Ούτε απ’ έξω από τα Σπάτα
Photo Credits: INTIME

Ο Κώστας Τσίλης γράφει μια κουβέντα για τον Μιλόγεβιτς και πολλές για τον επόμενο προπονητή της ΑΕΚ

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Επιτρέψτε μου, αλλά δεν είμαι καθόλου της άποψης πως δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται. Δεν είναι ο Μιλόγεβιτς ένας κακός προπονητής, ούτε η ΑΕΚ τον περασμένο Μάη έκανε μια κακή επιλογή. Και για να ξέρουμε και τι λέμε, αυτό που κρίθηκε και αυτό που οδήγησε στο διαζύγιο, δεν ήταν το έργο του προπονητή που ακόμα είναι για χίλιους λόγους εξαιρετικά πρώιμο να αξιολογηθεί, αλλά το πόσο «κόλλησε»/ταίριαξε με την ομάδα.

Δεν ξέρω αν αυτό είναι αρκετό κριτήριο. Ομολογώ πως για μια φορά, θα ήθελα η ΑΕΚ να μπει στην διαδικασία να αποφασίσει συνειδητά να πάει μ’ έναν προπονητή μέχρι και το τέλος της σεζόν, no matter what που λέμε και στο λιμανάκι Αίγινας. Και ίσως με τον Μιλόγεβιτς να ήταν μια καλή τέτοια ευκαιρία. Από την άλλη μεριά υπήρχαν σημάδια που έδειχναν πως αυτή είναι μια σχέση η οποία δεν προχωράει και είτε δεν τα βλέπαμε, είτε τα βλέπαμε και τα αγνοούσαμε.

Για παράδειγμα, ένας συνάδελφος παρατήρησε πως βγαίνοντας ο Μιλόγεβιτς από τα αποδυτήρια του γηπέδου του Αγρινίου, μετά το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό, δεν είχε ούτε ύφος, ούτε διάθεση που παρέπεμπαν σε ματς που έχει κερδίσει. Μάλλον το αντίθετο. Και αυτό είναι κάτι που αν όντως ίσχυε, που αποδείχθηκε εκ των υστέρων πως ίσχυε και δεν ήταν «άντε ρε η ιδέα σου ήταν» που είπαμε οι υπόλοιποι, τότε δεδομένο πως όλο αυτό, δεν θα πήγαινε μακριά.

Προφανώς όταν ένας προπονητής ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων, δεν αισθάνεται καλά και ασφαλής στην ομάδα και όταν η ομάδα επίσης ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων, δεν αισθάνεται καλά και ασφαλής με τον προπονητή, τότε το διαζύγιο είναι μονόδρομος. Και είναι καλό που έγινε νωρίς, γιατί όσο παίρνουν χρόνο τέτοιες καταστάσεις, κακοφορμίζουν και γίνονται άρρωστες. Τουλάχιστον αυτό το πρόλαβε.

Τώρα αν κοιτάζοντας πίσω, ψάξουμε να βρούμε το πώς φτάσαμε στον ραγίσει τόσο πολύ η σχέση του προπονητή με την ομάδα, νομίζω περισσότερο πρέπει να σταθούμε στην Τούμπα. Σίγουρα μπαίνει στο τραπέζι και ο αποκλεισμός από την Βελέζ, αλλά και το 3-3 με τον ΟΦΗ. Ωστόσο το γεγονός πως ο Μιλόγεβιτς ηττήθηκε τακτικά στο ματς με τον ΠΑΟΚ, θαρρώ πως για πολλούς λόγους μέτρησε καταλυτικά. Και δεν χρειάζεται νομίζω να εξηγήσω πιο αναλυτικά. Άλλωστε πλέον αυτό που έχει την μεγαλύτερη σημασία από κάθε τι άλλο, είναι η επόμενη μέρα.

Για να μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας, την δεδομένη χρονική στιγμή, η ΑΕΚ οποιαδήποτε επιλογή προπονητή και να κάνει, ζαριά θα ρίξει. Αυτό ισχύει, όταν ψάχνεις προπονητή αρχές του Οκτώβρη. Όμως είναι πολύ σημαντικό, αυτή την ζαριά να την ρίξει υπό τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις. Και κυρίως να πιστεύει πως αξίζει τον κόπο να την ρίξει. Να την πιστέψει πολύ δηλαδή αυτή την ζαριά. Νομίζω πως αυτό έχει την μεγαλύτερη σημασία, ειδικά έτσι όπως εξελίχθηκε και η σχέση με τον Μιλόγεβιτς.

