Και ψυχολογία και ουσία

Στο ποδόσφαιρο τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Πόσο μάλλον η πορεία του προπονητή. Αυτός άλλωστε είναι συνήθως ο πρώτος που την …πληρώνει. Στην προκειμένη περίπτωση, μετά το επεισοδιακό “διαζύγιο” του Δικεφάλου με τον Πογιέτ, η ΑΕΚ δεν εμπιστεύθηκε την τύχη της τεχνικής ηγεσίας της σε έναν οποιονδήποτε προπονητή, αλλά σε μια από τις μεγαλύτερες “σημαίες” της ομάδας. Πολλοί βιάστηκαν να πουν ότι η κίνηση αυτή έγινε απλώς και μόνο για να αλλάξει η ψυχολογία στα αποδυτήρια ενόψει των κρίσιμων αγώνων σε κύπελλο και πλέι οφ. Όντως, ο Στέλιος Μανωλάς και οι συνεργάτες του πήραν άριστα στον συγκεκριμένο τομέα και η αλήθεια είναι ότι κατάφεραν να διατηρήσουν την ηρεμία και τη συγκέντρωση μέσα στην ομάδα, πετυχαίνοντας τον βραχυπρόθεσμο στόχο που ήταν η πρόκριση στον τελικό.

Κι όμως, στα δύσκολα ο Μανωλάς δεν έκανε μόνο αυτό, αλλά είχε σημαντική συμβολή στην πρόκριση. Με τις αποφάσεις που πήρε πριν, αλλά και κατά τη διάρκεια των δύο αγώνων με τον Ατρόμητο, κατάφερε να έχει ενεργή συμμετοχή στην επιτυχία της Ένωσης. Θυμίζω ότι μόλις μετά από λίγες ώρες μαζί με τους παίκτες, πήρε τον Λαμπρόπουλο από την …εξέδρα και τον έβαλε βασικό στο πρώτο ματς, με τον τελευταίο να τον δικαιώνει για την επιλογή του, αφού μαζί με τον Κολοβέτσιο πραγματοποίησαν εξαιρετικό παιχνίδι. Δεν έμεινε όμως μόνο εκεί. Ο Μανωλάς έδωσε επιτέλους στον Μάνταλο την ελευθερία που έψαχνε μέσα στο παιχνίδι, για να γίνει ξανά ο κινητήριος μοχλός της ομάδας στον τομέα της δημιουργίας. Τοποθέτησε τον Γιόχανσον στο πλευρό του Σιμόες για να κόψει την ποιοτική μεσαία γραμμή του Ατρόμητου (με Ούμπιδες και Ουσέρο), ενώ “απαρνήθηκε” τα πειράματα των προηγούμενων αγώνων. Όσο για τον Τζεμπούρ, όταν τον πέρασε στο παιχνίδι τον έστειλε στη φυσική του θέση. Στην κορυφή της επίθεσης και όχι στα άκρα. Εκεί πέρασε τον Αραβίδη, ο οποίος από δική του εξαιρετική ενέργεια, έστειλε τη μπάλα “συστημένη” στο κεφάλι του Μάνταλου για το προβάδισμα πρόκρισης.

Όσο για τη ρεβάνς, αν και κατά τη γνώμη μου δεν θα έπρεπε να έχει αφήσει εκτός αποστολής τον Μπουονανότε (γιατί σε περίπτωση παράτασης ενδεχομένως να χρειαζόταν ένας επιπλέον παίκτης με καλή τεχνική κατάρτιση για να κρατήσει και να μοιράσει μπάλα), το αποτέλεσμα τον δικαίωσε. Από τη στιγμή που ο Ατρόμητος πήρε το προβάδισμα, το “κλειδί” για την αναμέτρηση ήταν η κίνησή του να μετατρέψει το σύστημα από 4-2-3-1 σε 4-3-3, δίνοντας χώρο στον Γιόχανσον για να παίξει πιο προωθημένος ως εσωτερικός χαφ. Ο Μπαρμπόσα τον είδε μόνο του στο κέντρο, του έδωσε τη μπάλα με εξαιρετικό τρόπο κι ο Σουηδός (αν και δεν έκανε γενικά καλό ματς) την πέρασε την κατάλληλη στιγμή στον Ντίντακ, λίγα δευτερόλεπτα πριν ο Τζεμπούρ τη στείλει στα δίχτυα της εστίας του Μπάρκα και την ίδια στιγμή την ΑΕΚ στον τελικό.

Ο Μανωλάς απέδειξε στην πράξη ότι δε βρίσκεται τυχαία σ’ αυτή τη θέση και ότι η απόφαση των υπευθύνων δεν πάρθηκε απλώς και μόνο για λόγους ψυχολογίας. Ο τεχνικός του Δικεφάλου πήρε τις αποφάσεις του και μέχρι στιγμής δικαιώνεται, δείχνοντας ξεκάθαρα ότι ανέλαβε την ευθύνη με μοναδικό σκοπό να πετύχει ξανά μαζί με την αγαπημένη του ομάδα.

• ΑΕΚ
• βογιατζάκης
• μανωλάς