Την ιστορία γράφουν πάντα οι παρόντες

Την ιστορία γράφουν πάντα οι παρόντες
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Ξεκινάω από το τέλος. Ήτοι, απ’ αυτό που έγινε με τον Χιμένεθ. Παγίως έχω την άποψη, πως αυτοί που βρίσκονται μέσα στις τέσσερις γραμμές και είναι επαγγελματίες, ούτε πρέπει, ούτε νομιμοποιούνται να προκαλούν τον κόσμο. Τελεία και παύλα και χωρίς καμία εξαίρεση και κανέναν αστερίσκο. Λάθος και τεράστιο φάουλ του Χιμένεθ. Αλλά για όσα ακολούθησαν αυτού του φάουλ, συμφωνώ με την προσέγγιση που έκανε ο Καζαντζόγλου και δεν έχω να συμπληρώσω τίποτε περισσότερο. Και είναι η δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες που συμφωνώ με τον Κάζα, επομένως μάλλον πρέπει να βάλω θερμόμετρο. Πάμε παρακάτω.

Μου έχει κάνει τρομερή εντύπωση, πόσο στο ντούκου έχει περάσει η φάση του γκολ του Μολέντο. Δεν θα εξετάσω αν κόλλησαν (που κάποιοι κόλλησαν) ή όχι από το σφύριγμα οι παίκτες της ΑΕΚ. Δεν θα ψάξω αν η μπάλα ήταν στην άνοδο ή στην κάθοδο όταν έγινε το σφύριγμα. Αυτά τα κάνουν οι μπασκετικοί. Η ουσία είναι πως υπήρξε σφύριγμα από τον διαιτητή. Προσέξτε. Όχι από την εξέδρα, που και πάλι θα ήταν ζήτημα αλλά εκεί τα βάζεις περισσότερο με τους παίκτες σου που πιάστηκαν κορόιδα. Ήταν σφύριγμα από τον διαιτητή.

Για να μην ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε, το σφύριγμα του διαιτητή, σημαίνει και διακοπή του αγώνα. Εξ ου και οι ποδοσφαιριστές τιμωρούνται με κίτρινη κάρτα, αν συνεχίσουν το παιχνίδι μετά από σφύριγμα. Τώρα λοιπόν, ο Καλογερόπουλος έχει σφυρίξει την ώρα που εκτελείται το φάουλ, αλλά αντί το ματς να σταματήσει, ο Μολέντο εμφανίζεται άρχοντας και στέλνει την μπάλα στα δίχτυα. Και ο διαιτητής, αυτός δηλαδή που είχε σφυρίξει, δείχνει σέντρα. Μιλάμε για μια περίπτωση που όμοια της, δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί. Και μιλάμε για μια φάση καθοριστική για την εξέλιξη του παιχνιδιού. Θυμίζω πως ο Παναθηναϊκός από εκείνο το σημείο και μετά, δεν εμφανίστηκε ξανά στο γήπεδο.

Βαριέμαι τα «αν» και τα «ίσως» και δεν τα γουστάρω κιόλας. Αλλά δεν γίνεται να έχει μπει ένα γκολ από το πουθενά, από μια φάση που δεν έπρεπε να έχει εξελιχθεί καν και να θεωρείται απλώς μια κακιά στιγμή απ’ αυτές που είναι μέσα στο παιχνίδι. Ούτε πολύ περισσότερο, να επικρατεί η άποψη, πως δεν αλλοίωσε το αποτέλεσμα. Το αλλοίωσε και παρα-αλλοίωσε, διότι αν δεν είχε μετρήσει το γκολ, θα ήταν άλλο ματς. Ξέχασα όμως. Ο Λιβάγια στο ματς με τη Λαμία, ανατράπηκε έξω από την περιοχή. Ας είναι. Πάμε και παρακάτω.

Το ντέρμπι της Λεωφόρου ήταν το πρώτο που φάνηκε τόσο πολύ η απουσία του Μάνταλου. Ούτε με την Μίλαν, ούτε με τον ΠΑΟΚ τόσο πολύ. Απ’ αυτό το παιχνίδι έλλειψε πολύ η δημιουργία και οι εμπνεύσεις που έδινε στην ομάδα ο αρχηγός. Η επίδραση που είχε στην συνολική λειτουργία της ομάδας. Εξ ου και ο Χιμένεθ υποχρεώθηκε να ρίξει άρον – άρον στο ματς τον Αϊντάρεβιτς. Μπας και μπει λίγη δημιουργικότητα στο παιχνίδι της ΑΕΚ. Και μπήκε. Διότι μεταξύ μας, όση καραμούζα και αν έχω ρίξει στον Αϊντάρεβιτς, αν τελικά η ΑΕΚ πάρει το φετινό πρωτάθλημα, θα του ανήκει πάντα ένα credit γι αυτή την ασίστ στην Λεωφόρο. Όμως εκείνο που κυρίως έδειξαν όσα έγιναν στο ντέρμπι και πρέπει να κρατήσουμε και πλέον να το κάνουμε ευαγγέλιο, είναι πως την ιστορία την γράφουν οι παρόντες. Και μόνον αυτοί.

