Στην ΑΕΚ χρειάζεται ρεαλισμός

Αλλιώς τα περιμέναμε, αλλιώς ήρθαν τα πράγματα για την ΑΕΚ. Ολες οι μέρες της αναμονής, είχαν ανεβάσει την αγωνία στο κατακόρυφο. Μαθαίναμε, μεταφέραμε, συζητούσαμε για την καλή ψυχολογική κατάσταση που βρίσκονταν οι παίκτες, λαμβάναμε μηνύματα πως υπήρχε συγκέντρωση στο στόχο. Οσο φτάναμε στη σέντρα, φαινόταν πεντακάθαρα, πως η πρεμιέρα μπορούσε να αποδειχθεί κομβική. Ειχε τέτοια διάσταση και επιβεβαιώθηκε απόλυτα έπειτα από όσα συνέβησαν στην Τούμπα.

Δεν χρειάζεται μεγάλη ανάλυση το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό. Δεν απαιτεί να είσαι γκουρού του ποδοσφαίρου για να κατανοήσεις, πως η ΑΕΚ είχε ιδιαίτερα άσχημη εικόνα. Ξόδεψε πολύ χρόνο, επέτρεψε στον Παναθηναϊκό να γίνει αφεντικό του ματς. Πέρα από κάθε κουβέντα για τις επιλογές του Καρέρα, τόσο σε ό,τι αφορά το σύστημα, όσο και για τα πρόσωπα, κατά τη γνώμη μου, το μείζον ζήτημα αφορά το μήνυμα που πέρασε στην ομάδα.

Λάθος μηνύματα από τον Καρέρα

Η ΑΕΚ εμφανίστηκε στο γήπεδο με φοβική νοοτροπία, ιδιαίτερα αμυντική, με στόχο να καταστρέψει και όχι να δημιουργήσει. Δεν υποτιμώ τον Παναθηναϊκό, αλλά θεωρώ πως η ΑΕΚ μετέτρεψε το σεβασμό που έπρεπε να έχει, σε φόβο. Είμαι φαν της συντηρητικής τακτικής, αλλά εκτιμώ πως ο Καρέρα δεν πέρασε τα σωστά μηνύματα στην ομάδα. Περίμενα πως θα επεδίωκε να πάρει τον έλεγχο, πίστευα πως θα επέλεγε κοντρόλ ρυθμό, αλλά με τον τρόπο που παρατάχθηκε η ΑΕΚ δεν έβλεπα πως θα μπορούσε να απειλήσει ουσιαστικά.

Από την ΑΕΚ έλειψε η συγκέντρωση, φάνηκε πως δεν ήταν σωστό το σχέδιο. Βέβαια, κατά τη γνώμη μου, υπήρξε και έλλειμμα πάθους. Στη δική μου οπτική, ο Βράνιες ήταν ο καλύτερος παίκτης της ΑΕΚ στο ντέρμπι. Ηταν εξαιρετικός ο Μπακάκης, καθοριστικός ο Λιβάγια, σημαντικός ο Ολιβέιρα, αλλά το πάθος του Βόσνιου, η διάθεση του να κυνηγήσει και να κερδίσει κάθε μπαλιά, πιστεύω πως έλειψε πολύ από την υπόλοιπη ομάδα. Είδα μια χαλαρή προσέγγιση, που δεν δικαιολογείται από την κρισιμότητα της χρονικής περιόδου.

Τα χαμένα αποδυτήρια

Ο Βράνιες βέβαια πρωταγωνίστησε ξανά και εξωαγωνιστικά, στο επεισόδιο με τον Βέρντε. Άλλη μια στιγμή, που προσέδιδε κάκιστη εικόνα στην ΑΕΚ. Δείγμα πως εδώ και ενάμιση χρόνο, κάτι έχει χαλάσει στα αποδυτήρια. Μια είναι ο Τσόσιτς με τον Χουλτ, σε άλλη κατάσταση ο Λιβάγια με τον Ολιβέιρα, χθες ο Βράνιες με τον Βέρντε. Προσέξτε: αναφέρομαι σε θέματα που έχουν γίνει σε κοινή θέα και εκθέτουν το σύλλογο.

