Ζιάγκος: «Λάθος η συμπεριφορά του Ολυμπιακού, υπάρχουν άλλοι τρόποι να βρεις το δίκιο σου»

enwsi.gr

22/06/2019 | 14:02

0

Για όλους και για όλα μίλησε ο Βαγγέλης Ζιάγκος, ο οποίος εκμυστηρεύτηκε τις δύσκολες στιγμές της σεζόν, το ξαφνικό τηλέφωνο λίγο πριν το ματς στο Αλεξάνδρειο, την πρωτόγνωρη εμπειρία στο νησί, τη συνεργασία με τον Κωστή Ζομπανάκη, την επόμενη μέρα της ομάδας, το «φαινόμενο» Γιάννης Αντετοκούνμπο, την Εθνική ομάδα και το μέλλον του ελληνικού μπάσκετ.

Αναλυτικά η συνέντευξη του στο SDNA:

Αναλάβατε το Ρέθυμνο στην έκτη αγωνιστική και διαδεχτήκατε τον Σταύρο Μυκονιάτη. Τι ήταν αυτό που σας έπεισε να αποδεχτείτε την πρόταση ενώ η ομάδα δεν είχε ξεκινήσει με τον καλύτερο τρόπο;

«Η ασφάλεια που εμπνέει σε έναν επαγγελματία προπονητή είναι η υγεία του κλαμπ. Το δεύτερο είναι ότι το Ρέθυμνο είναι μια ανταγωνιστική ομάδα στην ελληνική Α1. Ένα αμιγώς μπασκετικό κλαμπ με ανθρώπους που ξέρουν και αγαπούν το μπάσκετ και με ένα φίλαθλο κοινό με καλλιεργημένο αθλητικό αισθητήριο. Το τρίτο είναι η ποιότητα των συνεργατών. Ήταν ο Σταύρος Μυκονιάτης, τον οποίο διαδέχτηκα και με τον οποίο μείναμε μαζί μέχρι το τέλος και από πίσω ακολουθούσε μια ομάδα συνεργατών που ο καθένας από αυτούς ήξερε να κάνει τη δουλειά του σωστά. Φυσικά μέτρησε και η ασφάλεια μιας συμπαγούς ιδιοκτησίας υπό τον Κωστή Ζομπανάκη. Όλα αυτά έπαιξαν το ρόλο τους για να φύγω από εκεί που ήμουν και να έρθω στο Ρέθυμνο».

Στις τελευταίες πέντε αγωνιστικές καταφέρατε το απόλυτο και ήσασταν η μοναδική ομάδα δίχως ήττα. Τι μεσολάβησε εκείνο το διάστημα και είδαμε ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο του Ρεθύμνου;

«Κομβικής σημασίας για το ντεμαράζ των πέντε νικών ήταν η νίκη απέναντι στην Κύμη όπου σε αυτό το παιχνίδι ήμασταν στριμωγμένοι στα σχοινιά. Παίζαμε μόνο για ένα αποτέλεσμα και ήταν παιχνίδι δίχως αύριο καθώς δεν υπήρχε δεύτερη ευκαιρία. Εάν χανόταν αυτό το ματς μαθηματικά η ομάδα θα βρισκόταν στην Α2. Το γεγονός ότι τα παιδιά ανταποκρίθηκαν σε μία τόσο δύσκολη ψυχολογική συνθήκη, έδειξε την αυταπάρνηση, την ψυχραιμία και το βαθμό εμπέδωσης όσων είχαν ζητηθεί σε ένα τόσο κρίσιμο ματς.

Aυτό μας έδωσε την πίστη και την αυτοπεποίθηση αφότου κερδίσαμε, να νιώθουμε ότι τίποτα δεν μπορεί να μας λυγίσει. Ακολούθησε μετά από τρεις μέρες το παιχνίδι με τον Κολοσσό, το οποίο κέρδισε η ομάδα εμφατικά και αυτή η νίκη πιστοποίησε την καλή αγωνιστική και ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρισκόμασταν εκείνη την περίοδο.

