Τρία ερωτήματα, τρεις απαντήσεις

Σε τρία πράγματα θα εστιάσουμε στο blog σήμερα. Με βάση και ερωτήματα και σχόλια που έχω λάβει κι από χθες και στην εκπομπή στο ραδιόφωνο στον ΣΠΟΡfm 94.6.

Πρώτον: Γιατί η ΑΕΚ δεν έδωσε φιλικό πριν τον τελικό; Ήταν επιλογή του Καρέρα. Για μένα λογική. Το γεγονός πως η ομάδα θα παίξει στον Βόλο μόνο με παίκτες από το περσινό ρόστερ, περιορίζει πολύ τις επιλογές του Ιταλού τεχνικού.

Υπάρχουν θέσεις, όπως αυτή του φορ, για τις οποίες δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα εναλλακτικές πίσω από τον βασικό. Το ίδιο συμβαίνει και με το αριστερό μπακ. Ακόμη και στα χαφ, μια απώλεια από τους τρεις του άξονα, θα σήμαινε πως αναγκαστικά είτε θα πρέπει να αλλάξει τακτική, είτε να πάει σε ποδοσφαιριστή χωρίς μεγάλο χρόνο συμμετοχής και εμπειρία αντίστοιχα, τον μικρό Σάμπα.

Από την άλλη ο Καρέρα έχει μόνο ένα πλεονέκτημα. Πως αν Θεού Θέλοντος δεν έχει άλλες απώλειες ως το Σάββατο, τότε μπορεί να υπολογίζει στο βασικό σχήμα στο οποίο στηρίχθηκε στα play offs, μετά την αποχώρηση του Βράνιες. Με εξαίρεση τον Μπάρκα, οι υπόλοιποι δέκα που μπήκαν στο 4-3-3 κυρίως, στα πιο καλά ματς που έκανε η ΑΕΚ στα play offs, είναι εδώ.

Άρα η χημεία δεν είναι το ζητούμενο για τον Καρέρα. Την έχει. Σε αντίθεση με τον Μαρτίνς που έχει τρία πολύ κομβικά κενά (Τσιμίκα, Ομάρ, Γκιγιέρμε) και πρέπει να κάνει δοκιμές και σε πραγματικές συνθήκες οπωσδήποτε.

Ο Καρέρα ψάχνει μόνο το κατάλληλο επίπεδο αγωνιστικής κατάστασης. Αποφάσισε λοιπόν να το κυνηγήσει μέσα από το προπονητικό του πρόγραμμα, χωρίς να ρισκάρει απώλειες σε ματς. Βεβαίως και στην προπόνηση μπορείς να την πατήσεις, αλλά σίγουρα δεν είναι ίδιου μεγέθους το ρίσκο.

Δεύτερο ερώτημα

Γιατί ο Μελισσανίδης …δεν στέλνει στην εξέδρα και τον Λιβάγια, αφού δεν συμφωνεί για το συμβόλαιο;

Κανείς από τους παίκτες με τους οποίους οδηγήθηκε σε αδιέξοδο η κουβέντα για τα συμβόλαια τους, δεν τέθηκε εκτός αγωνιστικών πλάνων, αμέσως μετά την πρώτη συζήτηση.

Η πρώτη κουβέντα με τον Σιμόες έγινε Δεκέμβριο του 2017. Από τότε μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου που τέθηκε εκτός πλάνων, πέρασε σχεδόν ένας χρόνος. Και υπήρξαν τουλάχιστον άλλοι δύο κύκλοι συζητήσεων.

Με τον Μπακασέτα επίσης η απόφαση πάρθηκε μετά από δυο τρεις κύκλους συζητήσεων, από τις αρχές του καλοκαιριού του 2018, ως τον Νοέμβριου του ίδιου χρόνου. Το ίδιο και με τον Λαμπρόπουλο.

Με τον Γαλανόπουλο που ήταν σαφές πως θα γινόταν το ίδιο, έγινε μια συζήτηση νωρίς μέσα στο καλοκαίρι και υπήρξε και επιβεβαίωση του αδιεξόδου, σε μια ακόμη, λίγο πριν βγει προς τα έξω πως πάει για να τεθεί εκτός πλάνων.

Με τον Λιβάγια μόλις πριν λίγα 24ωρα έγινε η πρώτη ουσιαστική συζήτηση. Δεν μπαίνω κάν στην κουβέντα για την διαφορά των μεγεθών στην ποδοσφαιρική αγορά, ούτε για το γεγονός πως η ΑΕΚ έδωσε 2 εκατομμύρια για να τον αγοράσει. Ακόμη κι αυτό να αφήσεις έξω, δεν έχει παρά «σκάρτη» μια βδομάδα, που έγινε η πρώτη ουσιαστική συζήτηση.

