Παπαθεοδώρου: «Πάντα είναι φαβορί η ΑΕΚ, στόχος μας το Final Four του BCL»

Παπαθεοδώρου: «Αν είμαστε υγιείς μπορούμε να πετύχουμε πολλά -Δώσαμε ακόμα ένα τρόπαιο στην ΑΕΚ»
Photo Credits: INTIME

Ο προπονητής της ΑΕΚ, Ηλίας Παπαθεοδώρου βρέθηκε στην εκπομπή «Basket Talk» στην ERTsports και μίλησε για την πορεία της ΑΕΚ, την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος, το BCL αλλά και την Εθνική Ελλάδος.

Ο Έλληνας τεχνικός αρχικά ρωτήθηκε για το παιχνίδι με το Ρέθυμνο και την απουσία του Νίκου Ζήση λέγοντας αρχικά: «Η απουσία του Νίκου Ζήση μας δημιούργησε πρόβλημα, θα μπορούσα κι εγώ να είμαι σπίτι μου τώρα και να τον απολαμβάνω να μιλάει εδώ τώρα…» και συνέχισε λέγοντας: «Είχαμε απουσίες, τρεις σημαντικές και προστέθηκε και αυτή του Ζήση, είχαμε και τους διεθνείς. Βέβαια και η απόδοση του Ρεθύμνου ήταν πολύ καλή, θα μπορούσε να κερδίσει το παιχνίδι».

Συνεχίζοντας για το Ρέθυμνο είπε: «Είχαμε μία καθαρή ήττα στο πρώτο γύρο, κερδίσαμε δύσκολα στο Κύπελλο και σήμερα είχαν τον έλεγχο για παραπάνω από 35 λεπτά. Είναι μία ομάδα που έχει δείξει μία πολύ καλή εικόνα και σταθερότητα όλη την χρονιά».

Ξεκινώντας την κουβέντα για την ΑΕΚ και την αμφισβήτηση που είχε στην αρχή της χρονιάς και αν ήταν ίδια κατάσταση με αυτή που έζησε στον ΠΑΟΚ, ο Ηλίας Παπαθεοδώρου είπε: «Για μένα ήταν ένα… ντεζαβού, από την στιγμή που συμφώνησα με την ΑΕΚ και οι δύο πρώτοι μήνες ήταν δύσκολοι. Όταν υπάρχει αμφισβήτηση αλλά σε εμπιστεύεται ο πρόεδρος και ο οργανισμός πρέπει να αποδείξεις ότι αξίζεις. Με την δουλειά μου και τους συνεργάτες μου, έχοντας και την στήριξη της διοίκησης, να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε ώστε να δείξουμε σε όσους μας αμφισβητούν ότι μπορούμε να κουμαντάρουμε ένα μεγάλο… καράβι όπως η ΑΕΚ».

Για την εξέλιξη του έχοντας περάσει από όλα τα στάδια του προπονητή ξεκινώντας από τα παιδικά τόνισε: «Για μένα ένας προπονητής για να εξελιχθεί υπάρχουν τρία στάδια. Το πρώτο είναι όταν πρόκειται για έναν μεγάλο παίκτη, που έχει το όνομα του ως παρακαταθήκη, του είναι ίσως και λίγο πιο εύκολο γιατί έχει και τον σεβασμό του κόσμου. Το δεύτερο στάδιο είναι να ξεκινήσεις ως συνεργάτης δίπλα σε έναν καλό προπονητή, να πάρεις εικόνες και εμπειρίες και μετά να γίνεις ο ίδιος πρώτος.

Η τύχη το ήθελε για μένα να πάρω τον τρίτο δρόμο, από πιο χαμηλό επίπεδο. Ξεκίνησα το 1995-96 σε παιδάκια 8-9 ετών, πέρασε απ’ όλα τα στάδια, και όλες αυτές οι καταστάσεις μου έχουν δώσει τα εχέγγυα που έπρεπε. Δεν είχα ποτέ ως στόχος, όνειρο ότι σε 3 χρόνια θα φτάσω εκεί. Εκτός από ικανότητα και τύχη που χρειάζεται, συνεργάστηκα με ομάδες που με πίστεψαν. Στην Κηφισιά έβγαλα τον καλύτερο μου εαυτό με εμπιστεύτηκαν 9 χρόνια».

Για το γεγονός ότι όταν ήταν προπονητής στην Κηφισιά, είχε και πρωινή δουλειά είπε: «Όταν είσαι προπονητής σε τοπικό ή Β’ και Γ’ Εθνική, τα χρήματα δεν είναι αρκετά για να ζήσεις. Έκανα πρωινή δουλειά, ήταν η βασική μου. Στην Α2 έπρεπε να πάρω ένα ρίσκο να αφήσω την πρωινή δουλειά μου, το 2012-13 και να αφοσιωθώ στο μπάσκετ. Ανεβήκαμε στην Α1 και εκεί άνοιξε ο δρόμος να το κάνω επάγγελμα».