Έπειτα από τρεις μέρες και χωρίς να χαθεί ο αγωνιστικός μας ρυθμός, με κεκτημένη ταχύτητα από τα δύο προηγούμενα θετικά αποτελέσματα, πηγαίνουμε στη Λήμνο, κερδίζουμε κι εκεί και πλέον νιώθουμε ότι τίποτα δεν μπορεί να μας στερήσει την παραμονή στη μεγάλη κατηγορία».

Στις τελευταίες αγωνιστικές, στο πρόγραμμα αντιμετωπίσατε ομάδες που είχαν τον ίδιο στόχο με εσάς (Κύμη, Άρης). Αυτό σας έδωσε ένα παραπάνω κίνητρο ή σας άγχωσε περισσότερο;

«Το άγχος είναι μέρος της καθημερινότητάς μας. Όταν έχεις την διαύγεια και την ψυχραιμία να το διαχειριστείς και να μην το χεις απέναντί σου αλλά να συνθηκολογήσεις και να γίνεις φίλος μαζί του, τότε μπορεί να μετατραπεί σε κίνητρο και κινητήρια δύναμη. Εμείς συμφιλιωθήκαμε με αυτό, ζήσαμε με αυτό και σε στιγμές που θα μπορούσαν να αποβούν μοιραίες λόγω άγχους, σε εμάς αυτό το άγχος λειτούργησε θετικά. Όπως ήταν ο αγώνας με την Κύμη και με τον Άρη, λόγω των εξελίξεων της τελευταίας αγωνιστικής».

Στο πούλμαν μάθαμε για τον… Παναθηναϊκό

Στο τελευταίο παιχνίδι με τον Άρη, το τελευταίο άκουσμα της κόρνας σας βρίσκει νικητές και σφραγίζετε την παραμονή στην κατηγορία. Ποια ήταν η πρώτη σκέψη που πέρασε από το μυαλό σας;

«Η ομάδα ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη έχοντας κάνει 4/4 και κρατώντας πολύ γερά στα χέρια της την παραμονή με μοναδικό σενάριο να χαθεί με ήττα του Παναθηναϊκού από την Κύμη μέσα στο ΟΑΚΑ και να ηττηθούμε εμείς στο Αλεξάνδρειο.

Με αυτά τα δεδομένα ανεβήκαμε στη Θεσσαλονίκη με μια πολύ καλή ψυχολογία και μια πολύ καλή διάθεση, έχοντας αποβάλει από τις πλάτες το πολύ βαρύ φορτίο του άγχους της παραμονής. Μπαίνοντας στο πούλμαν από το ξενοδοχείο για να κατευθυνθούμε στο γήπεδο μαθαίνουμε τα νέα τηλεφωνικά. Οτι δεν θα κατέβει ο Παναθηναϊκός στο ματς με την Κύμη.

Αμέσως μπήκαμε σε μια διαδικασία να διαχειριστούμε μια συνθήκη που κανείς από εμάς στο παρελθόν δεν είχε διαχειριστεί. Έπρεπε να πατήσουμε ένα κουμπί και να αλλάξουμε την ψυχολογία των παιδιών και τον τρόπο προσέγγισης ενός παιχνιδιού χωρίς αύριο.

Βγάζω το καπέλο στα παιδιά, δικαιούνται τον σεβασμό όλων μας και ανταποκρίθηκαν σε ένα παιχνίδι που νομίζω δύσκολα κάποιος θα μπορούσε να διαχειριστεί ψυχοσωματικά. Επίσης θέλω να συγχαρώ τους συνεργάτες μου γιατί ο καθένας από αυτούς έπαιξε κομβικό ρόλο στη διαπροσωπική διαχείριση κάθε ενός παίκτη ξεχωριστά.

Με το άκουσμα της λήξης της κόρνας μας δόθηκε και με σφραγίδα το δικαίωμα να νιώσουμε τη δικαίωση και την ικανοποίηση της επίτευξης του στόχου».

«Η πιο δύσκολη στιγμή ήταν η εντός έδρας ήττα από τον Πανιώνιο γιατί είχε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά ήττας που μπορεί να σε συνθλίψει ψυχολογικά και αγωνιστικά. Ήταν μια πολύ δύσκολη στιγμή γιατί καταρχάς όφειλα και έπεφτε πάνω μου το βάρος να διαχειριστώ τον πληγωμένο ψυχισμό των συνεργατών μου.