Η απουσία του Μάνταλου (και του Γιόχανσον), δεν θα πρέπει να αναφερθεί ποτέ ξανά. Ούτε πριν από ματς, ούτε πολύ περισσότερο μετά από ματς. Ούτε ποτέ ξανά. Είναι όντως μια γιγαντιαία απώλεια, αλλά όσο την βάζουμε στην κουβέντα, τόσο την μεγεθύνουμε. Για την ΑΕΚ πλέον δεν υπάρχει Μάνταλος, μέχρι και το τέλος της σεζόν. Με πονάει η ψυχή μου που το γράφω, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Η ΑΕΚ πρέπει να παίξει και πρέπει να πάρει πρωτάθλημα χωρίς τον Μάνταλο.

Μόνο κακό κάνει πλέον οποιαδήποτε αναφορά σ’ αυτή την απουσία (και σ’ αυτή του Γιόχανσον). Δεν πρέπει να είναι ζήτημα ούτε για το ματς με τον Πλατανιά την Δευτέρα, ούτε γι αυτό με τον Λεβαδειακό στη συνέχεια, ούτε στα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ στον δεύτερο γύρο, η απώλεια  του Μάνταλου. Το ζήτημα είναι οι παίκτες που θα μπουν και θα παίξουν από τώρα μέχρι και το τέλος του πρώτου γύρου και αυτοί που θα προστεθούν τον Γενάρη για να παίξουν μέχρι και το φινάλε. Οι παρουσίες είναι πλέον το ζήτημα και όχι οι απουσίες.

Προφανώς η ΑΕΚ καλείται να προσαρμοστεί σε μια νέα πραγματικότητα. Ενδεχομένως και αυτή η νέα πραγματικότητα να είναι ακόμα πιο ζόρικη σε ματς με μικρές ομάδες στο ΟΑΚΑ, απ’ ότι ήταν στα ντέρμπι. Αλλά η ανακύκλωση του μεγέθους της απώλειας, κάνει μόνο κακό και καθόλου καλό. Και ούτε καν δίνει άλλοθι. Διότι τα παιδιά που βρίσκονται στην ομάδα και που θα μπουν να δώσουν όλες τις μάχες από εδώ και πέρα, δεν έχουν καν ανάγκη από άλλοθι. Και είναι και σχεδόν προσβλητικό γι αυτούς, να αρχίσει να μετατρέπεται σε μοιρολόι ή μοιρολατρία, αυτή η απώλεια του Μάνταλου (και του Γιόχανσον).

Ο Χιμένεθ θα τις βρει τις λύσεις. Δεν είπε κανείς πως είναι εύκολο, αλλά θα τις βρει. Και ο Λιβάγια είναι παίκτης που μπορεί να πάρει την ομάδα στην πλάτη του. Και ο Λάζαρος το ίδιο. Και ο Σιμόες εχει στόφα αρχηγού. Και ο Γαλανόπουλος θα γίνεται σε κάθε ματς όλο και περισσότερο Γιόχανσον. Και ο Κονέ θα μπει στην εξίσωση και θα δώσει γενναία ένεση ποιότητας. Και ο Γιακουμάκης θα αρχίσει να σκοράρει και θα δείτε πως δεν θα σταματήσει. Και ο Μπακασέτας θα δώσει σε ματς , τις λύσεις που δεν έδωσε στην Λεωφόρο. Και ο Κλωναρίδης δύσκολα θα είναι ξανά τόσο αρνητικός, όσο στο ντέρμπι. Και όλοι θα τα δώσουν όλα, για να μην συμβιβαστούν με την αρνητική επίδραση από τις απώλειες. Όπως δεν συμβιβάστηκαν με τον τρόπο που πήγαν να χάσουν το ματς στη Λεωφόρο.

Βεβαίως και η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση τον Γενάρη. Ούτε λόγος. Όχι τόσο για να κλείσουν τα κενά που έχουν προκύψει, αλλά για να βοηθηθεί αυτή η τεράστια προσπάθεια που γίνεται. Η ΑΕΚ είναι πρώτη. Και αν όλα πάνε όπως πρέπει στα τρια εντός και στο ένα εκτός που έχει μέχρι και τα Χριστούγεννα, θα είναι πρώτη και στο φινάλε του πρώτου γύρου. Χρειάζεται λοιπόν μεταγραφές, για να έχει ακόμα περισσότερους παρόντες, προκειμένου να γράψει ιστορία. Και η επόμενη αναφορά στους απόντες, να είναι όταν θα τους αφιερωθεί αυτός ο τίτλος.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X