Υπάρχουν άραγε αόρατοι;

Τους ...πέθανε μέχρι να τους τσεκάρει όλους
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Αν υπάρχει κάτι που είναι ανίκητο σ’ αυτόν τον κόσμο, είναι τα μαθηματικά. Όταν πρέπει να παίζουν έντεκα στην ενδεκάδα, δεν μπορείς να επιλέξεις 12, ούτε 13. Και όταν μόνο 18 μπαίνουν στην αποστολή, δεν μπορείς να πάρεις ούτε 19, ούτε 20. Αυτή είναι μια συνθήκη με την οποία θα πρέπει να συμβιβαστούν υποχρεωτικά οι ποδοσφαιριστές, από την πρώτη στιγμή που αποφασίζουν να κάνουν αυτή τη δουλειά. Διότι είναι μια συνθήκη αδιαπραγμάτευτη και ανίκητη. Σε κάθε ματς μπορούν να παίζουν μόνο 11 και στην αποστολή μπορούν να βρίσκονται μόνο 18.

Έβλεπα την Τότεναμ που Δευτέρα βράδυ έκανε πλάκα απέναντι στην Στόουκ. Αν τελικά πάρει το πρωτάθλημα, θα το δικαιούται απόλυτα όχι μόνο διότι έχει την καλύτερη άμυνα και την καλύτερη επίθεση της φετινής πρέμιερ λιγκ, ούτε μόνο διότι παίζει μπαλάρα. Θα το καταφέρει και για την σκηνή μετά το τέλος του ματς, όπου ο Μέισον και ο Σον πέφτουν στην αγκαλιά του προπονητή τους για να πανηγυρίσουν. Σαν τρελοί πανηγύρισαν τη νίκη της Τότεναμ, αγκαλιασμένοι με τον Ποκετίνο. Ο Σον μπήκε αλλαγή στο 89’ και ο Μέισον στο 91’. Αμφότεροι είναι παγκίτες. Δικαίως. Ο Σον δεν παίζει, διότι παίζει ο καλύτερος Λαμέλα και ο Μέισον δεν παίζει, διότι παίζει ο καλύτερος Ντεμπελέ. Αλλά κανείς από τους δυο δεν αισθάνεται πως είναι… αόρατος στις προπονήσεις και τα αποδυτήρια. Και οι δυο αισθάνονται εξίσου μέλη της ομάδας, όπως αυτοί που βγάζουν 90άλεπτα. Γι αυτό και τις νίκες τις πανηγυρίζουν και τις απολαμβάνουν το ίδιο, μ’ όλους τους υπόλοιπους. Αυτό είναι ένα από τα μυστικά της επιτυχίας της φετινής Τότεναμ του Ποκετίνο.

Πάμε τώρα και στα δικά μας. Εκτός αποστολής για το ματς κυπέλλου με τον Ατρόμητο, έμεινε ο Λαμπρόπουλος, ο Ανέστης, ο Τζανετόπουλος, ο Πλατέλλας και ο Σοϊλέδης. Για να τα δούμε λοιπόν αυτά. Ο Λαμπρόπουλος έμεινε εκτός και την θέση του πήρε ο Άρθο, ο οποίος θα παίξει και βασικός. Παρόλο που ο Ισπανός έχει κάνει μόνο μια προπόνηση, καθώς απουσίαζε με άδεια. Και κάποιος μπορεί να βιαστεί να πει, πως ο Λαμπρόπουλος δεν πήγε καλά την Κυριακή στη Λιβαδειά. Διαφωνώ, αλλά ας το δεχθώ ως κριτήριο. Μήπως ο Ντίντακ πήγε καλά στη Λιβαδειά; Μήπως ο Ισπανός δεν φέρει ευθύνη στα δυο από τα τρια γκολ που δέχθηκε η ΑΕΚ; Όμως με τον Ατρόμητο θα παίξει βασικός και ο Σοϊλέδης θα μείνει εκτός αποστολής.

