Ξεφτίλα, η νέα μοδάτη λέξη

Ξεφτίλα… Μία λέξη πολύ μοδάτη, την οποία την ακούμε και τη διαβάζουμε συνέχεια στις κουβέντες των οπαδών της ΑΕΚ ειδικά το τελευταίο διάστημα. Το κακό έχει παραγίνει… Και δυστυχώς κάποιοι έχουν ήδη ξεχάσει και δεν βλέπουν τι γίνεται ακριβώς δίπλα τους.

Είναι πραγματικά παράδοξο πως όταν στις ομάδες που υποστηρίζεις στο εξωτερικό δείχνεις απίστευτη ανοχή και εντός των συνόρων σε κάτι που δεδομένα θα αγαπάς περισσότερο, ο οπαδός γίνεται καμιά φορά «δολοφόνος».

Θα φέρω ένα απλό παράδειγμα. Ο οπαδός της Λίβερπουλ στην Ελλάδα δείχνει τεράστια ανοχή στην αποτυχία, εξυμνεί τον Κλοπ για τη δουλειά που κάνει έστω και αν δεν έχει πάρει κούπα του καφέ και στηρίζει την ομάδα κάθε φορά που αυτή πέφτει κάτω. Τι και αν έχει 29 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα και αυτά μπορεί να γίνουν 30;

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για παράδειγμα περνάει δύσκολες ώρες μετά την αποχώρηση του σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Όποιον προπονητή και αν πήρε όμως τον στήριξε για μεγάλο διάστημα. Θέλετε να μιλήσουμε για την Άρσεναλ; Για την Ατλέτικο Μαδρίτης; Για τη Μαρσέιγ;

Αφήνω το εξωτερικό στην άκρη και γυρνάω εντός συνόρων. Η φετινή χρονιά ξεκίνησε με πολλά όνειρα και φιλοδοξίες. Ζήσαμε ένα υπέροχο καλοκαίρι με την τεράστια πρόκριση στους ομίλους του Champions League και έναν εφιαλτικό Νοέμβριο όπου όλα, μα όλα πήγαν κατά διαόλου.

Η σεζόν 2018-2019 δε θα καταγραφεί σαν πετυχημένη και οι ευθύνες ξεκινάνε πάντα από την κεφαλή κάθε οργανισμού. Μελισσανίδης, Λυμπερόπουλος, Ουζουνίδης, Χιμένεθ, παίκτες, κόσμος κ.ο.κ…

Ακόμα και η κατάκτηση του Κυπέλλου δε θα την κάνει πετυχημένη. Θα γλυκάνει την αποτυχία, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να στείλει όλα τα προβλήματα λειτουργίας του club κάτω από το χαλί. Και όχι δε θέλω να χαθούν όλα για να παρθούν επιτέλους σωστές αποφάσεις. Θέλω να πάρω το Κύπελλο, να το πάρω από τον ΠΑΟΚ και να γίνουν επιτέλους τα πράγματα όπως πρέπει. Χωρίς μα, μου, σου, του και άλλες δικαιολογίες.

Θα ήθελα όσοι διαβάσουν τις παρακάτω γραμμές να μην αναζητήσουν και πάλι νέους «εχθρούς» ή να βρούνε τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις. Είναι αυτό που πιστεύω και θεωρώ εγώ σωστό. Δεν διεκδικώ το αλάθητο. Επειδή λοιπόν μετά από κάθε αποτυχία, αντί να αναζητήσουμε τους λόγους που αυτό συνέβη, όλοι στην ΑΕΚ ξεκινάνε το ανάθεμα και το «παντρεύουν» με τη λέξη ξεφτίλα, θα καταγράψω αυτά που θεωρώ εγώ ξεφτίλα…

ΞΕΦΤΙΛΑ λοιπόν ΔΕΝ είναι να κάνεις μία κακή χρονιά. Αν δεν κατακτήσεις έναν τίτλο. Ακόμα και αν χάσεις με ένα μεγάλο σκορ ένα ντέρμπι. Καταλαβαίνω ότι μία ήττα με 4-1 από τον Ολυμπιακό θα «πονέσει» περισσότερο, αλλά αυτό είναι κάτι που μπορεί να συμβεί. Αγωνιστική ΑΠΟΤΥΧΙΑ λέγεται…

