Συνειδητές επιλογές, καταστροφικές συνέπειες

enwsi.gr

02/12/2019 | 22:25

0

Εάν ο Δημήτρης Μελισσανίδης είχε δώσει την εντολή, πριν έναν ή δύο μήνες, ώστε να καταφθάσει στα Σπάτα ολοκαίνουργιος προπονητής, προφανώς ο Ίλια Ίβιτς θα είχε σχιστεί για να εκπληρώσει την επιθυμία του αφεντικού. Για να μην έγινε τότε, σημαίνει πως ουδέποτε δόθηκε τέτοια άμεσα εκτελεστέα εντολή. Άρα η διοίκηση αφέθηκε στο «όσα φέρει ο χρόνος»… Ένα το κρατούμενο.

Εάν ο Ίλια Ίβιτς είχε το daily report των αποδυτηρίων αφημένο στο γραφείο του, θα είχε αντιληφθεί πως η κατάσταση έφτασε στο «μη παρέκει» προτού ξεσπάσει το αγωνιστικό τσουνάμι. Θα γνώριζε πως παρακάτω δεν τσουλάει με τις σημερινές επιλογές. Οπότε θα έπρεπε να είχε εισηγηθεί την άμεση αλλαγή προπονητή, καιρό πριν. Οι επισκέψεις στα Σπάτα του διοικητικού κλιμακίου, με τα γκάζια στους παίκτες για σκουριασμένες νοοτροπίες κι εξωγηπεδικές συμπεριφορές, αποδεικνύουν πως διάβασε τα memo, γνώριζε… Άρα η τακτική της αδράνειας ήταν μία συνειδητή επιλογή. Δεύτερο κρατούμενο.

Συνεπώς, καταλήγουμε στο βασικό συμπέρασμα που αφορά τ’ αντανακλαστικά της διοίκησης στις κακουχίες. Απλώς ανύπαρκτα! Άφησε (από επιλογή) να κυλήσει ο χρόνος με (αυτό)καταστροφικές συνέπειες για το σύνολο του ποδοσφαιρικού οργανισμού. Έτσι απαξιώθηκαν ο καλός στρατιώτης Νίκος, οι πρωταθλητές του 2018, οι μεταγραφές, ολόκληρη η ομάδα… Η μπόρα έφτασε μέχρι το γιαπί της Αγιάς Σοφιάς. Η βροχή της απαξίωσης έφερε σωτήρες και μνηστήρες στην πόρτα της… Θρίλερ φαντασμάτων!

Τα κρούσματα απειθαρχίας

Τα πρώτα δείγματα πως η θητεία του Νίκου Κωστένογλου είχε λάβει τέλος ήταν τα κρούσματα απειθαρχίας. Όλο αυτό το πανηγύρι των κακομαθημένων στην καθημερινή συνεύρεση στα Σπάτα. Ένα μπάχαλο προτού εμφανιστεί αυτούσιο σε κατάσταση αμόκ εντός γηπέδου. Μία συνέχεια προβληματικών συμπεριφορών. Από το πάρτι, στην προπόνηση. Από την προπόνηση, στο ξενύχτι. Από το ξενύχτι, στο γήπεδο… Εύκολο να προβλέψεις τι θα ακολουθήσει και την ώρα του αγώνα. Ο Ίλια Ίβιτς δεν αγνόησε τα σημάδια. Αγνόησε την σημασία τους. Οι ιστορίες των insta, η απειθαρχία του Βράνιες, η αναρχία του Λιβάια, φώναξαν πως τ’ αποδυτήρια ξέμειναν από κεφαλή! Αντί ν’ ακούσουν, επέλεξαν να συμπληρώσουν το κενό της εξουσίας. Ανέβηκαν στο προπονητήριο, δύο φορές ο Ιβιτς και μία φορά ο Μελισσανίδης, για σεμινάρια καλής συμπεριφοράς. Τι απέφεραν τα λόγια, ήδη ξέρετε…

Κι όμως γυρίζει

Τα πρώτα άσχημα αποτελέσματα εμφανίζονται. Μαζί εμφανίζονται στο γήπεδο και οι προβληματικές συμπεριφορές. Κι όμως οι αποφάσεις μοιάζουν ανεπηρέαστες από τα γεγονότα. Ο χρόνος κυλά με βαθιά περισυλλογή. Τελικά δεν προέκυψε βάσιμη  ανησυχία, οπότε έλλειψε ένας σοβαρός λόγος αντίδρασης. Στην διοίκηση επικράτησε  η γνώμη πως «το πράγμα γυρίζει».

