Το δέσιμο με την ΑΕΚ, δεν φαίνεται στα τατουάζ

Ένα και να σας…καίει από τον Αραούχο, η ΑΕΚ 1-0 τον Παναθηναϊκό!
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Στο θέμα του Βράνιες, νομίζω πως ο Καρέρα, με μια φράση μόνο, έβαλε τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση. Δεν ασχολούμαι με τον Βράνιες, είπε ο Ιταλός, έχω τα δικά μου προβλήματα να λύσω. Και αυτή είναι η πραγματικότητα. Ο Καρέρα είναι σπουδαία προσωπικότητα και κυρίως η ΑΕΚ είναι ένα πολύ μα πολύ μεγάλο κλαμπ, για να ασχολούνται με τα τερτίπια, τις τρέλες ή ακόμα και τους οικονομικούς προγραμματισμούς ενός ποδοσφαιριστή. Τα έχουμε ξαναπεί. Για οποιονδήποτε βάζει στο μυαλό του πως είναι μεγαλύτερο μέγεθος από τον σύλλογο, δεν υπάρχει τίποτε άλλο από το «στο καλό και να μην γράφεις». Άλλωστε σε κάθε περίπτωση, την ιστορία την γράφουν οι παρόντες.

Πάμε λοιπόν να συζητήσουμε κάτι για τους παρόντες. Ο Αραούχο υπό κανονικές και ιατρικές συνθήκες, θα μπορούσε να είναι για πρώτη φορά παρών σε παιχνίδι των πλέι οφ, στο ματς τώρα με τον Άρη. Όχι νωρίτερα. Έπαθε θλάση και μάλιστα βαριά, στις 15 του Μάη. Και αφού επρόκειτο για θλάση και βαριά, η ιατρική λογική και το ιστορικό τέτοιων περιπτώσεων, έλεγε πως έναν ολόκληρο μήνα αποθεραπείας, θα τον είχε μέσα στο νερό. Αυτό πρακτικά σήμαινε πως θα μπορούσε να μπει σε φουλ ρυθμούς προπονήσεων, στις 15 Ιουνίου. Και να τρέξει για να μπει στην αποστολή για το ματς με τον Άρη, στις 20 Ιουνίου.

Ο Αραούχο από την πρώτη μέρα που τραυματίστηκε, δεν μετρούσε μέρες για την επιστροφή του. Μετρούσε μόνο ώρες δουλειάς μέσα στο γήπεδο. Καθημερινώς και αδιαλείπτως. Έβλεπε τους συμπαίκτες του να φεύγουν με διήμερο ρεπό, για πρώτη φορά μετά την καραντίνα και με ανοικτά μαγαζιά και νησιά και εκείνος πήγαινε στα Σπάτα για να κάνει την προπόνηση του. Δουλειά του, θα μου πείτε. Όχι ακριβώς. Το διήμερο ρεπουδάκι ήταν για όλους, χωρίς αστερίσκους. Το αποτέλεσμα όμως, το είδαμε όλοι. Ο Αραούχο μπήκε ξανά σε φουλ ρυθμούς προπονήσεων στις αρχές του Ιούνη και έπαιξε, έστω ως αλλαγή, στο παιχνίδι με τον ΠΑΟ στις 7 Ιουνίου. Δεν έχασε δηλαδή, ούτε ένα ματς των πλέι οφ. Και δεν το έχασε, διότι επέστρεψε νωρίτερα από το προβλεπόμενο κατά παραπάνω από δυο εβδομάδες. Ενώ τώρα μπορεί να ξεκινήσει βασικός απέναντι στον Άρη, σ’ ένα ματς που αρχικός προγραμματισμός έλεγε πως οριακά θα έμπαινε για πρώτη φορά αποστολή.

Ο λόγος που επέστρεψε νωρίτερα, προφανώς και δεν είχε να κάνει με κανένα ιατρικό θαύμα. Ζήτημα σκληρής δουλειάς ήταν. Φυσικά και ψυχολογίας που πάντα παίζει ρόλο σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Αλλά κυρίως σκληρής δουλειάς. Για να ξέρουμε τι λέμε, αν δεν υπάρχει κάποιο ζήτημα ευπάθειας του οργανισμού ή ιδιαιτερότητας του τραυματισμού, το μεγαλύτερο κομμάτι μιας αποθεραπείας, έχει να κάνει με την δουλειά. Και όχι μόνο την δουλειά που κάνει ένας ποδοσφαιριστής κατά την διάρκεια της αποθεραπείας, αλλά και αυτής που έχει κάνει πριν από τραυματισμό.

