Το θέμα είναι ο επόμενος

Ηταν θέμα χρόνου να συμβεί. Αυτό που δεν ήταν φανερό, ήταν το πρόσωπο που θα αφορούσε. Πόνταρα στον Μάνταλο ή τον Σιμόες, αλλά όταν έχεις ακόμα παίκτες όπως οι Μπαρμπόσα, Βάργκας, Αραβίδης και οι λοιποί, δεν μπορείς παρά να είσαι συνεχώς στην πρίζα. Η ΑΕΚ μεγάλωσε ξανά. Δεν είναι ομάδα που πέρασαν παιδάκια που βρήκαν ανοιχτή πόρτα και μπήκαν ή ποδοσφαιριστές που απλά έτυχε να έχουν τον σωστό μάνατζερ την κατάλληλη στιγμή. Είναι μια ομάδα με πρωτοκλασάτους ποδοσφαιριστές και είναι επόμενο να στρέφει πάνω της τα βλέμματα πολλών κλαμπ ανά την υφήλιο.

Η άποψη μου, συμπίπτει με αυτήν που υπάρχει στην ΑΕΚ και εκφράστηκε προ εβδομάδων από τον Τιμούρ. Ουδείς αναντικατάστατος. Οι εποχές που δημιουργούνταν μύθοι όπως ο Μίμης ή ο Μανωλάς έχουν παρέλθει. Ενας Τότι έμεινε στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο και μνημονεύεται απ’ όλους. Οι εποχές που έπαιζαν για τη φανέλα, που ήταν πρώτα Ενωσίτες και μετά ποδοσφαιριστές, έχει παρέλθει. Και δεν έχω απαίτηση από κανέναν παίκτη που βρίσκεται στο ρόστερ, να συνδέσει για πάντα την καριέρα του με την ΑΕΚ. Τα χρόνια που η ΑΕΚ έμπαινε σε διχασμό για την πώληση του Τσιάρτα στη Σεβίλλη, είναι μακρινή ανάμνηση.

Στο ποδόσφαιρο είναι εύλογο για κάθε επαγγελματία να έχει φιλοδοξίες. Άλλος θέλει να πάει σε καλύτερο πρωτάθλημα, άλλος να κάνει καλύτερο συμβόλαιο, άλλος να αλλάξει απλά περιβάλλον. Όλα είναι αποδεκτά. Αλλωστε, ισχύει απόλυτα πως η παρακαλετή παραμονή οδηγεί σε ξινή συμβίωση. Καλύτερα ένας παίκτης του 7 που γουστάρει να παίζει στην ΑΕΚ, παρά ένας του 9 που αισθάνεται εγκλωβισμένος και δεν ψήνεται απ’ όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην ομάδα.

Αυτό ισχύει όποιο όνομα και αν μπει στον παρονομαστή. Αλλωστε, το σημαντικό δεν είναι ποιος θα θέλει να φύγει και θα βρει πρόταση. Το πρώτο που οφείλει να κοιτάξει η ΑΕΚ σε μία τέτοια περίπτωση είναι πως θα διασφαλίσει τα συμφέροντα της. Οι εποχές που η Ενωση αδυνατούσε να κρατήσει τα περιουσιακά της στοιχεία και άφηνε ελεύθερους ποδοσφαιριστές της ποιότητας του Μανωλά και του Τζεμπούρ, έχουν παρέλθει. Η ΑΕΚ έχει διοίκηση, που θα πάρει το μάξιμουμ από κάθε περίπτωση για το καλό του συλλόγου.

Το ακόμα πιο σπουδαίο, αφού το παραπάνω θεωρείται δεδομένο με τη σημερινή διοικητική κατάσταση, είναι η διαδοχή. Δηλαδή, η ΑΕΚ να είναι έτοιμη αμέσως μετά την αποχώρηση του Μπαρμπόσα, του Αραβίδη, του Σιμόες, να ανακοινώσει τον αντικαταστάτη του και να είναι ακόμα καλύτερος. Να είναι επιλογή του προπονητή, παίκτης που θα δώσει λύσεις και θα υπερκαλύψει το κενό. Τόσο απλό, αλλά και τόσο σύνθετο μαζί.

Σας θυμίζω, πως ο Αύγουστος κατά το παρελθόν μας έχει δώσει περιπτώσεις αποχώρησης σπουδαίων ποδοσφαιριστών και επειδή δεν υπήρχε προετοιμασία, η ομάδα έτρεχε άρον άρον να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Όπως συνέβη το καλοκαίρι του ’08, όταν ο Ριβάλντο τρελάθηκε από τα λεφτά των Ουζμπέκων και την έκανε και η ΑΕΚ έπεσε σε πανικό μετά και τη σφαλιάρα της Ομόνοιας, ξοδεύοντας πάνω από 3 εκατ. ευρώ στον Τσακίρη και τον Πανιώνιο για τον Τζεμπούρ. Ή ακόμα χειρότερα, όταν έκανε το ντιλ με τη Λίβερπουλ για τον Κυργιάκο, αλλά ο Θανόπουλος έφερε στον Ντούσκο για αντικαταστάτη του, κάποιον Αρτσε (μπούρτζι και λουλά).

Βέβαια, μόνο και μόνο από την αναφορά των εποχών, γίνεται αντιληπτό πως η ΑΕΚ έχει αλλάξει επίπεδο τώρα. Δεν έχει διαχειριστές, δεν βρίσκεται εν μέσω κρίσεων, δεν προσπαθεί να βγάλει κέρδη για να γλιτώσουν τη χασούρα οι μέτοχοι. Για την ΑΕΚ το μοναδικό που θέτει η διοίκηση ως στόχο είναι ο πρωταθλητισμός. Προς αυτήν την κατεύθυνση έγιναν όλες οι μεταγραφές που άλλαξαν επίπεδο την ομάδα, προς αυτήν θα είναι και όλες οι κινήσεις διαδοχής για όποιους θέλουν να φύγουν τελικά.

• ΑΕΚ
• μανωλάς
• Μπαρμπόσα
• τζεμπούρ