Ήταν μία εβδομάδα που κανένας δεν πίστευε πως η ομάδα θα μπορούσε να τα καταφέρει και να σταθεί όρθια μετά από αυτή την ήττα εκτός από εμένα και τους συνεργάτες μου και τους πολύ κοντινούς ανθρώπους γύρω από την ομάδα, που όλοι μαζί μεταδώσαμε την πίστη αυτή και στους αθλητές.

Οπότε μετά από αυτό δεν υπήρξε ούτε μία στιγμή που σκέφτηκα να παραιτηθώ γιατί ποτέ δεν πίστεψα ότι δεν θα τα καταφέρουμε».

Η ήττα από τον Πανιώνιο σας πλήγωσε διπλά με αφορμή το παρελθόν και την ξαφνική απομάκρυνσή σας από την ομάδα της Νέας Σμύρνης;

«Όχι ποτέ δεν το είδα έτσι, αντιθέτως από τον Πανιώνιο έχω αποκομίσει ένα πολύ μεγάλο όφελος και ως επαγγελματίας και ως άνθρωπος , έχω κρατήσει σχέσεις δυνατές. Είχα την ευκαιρία μετά την ΑΕΚ να δουλέψω σε ένα μεγάλο κλαμπ το οποίο με σφυρηλάτησε και με έκανε καλύτερο. Πάντα θα εύχομαι για τον Πανιώνιο το καλύτερο».

Ο Ζομπανάκης αγαπάει το Ρέθυμνο και το μπάσκετ

Πώς είναι η συνεργασία σας με τον πρόεδρο και μεγαλομέτοχο του Ρεθύμνου, Κωστή Ζομπανάκη, και αν συμβαδίζει η φιλοσοφία και το σκεπτικό του με τον δικό σας;

«Ο ιδιοκτήτης της ομάδας, σε αντίθεση με πολλές περιπτώσεις αντίστοιχες, είναι ένας ιδιαίτερα μπασκετικός ιδιοκτήτης-πρόεδρος. Παρακολουθεί το μπάσκετ καταρχάς από αγάπη και μετά από οποιαδήποτε άλλη ιδιότητα και ως εκ τούτου έχει άποψη.

Όταν ένας προπονητής αποφασίζει να εργαστεί σε μια ομάδα αυτομάτως σημαίνει ότι δέχεται να υποστηρίξει τη φιλοσοφία του ιδιοκτήτη και της διοίκησης καθώς αυτοί χαράζουν τις γραμμές και την πολιτική της ομάδας.

Σε περιπτώσεις διαφωνιών, όπως έχουν προκύψει στο παρελθόν, συζητιούνται σε κλίμα αμοιβαίου σεβασμού, αμοιβαίας εκτίμησης, χωρίς αγκυλώσεις και προκύπτει η καλύτερη δυνατή απόφαση για το κλαμπ όπως έγινε και φέτος κατά τη διάρκεια της χρονιάς στην ομάδα».

Αυτή ήταν η πρώτη σας σεζόν στην Κρήτη μέχρι τώρα στην καριέρα σας. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από το νησί, αν έχει αγκαλιάσει ο κόσμος την προσπάθειά σας και πόσο σημαντικό είναι για το νησί η διοργάνωση μεγάλων τουρνουά όπως το Παγκόσμιο Κύπελλο U19 το καλοκαίρι;

«Οι εντυπώσεις μου είναι θετικές. Ειδικά ο μπασκετικός φίλαθλος του Ρεθύμνου είναι ένας φίλαθλος με κριτήριο, έχει γαλουχηθεί μπασκετικά στο παρελθόν, έχει άποψη και λόγω της καθημερινής του επαφής με το σύλλογο μπορείς πολύ εύκολα να νιώσεις τον παλμό του.