Νομίζετε, για παράδειγμα, πως ο Μπακάκης είναι κανένας σούπερμαν και συνήθως του παίρνει μάξιμουμ μέχρι και δυο μέρες για να ξεπεράσει τραυματισμούς; Προφανώς και όχι. Ζήτημα της καθημερινής, σκληρής και προσηλωμένης δουλειάς που κάνει ο παίκτης είναι. Το ίδιο έγινε και τώρα με την περίπτωση του Αραούχο. Ο Αργεντινός δούλεψε σαν το σκυλί από την μέρα που τραυματίστηκε. Όμως εκείνο που λένε όλοι στα Σπάτα, είναι πως δούλευε πολύ και καλά και στο προηγούμενο διάστημα, από τότε που επέστρεψε στην ΑΕΚ τον περασμένο Γενάρη. Κάτι που είχε την σημασία του, καθώς η σκληρή προπόνηση, δεν ήταν το δυνατό σημείο του Αραούχο, στο πρώτο πέρασμά του από την ομάδα.

Η δουλειά βεβαίως, είναι ζήτημα θέλησης, επαγγελματισμού αλλά και σεβασμού στο κλαμπ. Στα μάτια τα δικά μου, ο καλύτερος και πειστικότερος τρόπος για να αποδείξει ένας ποδοσφαιριστής πόσο πολύ σέβεται αλλά και πόσο πολύ γουστάρει να βρίσκεται σε μια ομάδα και να την βοηθάει, είναι η αφοσίωση στην προπόνηση. Τα λόγια είναι καλά. Και λέγονται πανεύκολα. Οι εκδηλώσεις αγάπης προς την ομάδα, επίσης εύκολες είναι και ανέξοδες σε κόπο. Ακόμα και τα τατουάζ, εύκολα μπαίνουν και εύκολα βγαίνουν. Όλα αυτά όμως, πρακτικά την ομάδα δεν την βοηθούν. Το πόσο γουστάρει ένας παίκτης να βρίσκεται σ’ ένα κλαμπ, μπορεί να το αποδείξει μόνο μέσα στο γήπεδο. Και για να το αποδείξει, θα πρέπει να έχει δουλέψει σκληρά, για να είναι έτοιμος να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις. Έτσι πάει το πράγμα.

Και έτσι το έχει δει και ο Αραούχο. Όχι τώρα με το θέμα του τραυματισμού του. Από την πρώτη στιγμή που ο Αργεντινός επέστρεψε, δεν έλεγε απλώς μπροστά στις κάμερες πόσο ευτυχισμένος είναι στην ΑΕΚ. Το έδειχνε και στο γήπεδο. Με την αφοσίωση και την προσήλωση στην δουλειά. Και φυσικά το έδειξε και τώρα με το ζήτημα του τραυματισμού. Κακά τα ψέματα. Η υπόθεση της παραμονής του Αραούχο είναι και δύσκολη και περίπλοκη. Ο πρώτος που το ξέρει αυτό, είναι ο ίδιος ο Αργεντινός. Χωρίς λοιπόν να είναι καν σίγουρος πως θα βρίσκεται και του χρόνου στην ομάδα, έβαλε το κεφάλι κάτω και έδωσε ψυχή και ιδρώτα, για να μπορέσει να ξεπεράσει σε χρόνο ρεκόρ την θλάση του και να μπει στην φωτιά για να βοηθήσει την ομάδα στα πλέι οφ.

Ο Αραούχο ξέρει καλά, το έχει βιώσει άλλωστε, πως τίποτε δεν είναι απολύτως στο χέρι του, όσον αφορά το μέλλον του. Βεβαίως η ιστορία έχει δείξει, πως ο Αργεντινός αυτό που ήθελε, στο τέλος το πετύχαινε. Ωστόσο με βάση τα δεδομένα, η κατάσταση δεν είναι στα χέρια του. Μπορεί ακόμα και την 1η Ιουλίου, να μην βρίσκεται στην ΑΕΚ (παρόλο που το θεωρώ μάλλον απίθανο). Ωστόσο ο ίδιος έκανε τα αδύνατα δυνατά για να βοηθήσει την ομάδα σ’ όλα τα ματς των πλέι οφ και να μην χάσει  ούτε ένα. Επίσης, όταν είδε το κλίμα στα αποδυτήρια να γίνεται περίεργο, πήρε την πρωτοβουλία και κάλεσε μόνος του ολόκληρο το ποδοσφαιρικό τμήμα για φαγητό στην Γλυφάδα, την Τετάρτη το βράδυ. Ήταν μια κίνηση που εκ το αποτελέσματος αποδείχθηκε πως η ομάδα την είχε ανάγκη. Και ο Αραούχο το ψυχανεμίσθηκε και πήρε την πρωτοβουλία να το προτείνει.

Όλα αυτά δείχνουν στην πράξη, πόσο πολύ ο Αργεντινός γουστάρει που βρίσκεται εδώ. Πόσο γουστάρει την ΑΕΚ. Όχι πως είναι κάτι νέο. Το έλεγε και το λέει σε κάθε ευκαιρία. Ωστόσο δεν έχει αρκεστεί ούτε στα λόγια, ούτε στις καρδούλες προς την εξέδρα. Καθημερινά φροντίζει να το αποδεικνύει με την στάση του και την συμπεριφορά του. Και αυτό είναι το μόνο που μετράει.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X