Ακούγεται το όνομα του Γιαννίκη. Δεν θα κρίνω αν είναι σωστή ή λάθος επιλογή. Δεν το ξέρω για να το κρίνω. Αυτό που σίγουρα ξέρω, είναι πως αν πραγματικά η ΑΕΚ τον πιστεύει, αν θεωρεί πως με τον Γιαννίκη αξίζει να ρίξει αυτή την ζαριά, τότε να το κάνει το προχωρήσει άμεσα. Να μην τον βάλει στην θέση της εναλλακτικής λύσης, αν δεν προκύψουν κάποιες άλλες, διότι αν τελικά καταλήξει σ’ αυτόν, θα έχει ήδη φθαρεί και η σχέση θα έχει ξεκινήσει στραβά.

Δεν θα γράψω ποιόν προπονητή θα θεωρούσα ιδανική λύση. Δεν είναι σωστό, δεν είναι και η δουλειά μου. Έχω όμως στο μυαλό, πως θα προτιμούσα ο επόμενος προπονητής όχι απλώς να μην έχει ξαναδούλεψε στον πάγκο της ΑΕΚ, αλλά να μην έχει περάσει ξανά, ούτε απ’ έξω από τα Σπάτα.  Να είναι κάτι εντελώς καινούργιο. Το να ρίξεις μια ζαριά, με μια επιλογή ήδη φθαρμένη, θεωρώ πλέον πως αυξάνει το ρίσκο να μην σου βγει. Είναι χίλιες φορές προτιμότερο, να ψάξει η ΑΕΚ έναν προπονητή που για πρώτη φορά θα μπει στο κλαμπ, θα έχει διάθεση να το κερδίσει και θα φέρει φρέσκιες ιδέες.

Για να εξηγούμαι και να μην παρεξηγούμαι. Αυτό δεν σημαίνει ούτε πως οι προπονητές που έχουν δουλέψει στην ΑΕΚ δεν ήταν καλοί προπονητές, ούτε πως δεν μπορεί να υπάρχει και εξαίρεση. Για παράδειγμα αν υπήρχε η δυνατότητα να επιστρέψει ο Σάντος, χωρίς ούτε καν μ’ αυτόν να υπάρχει εγγύηση επιτυχίας, θα στηνόμουν (πανηγυρίζοντας για την επιλογή) από το προηγούμενο βράδυ στο αεροδρόμιο για να τον προϋπαντήσω και να τον καλωσορίσω. Ή και ο Δέλλας ίσως να αξίζει κάποια στιγμή την ευκαιρία που πρακτικά ποτέ δεν πήρε.

Επίσης ο Ουζουνίδης ήταν από τους πιο δουλευταράδες που έχουν περάσει από την ΑΕΚ. Και θα επιμένω πάντα, πως αν το καλοκαίρι του 2018 του είχαν δώσει τα υλικά που πήρε φέτος ο Μιλόγεβιτς, μπορεί και να συζητούσαμε για δεύτερο πρωτάθλημα σερί. Είναι πολύς καλός προπονητής ο Μαρίνος. Αλλά θαρρώ πως ήδη έχει φθαρεί από τότε η σχέση του με την ΑΕΚ. «Ξεκόλλησε» το γυαλί και δεν είμαι σίγουρος πως μπορεί να ξανακολλήσει .Και αυτό ισχύει και για άλλες περιπτώσεις πρώην, που έχουν βγει ξανά στην επικαιρότητα. Καλοί προπονητές, αλλά έφυγαν από την ΑΕΚ είτε διότι δεν πέτυχαν, είτε διότι δεν «κόλλησαν» με το κλαμπ και σίγουρα όλοι τους έχουν αφήσει αγωνιστικούς «σκελετούς» στην ντουλάπα των Σπάτων (ή των Θρακομακεδόνων).

Δεδομένα η ΑΕΚ παίρνει ρίσκο αλλάζοντας τον προπονητή της αρχές Οκτώβρη. Εννοείται πως μπορεί να βγει και σε καλό. Αλλά αφού το πήρε αυτό το ρίσκο, ας το κάνει μ’ έναν προπονητή που θα φέρει κάτι καινούργιο στα Σπάτα, που θα επιχειρήσει να περάσει καινούργια πράγματα. Ίσως η επιστροφή σε δοκιμασμένες λύσεις, να εμπνέει μεγαλύτερη σιγουριά. Νομίζω το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Καταλήγει τις περισσότερες φορές, εκεί που είχε βρεθεί την προηγούμενη φορά. Δηλαδή στο διαζύγιο. Και το πιο κλασικό παράδειγμα απ’ όλα, είναι αυτό του Χιμένεθ.

LIVE όλες οι ειδήσεις

Οι ειδήσεις του enwsi.gr στο Google News

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X