Ανέστης: «Αξίωσα μια τιμή για μένα, η διοίκηση ήθελε κάτι άλλο - Φεύγω για να πάω εξωτερικό»

Ανέστης: «Αξίωσα μια τιμή για μένα, η διοίκηση ήθελε κάτι άλλο - Φεύγω για να πάω εξωτερικό»
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Ο Γιάννης Ανέστης αποτελεί παρελθόν από την ΑΕΚ, έπειτα από 4 χρόνια παρουσίας, έχοντας βιώσει σημαντικό μέρος των πιο δύσκολων στιγμών της Ένωσης, αφού αγωνίστηκε με τους “κιτρινόμαυρους” στη Football League. Τελικά, κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα με τον “Δικέφαλο”, αν και βρισκόταν στην εξέδρα στο δεύτερο μισό της σεζόν που πέρασε και πλέον ψάχνει τη νέα του ομάδα. Ο Ανέστης μίλησε στο gazzetta.gr σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης.

– Γιατί ένας πιτσιρικάς επιλέγει να κάτσει στο τέρμα, όταν όλοι παίζουν για να βάλουν γκολ;

«Να πω την αλήθεια κι εγώ μέσα ξεκίνησα να παίζω! Είχα πάει στην ομάδα του αδελφού μου, αλλά ήταν δύσκολα για μένα! Σταμάτησα και τότε ο φίλος του πατέρα μου, ο Νταβόρ Γιαγκόβλιεβιτς, παλιός ποδοσφαιριστής, μου είπε «εσύ πρέπει να κάτσεις τερματοφύλακας. Δεν ήμουν τόσο ψηλός τότε, αλλά κάθε καλοκαίρι έπαιρνα μπόι και σιγά-σιγά μου άρεσε ακόμα παραπάνω να παίζω στο τέρμα».

– Κατάλαβες νωρίς πως θες να παίξεις σαν επαγγελματίας;

«Περισσότερο το ένα έφερε το άλλο. Ξεκίνησα ερασιτεχνικά, περίπου 17 χρονών, στην Προποντίδα Χαλκίδας, απ’ όπου και κατάγομαι. Άρχισα να παίζω κάποια παιχνίδια, μετά βρέθηκα στη Θήβα, στη Δ’ Εθνική κι από κει στον Πανιώνιο».

– Στα 19 σου βρέθηκες στον Πανιώνιο, σε μια ομάδα γνωστή για τους παίκτες που αναδεικνύει από τις ακαδημίες της, αλλά και για τις ευκαιρίες που δίνει σε νεαρούς Έλληνες.

«Ξεκίνησα απευθείας στην ανδρική ομάδα, αν και δεν ήμουν ακόμα επαγγελματίας. Έπαιζα βέβαια παιχνίδια με τους Νέους, τις πρώτες δυο σεζόν. Την πρώτη χρονιά ο Πανιώνιος είχε τον Γιούργκεν Μάχο και τον Μπέλιτς, ενώ στη συνέχεια ήρθε και ο Παναγόπουλος. Η αλήθεια είναι πως παλαιότερα οι νέοι δεν έπαιρναν αληθινές ευκαιρίες, πολλοί σκέφτονταν πως οι μικροί μπορούν να περιμένουν. Λόγω πάντως των οικονομικών δυσκολιών, είτε επειδή τους πιστεύουν είτε από ανάγκη, τους βάζουν να παίζουν περισσότερο».

– Παρατηρείται πάντως στον σύλλογο πως σε αυτή τη 10ετία βγαίνουν «παρέες» Ελλήνων, που αναδεικνύονται ανά διετία, ο ένας βοηθάει τον άλλον και όλοι μαζί τον Πανιώνιο. Πως δημιουργείται αυτό το κλίμα;

«Είναι η ατμόσφαιρα πλέον, που οι παίκτες δεν βγάζουν πολλά λεφτά και «δένονται» περισσότερο, σαν οικογένεια. Αυτό βγαίνει και στο γήπεδο. Εγώ έκανα παρέα με τον Λαμπρόπουλο, τον Γιάννου, τον Αυλωνίτη, ήμασταν πολύ κοντά. Παίζει ρόλο και ότι ο Πανιώνιος έχει κόσμο που είναι κοντά στην ομάδα, τη στηρίζει».

«ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΟΠΩΣ ΑΥΤΟ ΣΤΟ ΜΙΛΑΝΟ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ»

– Η χρονιά για σένα ξεκίνησε στα παιχνίδια με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, για τα προκριματικά του Champions League. Πόσο μακριά βρέθηκε τότε η ΑΕΚ μακριά από την πρόκριση;

«Ήταν η αρχή της προετοιμασίας, 25 μέρες μετά την έναρξή της και δεν ήμασταν απόλυτα έτοιμοι, όπως καμία ομάδα σε αυτή τη φάση. Η ΤΣΣΚΑ ήταν έμπειρη ομάδα, με πολλές παρουσίες στους ομίλους. Δεχθήκαμε δυο γκολ από στημένες φάσεις, δίχως οι Ρώσοι να είναι καλύτεροι. Η εμπειρία έπαιξε σημαντικό ρόλο τότε, πολλοί έπαιζαν 10 χρόνια μαζί. Δεν ήταν ανέφικτό, αν παίζαμε δυο εβδομάδες αργότερα μαζί τους, θα είχαμε περισσότερες πιθανότητες».

– Μια βραδιά, όπως αυτή με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ ή μια νύχτα στο Σαν Σίρο; Τι μένει πιο έντονα στη μνήμη ενός ποδοσφαιριστή;

«Το καθένα είναι ξεχωριστό για να πω την αλήθεια, αλλά για μένα το δεύτερο. Είναι διαφορετικά αυτά τα παιχνίδια, είναι ευρωπαϊκά, σε βλέπουν πιο πολλά «μάτια», παίζεις με καλύτερους παίκτες, απέναντι σε μια ομάδα από ένα καλύτερο πρωτάθλημα, όπως το ιταλικό. Φυσικά και τα ντέρμπι, όπως αυτό με τον Ολυμπιακό είναι πολύ όμορφα, με τόσο κόσμο, στην έδρα μας και τελικά να παίρνεις τη νίκη με τέτοια ανατροπή από το 0-2».

– Τα «πρωτοσέλιδα» της επόμενης μέρας μιας τέτοιας εμφάνισης, όπως της δικιάς σου κόντρα στη Μίλαν, σου «παίρνουν» το μυαλό ή τα περιμένεις; Είναι και η στιγμή που έδωσες τις δικές σου «απαντήσεις» με τη δουλειά σου…

«Πάντα προσπαθείς να κρατάς μια ισορροπία. Όταν δεν πας καλά δεν είναι σωστό να σε «κρεμάνε» κι αντίστοιχα όταν τα καταφέρνεις να σε αποθεώνουν. Πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία, κάτι που δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Θεωρώ πως η θέση του τερματοφύλακα είναι η πιο δύσκολη θέση, διότι με κάθε λάθος που θα κάνεις, κατά 99% θα δεχθείς γκολ. Εκεί πρέπει να «γυρίσεις» τον διακόπτη, καθώς η ομάδα σου σε χρειάζεται έτοιμο, ίσως και πιο έτοιμο από πριν. Το παιχνίδι δεν τελειώνει σε ένα λάθος. Από κει και πέρα, η καθημερινή δουλειά σε βελτιώνει και σωματικά, αλλά και στο μυαλό».

– Πως διαχειρίστηκες την κριτική που δέχθηκες, ώστε να φτάσεις μέχρι την εμφάνιση του Σαν Σίρο;

«Η δουλειά βοηθάει, όπως και οι άνθρωποι που είναι δίπλα σου και σ’ αγαπάνε, όπως η οικογένεια και η γυναίκα μου, οι συμπαίκτες μου και ειδικά οι φίλοι μου, ο Μπακάκης, ο Μπακασέτας, ο Λαμπρόπουλος. Το «δούλεψα» με το μυαλό, να καταλάβω ποιοι με κριτικάρουν συνεχώς, χρησιμοποιώντας ως και άσχημα λόγια. Έδειξα πως είμαι πολύ δυνατός άνθρωπος και κατάφερα να γυρίσω το κλίμα».

«ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΖΩ»

– Ο τίτλος ήταν ο ξεκάθαρος στόχος εξαρχής για την ΑΕΚ ή το πιστέψατε στην πορεία, όταν είδατε πως είστε καλύτεροι;

Η ΑΕΚ βρέθηκε στις χαμηλότερες κατηγορίες και προοδευτικά έπρεπε να ανεβαίνει και να κατακτά τίτλους, να ανεβάζει τον πήχυ και να διεκδικεί το κάτι παραπάνω. Φέτος έπρεπε να βάλουμε ως στόχο το πρωτάθλημα, που ήταν υψηλότερος από το Κύπελλο, που είχαμε ήδη σηκώσει. Αυτό κάναμε και το καταφέραμε με τον καλύτερο τρόπο!

– Ως τις 19 Νοεμβρίου και το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο είσαι βασικός, έχοντας καλή απόδοση και στη συνέχεια μένεις εκτός. Συνηθίζεται αυτό;

«Για μένα ήταν η πρώτη φορά, πιστεύω πως γενικά δεν συμβαίνει, ούτε στην Ελλάδα, ούτε στο εξωτερικό. Ήταν απόφαση της διοίκησης, δεν βρήκαμε μια μέση λύση στις συζητήσεις μας, ώστε να συνεχίσω στην ομάδα. Ήθελα πολύ να παίξω, ωστόσο εκείνη την περίοδο είχαμε ένα διαφορετικό σκεπτικό με την ΑΕΚ. Εγώ με βάση τα καλά παιχνίδια που είχα κάνει ως τότε, αξίωσα μια τιμή για μένα, ενώ εκείνη είχε κάτι άλλο στο μυαλό της. Εγώ σεβάστηκα την απόφαση αυτή, συνέχισα να δουλεύω, ώστε να είμαι έτοιμος για την ομάδα, αλλά και για τον επόμενο σύλλογο, με τον οποίο είχαμε σταματήσει τις συζητήσεις, λόγω συμβολαίου».

– Συζήτησες με τον Χιμένεθ γι’ αυτή την εξέλιξη;

«Φυσικά, μου είπε πως είναι στα πόδια μου η «μπάλα» και πως θα σεβαστεί και τη δική μου απόφαση και της διοίκησης».

– Μετάνιωσες για την επιλογή σου ή πιστεύεις πως έκανες το σωστό, ακόμα κι αν σου στοίχισε;

«Θεωρώ πως έκανα το σωστό για μένα, διότι ήθελα και θέλω να ζήσω την εμπειρία του εξωτερικού. Να βιώσω τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν εκεί έναν παίκτη, αλλά κι έναν άνθρωπο».

– Βλέποντας τον Μπάρκα στη Βιέννη, στο τελευταίο παιχνίδι με την Αούστρια, που ήρθε η πρόκριση στους 32 του Europa League, «ζήλεψες»;

«Όχι, χάρηκα πολύ με την επιτυχία μας. Ήμουν στον πάγκο και το ευχαριστήθηκα όπως όλοι οι συμπαίκτες μου. Ήξερα πως είχα βοηθήσει στα προηγούμενα πέντε παιχνίδια του ομίλου και είχα συμβάλλει στην επιτυχία. Άλλωστε, εκεί δεν κοιτάς τόσο αν παίζεις ή όχι, σκέφτεσαι μόνο το καλό της ομάδας».

– Ήταν απλά η ευκαιρία του Μασούντ που έλειψε από την ΑΕΚ ή συνολικά η Ντιναμό Κιέβου άξιζε την πρόκριση, στη ρεβάνς των «32»;

«Όλα μπαίνουν κι όλα χάνονται, δεν γίνεται να σταθείς σε μια φάση μόνο, έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Ήμασταν πάρα πολύ καλοί, αλλά μας έλειψε η τύχη, στο Κίεβο, όπου χάσαμε πολλές ευκαιρίες και μας στοίχισαν την πρόκριση».

– Αν έπρεπε να διαλέξεις το πρωτάθλημα ή μια πρόκριση ως και στους 8 του Europa League, τι θα προτιμούσες;

«Εννοείται το πρωτάθλημα! Αυτός ήταν ο στόχος εξαρχής, στην Ευρώπη θέλαμε να προχωρήσουμε όσο πιο πολύ γινόταν. Όλη τη σεζόν ωστόσο παίζαμε για τον τίτλο και ήταν μεγάλη η επιτυχία στο τέλος, όταν τον κατακτήσαμε».

«ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΙΩΝΩ, ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΒΑΛΑ ΤΟ ΛΙΘΑΡΑΚΙ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ»

– Τι γεύση σου αφήνει η σεζόν, μετά απ’ όσα έγιναν;

«Εγώ έζησα σχεδόν τα πάντα! Στην αρχή με την κριτική που δέχθηκα, μετά που ήμουν πάρα πολύ καλός και βοήθησα την ΑΕΚ να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Είμαι πολύ χαρούμενος, μακάρι να μπορούσα να βοηθήσω ακόμα παραπάνω, αλλά όπως και να έχει είμαι ευτυχισμένος που συντέλεσα στο να επιστρέψει η ομάδα στην κορυφή της Ελλάδας μετά από 24 χρόνια».

– Συνολικά μετά από 4 χρόνια στην ΑΕΚ, ποιος είναι ο απολογισμός που κάνεις;

«Κρατάω πολλά από αυτή την πορεία. Ανεβάσαμε την ομάδα ξανά στη Superleague, μετά από δυο χρόνια στη Γ’ και στη Β’ Εθνική, στη συνέχεια κατακτήσαμε το Κύπελλο Ελλάδας, βγήκαμε πρώτοι στα πλέι-οφ και μπορέσαμε να δώσουμε το «παρών» στα προκριματικά του Champions League και να διεκδικήσουμε τις πιθανότητές μας για κάτι πολύ μεγάλο, να παίξουμε σε όμιλο της διοργάνωσης. Φυσικά, το σπουδαιότερο και δυσκολότερο απ’ όλα είναι ότι σηκώσαμε τον τίτλο. Νιώθω 100% δικαιωμένος που πήγα από τον Πανιώνιο στην ΑΕΚ. Ήταν διαφορετική η κουλτούρα στις συζητήσεις τότε με τον κ. Μελισσανίδη και πολύ ξεχωριστές οι στιγμές που έζησα με την ΑΕΚ».

– Μια στιγμή που σου έχει χαρακτεί ανεξίτηλα στη μνήμη σου;

«Το παιχνίδι στο Σαν Σίρο».

– Κι απ’ αυτό το παιχνίδι, μια συγκεκριμένη φάση;

«Η απόκρουση στην τελευταία φάση, στο φάουλ του Τσαλχάνογλου. Τότε είπα «πάει, τελειώσε»!

– Θα διάβαινες ποτέ τον Ρουβίκωνα για να παίξεις στον Ολυμπιακό, στον ΠΑΟΚ ή στον Παναθηναϊκό;

«Εγώ επέλεξα να φύγω από την ΑΕΚ, ώστε να μη μείνω στην Ελλάδα. Θέλω να κάνω ένα βήμα παραπάνω και να παίξω στο εξωτερικό. Με ενδιαφέρει να ζήσω αυτή την εμπειρία, να δω πως αντιμετωπίζεται ένας αθλητής εκτός Ελλάδας. Στα επόμενα χρόνια δεν ξέρω, βλέπουμε, αν προκύψει κάτι τέτοιο».

– Άρα όσα γράφτηκαν στα μέσα Μαΐου περίπου, πως είσαι κοντά στον Ολυμπιακό, δεν ισχύουν…

«Προσωπικά εγώ ποτέ δεν έμαθα κάτι. Δεν ξέρω αν είχε μιλήσει κάποιος με τους εκπροσώπους μου. Εγώ δεν ξέρω, οι άνθρωποί μου ασχολούνται με αυτά και ψάχνουν ό,τι είναι καλύτερο για μένα».

«ΟΝΕΙΡΟ Η ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ, ΣΤΟΧΟΣ Η ΜΟΝΙΜΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ»

– Η ιδέα του εξωτερικού είναι κυρίαρχη στο μυαλό σου. Αυτό δεν θα άλλαζε ούτε τον χειμώνα, αν η ΑΕΚ σου έκανε μια πολύ δελεαστική πρόταση για να μείνεις;

«Εγώ πάντα ήθελα να παίξω εκτός Ελλάδας και τότε αυτό σκεφτόμουν. Αν βέβαια η ομάδα ήθελε να με κρατήσει, ώστε στη συνέχεια να με πουλήσει, τότε εννοείται πως ευχαρίστως θα έμενα στην ΑΕΚ».