Η Κρήτη δε, είναι μία περίπτωση που κατά τη γνώμη μου έχει όλες τις προϋποθέσεις να μετατραπεί σε μία αθλητική μητρόπολη. Οι Κρητικοί έχουν και αθλητικό παρελθόν, έχουν και κάποιες υποδομές λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων που προηγήθηκαν, που έχουν μείνει ως παρακαταθήκη για το μέλλον που εάν αξιοποιηθούν σωστά νομίζω ότι θα μπορέσουν να δημιουργήσουν τη μαγιά για την παραγωγή και αθλητικού ταλέντου αλλά και μεγάλων αθλητικών διοργανώσεων στο μέλλον».

Πόσο βοήθησε η εμπειρία του Ανδρέα Γλυνιαδάκη στο παρκέ και στα αποδυτήρια της ομάδας, ενός παίκτη που συνδύασε τους τίτλους τέλους καριέρας του με μια παραμονή;

«Η παρουσία του Ανδρέα στο Ρέθυμνο, σε μια τόσο ιδιαίτερη χρονιά, ήταν ένα ευτύχημα για εμάς γιατί για να καταφέρουμε να διαχειριστούμε αυτή τη δύσκολη φετινή συνθήκη, προαπαιτούμενο είναι να υπάρχει στο ανθρώπινο δυναμικό της ομάδας και ένας παίκτης με εμπειρία και προσωπικότητα. Ο Ανδρέας είχε και τα δύο. Νομίζω το απόλαυσε και ο ίδιος το γεγονός ότι έκλεισε την καριέρα του στον τόπο καταγωγής του, την Κρήτη».

Χωρίς Μπαρτ δεν θα τα καταφέρναμε

Ο Στιβ Μπαρτ ηγήθηκε στις τελευταίες αγωνιστικές και αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος. Πώς ήταν η συνεργασία σας, αν πιστεύατε ότι θα ήταν εκείνος που θα έβγαινε μπροστά και αν έχει υπάρξει κάποια συζήτηση για το μέλλον του;

«Ο Στιβ είναι μια έντονη προσωπικότητα με τρομερά αθλητικά χαρίσματα και είναι ένας εκ φύσεως νικητής. Στο πλαίσιο αυτής της ιδιαίτερα έντονης προσωπικότητας, ο ίδιος βλέποντας ότι η ομάδα έφτανε πολλές φορές στην πηγή και δεν τα κατάφερνε, υπήρξε μία περίοδος που ένιωθε τα ψυχικά του αποθέματα να στερεύουν.

Ήταν ένα πολύ κρίσιμο σημείο που χρειάστηκε να συζητηθεί το θέμα και με τους συνεργάτες και με τον ιδιοκτήτη της ομάδας σε μία πολύ κομβική συνάντηση που έγινε.

Εκ του αποτελέσματος και με το χέρι στην καρδιά μπορώ να πω ότι χωρίς τον Στιβ η ομάδα δεν θα κατάφερνε τον στόχο. Η σεζόν που έκανε θα του δώσει προτάσεις και από καλύτερα πρωταθλήματα και με πολύ υψηλό συμβόλαιο, που η ομάδα εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να υποστηρίξει και του εύχομαι ότι καλύτερο γιατί πραγματικά είναι σπουδαίος αθλητής».

«Ο Τζάρβις Γκάρετ ήρθε για να αντικαταστήσει τον Άντονι Χίκι. Είναι ένας πόιντ γκαρντ που διαθέτει ταχύτητα, αθλητικότητα, εκρηκτικότητα, καλό decision making, έχει ηγετικά γνωρίσματα, έχει υψηλό κίνητρο και έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά στο παιχνίδι του που ταιριάζουν σε αυτό που θέλουμε να δημιουργήσουμε.

Από την άλλη μπορεί η ομάδα να υποστηρίξει τις οικονομικές του απαιτήσεις, στα πλαίσια ενός πιο περιορισμένου μπάτζετ που υπάρχει φέτος σε σχέση με πέρυσι. Τον είχα αντιμετωπίσει ως αντίπαλος στην πρώτη του χρονιά στην Ευρώπη και ήμουν σε θέση να γνωρίσω τα χαρακτηριστικά του από πρώτο χέρι».

