Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο και ο «δικός» μου Σάντος!

Photo Credits: INTIME

Ο Γιώργος Τσακίρης επιμένει να υπογραμμίζει την ανάγκη να μη συνεχίσει η ΑΕΚ στο αγωνιστικό της ως έχει ακόμα και χωρίς Σάντος

30/03/2022 | 0:30

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Πιάνω τον εαυτό μου ενώ παρακολουθώ την αναμέτρηση της Πορτογαλίας με την Βόρειο Μακεδονία να ενθουσιάζεται στην προοπτική κόντρας με αξιώσεις της φιλοξενούμενης και έπειτα σε κοντινά στον Φερνάντο Σάντος νιώθω ενοχές και μονολογώ: να κερδίσει και μάλιστα με εμφατικό τρόπο για τον Πορτογάλο που τόσο εκτιμώ, σέβομαι και έμαθα να αγαπώ διότι έχει σημαντικά αισθήματα για την ΑΕΚ και δεν το ‘χει κρύψει ποτέ σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις του και επαφές…

Η πρώτη αγάπη είναι άλλωστε και παντοτινή… Όσα έζησε ο Φερνάντο Σάντος στο πρώτο σύντομο πέρασμά του στην Ελλάδα για χάρη της Ένωσης ήταν τόσο έντονα που πάντα τα φέρνει στη μνήμη του. Όχι πως στη δεύτερη παρουσία του δεν είχε αντίστοιχα θέματα και πράγματα να τον κάνουν να κολλήσει το μικρόβιο της ΑΕΚ. Αλλά στην πρώτη του φορά είδε ποδοσφαιριστές να μπαίνουν μπροστά για εκείνον (και πολύ σημαντικές προσωπικότητες μάλιστα), αλλά και τον κόσμο της ομάδας να γίνεται ασπίδα για εκείνον!

Έζησα αρκετά σαν ρεπόρτερ ΑΕΚ, τόσο στην πρώτη του θητεία όταν βρισκόμουν στο Έθνος τότε, όσο και κύρια στη δεύτερη και ενώ είχα… μεταγραφεί στην εκπληκτική τότε SportDay (και παράλληλα στον ΣΠΟΡ FM). Πράγματα που με έκαναν να καταλάβω την αξία και σημασία να ‘χεις έναν κανονικό προπονητή, άξιο, για να δουλεύει την ομάδα. Έμαθα επιπλέον ποδόσφαιρο, διότι πριν από εκείνον και τον Φερέρ, ήξερα τελικά μπάλα (και ας είχα παίξει σε ομάδες πριν ασχοληθώ με τη δημοσιογραφία) κάτι απόλυτα επιβεβαιωμένο.

Βλέπετε ανήκει στην κατηγορία των προπονητών που μπορούσες να ‘χεις επαφή μαζί του για το αντικείμενο με το οποίο ασχολείσαι και για το οοποίο ενημερώνεις τον κόσμο της ομάδας (και όχι μόνο). Μας εξηγούσε, μας ανέλυε, μας έδινε να καταλάβουμε και έτσι δεν παρεξηγούνταν στα κείμενά μας και η δουλειά που έκανε, δεν γράφαμε τι βλέπαμε μόνο, αλλά τι ακριβώς έκανε και γιατί… Ήταν βέβαια μια υπέροχη εποχή, στη δεύτερη θητεία του, όπου υπήρχε η δυνατότητα να παρακολουθείς προπονήσεις του στους Θρακομακεδόνες…

Ο… δικός μου Σάντος στις ΗΠΑ!

Η αναμέτρηση της Πορτογαλίας με την Βόρειο Μακεδονία εξελίσσεται (στο 1-0 ήταν υπέρ των Ιβηρων) και άρα -αν και το κείμενο θα μπει μετά το τέλος του αγώνα και θα ‘χουμε όλα τα δεδομένα- δεν μπορώ να ξέρω αν είναι στο Μουντιάλ και περιμένουμε, ή αν τελείωσε το ταξίδι του -το προπονητικό- στην Εθνική της χώρας του… Προτίμησα έτσι να το κάνω για να σας γράψω και για τον… δικό μου Σάντος, τον άνθρωπο που κατάλαβα σε απόλυτο βαθμό και όλα όσα αισθάνεται για την ΑΕΚ: με την εκτίμησή του, το σεβασμό του και την αγάπη του!

