Ποιος θέλει τελικά να αποφύγει τον τελικό;

Πάει και η 30η Αυγούστου. Αυτός ο τελικός είναι πλέον αμφίβολο αν και πότε θα πραγματοποιηθεί ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό.

Είναι φανερό και νομίζω πως το καταλαβαίνει ο καθένας, ότι σε ένα χώρο όπου βασιλεύει η τοξικότητα και η αμφισβήτηση είναι πολύ εύκολο να σπεκουλάρεις και να δημιουργείς εντυπώσεις ακόμα και σε θέματα που ξεπερνούν τα αμιγώς αθλητικά. Είναι τρομερό, πως ακόμα και ένα θέμα υγείας, το οποίο το οποίο προέκυψε και οδήγησε στην εκ νέου αναβολή, μπορεί να συγκεντρώνει πάνω του τόση αμφιβολία, στα όρια του χλευασμού. Είναι τρομερό στη δική μου σκέψη αυτό που λεγόταν – ατύπως πάντα – από όσους προσπαθούσαν να δώσουν μία διαφορετική διάσταση στο κρούσμα με τον Λοβέρα και να ανακαλύψουν παρασκηνιακές νίκες. Σε αυτές τις αναφορές, άκουγες να τονίζουν με στόμφο πως ο Ολυμπιακός δεν θα επιτρέψει να γίνει ο τελικός με συνθήκες που δεν θα θεωρεί εκείνος πως είναι απόλυτα σωστές γι’ αυτόν. Εύκολα μπορεί να πει κάποιος, ότι κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια.

Δηλαδή, ότι κακόμαθαν στην πλάτη του ελληνικού ποδοσφαίρου επί 20 ολόκληρα χρόνια, όταν και επέβαλαν μία πρωτοφανή χούντα που όμοια της δεν έχει συμβεί παρά μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες. Και πιστεύουν πως μπορεί αυτό το πράγμα να διαιωνίζεται. Είχαν συνηθίσει βλέπετε, να αντιμετωπίζουν την ΑΕΚ – αλλά και τις υπόλοιπες ομάδες – ως πρόβατο επί σφαγή και τώρα που οι συνθήκες δεν είναι ανάλογες με εκείνες που υπήρχαν τα προηγούμενα χρόνια της απόλυτης κυριαρχίας τους, χαλούν τον κόσμο. Αρνούνται να παίξουν, ψάχνουν κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο προκειμένου να αποφύγουν τη σύγκρουση. Η ατζέντα έχει αλλάξει τις τελευταίες ώρες.

Ποιος είναι αυτός, που ψάχνει κάθε τρόπο για να αποφύγει τη σύγκρουση;

Προφανώς και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το ιατρικό θέμα με τον Λοβέρα και να και να κατρακυλήσει στο χειρότερο επίπεδο της αθλητικής σκέψης. Από την άλλη όμως, ουδείς μπορεί να κρύψει, ότι εδώ και πολλές μέρες υπήρχε έντονη περιρρέουσα ατμόσφαιρα, που συνέκλινε, σχεδόν οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στην εκτίμηση, πως αυτός ο τελικός δεν θα γινόταν. Το ερώτημα, λοιπόν, τίθεται αβίαστα: ποιος είναι αυτός που δεν θέλει αυτό τον τελικό; Ποιος είναι αυτός, ο οποίος ψάχνει κάθε τρόπο για να αποφύγει τη σύγκρουση; Είδα με ενδιαφέρον να υπάρχουν πολλές αναφορές σε όσα συνέβησαν στο πρόσφατο παρελθόν στις αναμετρήσεις της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό. Είναι γεγονός, ότι στη διάρκεια της σεζόν που ολοκληρώθηκε ο Ολυμπιακός ήταν ανώτερος αγωνιστικά. Εκμεταλλεύτηκε στο απόλυτο όλες τις αδυναμίες της ΑΕΚ και μπόρεσε να πάρει τρεις νίκες σε τέσσερις αναμετρήσεις και μάλιστα πετυχαίνοντας ευρείες επικρατήσεις. Το ζήτημα βέβαια είναι, ότι ο τελικός είναι μία τελείως διαφορετική ιστορία.

Οχι βέβαια για όσα επικοινωνιακά προσπάθησε να αναδείξει ο Ολυμπιακός όλη αυτή την περίοδο. Δηλαδή πώς έρχεται να αντιμετωπίσει μισός την ΑΕΚ. Σχεδόν όσες απουσίες έχει ο Ολυμπιακός, άλλες τόσες έχει και η ΑΕΚ. Θυμίζω, ότι από τον Ολυμπιακό λείπουν Ομάρ, Τσιμίκας και ο Γκιγιέρμε με που αποχώρησε με μεταγραφή, ενώ είναι νοκ άουτ λόγω τραυματισμού ο Σα και λόγω των προβλημάτων με τον ιό ο Σεμέντο και ο Λοβέρα. Η ΑΕΚ από την πλευρά της, μάλλον θέλουν να ξεχνούν, ότι δεν έχει τον Μπάρκα, τον Βράνιες, τον Αραούχο. Ακόμα ακόμα και τους Χουλτ, Κλωναρίδη. Δηλαδή, παίκτες που – ειδικά οι τρεις πρώτοι – θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι στη βασική εντεκάδα.

Για να διαβάσετε τη συνέχεια, πατήστε ΕΔΩ

• ΑΕΚ
• ολυμπιακός