Από την αρχή της καριέρας σας έχετε ασχοληθεί με φυτώρια ομάδων όπως στις υποδομές της ΑΕΚ ενώ είχατε συνεργαστεί με το ACS Athens και κατακτήσατε το Ευρωπαϊκό Σχολικό πρωτάθλημα λυκείων. Ποια είναι τα απαραίτητα χαρακτηριστικά που πρέπει να κατέχει ένας προπονητής για να συνεργαστεί ομαλά και να αναδείξει ταλέντα;

«Κυρίαρχο στοιχείο είναι η ανιδιοτελής αγάπη προς το ίδιο το άθλημα. Από αυτό το στοιχείο της ανιδιοτέλειας πρέπει να λείπει και το στοιχείο του ωφελιμισμού. Γιατί εάν εμείς οι ίδιοι δεν σκύψουμε με ενδιαφέρον στο κομμάτι που λέγεται παραγωγική διαδικασία και αν περάσουν γενιές στείρες, αυτό με μαθηματική ακρίβεια σε βάθος χρόνου θα γυρίσει μπούμερανγκ εις βάρος της δικής μας της δουλειάς.

Το να βρίσκεις παίκτες σε μια τεράστια δεξαμενή της παγκόσμιας μπασκετικής αγοράς είναι το εύκολο όμως το να διατηρήσεις το ελληνικό στοιχείο και το να ενισχύσεις το κομμάτι της παραγωγής είναι το δύσκολο και το χρονοβόρο στοιχείο που απαιτεί μεγάλη υπομονή και επιμονή.

Οπότε πιστεύω ότι αυτά τα τρία στοιχεία και το ρίσκο να βγάλεις μπροστά νεαρούς αθλητές, κάτι που δεν έχουμε είτε το θάρρος είτε τις προϋποθέσεις να το κάνουμε όλοι, είναι από τα πιο σημαντικά και δύσκολα κομμάτια».

Έχετε βρεθεί στο πλευρό αξιόλογων προπονητών και έχετε συνεργαστεί με Αργύρη Πεδουλάκη, Κώστα Φλεβαράκη, Μηνά Γκέκο και Άγγελο Κορωνιό. Είναι κάποια στοιχεία τους που έχουν επηρεάσει τον τρόπο σκέψης σας στην προπονητική, στην τακτική και στην διαχείριση της ομάδας;

«Αναμφισβήτητα. Είμαστε ο καθένας από εμάς αυτό που είμαστε γιατί εκτός από τις καταβολές του έχεις και κάποιες προσλαμβάνουσες που διαμορφώνονται και επηρεάζονται από ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκες. Εγώ αισθάνομαι τυχερός που πέρασα ως συνεργάτης αυτών των ανθρώπων γιατί καθένας από αυτούς είχε να μου δώσει πράγματα.

Το ίδιο όμως ισχύει ακόμη και σήμερα, ακόμη και τώρα. Προσπαθώ να είμαι ανοικτός, οφείλουμε να είμαστε ανοικτοί και να παίρνουμε πράγματα από οποιοδήποτε συνεργάτη μας. Όχι μόνο από κάποιον που σε εκείνη τη δεδομένη χρονική στιγμή βρίσκεται πιο μπροστά από εσένα αλλά μπορείς να πάρεις πράγματα ακόμα και από τον φροντιστή της ομάδας.

Μπορείς να πάρεις ερεθίσματα για προβληματισμό και ανησυχίες που θα σε κάνουν να κάνεις ένα βήμα παραπέρα στη διαδρομή σου και στο συλλογισμό σου από οποιονδήποτε. Ακόμη και από τον διαχειριστή του κυλικείου μια ατάκα που θα ακούσεις μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης ή πηγή δημιουργίας».