Τέσσερα έφαγε χθες η Ρεάλ από τον Άγιαξ και προ ημερών τρία μέσα στο σπίτι της από τη Μπαρτσελόνα. Και φέτος η πρωταθλήτρια Ευρώπης δε θα σηκώσει τίποτα. Πρόσφατα η Τσέλσι των εκατομμυρίων του Αμπράμοβιτς έφαγε έξι (!) από τη Σίτι. Κάποτε η Άρσεναλ έφαγε 8 από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Στον αθλητισμό συμβαίνουν αυτά. Εδώ η Εθνική Ελλάδος πήρε το Euro!

ΞΕΦΤΙΛΑ είναι να είσαι η ΑΕΚ και να σου βγάζουν κάποια λαμόγια μέσα σε ένα βράδυ το γήπεδο από τα Ολυμπιακά έργα και να μένεις άστεγος για 16 χρόνια…

ΞΕΦΤΙΛΑ είναι να σου λένε ότι δε γίνεται να γίνει το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια και να σου τάζουν γήπεδο στον ΟΔΔΥ. Αλλά ούτε εκεί να γίνεται και να συνεχίζεις να είσαι άστεγος.

ΞΕΦΤΙΛΑ όμως ΔΕΝ είναι να βλέπεις το όνειρό σου να γίνεται πραγματικότητα. ΜΑΓΚΙΑ είναι! Να περνάς κάθε μέρα από τα ιερά χώματα και να ζεις την ανέγερση του «Ναού». Κόντρα σε Θεούς και δαίμονες. Κόντρα σε ένα κράτος και ένα δήμαρχο που έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να σε κρατήσουν δέσμιο.

ΞΕΦΤΙΛΑ είναι να μην μπορείς να πληρώσεις τους μισθούς των παικτών και των υπαλλήλων γιατί κάποιοι μέτοχοι αμέτοχοι έβγαλαν την ουρά τους απέξω, με αποτέλεσμα να κοιμούνται άνθρωποι στα Σπάτα και οι παίκτες να τρώνε σουβλάκια κάθε μέρα. Και κάποιοι που βολεύονταν σε καρέκλες να κάνουν μεγάλη ζωή…

ΞΕΦΤΙΛΑ είναι να επιδιώκουν να σου φορέσουν καπέλο «σωτήρες» τύπου Βιντιάδη και Σαλιαρέλη για να μπορούν να σε κάνουν ότι θέλουν. Να πηγαίνεις και να ψηφίζεις τις θέσεις του Ολυμπιακού. Να σου παίρνουν τους παίκτες όποτε γουστάρουν επειδή δεν είχες… 50 χιλιάδες ευρώ για τον Κωστάκη. Και επειδή άφησες ελεύθερο τον Τζιμπούρ.

ΞΕΦΤΙΛΑ είναι να σε στήνουν κάποια ομορφόπαιδα στα Γιάννενα, να τρελαίνεται ο Λίνεν το πρωί του αγώνα και κάποιοι αλητήριοι να του αλλάζουν την ενδεκάδα γιατί έτσι «έκριναν» ότι θα γίνει το σωστό (για το στοίχημα). Ή αυτό που έγινε εκεί το βράδυ στο Φάληρο επί Χιμένεθ…

ΞΕΦΤΙΛΑ είναι να σου λέει ο Κομπότης στη Λιβαδειά: «Αν δεν σε ρίξω να με γ@μ…ε» και να μην κάνεις τίποτα! Και να έρχεται και εκείνο το περιβόητο παιχνίδι στα Δυτικά προάστια με τους δύο προηγούμενους αντιπάλους να δένει το γλυκό…

ΞΕΦΤΙΛΑ είναι να βλέπεις αυτόν που σε στήνει να στα λέει και να μην κάνεις απολύτως τίποτα. Και όταν μετά δεν τα βρίσκεις με αυτούς που σε έβαλαν στην ΑΕΚ να σηκώνεσαι να φεύγεις αφήνοντας πίσω σου συντρίμμια.