Εδώ, υπάρχει μια διπλή ανάγνωση. Η πρώτη, αφορά τα αποδυτήρια. Το μεγάλο όπλο ή ένα από τα σημεία υπεροχής της ΑΕΚ στη χρονιά του πρωταθλήματος. Πρώτιστα εντός της ΑΕΚ, στη διοίκηση και στο υπόλοιπο κομμάτι, πρέπει να προβληματιστούν γιατί άλλαξε αυτή η συνθήκη. Πως τα αποδυτήρια που έλαμπαν, έχουν σκιές και τα νεύρα είναι τόσα, που μεταφέρονται ακόμα και μπροστά στα μάτια εκατομμυρίων ανθρώπων.

Να είχα 11 Βράνιες

Η δεύτερη ανάγνωση, αφορά το πάθος. Το ποδόσφαιρο, ο πρωταθλητισμός, στηρίζεται έντονα σε αυτό το στοιχείο. Για την καρδιά του πρωταθλητή που χρησιμοποιούμε κάποιες φορές ως όρο, να δείχνεις έμπρακτα πως το θέλεις περισσότερο. Εκεί, ο Βράνιες δεν έχει ταίρι. Και να πω την αλήθεια, προτιμώ 11 Βράνιες, από 11 παιδιά με τεχνική κατάρτιση και ικανότητες, που όμως πηδούν για κεφαλιές σαν…κυρίες και αντιμετωπίζουν ζαμανφουτίστικα το παιχνίδι.

Το θέμα θα λυθεί εσωτερικά και ο Καρέρα έδωσε το στίγμα του αμέσως μετά το παιχνίδι. Θα μιλήσει και ο Ιβιτς με τους παίκτες. Αλλωστε, σε αυτήν τη χρονική περίοδο, δεν υπάρχει δυνατότητα να συμβεί κάτι άλλο. Η ΑΕΚ έχει δύο στόχους να διεκδικήσει και παρά την απογοήτευση που προκάλεσε το ντέρμπι της πρεμιέρας, το κόλπο παραμένει ανοιχτό. Η ΑΕΚ έχει μπροστά καθοριστικό ματς στην Κρήτη και πρέπει να αφοσιωθεί εκεί.

Καθαρά χαρτιά

Αν αναλύσουμε ρεαλιστικά την κατάσταση άλλωστε, θα κατανοήσει κάποιος πως πάλι καλά που πήρε και τον ένα πόντο. Πέταξε δύο πόντους στη Νέα Σμύρνη, πήγε να πετάξει τρεις με τον Παναθηναϊκό, οπότε τουλάχιστον η ισοπαλία που τη θέτει στην ίδια αφετηρία με τον ΠΑΟΚ, είναι σημαντική. Καλύφθηκε το μικρό χάντικαπ, τα μηνύματα από τη Θεσσαλονίκη δείχνουν πως η ΑΕΚ μπορεί να είναι εκείνη που θα ορίσει τις εξελίξεις.

Η ΑΕΚ έχει μπροστά της εννιά ματς πρωταθλήματος και δύο κυπέλλου. Ακόμα και έπειτα από όσα είδα από τον Αρη το Σάββατο, δεν πιστεύω πως η ΑΕΚ μπορεί να αποκλειστεί στη ρεβάνς. Υπάρχουν δύο στόχοι, που σε κάποια στιγμή της περιόδου, έμοιαζαν με άπιαστο όνειρο. Ηταν μια μεγάλη ευκαιρία να πάρει κεφάλι εξ αρχής, αλλά παραμένει μέσα στη διαδικασία. Και όσο συμβαίνει αυτό, χρειάζεται συγκέντρωση και αφοσίωση στους στόχους.

Περί ρεαλισμού πάντως, εκτιμώ πως ματς όπως της Κυριακής, θα πρέπει να καθαρίσουν τα μυαλά πριν από τις τελικές αποφάσεις. Εσχάτως, παρατηρείται μια διάθεση να μη σπάσουν αυγά, να διατηρηθούν καταστάσεις που φαίνονται εδώ και καιρό ταβανιασμένες. Πιστεύω, ότι η ΑΕΚ πρέπει να προχωρήσει. Να κάνει βήματα προόδου, να βελτιωθεί ως ομάδα και να βρει ξανά στοιχεία που φανερά τώρα της λείπουν. Αυτός ο ρεαλισμός, η απουσία συναισθημάτων από τις καταστάσεις, θα είναι σημαντικοί σύμβουλοι στη συνέχεια.

• ΑΕΚ
• Ιλια Ιβιτς
• Μάσιμο Καρέρα
• ντανιελε βερντε
• Ογκνιεν Βράνιες
• Παναθηναικός