Οι επιτυχίες των Ελλήνων προπονητών στο εξωτερικό μας «ανοίγουν» πόρτες

Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα εξάγει εξαιρετικούς προπονητές με πολύ καλή πορεία. Η προοπτική στο σύντομο μέλλον να προπονήσετε σε κάποιο μεγάλο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα θα σας ενδιέφερε;

«Οφείλουμε όχι μόνο να συγχαρούμε εθιμοτυπικά τους ανθρώπους τους Έλληνες προπονητές που κάνουν επιτυχία στο εξωτερικό αλλά οφείλουμε να τους είμαστε ευγνώμονες γιατί κάθε επιτυχία Ελληνα στο εξωτερικό ανοίγει πόρτες και για αυτούς που ερχόμαστε από πίσω. Ισχυροποιούν το κύρος και το επαγγελματικό προφίλ του Έλληνα προπονητή στο εξωτερικό.

Όλοι επιδιώκουμε την ατομική πρόοδο, την εξέλιξη και όλοι θέλουμε να εργαζόμαστε σε υγιή και ανταγωνιστικά περιβάλλοντα είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό».

Πριν δύο χρόνια βρεθήκατε για πρώτη φορά εκτός Ελλάδος και συγκεκριμένα στο Λίβανο, όπου κατακτήσατε ως βοηθός προπονητή το πρωτάθλημα και το πανασιατικό με την Αλ Ριάντι. Υπάρχουν διαφορές στον τρόπο παιχνιδιού και στο σκεπτικό γύρω από το μπάσκετ σε σχέση με την Ελλάδα;

«Μόνο θετικές αναμνήσεις έχω από τη συνεργασία μου με το κλαμπ αυτό και από την εμπειρία μου στο Λίβανο γιατί βίωσα κάτι που στην Ελλάδα δεν είναι αυτονόητο ενώ εκεί είναι. Υπάρχει ένας αυθόρμητος και δεδομένος σεβασμός στην οντότητα του προπονητή.

Ο δε Έλληνας προπονητής στο Λίβανο θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες σχολές παγκοσμίως και αυτό στο δείχνουν από τον τρόπο που δέχονται, ακούν και υλοποιούν τις προτάσεις σου και τις αποφάσεις σου».

Ποια η γνώμη σας για το Περιστέρι του Πεδουλάκη και τον Προμηθέα του Γιατρά που έφτασαν ως τα ημιτελικά και τα τελικά αντίστοιχα και σε τι διαφέρει το Ρέθυμνο με αυτές τις ομάδες;

«Η φετινή παρουσία και των δύο ομάδων για τον μπασκετικό χώρο δεν αποτελεί έκπληξη γιατί και οι δύο οργανισμοί έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά γνωρίσματα που έχουν να κάνουν με το «μοντέλο» διοίκησης, με την σχέση τους με την τοπική κοινωνία και με τις φιλοδοξίες τους ως κλαμπ.

Από την άλλη έχουν σημαντικές διαφορές που έχουν να κάνουν κυρίως με την μπασκετική ιστορία των δύο αυτών συλλόγων. Το Περιστέρι είναι ένας σύλλογος με πολλά τμήματα, με έναν ερασιτέχνη που έχει αγκαλιάσει τα παιδιά της περιοχής δίνοντας τους τη δυνατότητα να αθληθούν μαζικά σε πολλά διαφορετικά αθλήματα. Το μπάσκετ απλά είναι ένα από αυτά ενώ παράλληλα το μπασκετικό Περιστέρι έχει μια μακρά ιστορία στη σύγχρονη ιστορία.

Ο Προμηθέας είναι μία άλλη ιστορία, είναι μια ανερχόμενη δύναμη με συνεχόμενη σταθερά ανοδική πορεία χωρίς έντονο παρελθόν σε σχέση με το Περιστέρι που δείχνει πως έχει όλες τις προϋποθέσεις να καθιερωθεί.

Το Ρέθυμνο είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία, είναι μια ομάδα που στηρίζεται στην αγάπη του ιδιοκτήτη της για το μπάσκετ, για τον τόπο καταγωγής του που είναι η Κρήτη και στην αλληλεπίδραση με την τοπική κοινωνία.

Αυτό που εισπράττω εγώ είναι ότι στο βωμό της όποιας διάκρισης σε επίπεδο συλλόγου δεν θα θυσιαστεί η φερεγγυότητα και η οικονομική συνέπεια που έχει δείξει ο σύλλογος όλα αυτά τα χρόνια».

