Ευχή και κατάρα το εξωτερικό

Καλοκαίρι επιστροφών είναι και το φετινό στη Σούπερ Λίγκα, με τρανά παραδείγματα τους Στέφανο Καπίνο και Απόστολο Βέλλιο.

Αμφότεροι αποφάσισαν να κάνουν το άλμα για το εξωτερικό σε νεαρή ηλικία. Ο Βέλλιος, έχοντας εντυπωσιάσει τους πάντες στην Ελλάδα, κυνήγησε το όνειρο. Έφτασε να αναδειχθεί καλύτερος νεαρός παίκτης της Έβερτον, κέρδισε τον Ντέιβιντ Μόγιες και τους οπαδούς των Μερσεϊσάιντερς, αλλά η ρήξη του με τον Σκοτσέζο ήταν η αρχή του τέλους. Στη συνέχεια τίποτα δεν πήγε για εκείνον όπως θα ήθελε, έκανε και κακές επιλογές, όπως η Λιρς, και γύρισε στον Ηρακλή.

Η περίπτωση του Καπίνο ήταν διαφορετική. Στα 20 είχε μία τριετία ως επαγγελματίας τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού, αλλά όχι και πολλά παιχνίδια. Θεώρησε ότι έπρεπε να φύγει για ομάδα στην οποία θα παίζει, αλλά η Μάιντς αποδείχτηκε ακριβώς το αντίθετο. Έτσι, ένα χρόνο μετά γύρισε στη χώρα μας για να φορέσει τα ερυθρόλευκα.

Με αυτή την αφορμή το a-sports.gr παραθέτει 15 περιπτώσεις που είχαν ανάλογη πορεία. Σε αυτή δεν συμπεριλαμβάνεται ο Γιώργος Κατίδης, παρόλο που πληροί απόλυτα τις προδιαγραφές, καθώς ήταν μονόδρομος για εκείνον το εξωτερικό ύστερα από όσα είχαν γίνει την άνοιξη του 2013 και τον πανηγυρισμό του.

Σωκράτης Διούδης

Αποτελεί ένα από τα πιο πρόσφατα παραδείγματα. Στον Άρη δεν κατέγραψε ούτε 50 συμμετοχές έχοντας επί της ουσίας μια γεμάτη σεζόν. Στα 21 του αποφάσισε να πάει στην Μπριζ και εκεί δεν πήρε ούτε ένα παιχνίδι. Ήταν ένας από τους αρκετούς που από το να πρωταγωνιστήσει κάπου και να δουλέψει τις αδυναμίες του, προτίμησε το εξωτερικό. Έπειτα από μια άπραγη σεζόν γύρισε στη Σούπερ Λίγκα για τον Πανιώνιο με τη μορφή δανεισμού.

Μαυρουδής Μπουγαΐδης

Στα 22 του γύρισε για δεύτερη φορά στην Ελλάδα. Χωρίς παραστάσεις στην ΑΕΚ και με ελάχιστες συμμετοχές για μία διετία, έκανε το άλμα για το εξωτερικό σε ηλικία 20 ετών. Στη Γρανάδα δεν μπόρεσε να σταθεί και έτσι προ διετίας πήγε στον Άρη. Πέρσι ήταν δανεικός στη Λέγκια Γκντανσκ, που άρχισε καλά, αλλά η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Έτσι, επέστρεψε στη σιγουριά της πατρίδας για χάρη του Πανθρακικού.

Βαλεντίνος Βλάχος

Ένας ακόμη πρώην «κιτρινόμαυρος» που δεν μπόρεσε να κάνει καριέρα στο εξωτερικό. Ήταν και εκείνος μέλος της ΑΕΚ που υποβιβάστηκε. Χωρίς να εντυπωσιάσει, ήρθε η πρόταση από την Μπριζ και ο Αθηναίος αμυντικός συνέχισε την καριέρα του στο Βέλγιο. Προ διετίας επέστρεψε για τον Άρη ως δανεικός, αφού δεν είχε πάρει ούτε ένα ματς στην Μπριζ, και τον Ιανουάριο υπέγραψε στον Πανιώνιο για να μείνει αυτή τη φορά και να κάνει μια νέα αρχή.