Ή μήπως ο Μπαρόχα πήγε καλά στη Λιβαδειά; Δεν αναφέρομαι μόνο στην ευθύνη του στο τρίτο γκολ. Ο Βενεζουελάνος δεν είναι καλά και φαίνεται. Προφανώς διότι του στοίχισε το «κόψιμο» του από την εθνική, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Σημασία έχει πως δεν είναι καλά. Αλλά θα παίξει βασικός, ενώ ο Ανέστης έμεινε εκτός αποστολής. Και μάλιστα σ’ ένα ματς κυπέλλου. Στην διοργάνωση δηλαδή, που θεωρητικά θα έπρεπε να παίζει ο τερματοφύλακας, που δεν αγωνίζεται στο πρωτάθλημα. Κοτζάμ Μπαρτσελόνα, παίζει με διαφορετικό τερματοφύλακα στην Πριμέρα και διαφορετικό στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ανεξάρτητα από την κρισιμότητα των παιχνιδιών και του feeling του προπονητή. Προφανώς διότι πρέπει να είναι… ορατοί και οι δυο τερματοφύλακες του ρόστερ.

Εκτός αποστολής έμεινε και ο Πλατέλλας, θαρρώ για πέμπτο συνεχόμενο παιχνίδι. Και όταν στα τέσσερα προηγούμενα παιχνίδια, έχει αποδειχθεί πως η επιλογή του Τζεμπούρ ως εναλλακτική λύσης για την θέση του δεξιού εξτρέμ, είναι απολύτως αναποτελεσματική. Αλλά ο Τζεμπούρ είναι και πάλι στην αποστολή και προφανώς λόγω της παρουσίας Αραβίδη και Πέκχαρτ, ως εναλλακτική λύση και πάλι για τα άκρα της επίθεσης.

Φαντάζομαι πως είναι απολύτως λογικό, όλοι αυτοί οι παίκτες, να αισθάνονται ολίγον… αόρατοι μέσα στην ομάδα. Και αν μελετήσετε λίγο προσεκτικότερα όλα όσα έχουν συμβεί, θα διαπιστώσετε πως η φθίνουσα αγωνιστική πορεία της ΑΕΚ, ξεκίνησε από τότε που όλο και πιο πολλοί παίκτες, άρχισαν να αισθάνονται έτσι και καθόλου άδικα. Θυμίζω πως μέχρι και το ντέρμπι με τον ΟΣΦΠ, οι εικόνες στον πανηγυρισμούς ήταν περίπου σαν αυτές που περιέγραψα στην Τότεναμ. Όλοι, βασικοί και παγκίτες, ήταν μια γροθιά. Θυμηθείτε πως πρωταγωνιστές στους πανηγυρισμούς για τη νίκη, ήταν εκείνοι που είχαν μείνει στον πάγκο ή ακόμα και στην εξέδρα.

Μακάρι το ίδιο κλίμα να μπορέσει να ξαναβγει τώρα που το χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά η ομάδα, καθώς έρχονται τα πιο κρίσιμα παιχνίδια. Άλλωστε πρώτος ο Πογέτ είπε την προηγούμενη εβδομάδα μέσα στα αποδυτήρια, πως θα χρειαστούν όλοι. Έτσι είναι. Καμία ομάδα δεν πέτυχε τους στόχους της, με τους μισούς του ρόστερ να αισθάνονται (ή και να είναι) αόρατοι. Όμως αυτό γίνεται στην πράξη και όχι στα λόγια.

Εξηγούμαι για να μην έχουμε και τίποτα παρεξηγήσεις. Παντού και σ’ όλες τις ομάδες, υπάρχει η καλή ενδεκάδα, όπως την έχει στο μυαλό του προπονητής. Το ίδιο ισχύει και στην ΑΕΚ. Αλλά απ’ αυτό, μέχρι το να υπάρχουν ορατοί και… αόρατοι, έχει διαφορά.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X