Από του χρόνου στην Α1 μετά από πολύ καιρό θα επιστρέψουν ομάδες με ιστορία όπως ο Ιωνικός και ο Ηρακλής. Πόσο σημαντική θα είναι η παρουσία τους στη μεγάλη κατηγορία και αν θα γίνει πιο ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα;

«Σίγουρα η παρουσία δύο ιστορικών ομάδων όπως είναι ο Ηρακλής και ο Ιωνικός προσδίδουν μια ιδιαίτερη αίγλη στην ελληνική λίγκα. Σε θεωρητικό επίπεδο η παρουσία τους και μόνο ανεβάζει την ανταγωνιστικότητα του πρωταθλήματος αλλά δεν μπορώ να γνωρίζω ποιος θα είναι ο στόχος αυτών των ομάδων και πάνω σε ποια λογική θα χτιστεί το ρόστερ τους και ο προϋπολογισμος τους».

Η ενδεχόμενη απουσία του Ολυμπιακού έχει προκαλέσει ήδη αρνητικές συνέπειες, που έχουν ξεπεράσει τα σύνορα

Ο Ολυμπιακός αναμένεται να αγωνιστεί του χρόνου στην Α2 ενώ υπήρξαν έντονες συζητήσεις να μεταπηδήσει στην Αδριατική Λίγκα. Πιστεύετε θα κοστίσει στο ελληνικό μπάσκετ μια ενδεχόμενη απουσία του;

«Έχει ήδη κοστίσει αυτή η ιστορία σε πολλαπλά επίπεδα. Χάνει η ελληνική λίγκα ένα κλαμπ ευρωπαϊκού βεληνεκούς με άμεσες συνέπειες και στα budgets των υπόλοιπων ομάδων εξαιτίας των αλλαγών που θα προκύψουν, δεδομένης της απουσίας του Ολυμπιακού, στα τηλεοπτικά συμβόλαια που θα έχουν όλα τα κλαμπ με τον κεντρικό χορηγό που είναι η τηλεόραση.

Για μένα οι αρνητικές συνέπειες είναι πολύ βαθύτερες γιατί όλη αυτή η κρίση έχει φύγει από τα σύνορα της χώρας και έχει πάρει διαστάσεις που μας πλήττουν και μας θίγουν όλους. Πρώτον γιατί πληγώνουν την αθλητική ζωή της χώρας θίγοντας το κύρος και της ελληνικής λίγκας και του Έλληνα προπονητή στο εξωτερικό.

Δεύτερον γιατί εν δυνάμει επενδυτές στο ελληνικό μπάσκετ θα προτιμήσουν ένα άλλο ασφαλέστερο περιβάλλον από αυτό της ελληνικής λίγκας. Τρίτον όλο αυτό το οπαδικό μίσος που τροφοδοτείται μέσα από όλη αυτή την ιστορία διώχνει υγιή μερίδα φιλάθλων από τα γήπεδα, δίνοντας χώρο σε χούλιγκανς να μπουν μέσα στα γήπεδα».

Συμφωνείτε με την ενέργεια των «ερυθρόλευκων» να αποχωρήσουν από το ΟΑΚΑ ή να μην κατέβουν στο ΣΕΦ ως ένδειξη διαμαρτυρίας;

«Επ’ ουδενί . Υπάρχουν πολλοί τρόποι να διεκδικήσεις το δίκιο σου. Θεωρώ ότι το αποτέλεσμα ενός αγώνα πρέπει να μένει ανεπηρέαστο και ανέπαφο από οποιαδήποτε άλλη αντιδικία προκύπτει σε άλλα ζητήματα και θεωρώ το αποτέλεσμα του αγώνα προσωπικά ένα ιερό κομμάτι του αθλητισμού που κανείς από εμάς δεν δικαιούται να το χειραγωγεί και να το αλλοιώνει».