Εμφανίζεται μία εκτίμηση, περισσότερο ως ευχή, πως ο Κωστένογλου θα καταφέρει ν’ αντιστρέψει την αρνητική κατάσταση. Θα λήξουν οι τιμωρίες, θα επιστρέψουν οι τραυματίες, θα αποδώσουν οι εργατοώρες… Με εσφαλμένη διάγνωση, δεν βρίσκεται αντίδοτο ούτε κατάλληλη θεραπεία. Απλώς προσεύχεσαι να γίνει ο ασθενής καλύτερα. Ως εκ θαύματος, δεν συνέβη επειδή στην καθημερινότητα του ποδοσφαίρου δεν ευδοκιμούν θαύματα… Μονάχα η δουλειά κι οι επιλογές για την δουλειά…

Θα το πάρουν οι παίκτες

Εάν οι παίκτες διέθεταν τέτοια επίδραση στην αγωνιστική πορεία ενός ματς, ώστε μόνοι τους να κερδίζουν, τότε – πιστέψτε με – οι ποδοσφαιρικοί προύχοντες ανά την υφήλιο θα είχαν καταργήσει την δουλειά του προπονητή! Θα μάζευαν γυμναστές για την αθλητική προετοιμασία και τα υπόλοιπα στο γήπεδο… Μπάλα κι Άγιος ο Θεός! Ούτε οι ικανότεροι προπονητές ανά την υφήλιο θα κρατούσαν στα γραφεία των ατζέντηδων πλουσιοπάροχα συμβόλαια. Ουδείς χρυσοπληρώνει το αχρείαστο και περιττό… Αντιθέτως, χρυσοπληρώνει ακόμη και το απολύτως απαραίτητο.

Μετά την καθίζηση με τον Άρη, η ευθύνη μεταφέρθηκε στις πλάτες των ποδοσφαιριστών για την… μάχη της Κρήτης. Ας πάρουν κι αυτοί ένα ματς… Οι «αυτοί» εμφανίζονται καιρό τώρα ως «κακομαθημένοι», «δημόσιοι υπάλληλοι», «βολεμένοι», «φοβισμένοι», «ανάξιοι»… Τελικά «αυτοί» έχασαν χωρίς να δώσουν καν μάχη, έστω για την αξία των… όπλων! Δεν υποστηρίζω πως δεν έχουν μεγάλη ευθύνη, ειδικά σε ζητήματα νοοτροπίας, σχέσεων και συμπεριφορών. Αλλά δίχως τεχνική καθοδήγηση, μην περιμένουμε θαύματα…

Περιμένοντας τον Μιλόγεβιτς

Η ΑΕΚ εγκλωβίστηκε σε μία λογική αναμονής για την «νούμερο ένα» επιλογή. Ο εκλεκτός με τ’ όνομα Βλάνταν Μιλόγεβιτς. Όμως, ουδέποτε ξεκαθάρισε εσωτερικά ή επικοινώνησε προς τα έξω, τι ακριβώς ζητά. Τον θέλει τώρα; Τότε θα έπρεπε να είχε απευθυνθεί στην διοίκηση του Ερυθρού Αστέρα με συγκεκριμένη οικονομική πρόταση. «Τόσα δίνω, πόσα θες» για να κλείσει η συμφωνία.

Τον θέλει για το καλοκαίρι; Τότε κλείνει την συμφωνία για το καλοκαίρι και προωθεί την επιλογή γι’ άλλον υπηρεσιακό προπονητή. Κυρίως επικοινωνεί στον λαβωμένο κόσμο της, τους λόγους της υπομονής ως την λήξη της σεζόν. Τον θέλει σε δύο εβδομάδες ή έναν μήνα; Τότε συμφωνεί με τον Μιλόγεβιτς και διοχετεύει πως η ΑΕΚ θα έχει σύντομα τον προπονητή που θέλει.

Εδώ υπάρχει ένα «ναι μεν, αλλά…», με δεκάδες αστερίσκους. Μία πολιτική αδράνειας που επιφέρει την αστάθεια. Μία τραμπάλα πως η ΑΕΚ δυσκολεύεται να φέρει από τώρα τον Μιλόγεβιτς (χωρίς την παραμικρή διαβεβαίωση για το αύριο) ενώ αντιλαμβάνεται έστω και καθυστερημένα πως δεν γίνεται να συνεχίσει με τον Κωστένογλου. Και τώρα τρέχει για ότι βρεθεί μπροστά της, έχοντας ήδη μειώσει την αξία μίας επιλογής που μοιάζει αναγκαστικά εναλλακτική!

Σύμφωνα με τον Αϊνστάιν, ο χρόνος δεν είναι γραμμικός, δηλαδή δεν αφήνουμε πίσω μας τα γεγονότα, αλλά (ο χρόνος) διαγράφει μία ελλειπτική τροχιά φέρνοντας τα γεγονότα και πάλι μπροστά μας. Η ΑΕΚ άργησε να δράσει αγνοώντας τα γεγονότα, με συνέπεια να τα επαναφέρει στην ζωή της ανακυκλώνοντας τις δυσμενείς επιπτώσεις…

• ΑΕΚ
• Δημήτρης Μελισσανίδης
• Ιλια Ιβιτς