Σπύρος Φουρλάνος

Και αυτός πήγε στο Βέλγιο και αυτός απέτυχε. Έχοντας συνολικά 11 εμφανίσεις σε δύο χρονιές με τον Παναθηναϊκό, αποφάσισε να μην ανανεώσει για να πάρει τις ευκαιρίες που του αναλογούσαν και υπέγραψε στην Μπριζ. Το αποτέλεσμα; Δεν έπαιξε ποτέ εκεί, γύρισε στην Ελλάδα αρχικά ως δανεικός στην Καλλονή και στη συνέχεια με ελεύθερη μεταγραφή στον Πανιώνιο. Δεν στέριωσε ούτε εκεί και πήγε στην Παναχαϊκή.

Σωτήρης Νίνης

Χαρακτηρίστηκε ως παιδί-θαύμα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Στα 16 του έκανε πράγματα που είχαμε χρόνια να δούμε, με αποτέλεσμα να γίνει παγκοσμίως γνωστός. Σε αντίθεση με τους περισσότερους, πήρε πάρα πολλά εφόδια πριν φύγει από τον Παναθηναϊκό. Πρωταγωνίστησε σε ντέρμπι, έπαιξε στην Εθνική, έκανε μεγάλα ματς μέχρι και στην Ευρώπη. Ούτε αυτός, όμως, κατάφερε να πιάσει, αποτυγχάνοντας στην Πάρμα. Αρχικά επέστρεψε στην Ελλάδα ως δανεικός στον ΠΑΟΚ και από τον περασμένο Νοέμβριο φορά και πάλι τα πράσινα.

Κώστας Ρουγκάλας

Θεωρήθηκε ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έβγαλε η ακαδημία του Ολυμπιακού. Ωστόσο, ουδέποτε πήρε την ευκαιρία στους Πειραιώτες παρά μόνο δόθηκε δανεικός σε Εργοτέλη και Φωστήρα. Έτσι, έφυγε για το εξωτερικό. Ωστόσο, τίποτα δεν ήταν ρόδινο στη δεύτερη ομάδα της Ατλέτικο Μαδρίτης. Ο νεαρός στόπερ γύρισε στην Ελλάδα για τον Ηρακλή, αλλά ούτε εκεί βρήκε χώρο, και αποφάσισε για δεύτερη φορά στην καριέρα του να παίξει εκτός συνόρων. Θα τα καταφέρει άραγε στη Λέουβεν, τη νέα πρόκληση που του παρουσιάστηκε;

Γιάννης Γιαννιώτας

Μία διετία στον Άρη ήταν αρκετή για να αποκτήσει παραστάσεις και να καταλάβει κανείς το ταλέντο του. Τα ελαττώματά του σαφή, όμως η Φορτούνα Ντίσελντορφ δεν δίστασε να επενδύσει πάνω του. Η σεζόν στη Γερμανία, όμως, ήταν εφιαλτική, με τον Γιαννιώτα να καταγράφει οκτώ συμμετοχές. Πέρσι επαναπατρίστηκε και οι μετοχές του εκτοξεύτηκαν με τις εμφανίσεις του στον Αστέρα Τρίπολης. Έφτασε, μάλιστα, να παίρνει εμπειρίες και από ευρωπαϊκά ματς και να καλείται στην Εθνική. Κάπως έτσι ήρθε και η μεταγραφή στον Ολυμπιακό.

Σάββας Γκέντσογλου

Σε αντίθεση με τους προαναφερθέντες, άντεξε για μεγαλύτερο διάστημα μακριά από την πατρίδα. Έφυγε στα 22 και έμεινε μία διετία στην Ιταλία παίζοντας σε Σαμπντόρια, Λιβόρνο και Σπέτσια. Στη Λιβόρνο, μάλιστα, είχε και γεμάτη χρονιά, όμως η επόμενη δεν ήταν καλή. Έτσι, φόρεσε τη φανέλα του Εργοτέλη, εκείνος υποβιβάστηκε και πλέον δοκιμάζει ξανά την τύχη του στη γειτονική Ιταλία με την Μπάρι.