Ποιες πιστεύετε θα είναι οι επόμενες μέρες στο ελληνικό μπάσκετ εάν δεν υπάρξει κάποια άμεση λύση;

«Επηρεασμένος όπως όλοι μας από τις τελευταίες εξελίξεις δεν νιώθω ιδιαίτερα αισιόδοξος για το άμεσο μέλλον εκτός εάν επικρατήσει η αγάπη για το άθλημα και η λογική. Σε αντίθετη περίπτωση εάν το ατομικό διασυλλογικό συμφέρον υπερτερήσει σε σχέση με το συνολικό συμφέρον για το άθλημα και τη λίγκα τότε τα αποτελέσματα θα είναι οδυνηρά για όλους».

Αισιοδοξώ για την Εθνική

Η Εθνική Ελλάδος υπό τις οδηγίες του Θανάση Σκουρτόπουλου θα συμμετάσχει στο Παγκόσμιο της Κίνας. Ποια είναι η πρόβλεψή σας για την πορεία της;

«Καταρχάς συγχαρητήρια στον Θανάση Σκουρτόπουλο καθώς ήταν σπουδαίο επίτευγμα αυτό που έγινε και καθόλου αυτονόητο όπως θεωρήθηκε από πολλούς.

Ο λόγος είναι ότι αναγκάστηκε να δημιουργήσει μια Εθνική ομάδα ειδικών συνθηκών λόγω της κόντρας FIBA και Euroleague και όχι μόνο τα κατάφερε αλλά η ομάδα μας τέθηκε και επικεφαλής ομίλου.

Συγχαρητήρια λοιπόν και στον Θανάση και στους Έλληνες διεθνείς δεύτερης γραμμής που κλήθηκαν να σηκώσουν στην πλάτη τους ένα πολύ μεγάλο βάρος και μία πολύ μεγάλη παρακαταθήκη. Αυτό δεν ήταν καθόλου εύκολο. Είμαι πολύ αισιόδοξος. Πιστεύω πολύ σε αυτή την Εθνική ομάδα».

Είστε σύμφωνος με το “μοντέλο” των παραθύρων των Εθνικών να συμπίπτουν με τους ευρωπαϊκούς αγώνες των συλλόγων;

Η παρουσία του Γιάννη Αντετοκούνμπο στην Εθνική, πόσο πιστεύετε θα αλλάξει προς το καλύτερο τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας και ποιοι άλλοι παίκτες θα είναι καθοριστικοί;

«Ο Θανάσης Σκουρτόπουλος αναλαμβάνει το δύσκολο έργο να ενσωματώσει σε μια ομάδα με μία αμιγώς ευρωπαϊκή μπασκετική κουλτούρα, έναν αθλητή που έχει αφομοιώσει και έχει αφομοιωθεί από το αμερικάνικο μπάσκετ όπου είναι δύο διαφορετικοί μπασκετικοί κόσμοι.

Είναι για μένα ένα στοιχείο που με ιντριγκάρει ιδιαίτερα και περιμένω με ανυπομονησία να δω το βαθμό ενσωμάτωσης και προσαρμογής του Γιάννη σε μια διαφορετική λογική. Παίκτες κλειδιά θα είναι ο Σλούκας, ο Καλάθης δηλαδή παιδιά που θα έχουν τη μπάλα στα χέρια και θα παίρνουν τις αποφάσεις ενώ και η παρουσία του Μπουρούση αποτελεί μια σταθερή αξία στην πορεία της Εθνικής τα τελευταία χρόνια».

Αξίζει ο Γιάννης το βραβείο του MVP;

«Γενικά οι παρασημοφορήσεις και οι ετικέτες είναι κάτι που οι Αμερικάνοι λατρεύουν και δεν είμαι πάντα σύμφωνος με αυτό. Θα αρκεστώ όμως στο δέος που βιώνω κάθε φορά που αντικρίζω αυτό το παιδί να αγωνίζεται και αναπόφευκτα κάνω την αναδρομή μου στο παρελθόν. Νιώθω περηφάνια, που ως μετανάστης έγινε Έλληνας και αγάπησε τη χώρα μου και με εκπροσωπεί επάξια εκτός συνόρων. Το ίδιο συναίσθημα με πλημμυρίζει και στο γεγονός ότι σηκώνει ψηλά την ελληνική σημαία στο εξωτερικό».

• Βαγγέλης Ζιάγκος
• ολυμπιακός
• ρεθυμνο cretan kings