– Έχεις ένα συγκεκριμένο όνειρο για την καριέρα σου;

«Χωρίς να ξέρω αν θα το πετύχω ποτέ, θέλω πολύ να παίξω στη Λίβερπουλ! Μικρός είχα πάει σε ένα καμπ του συλλόγου και τρελάθηκα! Είχα μπει στο Άνφιλντ και άκουγα όλους στις κερκίδες να τραγουδούν το «You’ll never walk alone» και ανατρίχιασα! Είναι δύσκολο προφανώς, αλλά μακάρι να το πετύχω!»

– Ένας τερματοφύλακας είναι καλύτερος στα 25, που τον βοηθάει το σώμα του ή στα 30+, που έχει συλλέξει περισσότερες εμπειρίες;

«Για μένα η καλύτερη ηλικία είναι στα 29-30. Τότε έχεις δει πολλά πράγματα, έχεις παίξει αρκετά κι έχεις μάθει πολλά από τα λάθη σου, ενώ και το σώμα βρίσκεται στην ιδανική κατάσταση. Αυτή είναι η top ηλικία και τότε μπορείς να δώσεις το καλύτερο που έχεις».

– Έχεις κάποιο ίνδαλμα;

«Πάντα μου άρεσε παραπάνω ο Ικέρ Κασίγιας, ωστόσο νομίζω πως ο καλύτερος είναι ο Μπουφόν, αυτό πιστεύουν άλλωστε και οι περισσότεροι. Εξάλλου, είμαι φαν και του Κουρτουά, γιατί μοιάζουμε πολύ και στον σωματότυπο!»

– Κεφάλαιο Εθνική: Είστε μια γενιά με αρκετούς καλούς τερματοφύλακες. Εσύ, ο Γιαννιώτης, ο Μπάρκας. Είναι ένας στόχος που σε κάνει να θες να βελτιώνεσαι καθημερινά;

«Είναι πολύ καλό για την Ελλάδα, να έχει πολλούς καλούς ποδοσφαιριστές και φυσικά τερματοφύλακες, ώστε να αναδεικνύονται πολλοί. Εγώ είμαι πολύ χαρούμενος που βρέθηκα στην Εθνική τον περασμένο Αύγουστο, στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, αν και δεν καταφέραμε να πάρουμε την πρόκριση. Για μένα είναι μεγάλο «κεφάλαιο» η Εθνική Ελλάδας, είναι όνειρο για μένα να παίξω γι’ αυτή. Ο υγιής ανταγωνισμός είναι το καλύτερο για τους αθλητές, ώστε να δουλεύουμε παραπάνω και να βελτιωνόμαστε συνέχεια. Θέλω πολύ να είμαι κομμάτι της ομάδας στο εξής, με προκριματικά, EURO, Μουντιάλ και ό,τι άλλο περιλαμβάνει το μέλλον».

– Λείπει η Ελλάδα από τη διοργάνωση της Ρωσίας, όπως τη βλέπεις ως τώρα;

«Θεωρώ πως ναι, θα ήμασταν πολύ ανταγωνιστικοί, με βάση όσα έχω δει μέχρι στιγμής. Δεν έχει ξεχωρίσει κάποια μεγάλη ομάδα».

– Ποιος πιστεύεις πως θα το σηκώσει;

«Εγώ θέλω Βραζιλία! Θα δούμε βέβαια, αρέσει σε πολλούς πάντως!»

– Τους τερματοφύλακές της πως τους βλέπεις;

«Παίζει ο Άλισον, αλλά είναι δύσκολη η επιλογή, γιατί υπάρχει και ο Έντερσον της Μάντσεστερ Σιτι από πίσω! Είναι και οι δυο πολύ καλοί, δεν ξέρεις ποιον να διαλέξεις!»

– Φέτος ήσασταν τρεις τερματοφύλακες, περίπου συνομίληκοι, με έντονο ανταγωνισμό. Είναι αυτό το μοντέλο προτιμότερο ή το πιο συνηθισμένο, με έναν «μικρό» κι έναν μεγαλύτερο, που τον βοηθάει με την εμπειρία του ως δεύτερος;

«Και το δεύτερο είναι καλό, αλλά για μας «δούλεψε» φέτος. Βελτιωνόμασταν όλοι συνέχεια, κοιτάζαμε τα λάθη μας και τελικά παίξαμε όλοι!»