ΞΕΦΤΙΛΑ είναι να μπουκάρεις στο γήπεδο με όπλο για να αλλάξεις μία διαιτητική απόφαση. Όχι να μη συναινείς να παίξεις με τους όρους που πάει να σου επιβάλλει ένας τύπος που έχει αντιγράψει όλες τις πρακτικές της χουντικής παράγκας για ένα τρόπαιο.

ΞΕΦΤΙΛΑ είναι όταν προσκυνάς τον δυνατό, γίνεσαι «υπάλληλός» του, λες ναι σε βαθμούς και παίκτες και όταν σε «βιάζουν» μέσα στο «σπίτι» σου σιωπάς.

Εάν λοιπόν θεωρείται ότι η ΑΕΚ έχει φτάσει σε αυτό το σημείο, συγγνώμη αλλά διαφωνούμε.

ΥΓ: Να φύγει ο Μελισσανίδης… Και εγώ μαζί σας… Και να έρθει ποιος; Ο… Βιντιάδης; Ο Δημητρέλος; Ο Αδαμίδης; Ο… αείμνηστος; Εύκολα λέγονται οι λέξεις. Εύκολα μηδενίζονται τα πάντα. Υπάρχει όμως τίποτα έτοιμο από πίσω; Έχει γεμίσει λογιστές το Facebook. Όλοι αυτοί όμως αν τους έδινες τη δυνατότητα να χειριστούν τις υποθέσεις των συμβολαίων θα κατέβαζαν και τα σώβρακα και σαν άλλος Αλέξης, από τα go back κυρία Μέρκελ θα χάριζαν και την Ακρόπολη…

ΥΓ 2: Η μπασκετική ΑΕΚ θέλει στήριξη στα δύσκολα και κριτική στα λάθη. Όσοι γκρίνιαζαν επειδή δεν ήθελαν να βλέπουν την ομάδα να χάνει με κάτω τα χέρια από Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό δεν το έκαναν επειδή είχαν βίτσια. Αλλά γιατί ήθελαν να δούνε κάτι διαφορετικό. Τώρα λοιπόν που η ομάδα κάνει αυτό που πρέπει χαίρονται και αποθεώνουν. Και είναι απόλαυση να το κάνει κόντρα σε ομάδες που οι οπαδοί τους νομίζουν ότι έχουν αποκτήσει μπόι… Μεγαλύτερη απόλαυση και από την παρέλαση πάντως ήταν οι σημερινές δικαιολογίες των «ειδικών» για τη διαιτησία…

ΥΓ 3: Περιμένω τις αναλύσεις των «ειδικών» που έλεγαν ένα κάρο μ@λ@κίες για την ΑΕΚ που έχασε μέσα έξω από τον Άγιαξ. Τις μπούρδες που έλεγααν για τη φυσική κατάσταση των παικτών του Ουζουνίδη. Χθες στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου», η Ρεάλ Μαδρίτης έτρεξε 105 χλμ. Ο Άγιαξ 115! Δέκα χιλιόμετρα λιγότερα… Η ΑΕΚ στα δύο ματς με τους Ολλανδούς είχε τα εξής νούμερα: 109-105 στο Άμστερνταμ και 103-105 στην Αθήνα…

ΥΓ 4: «Καβούριας». Μία λέξη που οι 40άρηδες τη θυμόμαστε για τον Βαρδινογιάννη. «Βαρδινογιάννη π*&#%@^α, βάλε στον κ&@ο τα λεφτά», φώναζαν οι φανατικοί του Παναθηναϊκού στις εξέδρες του ΟΑΚΑ τη δεκαετία του ’90. Πολύ πριν αρχίσει η μετωπική της Θύρας 13 με τον «Τζίγκερ». Έφυγε η οικογένεια, ήρθε η λύτρωση με το πρωτάθλημα της πολυμετοχηκότητας και τώρα ο Παναθηναϊκός βιώνει την εποχή του Αλαφούζου… Δε σας θυμίζουν τίποτα όλα αυτά, ε;…

• ΑΕΚ
• Δημήτρης Μελισσανίδης
• ΠΑΟ