Ήμασταν στις ΗΠΑ, στην Νέα Υόρκη, αν θυμάμαι καλά αποστολή εκεί μόνο εγώ και ο Σταύρος Καζαντζόγλου από Ελλάδα και μια μέρα αφού φτάσαμε βρεθήκαμε στο ξενοδοχείο που ήταν και η Μπενφίκα. Ήμουν κάτω, έξω από το ξενοδοχείο και κάπνιζα έχοντας ζητήσει να ενημερώσουν τον κόουτς ότι είμαστε εκεί, να τον δούμε, να τα πούμε, δεν είχαν περάσει παρά μήνες από το αντίο του και την άφιξή του στην Μπενφίκα, την αγαπημένη του ομάδα στην Πορτογαλία…

Τον είδα να κατεβαίνει με ταχύ βήμα και μαζί του τον Ροζάριο φυσικά. Μόλις μας είδε έξω στον προαύλιο χώρο της εισόδου του ξενοδοχείου το πρόσωπό του έλαμψε, φόρεσε το καλύτερό του χαμόγελο, με χαιρέτισε και χάιδεψε στο κεφάλι και μου είπε απ’ ευθείας: «δώσε τσιγάρο και λέγε πως πάει η ομάδα…». Άσχετα με όσα είπαμε, την ώρα που εμείς φτάσαμε, στο ξενοδοχείο στην αποστολή της Μπενφίκα υπήρχε γεύμα προς τιμή του Εουσέμπιο και όμως ο Σάντος αρκέστηκε να κάτσει εκεί δέκα λεπτά και μετά ήρθε σε εμάς!

Από μπροστά μας έπειτα από μισή ώρα περνούσαν Ρουί Κόστα, Νούνο Γκόμες, Μίκολι, Πέδρο Γκόμες, Νταβίντ Λουίς και άλλοι παικταράδες της Μπενφίκα και όμως ο Σάντος μου εξηγούσε τον… καημό του με την ΑΕΚ και το ρόστερ που είχε δημιουργηθεί εξηγώντας μου πως θα έπαιζε με αυτούς, πόσο καλός είναι ο Σέρα Φερέρ. Ήταν Ιούλιος του 2007 και ενώ ο Σάντος μου μιλούσε για την ΑΕΚ εγώ έβλεπα τους παικταράδες που είχε και ενώ γνώριζα ότι βρισκόταν στην ομάδα της καρδιάς του, σκεφτόμουν, δεν γίνεται ρε, μου μιλάει μόνο για ΑΕΚ με τέτοια… λύσσα, που αν του έλεγαν να φύγει τώρα και να ξανάρθει θα το κάνει…

Θέλει τρόπο, σωστό, όχι κόπο και άρα αλλαγές…

Όπως και να ‘χει για να πάμε και στο πιο σημαντικό ο Φερνάντο Σάντος είναι απαραίτητος για να αλλάξουν όλα στην ομάδα διότι αυτό έχει ανάγκη. Έναν άνθρωπο που θα την κάνει ξανά ομάδα, οικογένεια, ένα πανίσχυρο για αρχή γκρουπ που θα το εκφράζει η αρχή, η μέση και το τέλος. Πράγματα που δεν υπάρχουν τούτη την περίοδο και επί χρόνια στην ΑΕΚ διότι το ποδοσφαιρικό τμήμα πλαισιώνεται μόνιμα από χαμηλότερα σε επίπεδο ικανοτήτων πρόσωπα από το ταβάνι της ομάδας!

Πολύ μικρότερο για την ακρίβεια, όχι απλά χαμηλότερο, πολύ μικρότερο… Στην ΑΕΚ δεν λείπει ο Φερνάντο Σάντος, λείπει ένας έστω αντίστοιχα ικανός και δεν θα έπρεπε να συνιστά μοναδική λύση ο Πορτογάλος τεχνικός. Στην πραγματικότητα δεν είανι η μόνη λύση και ίσως να ήταν ιδανικός σε άλλο πόστο για την ΑΕΚ, αλλά αυτά θα ίσχυαν αν υπήρχε στο club κανονικότητα σε επίπεδο προσώπων και στελεχών. Δεν υπάρχει οπότε δεν προκύπτει λόγος για ουσιαστική συζήτηση πάνω σ’ αυτό που γράφω παραπάνω…

Είναι επιβεβαιωμένο και αποδεδειγμένο ότι δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο τον οποίο πρέπει να γνωρίζουν οι άνθρωποι που τρέχουν το αγωνιστικό, άρα στην περίπτωσή μας θέλει αλλαγές σε όλα τα επίπεδα στελέχωσης, ειδικά στην περίπτωση που δεν θα είναι ο Σάντος ανάμεσά μας από τα μέσα Απριλίου και έπειτα όπως μοιάζει να είναι και το πιθανότερο σενάριο δυστυχώς. Η ΑΕΚ όφειλε να λειτουργεί από τον Φεβρουάριο με δεδομένο ότι δεν θα της… κάτσει η περίπτωση Σάντος και όχι (πάλι) με το περίμενε και «αν μας κάτσει».