Γιάννης Ποτουρίδης

Ένας ακόμη αμυντικός που θα παίζει στον Πανθρακικό την επόμενη χρονιά είχε καταφύγει στο εξωτερικό. Ο λόγος για τον 23χρονο οπισθοφύλακα, ο οποίος αναδείχτηκε από τις ακαδημίες του Ολυμπιακού. Ευκαιρίες πήρε, αλλά ήταν λίγες, κι έτσι μετά το δανεισμό του στον Πλατανιά πήγε μαζί με τον Κατίδη στη Νοβάρα. Άντεξε ένα χρόνο στην Ιταλία, δεν πήγαν τα πράγματα όπως θα περίμενε και έγινε κάτοικος Κομοτηνής.

Ταξιάρχης Φούντας

Έλαμψε φέτος με τη φανέλα του Πανιωνίου στο δεύτερο μισό, αφού του έλειπαν τα σερί ματς και άργησε να βρει ρυθμό. Αμέσως πήρε τη μεταγραφή για τον Αστέρα Τρίπολης και κλήθηκε στην Εθνική. Πού ήταν την προηγούμενη χρονιά; Μετά το ξεπέταγμά του στην ΑΕΚ επέλεξε να πάει στη Σάλτσμπουργκ, η οποία τον έδωσε δανεικό σε Λίφερινγκ και Γκρόντιγκ.

Νίκος Παπαδόπουλος

Παιδί της Πλατείας και αυτός. Στον Ολυμπιακό δεν πήρε ευκαιρίες και στράφηκε στη Γερμανία, όπου με τη δεύτερη ομάδα της Φορτούνα Ντίσελντορφ έκανε μόλις 10 εμφανίσεις. Έτσι, οι Νεοσμυρνιώτες το έπεισαν να επιστρέψει. Η πρώτη χρονιά δεν ήταν καλή για εκείνον, όμως αυτή που πέρασε αποτέλεσε το βασικό τους τερματοφύλακα κάνοντας 24 συμμετοχές στη Σούπερ Λίγκα.

Βίκτωρ Κλωναρίδης

Πρόκειται για παρόμοια περίπτωση με τον Φούντα. Έφυγε από την ΑΕΚ πολύ μικρός και πήγε στη Λιλ. Ο δείκτης δυσκολίας ανέβηκε τρομακτικά και φυσικά δεν κατάφερε να αντεπεξέλθει παίζοντας ελάχιστα τόσο εκεί όσο και στη Μουσκρόν, στην οποία δόθηκε δανεικός. Με την επιστροφή του στον Παναθηναϊκό πήρε αρκετά παιχνίδια και παραστάσεις τόσο από ντέρμπι όσο και από ευρωπαϊκά ματς. Κέρδος, μεταξύ άλλων, και το γεγονός πως πλέον θέλει να αγωνιστεί στην Εθνική μας.

Χάρης Μαυρίας

Θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έβγαλε το ποδόσφαιρό μας τα τελευταία χρόνια. Έπειτα από δύο γεμάτες σεζόν στον Παναθηναϊκό έπεσαν στα πόδια του αρκετές ομάδες και τελικά νικήτρια βγήκε η Σάντερλαντ. Όσο καλά στοιχεία κι αν είχε, όμως, δεν αρκούσαν για να πειστούν οι Άγγλοι και να καθιερωθεί στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου. Η επιστροφή του δεν θα αργούσε και έγινε τον Ιανουάριο με τη μορφή δανεισμού στους «πράσινους». Πλέον αναζητά τη φόρμουλα για να αποδεσμευτεί από τις «μαυρόγατες» και να γυρίσει στη Λεωφόρο.

