Μια διδακτική ιστορία για το μέλλον

Στην αρχή πονάει πολύ. Όπως κάθε τι που έχεις δεδομένο και χάνεται ξαφνικά μέσα από τα χέρια σου. Υπάρχουν πολλά που συνέβησαν χθες το βράδυ και σας μεταφέρθηκαν μέσα από τις σελίδες του σάιτ. Οι αλητείες του Περέιρα, οι ψευτομαγκιές του Σιόβα, η ανοησία των ηλιθίων που δεν καταλαβαίνουν πόσο κακό κάνουν, τα αγωνιστικά λάθη της ΑΕΚ και του Δέλλα, οι κλασικοί πια άνδρες του Πειραιά που θεωρούν καλή διαιτησία όταν υπάρχουν δύο ολοφάνερα οφσάιντ και μια αμφισβητούμενη φάση για γκολ. Φανταστείτε και να μην κρινόταν στις λεπτομέρειες αυτό το παιχνίδι. Ας συζητήσουμε για τα συμπεράσματα που θα μας απασχολήσουν στο μέλλον με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ψυχραιμία.

Είναι βέβαιο, γιατί έχω συμμετάσχει σε πολλές από αυτές τις συζητήσεις, πως όταν το καλοκαίρι κάποιος έλεγε για τον στόχο του κυπέλλου και για μια κόντρα με τον Ολυμπιακό, θα χαρακτηριζόταν γραφικός. Η ΑΕΚ κατάφερε να φτάσει αήττητη μέχρι εδώ, να κοντράρει επί ίσοις όροις τον Ολυμπιακό και αν δεν υπήρχαν διαιτητικά σπρωξίματα και στα δύο ματς, θα μπορούσε να πάρει την πρόκριση. Ηδη, από φέτος έδειξε τι θα συμβεί στη συνέχεια. Αυτό, σε συνδυασμό με τη συγκλονιστική παρουσία 65.000 Ενωσιτών, αποτελούν τα κέρδη του χθεσινού ματς.

Ως σημαντικά, γιατί αποδεικνύουν την πραγματικότητα και ξεδιαλύνουν κάθε παραπλανητικό σύννεφο κρίνω και τα αρνητικά της ιστορίας. Από αυτά θα μάθει η ΑΕΚ και ο κόσμος της, θα γίνουμε όλοι σοφότεροι. Εν αρχή ην ο Μελισσανίδης. Διάβασα και άκουσα αρκετές κριτικές για την αδυναμία του να χτυπήσει το σύστημα. Μα αυτό είναι πραγματικότητα. Ο Μελισσανίδης δεν είναι ο παράγοντας που ήταν πριν από 20 χρόνια. Τα κόζια έχουν αλλάξει και είναι όλα στον Μαρινάκη. Εδώ ο ανύπαρκτος Παλάσκας, ένα από τα τσιράκια της ΕΠΟ που τον έβαλαν παρατηρητή, την έπεσε στον Μανώλη επειδή τον ρώτησε αν έγραψε κάτι για τις αλητείες του Περέιρα στην έκθεση του. Είναι σάπιο σύστημα, καλά δομημένο, που έχει συσπειρωθεί γύρω από τον Φαταούλ νιώθοντας τον κίνδυνο. Ο Μελισσανίδης ψάχνει και θα βρει τη λύση. Με κόστος και χρόνο. Αλλά θα τη βρει. Ειδάλλως, ουδείς θα παίζει στο παιχνίδι τους τη νέα σεζόν.

Αυτό που θα καταλόγιζα στον Μελισσανίδη δεν είναι έλλειψη ελέγχου του παρασκηνίου, αλλά υπέρμετρο εγωισμό και αδυναμία κατανόησης των πραγματικών προβλημάτων. Όπως όλοι οι μεγάλοι, ο Μελισσανίδης έχει τον κύκλο του. Εκεί μπαίνουν κυρίως άνθρωποι όχι βάσει της ικανότητας τους, αλλά της εμπιστοσύνης που δείχνουν. Κυρίως γιέσμεν, που δεν του λένε με ξεκάθαρο τρόπο ποια είναι η κατάσταση. Εκείνος πιστεύει πως έχει τη λύση σε κάθε πρόβλημα και το αποτέλεσμα είναι να μην ελέγχεται η κατάσταση. Χαρακτηριστικό αυτό που συνέβη με τον κόσμο. Δεν είναι δυνατόν να συζητείται επί δεκαήμερο πως κανείς δεν πρέπει να παρασυρθεί, να μην πέσει τίποτα στο γήπεδο, να επιστρατεύονται οι παλαίμαχοι και δεκάδες ανακοινώσεις και να υπάρχει αυτή η εικόνα στο φινάλε. Η ρίζα του προβλήματος οφείλεται σε μπαχαλάκηδες που δεν αντιλαμβάνονται πόσο κακό κάνουν στην ΑΕΚ. Οσο ο Μελισσανίδης δεν βλέπει το πρόβλημα, δεν θα μπορεί να το λύσει.