Θα έπρεπε να είχαν προχωρήσει οι συζητήσεις με εκλεκτούς, να ‘χε καταλήξει σε συνεντεύξεις με τρεις και να ‘χει να επιλέξει με το που τελειώσει -θετικά ή αρνητικά η υπόθεση Σάντος- τον επόμενο μέσα από αυτή τη διαδικασία. Παράλληλα να προχωράει η στελέχωση σε καίρια πόστα και μη: διότι η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά. Η ευχή είναι να πιάσουν όλα όσα τρέχουν οι άνθρωποι που βρίσκονται ακόμη στην ΑΕΚ παρά το συγκλονιστικό μέγεθος της ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ της ομάδας. Δεν είμαι αισιόδοξος όμως με όσα ακούω, μαθαίνω και αντιλαμβάνομαι από γραφόμενα δεξιά κι αριστερά!

Υγ: Αλλαγές απαιτούνται και στα βασικά… Η ομάδα πρέπει να γίνει οικογένεια, κάτι που δεν είναι χρόνια τώρα, όχι μόνο φέτος. Που μας έκανε εντύπωση ότι ο Άμραμπατ είπε θέλει να φύγει. Στο καλό… Αυτό το έλεγε ο Λιβάια ένα χρόνο πριν φύγει και δεν είχε βγει διότι δεν το… φώναζαν εκείνοι που θέλουν να επιβιώνουν σε βάρος άλλων μιας και δεν κάνουν ποδοσφαιρικά και έτσι τα επικοινωνούν ΟΛΑ… Και σε αυτό, στα στεγανά, η ΑΕΚ πετάει… χαρταετό ενώ γνωρίζει καλά! Αλλού είναι το δάσος όμως, δέντρο είναι και τα… στεγανά. Διότι αυτά αλλάζουν ανάλογα με την πορεία και τα αποτελέσματα της ομάδας!

Πάντα… Θες όμως ρε παιδί μου να φτιάξεις το κλίμα και να φέρεις τους παίκτες όλους πιο κοντά, κάνε αλλαγές και η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά, ούτε πρωϊνό δεν έχουμε στα Σπάτα. Να ‘ρθουν από νωρίς οι παίκτες, να αράξουν μεταξύ τους, να γίνουν παρεάκι, να γουστάρουν να περνάνε χρόνο μαζί. Μισή λεπτομέρεια καθημερινότητας αναφέρω, όχι κάτι σπουδαίο, υπάρχουν και σοβαρά που ΔΕΝ μας συμβαίνουν για να αλλάξει η κατάσταση. Ήλπιζα πολύ πως με νέα παιδιά σε πόστα όπως αυτά του Κονέ και του Παπαδημητρίου και ιδέες φρέσκιες στο ποδόσφαιρο θα είχαμε εντελώς διαφορετική καθημερινότητα στα Σπάτα και το τελευταίο που σκεφτόμουν ήταν να έχουμε ανάλογα άθλιο κλίμα με τα προηγούμενα χρόνια!

Μάταια το ήλπιζα… Περίμενα από τη στιγμή που διαλύθηκε η Κ19 θα ‘χει πέσει βάρος και προσοχή στην ΑΕΚ Β και θα υπάρχουν κοντά της προπονητές, αθλητικοί και τεχνικοί διευθυντές, ποτέ όμως… Ότι θα είναι όλοι μαζί ένα γκρουπ και μια ομάδα πριν την ομάδα, δεν έγινε, δυστυχώς! Τώρα ακούω ότι έχουν έρθει πιο κοντά οι συγκεκριμένοι μεταξύ τους, δεν το έχω εξακριβωμένο, αλλά θα πω μακάρι, όπως και θα εύχομαι να πετύχουν πάντα γιατί πάνω απ’ όλους μας και τα… κόμπλεξ μας, τις συμπάθειες (έχω λατρεία σε Κονέ και δεν αλλάζει) και τις αντιπάθειες σε προσωπικό επίπεδο, είναι η ΑΕΚ…