Κώστας Φορτούνης

Πρόκειται για έναν από τους ελάχιστους Έλληνες μέσους με τέτοια στοιχεία, όπως το διάβασμα του παιχνιδιού, η κάθετη πάσα και τα ποιοτικά χτυπήματα. Με μόλις μία χρονιά στον Αστέρα Τρίπολης έκανε το άλμα για την Καϊζερσλάουτερν. Το ξεκίνημά του ήταν εξαιρετικό, τηρουμένων των αναλογιών. Η πρώτη χρονιά γεμάτη στην Μπουντεσλίγκα, όπως και η επόμενη στη Β’ Γερμανίας. Η τρίτη, όμως, δεν ήταν η αναμενόμενη λόγω τραυματισμών και έλλειψης εμπιστοσύνης του προπονητή προς εκείνον. Έτσι, αποφάσισε και αυτός να γυρίσει στην Ελλάδα και να παίξει στον Ολυμπιακό, στον οποίο από τη νέα σεζόν θα έχει και σημαντικό ρόλο, όπως όλα δείχνουν.

Νίκος Καρέλης

Αποτελεί ίσως το πιο τρανό παράδειγμα. Όταν έφυγε σε λάθος στιγμή και έχοντας ως μόνα εφόδιά του τις εμπειρίες από τον Εργοτέλη, απέτυχε παταγωδώς. Πήγε στην Άμκαρ και κατέγραψε σε μία σεζόν 10 ματς συνολικά. Συνέχισε την καριέρα του στον Παναθηναϊκό, όπου πήρε ευκαιρίες, στηρίχτηκε και βελτιώθηκε. Η αξία του πλέον έχει εκτοξευτεί και δείχνει στα 23 του σαφέστατα πιο έτοιμος για την περιπέτεια του εξωτερικού.

Το πρόβλημα νοοτροπίας και η Εθνική

Δεν είναι, επομένως, μια και δυο οι περιπτώσεις νεαρών παικτών που έφυγαν στο εξωτερικό και γύρισαν άπραγοι. Μήπως τελικά δεν είναι τα πάντα ιδανικά έξω; Μήπως δεν είναι λύση για όλους το εξωτερικό;

Κανείς δεν αμφιβάλλει πως ένας παίκτης μπορεί να έχει καλύτερη ποδοσφαιρική παιδεία εκτός συνόρων ή ότι υπάρχουν πολλές χώρες στις οποίες οι ομάδες είναι πιο οργανωμένες. Ωστόσο, αυτά από μόνα τους δεν αρκούν.

Πάντα θα έχουμε εξαιρέσεις, όπως η περίπτωση Σωκράτη Παπασταθόπουλου ή αυτή του Κυριάκου Παπαδόπουλου, που, αν δεν είχε τους τραυματισμούς, θα έκανε απίστευτη καριέρα. Υπάρχει ακόμη και ο Μάριος Οικονόμου, ένας αμυντικός που δεν έχει την ποιότητα των άλλων δύο και δυσκολεύτηκε την πρώτη του σεζόν στην Κάλιαρι, αλλά έκανε εκπληκτική πορεία πέρσι με την Μπολόνια, ή ο Παναγιώτης Κονέ, που βελτιώθηκε πάρα πολύ στην Ιταλία. Αυτοί, όμως, δεν είναι ο κανόνας.

Οι περισσότεροι παίκτες δεν ήταν έτοιμοι να φύγουν για το εξωτερικό όταν το έκαναν και αυτό μας κοστίζει γενικότερα ως ποδόσφαιρο. Οι επιτυχίες της Εθνικής μας εξαργυρώθηκαν από τους νεαρούς Έλληνες, οι οποίοι με χαρακτηριστική ευκολία έβρισκαν προτάσεις από ομάδες του εξωτερικού και έκαναν το βήμα για εκεί χωρίς να είναι προετοιμασμένοι, χωρίς να έχουν γίνει πρωταγωνιστές στις ομάδες τους. Μπήκαν κατευθείαν στα βαθιά και πνίγηκαν.

Αμφιβάλλει κανείς πως κάποιοι από τους παίκτες που αναφέραμε θα μπορούσαν ήδη να αποτελούν με αξιώσεις μέλη της Εθνικής; Το πρόβλημα, λοιπόν, είναι σημαντικό και οφείλεται κυρίως στη νοοτροπία των τελευταίων ετών. Όσο πιο γρήγορα αλλάξει αυτό, τόσο το καλύτερο θα είναι για όλους. Από τους παίκτες και τις ομάδες μέχρι το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.

Πηγή: asports

• enwsi.gr
• katidis
• ΑΕΚ
• Φούντας