Επιπλέον εκτός από τα παραδείγματα που αναφέραμε πριν, υπάρχουν κι άλλα, που ποτέ δεν τέθηκαν εκτός αγωνιστικών πλάνων. Όπως ο Γιόχανσον ή ο Χριστοδουλόπουλος.

Άρα ποια ακριβώς είναι η πάγια τακτική, που θα επέβαλλε να πάει στην εξέδρα τώρα ο Λιβάγια και η οποία δείχνει πως στην ΑΕΚ …κάνουν τους μάγκες εκεί που παίρνει;

Τρίτο ερώτημα

Έχει αναβαθμιστεί ως τώρα το ρόστερ της ΑΕΚ ή όχι. Η απάντηση είναι όχι. Η ΑΕΚ έχει κάνει αντικαταστάσεις. Ενδεχομένως στην πορεία να φανεί πως αυτές ή κάποιες από αυτές, φέρνουν αναβάθμιση σε σχέση με τις επιλογές που αντικατέστησαν, αλλά προς το παρόν δεν μπορείς να το πεις με σιγουριά.

Φαίνεται πάντως αρκετά πιθανό ο Ανσαριφάρντ να έχει πιο ουσιαστική επίδραση από τον Αραούχο που είδαμε φέτος και μάλλον πάρα πολύ πιθανό ο Ινσούα να ανεβάσει επίπεδο σε σχέση με τον Χουλτ.

Για το Χνιντ αντί Βράνιες, δεν μπορείς να το πεις, όση αισιοδοξία και να υπάρχει για την προοπτική του παίκτη από την Τυνησία.

Οι υπόλοιπες κινήσεις, είναι κινήσεις που μόνο το γήπεδο θα δείξει την επίδραση τους και προβλέψεις ακόμη δεν μπορείς να κάνεις.

Δεν θέλω να κάνω εκτιμήσεις για το πως θα είναι τα πράγματα στο τέλος της μεταγραφικής περιόδου. Η συγκεκριμένη εποχή δεν ενδείκνυται για εκτιμήσεις. Βλέπεις πως όλες οι ομάδες, ανεξάρτητα από τα οικονομικά επίπεδα που κινείται …ο κύκλος εργασιών τους, δεν μπορούν φέτος να υπηρετήσουν εύκολα πλάνο επίτευξης συγκεκριμένων στόχων στον σχεδιασμό τους.

Για την ΑΕΚ εύχομαι να υπάρξουν οι προϋποθέσεις για να βρει τις λύσεις που χρειάζεται, για να μην μπει στην επόμενη σεζόν με μόνο όπλο την συνοχή, την συνέχεια με τον Καρέρα και την προσδοκία πως οι αντικαταστάσεις θα δώσουν παραπάνω πράγματα. Και πως θα έρθει και βοήθεια από τις μεταγραφές προοπτικής, που προς το παρόν δεν θεωρείται ακόμη δεδομένη.

Αλλά δεν μπορώ να το πω με βεβαιότητα από τώρα.

Όπως δεν μπορεί να το πει ούτε ρεπόρτερ του ΟΣΦΠ, όταν ο προπονητής τους 5 Σεπτεμβρίου φωνάζει για ενίσχυση. Όταν έχουν φέρει εδώ παίκτη από την Τετάρτη και δεν τον έχουν ανακοινώσει ακόμη, τον Πέπε. Όταν παρουσιάζει τόσες δυσκολίες να πάρουν παίκτη από την λίστα των υπό παραχώρηση παικτών της Σεντ Ετιέν και παρουσιάζεται ως πρόβλημα πως ζητάει η ομάδα του ένα εκατομμύριο.

Όπως δεν μπορεί να το πει ούτε ρεπόρτερ του ΠΑΟΚ, όταν έχουν μπει στην διεκδίκηση του Champions League, με μια μεταγραφή μόνο, του Σβαμπ, που έπρεπε να την κάνουν γιατί δεν είχαν πλέον άλλα κεντρικά χαφ. Κι όταν ο Φερέιρα ανοιχτά μιλάει για ανάγκη τριών μεταγραφών ενδεκάδας.

Βεβαίως αυτοί έχουν ήδη άλλες δυνατότητες από πλευράς βάθους ρόστερ και με τον τρόπο που λειτουργούν πείθουν πως θα τους είναι πιο εύκολο να κλείσουν τα κενά που θα έχουν, σε σχέση με την ΑΕΚ. Που πάντα έχει συγκεκριμένους περιορισμούς και ζητούμενα. Καμιά αντίρρηση σε αυτό. Αλλά για να βγει ένα ποδοσφαιρικό πλάνο, είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων. Και η φετινή σεζόν είναι περίεργη.

• ΑΕΚ
• Δημήτρης Μελισσανίδης
• μαρκο λιβαγια
• Μάσιμο Καρέρα