκολεύεται και τούτο γίνεται εύκολα αντιληπτό από τις αλχημείες στις οποίες επιδίδεται, δοκιμάζοντας διάφορα πράγματα: Σιμάνσκι στόπερ, Χατζισαφί στόπερ, Άμραμπατ, Γκατσίνοβιτς και Γκαρσία μπακ-χαφ, Γκαρσία φορ, Μάνταλος δεύτερος φορ.

Εγώ δεν θα μείνω και τόσο στην υπερανάλυση του συστήματος και των τακτικών επιλογών του για να υπερθεματίσω του τι ακριβώς χρειάζεται ο Αλμέιδα και ποια θα πρέπει να είναι τα χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών. Δεν ξέρω καν αν αυτό που παίζει το επιλέγει επειδή θεωρεί ότι δεν γίνεται να παρουσιάσει κάτι άλλο, άρα περιμένει τις επιπλέον προσθήκες για να αλλάξει το έργο.

Εικασίες είναι όλα αυτά…Αυτό που ξέρω είναι ότι η ΑΕΚ έχει ανάγκη από καλύτερους παίκτες, τουλάχιστον 3-4 ακόμα, στη βασική ενδεκάδα της. Εγώ θα έπαιρνα κι άλλο στόπερ επιπέδου Βίντα για να κρατήσω ως αλλαγή τον Τζαβέλλα, δύο ακραίους (μια σούπερ αλλαγή του Τσούμπερ και βασικό για δεξιά) και οπωσδήποτε δυνατό δεύτερο φορ για να παίζει μαζί με τον Αραούχο εκεί που τώρα χρησιμοποιείται ο Μάνταλος. Αλλά εγώ δεν είμαι ο προπονητής…