Σε έκανε να πιστεύεις στην ανατροπή, ακόμα και στο -11!

Μπορεί και να έχω γίνει λίγο κουραστικός, τόσες φορές που από τα φιλικά κιόλας, έχω γράψει για τη σύγκριση της φετινής με την περσινή ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ (που δεν τίθεται σύγκριση δηλαδή), αλλά θεωρώ ότι απόψε αποδείχτηκε περίτρανα, η ειδοποιός διαφορά που τόσες φορές έχω επισημάνει.

Γιατί, πολύ απλά, κόντρα σε αυτόν τον ΠΑΟΚ, η περσινή ομάδα ακόμα και αν προηγούταν με 15 πόντους διαφορά, θα ήταν πολύ πιθανό να χάσει στο τέλος (το πιο πιθανό βασικά). Ενώ η φετινή ομάδα, ακόμα και σε ένα κακό βράδυ, με πολλές λανθασμένες επιλογές και αστοχία για τρία δεκάλεπτα, έχει το χαρακτήρα και την προσωπικότητα για να το «γυρίσει» υπέρ της και να φύγει νικήτρια, όπως συνέβη σήμερα στην Πυλαία.

Έγραφα πριν από μερικές ημέρες, για τη σημαντική απουσία του Φάλκερ σε αυτό το παιχνίδι. Και την αιτιολογούσα στο ότι ο Μαυροειδής δεν θα μπορούσε να πάρει τις ανάσες που χρειάζεται και θα προέκυπτε πρόβλημα κάτω από τα καλάθια.

Ο Ζντοβτς αναγκάστηκε να πάρει στην αποστολή, αλλά και να ξεκινήσει τον Χαριτόπουλο, ένα παιδί που έχει τις εμπειρίες, αλλά που όταν όλοι είναι καλά στην υγεία τους, μένει εκτός δωδεκάδας. Στις δύο πρώτες φάσεις του αγώνα, έκανε δύο φάουλ, ο Γλυνιαδάκης άρχισε το… πάρτι κάτω από τα καλάθια και ο Ζντοβτς αμέσως κατάλαβε ότι το βράδυ θα κύλαγε με τον Μαυροειδή κι όσο αντέξει στις μάχες και στο ξύλο και φυσικά τη λίρα… εκατό που λέγεται Μιλόσεβιτς.

Ψυχάρες και οι δύο, αλλά η αποψινή βραδιά ανήκει στον Βόσνιο, που για μένα ήταν ο πολυτιμότερος παίκτης του αγώνα, με τα 15 ριμπάουντ που μάζεψε και δευτερευόντως με τους 11 πόντους που πέτυχε. Παρεμπιπτόντως, η ΑΕΚ μπορεί να μην είναι υπερδύναμη στους ψηλούς και να χρειάζεται ένα «πεντάρι-θηρίο», αλλά είναι πολύ τυχερή που έχει στις τάξεις της, αυτά τα δύο παλικάρια, τον Μιλόσεβιτς και τον Μαυροειδή.

Φυσικά, για να ανατρέψεις μέσα στην Πυλαία, μια εις βάρος σου διαμορφωθείσα κατάσταση, με τον ΠΑΟΚ να προηγείται τρεις φορές με +11 στο β’ ημίχρονο (47-36 στο 23’, 49-38 στο 24’ και 53-42 στο 27’), δεν σου αρκεί ένας Μιλόσεβιτς. Η φετινή ΑΕΚ έχει όμως και Ντίξον, έχει και Ούκιτς, έχει και Ουίλιαμς! Απόψε, είχε αυτούς, σε άλλο ματς που θα χρειαστεί, θα έχει άλλους, που απόψε δεν βοήθησαν τόσο πολύ ή και καθόλου, όπως ο Βασιλειάδης.

Αυτή η ΑΕΚ είναι ΟΜΑΔΑ με όλα τα γράμματα κεφαλαία. Και οι ΟΜΑΔΕΣ, όταν παίρνουν μπρος, μειώνουν τη διαφορά και ισοφαρίζουν, αναγκάζουν τον αντίπαλο να καταρρέει φυσιολογικά, αγωνιστικά και ψυχολογικά. Αυτό έπαθε ο ΠΑΟΚ απόψε, αυτό πάθαινε η ΑΕΚ πέρυσι, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν ήταν ΟΜΑΔΑ.

Οι ΟΜΑΔΕΣ, σε κάνουν να αισιοδοξείς και να πιστεύεις πραγματικά στην ανατροπή, ακόμα κι όταν βρίσκονται αρκετά πίσω και όλα μοιάζουν χαμένα. Αυτή την πίστη μου έβγαζε και απόψε, η ΑΕΚ των Ζντοβτς-Μανωλόπουλου!

Κι αυτό που γράφω, δεν έχει να κάνει με το σερί των «6 στα 6» που έχει φέρει την ΑΕΚ πρώτη στη βαθμολογία. Και πέρυσι, είχε ξεκινήσει καλά το πρωτάθλημα η «Ένωση», αλλά ούτε το μπάσκετ που έπαιζε είχε καμία σχέση με φέτος, ούτε η ομάδα είχε αυτή την προσωπικότητα και αυτό το χαρακτήρα.

Η σεζόν είναι ακόμα στην αρχή της και αγωνιστικά, η ΑΕΚ δεν έχει πετύχει κάτι πέρα από αυτά που είναι αυτονόητα. Και αυτονόητο ήταν και το σημερινό αφού η διαφορά ποιότητας με τον ΠΑΟΚ είναι μεγάλη και δεδομένη. Αυτό που έχει πετύχει, όμως, σίγουρα η ΑΕΚ είναι να «φτιάχνει» και να «γεμίζει» τον κόσμο της. Κι απόψε, στην Θεσσαλονίκη, μπορεί να μην τον «γέμισε» με το μπάσκετ που έπαιξε, αλλά τον «έφτιαξε» στην δ’ περίοδο και τον «γέμισε» με ακόμα μεγαλύτερη πίστη για πολύ μεγαλύτερα πράγματα στη συνέχεια.

• ΑΕΚ
• ζντοβτς
• μαυροειδής
• Μίλαν Μιλόσεβιτς
• ντιξον