Το ποδόσφαιρο του Φιλίπ Μοντανιέ (VIDEO)

Μοντανιέ
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Έχει γίνει μεγάλη κουβέντα για το τι ποδόσφαιρο θέλει να παίζει η ΑΕΚ. Για το τι είναι αυτό που της ταιριάζει με βάση το υλικό της, την ιδιοσυγκρασία της και το περιβάλλον στο οποίο κινείται.

Αυτό το θέμα αναμφίβολα προβάλλει περισσότερο μία φιλοσοφική κουβέντα και λιγότερο κάτι πραγματικά χειροπιαστό. Από τη στιγμή που ο Φιλίπ Μοντανιέ είναι προ των πυλών της «Ένωσης» καθίσταται σαφές, πως τα πράγματα θα βρουν τον δρόμο τους. Δύσκολα θα υπάρξουν εξωγενείς παρεμβάσεις σχετικά με το πως θα παίζει η ΑΕΚ. Στην πραγματικότητα, με τον Γάλλο στη μηχανή της, η ΑΕΚ θα παίζει πολύ συγκεκριμένα πράγματα.

Πίεση που «σκάει» γάιδαρο

Με μία γρήγορη ματιά μπορεί εύκολα να καταλάβει κανείς πως ο Γάλλος θέλει να βλέπει τους παίκτες του να στραγγαλίζουν τον αντίπαλο. Του αρέσει να βλέπει κινητικότητα, να βλέπει τους παίκτες του να εγκλωβίζουν τους αντιπάλους, να τους εξωθούν σε λάθη.

Για να το πετύχει όμως αυτό, απαιτεί πρωτίστως απ’ όλη την ομάδα να λειτουργεί σαν μπαλέτο. Μία κίνηση του Χ παίκτη θα επιφέρει αυτόματα κίνηση ενός Υ. Ο όρος αλληλοκάλυψη στα πλάνα του Μοντανιέ βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή. Ίσως αυτό να είναι το κυριότερο συστατικό της συνταγής Μοντανιέ. Χωρίς συγχρονισμό τίποτα δεν λειτουργεί.

Όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά χρησιμοποιούνται έτσι ώστε να δημιουργηθεί πίεση στην αντίπαλη άμυνα. Το σκεπτικό είναι απλό. Όταν δεν έχει την μπάλα ο αντίπαλος, δεν θα δεχτείς γκολ. Όταν την έχει, σπάσ’ του τα νεύρα έτσι ώστε να κάνει λάθος.

Η έξυπνη άμυνα

Ο Μοντανιέ έχει αντιμετωπίσει ίσως την καλύτερη Μπαρτσελόνα όλων των εποχών. Αυτή του 2012, του Πεπ Γκουαρδιόλα. Για να τα βάλει μαζί της και για να καταφέρει να κάνει το εις βάρος του 0-2 σε 2-2, επέλεξε μία διπλή ζώνη άμυνας, η οποία όμως λειτούργησε ως μονή.

Η λογική ήταν απλή. Ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε να οδηγήσει την Ρεάλ Σοσιεδάδ να κρατήσει σε χαμηλά επίπεδα το σκορ, ήταν να σταματήσει το κάθετο παιχνίδι των Μπλαουγκράνα. Σ’ εκείνο το ματς τα συστήματα πήγαν περίπατο. Το μόνο που μετρούσε ήταν η σταθερή και αμείωτη απόσταση των παικτών μεταξύ τους. Και για να μην ξεχνιόμαστε, ο συγχρονισμός. Καθε βήμα προς τα εμπρός του ενός παίκτη, σήμαινε ταυτόχρονη κίνηση άλλων 9. Και συναγερμό για τον τερματοφύλακα ο οποίος θα έπρεπε να παίξει σαν λίμπερο.

Στο β’ ημίχρονο εκείνης της αναμέτρησης, ήρθε και η έκπληξη. Ο Μοντανιέ ελευθέρωσε τα δεσμά ως ενός σημείου. Σταμάτησε τις παγίδες και ζήτησε από τους παίκτες έκρηξη. Ξαφνικές παρεμβάσεις στην τροχιά της μπάλας κατά τη διάρκεια της εφαρμοφής του tiki taka. Τα λάθη ήρθαν για την Μπαρτσελόνα αναπόφευκτα.

4-5-1 για… άπλα και μπούγιο

4-2-3-1 και 4-3-3 είναι τα συστήματα που ο Γάλλος τεχνικός γουστάρει να χρησιμοποιεί. Αυτό βέβαια είναι σχετικό. Σα να μιλάμε για ένα οπτικό τρικ. Στην πραγματικότητα η λογική του Μοντανιέ είναι απλή. Θέλει ανά πάσα στιγμή 5 παίκτες έτοιμους να πατήσουν στην αντίθετη πλευρά του γηπέδου. Να κατέβουν από τη σέντρα.

Η βάση από την οποία ξεκινούν όλα είναι το κλασικό 4-5-1. Αναλόγως την περίσταση οι παραλλαγές αρχίζουν να δουλεύουν. Σε φάση άμυνας (αλλά με σκοπό την πίεση ψηλά), όπου φυσιολογικά ο καθένας μπορεί με ευκολία να δει το σύστημα οποιασδήποτε ομάδας στον κόσμο, οι ομάδες του Μοντανιέ μοιάζουν να παίζουν 4-3-3. Οι εξτρέμ έρχονται δίπλα στον φορ, δημιουργούν παγίδες και οδηγούν τους αντίπαλους αμυντικούς στο να κάνουν πάσες προς τους εγκλωβισμένους από τα χαφ συμπαίκτες τους.

Γι’ αυτό τον λόγο ο Μοντανιέ παίζει με καθαρό 6άρι. Ξέρει ότι παρά την πίεση θα πρέπει να έχει ανά πάσα στιγμή έναν παίκτη έτοιμο να σκουπίσει προ της άμυνας. Η πίεση ψηλά «σκοτώνει» τον έξτρα παίκτη του αντιπάλου στην ανάπτυξη. Επομένως ένας καθαρός κόφτης ενδεχομένως ν’ αρκεί. Γι’ αυτό είναι αναγκαίος και ο… υπερπληθυσμός στη μεσαία γραμμή.

Η ανάπτυξη είναι ελαφρώς διαφορετική. Το 4-2-3-1 με τον εσωτερικό μέσο σε έναν πιο ελεύθερο ρόλο ευνοεί την κυκλοφορία της μπάλας. Το παιχνίδι του Μοντανιέ δεν είναι αυτό που λέμε τρομερά άμεσο. Είναι γρήγορο όσον αφορά το transition όμως δεν έχει μακρινές μπαλιές. Πάντως με μία πρώτη ματιά δεν φαίνεται να χρησιμοποιεί αρκετά τα ακραία μπακ του στην ανάπτυξη. Αυτό με βάση όμως κάποια επιλεγμένα ματς που είδαμε. Στην πορεία και όσο θα γνωρίζουμε περισσότερο τον Γάλλο θα γνωρίσουμε και περισσότερα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού του.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X