Κεφάλαιο ομάδας. Η βελτίωση που έχει δώσει ο Δέλλας είναι εντυπωσιακή. Βλέπω παίκτες που δεν περίμενα να είναι τόσο ανώτεροι σε σχέση με τις προσδοκίες. Αλλά δεν μπορεί να κλείσει κάποιος τα μάτια και να πιστέψει πως η ΑΕΚ έτσι μπορεί να γίνει πρωταθλήτρια. Σε αυτήν την ομάδα είναι φανερό μόνο από το χθεσινό ματς, πως απαιτούνται έξι προσθήκες 11άδας. Και καλό θα είναι μόλις ηρεμήσουν τα πράγματα, να υπάρξει ανάλυση αυτών των αγώνων, να φανεί ποια είναι η πραγματική ποιότητα και που φτάνουν τα πόδια ορισμένων παικτών και να γίνουν οι κατάλληλες κινήσεις. Ηδη, με τον Γιόχανσον η ΑΕΚ έδειξε πως μπορεί να βρει χρυσάφι, με σωστό σκάουτινγκ και γρήγορες κινήσεις.

Δεν κρύβω πως το χθεσινό ματς με απογοήτευσε. Δεν υπάρχει ΑΕΚ Β’ Εθνικής για εμένα και δεν δίνω άλλοθι σε κανέναν. Ειδικά αφού έφτασαν το παιχνίδι εκεί που πήγε. Η μπάλα έπρεπε να «φαγωθεί» και να μη γίνει καν η φάση. Εγραψα και στο ματς, πως υπήρξαν λάθη και από τον Δέλλα. Ο Σοϊλέδης ήταν απελπιστικά κακός. Μου θύμισε εκείνο το εφιαλτικό βράδυ στη Νέα Φιλαδέλφεια, όταν ο Γεωργέας υπέφερε από δεξιά και ο Σάντος δεν έκανε τίποτα. Ο Μπαρμπόσα ήταν απογοήτευση και με βάζει σε πολλές σκέψεις. Σε ρηχά νερά οι Πλατέλλας και Αραβίδης, κατώτερος του αναμενομένου ο Ανάκογλου. Η αλλαγή του Ντακόλ και το τρυκ με τον Αραβίδη αριστερά για να βοηθά τον Σοϊλέδη ίσως να έδινε λύσεις, αλλά ο Αραβίδης είχε ήδη σκάσει. Και δεν είχε πια δυνάμεις να βοηθά. Όταν μπήκε ο Ρόβας, η πιο ενδεδειγμένη αλλαγή, η ΑΕΚ είχε κλειστεί στα καρέ της.

Στην κατακλείδα, η ΑΕΚ κέρδισε περισσότερα απ’ όσα έχασε. Είναι ακόμα νωπό και φαίνεται η πικρή γεύση. Κυρίως επειδή δεν είναι ένας αποκλεισμός, αλλά συνδυάζεται με τιμωρίες, απογοήτευση, αδυναμίες. Αλλά από τα λάθη μαθαίνεις, μέσα από τέτοιες νύχτες βγαίνεις πιο δυνατός. Αρκεί να διαβάσεις καλά τα προβλήματα και να τα μετατρέψεις σε μια διδακτική ιστορία. Τότε ακόμα και ο Καλογερόπουλος με τον βοηθό καρμανιόλα δεν θα μπορούν να αλλάξουν την κατάσταση. Και δεν θα αργήσει η στιγμή που το γήπεδο θα γεμίσει ξανά από Ενωσίτες, που τότε θα φύγουν χαρούμενοι από το ΟΑΚΑ.

ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΟΓΛΟΥ

• dellas
• ΑΕΚ
• Δημήτρης Μελισσανίδης
• ολυμπιακός