Το τεράστιο μέγεθος που λέγεται ΑΕΚ

Το τεράστιο μέγεθος που λέγεται ΑΕΚ
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Ας ξεκινήσουμε από τα τετριμμένα. Δεν έγινε ακόμα τίποτα, απλά ήταν το πρώτο βήμα και τα δύσκολα είναι μπροστά στη ρεβάνς της Αθήνας. Πως η Σεντ Ετιέν είναι επικίνδυνη ομάδα στις αντεπιθέσεις και αν της αφήσεις χώρους μπορεί να κάνει ζημιά. Και άλλα πολλά φοβερά και χιλιοειπωμένα, που δεν μπορούν να καταδείξουν όσα συνέβησαν το βράδυ της Πέμπτης στη Γαλλία. Γιατί αυτό που συνέβη, στη δική μου συνείδηση συνιστά επίδειξη δύναμης και απόδειξη για το τεράστιο μέγεθος που λέγεται ΑΕΚ.

Μπαίνει στο γήπεδο κόντρα σε ένα δουλεμένο επί χρόνια σύνολο του γαλλικού πρωταθλήματος μια ομάδα που κατά τα 10/11 είναι η περυσινή. Εκείνη που πολλοί την αμφισβήτησαν, την απαξίωσαν, τη θεώρησαν ως λίγη για τις προσδοκίες της ομάδας. Μόνο με τον παικταρά Τσιγκρίνσκι να κάνει τη διαφορά στην άμυνα (αλήθεια, αν είχε έρθει ένας Τσιγκρίνσκι σε Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ, πόσοι ύμνοι θα γράφονταν καθημερινά;) και όλοι οι υπόλοιποι ίδιοι.

Και έχει έναν προπονητή που τον πήρε ως «λύση ανάγκης». Επειδή δεν ήρθε ο Μοντανιέ, επειδή δεν προχώρησε του Σάαφ και άλλες ιστορίες. Όχι επειδή ήταν επιλογή της ΑΕΚ και αποφάσισε να αναιρέσει κάθε ενδοιασμό από τις καφενειακές κουβέντες περί εύκολης λύσης με τη συμφωνία μαζί του. Πήρε έναν προπονητή που ξέρει που έχει έρθει, θέλει να πετύχει και κάνει ό,τι πρέπει. Εδεσε κόμπο τον Γκαλτιέ και αν η Σεντ Ετιέν έπαιζε τέσσερα ημίχρονο ακόμα, ενδεχομένως να της επέτρεπε κάποια ευκαιρία.

Αυτή η ΑΕΚ, αυτός ο προπονητής, που πολλοί αμφισβητούν εκ των έσω, μπαίνουν σε ευρωπαϊκό γήπεδο έπειτα από τεσσεράμιση χρόνια. Όπως τότε, που εκείνη η ομάδα με τους Εγγλέζου και τους Μπουγαϊδηδες, πήγε και πήρε διπλό μέσα στην Αυστρία. Ξέρετε, αυτές τις νίκες μακριά από το γήπεδο τους, που για άλλες ομάδες είναι φετίχ επί χρόνια και η ΑΕΚ της παίρνει στα χειρότερα της. Αυτή η ΑΕΚ, μπαίνει και παίζει επί ίσοις όροις. Και αν κάποιος δικαιούταν ένα γκολ χθες, αυτή ήταν η ΑΕΚ και μόνο.

Αυτά θα μπορούσε ο καθένας να τα αμφισβητήσει. Αλλά επειδή επέλεξα να καθίσω στη συνέντευξη του Γκαλτιέ και είδα με τα μάτια μου τον σεβασμό και την εκτίμηση που μιλούσε για την ΑΕΚ και τον Τιμούρ, κατάλαβα πολλά. Πόσο σέβονται την ΑΕΚ, πόσο φοβούνται όσα μπορούν να συμβούν, πόσο τρέμουν να πουν πως είναι φαβορί με μια ομάδα που τύποις εμφανίζεται στους αδύναμους.

Τι χρειάζεται αυτή η ΑΕΚ; Εμπιστοσύνη. Πίστη. Σεβασμό προς όλους. Σκεφτείτε πως αυτά τα έκανε χθες με τον Αλμέϊδα και τον Πατίτο στην Αθήνα. Αναλογιστείτε πως πήρε ματς με τον Γαλανόπουλο να μετρά περισσότερα ευρωπαϊκά λεπτά, απ’ ότι συμμετοχές στο ελληνικό πρωτάθλημα. Μετρήστε πόσο πολύ βελτίωσε άλλους παίκτες – όπως τον Κολοβέτσιο – η παρουσία του Τσιγκρίνσκι. Και δείτε πως ο Τιμούρ ξέρει να ανταμείβει όσους δουλεύουν και να μην μετρά ονόματα.

Το ζητούμενο είναι η θερμή παρουσία την Πέμπτη. Οι Γάλλοι τρέμουν την καυτή έδρα. Ξέρουν καλά από τέτοιες, δεδομένου πως έχουν ένα πολύ ζηλευτό γήπεδο και εντυπωσιακή ατμόσφαιρα. Η ΑΕΚ χρειάζεται τον κόσμο της, με φωνή, παλμό, ενθουσιασμό και υπομονή. Για εμένα είναι ξεκάθαρο πως ο Τιμούρ θα πάει το ματς με τον ίδιο τρόπο. Συγκεντρωμένα, πειθαρχημένα, με ηρεμία και όποτε έρθει το γκολ. Πρώτα το μηδέν και μετά βλέπουμε. Αλλά οι λεπτομέρειες, μπορεί να κάνουν τη διαφορά. Και ο κόσμος, μπορεί να εξελιχθεί με τη στάση του σε σημαντικό παράγοντα στην εξέλιξη της ρεβάνς.

ΥΓ: Η…σαπουνάδα και οι ύμνοι στον κόσμο δεν είναι στο μυαλό μου. Ο καθένας κάνει το κέφι του, πηγαίνει στο γήπεδο όσο θέλει και μπορεί. Αλλά όταν βλέπω κατακαλόκαιρο 300 τρελαμένους να προτιμούν την ΑΕΚ από τις παραλίες και τις διακοπές, δεν μπορώ παρά να έχω τον μέγιστο σεβασμό απέναντι τους.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X