– Ένα καλό χαρακτηριστικό για τον καθέναν εκ των Τσιντώτα – Μπάρκα;

«Ο Βασίλης είναι εξαιρετικός στις εξόδους και στον αέρα γενικά. Ο Παναγιώτης είναι πολύ καλός κάτω από την εστία».

– Το δυνατό χαρακτηριστικό του Ανέστη; Κι αυτό που θέλεις να δουλέψεις περισσότερο στο μέλλον;

«Πιστεύω πρέπει να βελτιώσω την τεχνική με τα πόδια, γιατί από κει ξεκινάει το σύγχρονο παιχνίδι και είναι πολύ βασικό στοιχείο για τους τερματοφύλακες. Το «ατού» μου νομίζω  είναι το τετ-α-τετ, στα 1vs1».

«ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΡΟΜΠΟΤ»

– Τι θα είχε συμβεί στην Ελλάδα αν αυτά τα γκολ που δέχθηκε ο Κάριους, στον τελικό της Λίβερπουλ στο Champions League, τα είχε «φάει» ο Ανέστης, ο Καπίνο, ο Πασχαλάκης ή οποιοσδήποτε άλλος;

«Δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση του! Δεν μπορώ να σκεφτώ τι θα είχε συμβεί, αν είχε κάνει ένας από μας τόσο μεγάλο λάθος, σε τόσο σημαντικό παιχνίδι, όπου κρίθηκε ο σπουδαιότερος ίσως στόχος κάθε ομάδας. Πιστεύω πως η κριτική πολλές φορές είναι άδικη. Κανείς δεν έχει ζητήσει να βρίσκεται στο «απυρόβλητο», όμως πρέπει να υπάρχει ισορροπία, να μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Οι παίκτες είναι άνθρωποι, όχι ρομπότ που τα κάνουν όλα σωστά. Από κει και πέρα, η κριτική πρέπει να υπάρχει, ώστε να μπορεί ο καθένας να κατανοεί τα λάθη του και να βελτιώνεται».

– Στην ΑΕΚ συνεργάστηκες με τον Δέλλα, τον Πογιέτ, τον Κετσπάγια, τον Μοράις, τον Χιμένεθ. Με ποιον ταίριαξες καλύτερα;

«Ο καθένας είχε τη δική του νοοτροπία, με τα καλά του και τα κακά του. Όλοι με βοήθησαν, τόσο αυτοί που με έβαζαν να παίξω και με εμπιστεύτηκαν, όσο και αυτοί που δεν το έκαναν».

– Ποιο είναι το πιο μεγάλο πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου για σένα;

«Όλοι, από τους παίκτες ως και τους φιλάθλους, βάζουν ένα «λιθαράκι» για να βγάζουμε μια κακή εικόνα προς τα έξω. Έτσι το βλέπω εγώ και έτσι μπορεί και να αλλάξει, δηλαδή ο καθένας να προσπαθήσει για κάτι καλύτερο και να γίνει το ποδόσφαιρό μας πιο αξιόπιστο».

–  Η ΑΕΚ έδειξε φέτος πως μπορεί να «σταθεί» φέτος στην Ευρώπη, κάτι πως Ελλάδα το «χάνουμε» με τα χρόνια. Πόσο κοντά είμαστε στο να διατηρήσουμε ένα ανταγωνιστικό επίπεδο;

«Είμαστε τόσο κοντά, όσο και μακριά. Αυτά κρέμονται σε λεπτή κλωστή. Ήταν πολύ θετική η πορεία της ΑΕΚ, θα βοηθήσει το ελληνικό ποδόσφαιρο να το κάνουν όλοι, ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ, ο Ατρόμητος, ο Αστέρας Τρίπολης, όλοι δηλαδή όσοι θα παίξουν στην Ευρώπη. Αυτό θα βελτιώσει τα πάντα, θα πέφτουν περισσότερα «μάτια» στους Έλληνες παίκτες, ώστε να μπορούν να πάρουν ευκολότερα μεταγραφή».

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X