Για την πορεία της ΑΕΚ που μετράει… έναν γύρο αήττητη: «Περάσαμε δύσκολες στιγμές στο πρώτο κομμάτι της χρονιάς, η ομάδα από την αρχή είχε κομβικά προβλήματα, ο Σλότερ έμεινε δύο μήνες έξω, ο Γιάνκοβιτς έναν μήνα. Η ομάδα είχε καλό υλικό αλλά είχαμε δέκα καινούργιους παίκτες και νέο προπονητή. Είναι δύσκολη η διαδικασία της προσαρμογής όλων μας. Υπήρχε υπομονή απέναντι στην ομάδα και την δουλειά μας, αυτή μας έδωσε την δυνατότητα να βρούμε την… χημεία μας και τους ρόλους μας.

Έπρεπε να καταλάβω κι εγώ το υλικό που είχα στα χέρια μου. Η ομάδα βρήκε τον δρόμο της τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο, είχαμε πρόοδο και αν εξαιρέσουμε τον τραυματισμό του Βλάντο Γιάνκοβιτς που ήταν ένας παίκτης που ήρθε και μας ενίσχυσε, η ομάδα για δύο μήνες δούλεψε μαζί. Με τον Παναθηναικό ήταν το αποκορύφωμα, εκεί η ομάδα έδειξε ότι δεν υπάρχει… ταβάνι στην απόδοση της, έχει να δώσει κι άλλα»

Για την αποχώρηση του Σαντ-Ρος και τα προβλήματα που αντιμετώπισε με την ΑΕΚ: «Παίξαμε 5 Ιανουαρίου με τον Παναθηναϊκό και στις 8 με την Άντβερπ όπου κάναμε μία κακή εμφάνιση. Την επόμενη μέρα ο Σαντ-Ρος κι ύστερα χτύπησε ο Γκίκας και ο Λάνγκφορντ. Εκεί η ομάδα έχασε τον προσανατολισμό της, αλλά και τα βασικά της γρανάζια. Ήταν ένα πολύ κομβικό σημείο και η έλευση του Νίκου Ζήση, που μας έδωσε αυτοπεποίθηση, ψυχολογία. Μας έδωσε ξανά την ώθηση να βρούμε το ρυθμό μας και την ψυχολογία μας, γιατί όλοι είχαμε κλονιστεί. Δεν έχουμε φτάσει ακόμα σε εκείνο το επίπεδο που βρισκόμασταν, θέλουμε χρόνο για να ενσωματώσουμε τον Γκίκα και τον Λάνγκφορντ».

Για τις αναμετρήσεις με την Βόννη στο Basketball Champions League είπε: «Είναι μια ομάδα λίγο διπρόσωπη. Στο BCL διεκδικούσε την 1η θέση, αλλά έχασε στον ΠΑΟΚ και βγήκε 3η. Έχει καλό ρόστερ, ποιότητα, επιθετικό ταλέντο και θα πρέπει να κάνουμε καλή σειρά, για να προκριθούμε. Η ΑΕΚ παίζει σχεδόν πάντα ως φαβορί. Η πραγματικότητα είναι ότι το μέγεθος και η ποιότητά της ομάδας μας δίνει αυτόν τον τίτλο.

Στο BCL δεν μετράει τόσο αυτό. Η κατάσταση που θα βρεθεί εκείνη την στιγμή η εκάστοτε ομάδα, μετράει πιο πολύ. Όταν ασχοληθούμε με το παιχνίδι, θα πρέπει να πείσουμε τους παίκτες μας πως είναι μία καλή ομάδα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Από την αρχή της χρονιάς ο βασικός μας στόχος είναι να φτάσουμε στο Final Four της διοργάνωσης. Πάμε βήμα βήμα. Μας ενδιαφέρει η πρόκριση στους «8» και η επιστροφή των τραυματισμών. Μετά θα μπούμε στην διαδικασία να σκεφτούμε τα παιχνίδια της επόμενης σειράς».

Για την κατάκτηση Κυπέλλου από την ΑΕΚ: «Υπήρχε μεγάλη προσδοκία για το Κύπελλο. Ειδικά από την στιγμή που βγήκε εκτός ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ ήταν το μεγάλο όνομα. Είναι πολύ καλές ομάδες και το Περιστέρι και ο Προμηθέας, αλλά η ΑΕΚ ήταν το μεγαλύτερο όνομα, αγωνιστικά δεν υπήρχαν μεγάλες διαφορές. Έχουμε ψυχολογία και αυτοπεποίθηση, αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό. Είμαστε σε φάση ανασυγκρότησης, γιατί και το κενό τώρα δεν μας έκανε καλό. Το δεκαήμερο μετά το Κύπελλο μας δημιούργησε πρόβλημα. Οι προπονητές δεν θέλουν να σταματάει ο ρυθμός, αλλά όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα. Πρέπει να κάνεις αυτό που έχεις μπροστά σου».

Για το ζευγάρι Χάποελ Ιερουσαλήμ – Περιστέρι στους «16» του BCL: «Η Χάποελ είναι ίσως μία από τις 3 πιο ταλαντούχες και ποιοτικές ομάδες της διοργάνωσης. Έχουν πολύ καλούς Αμερικανούς, καλούς Ισραηλινούς κι εξαιρετική έδρα. Το Περιστέρι έχει το μειονέκτημα έδρας και θα πρέπει να κάνει μια πάρα πολύ καλή εμφάνιση. Νομίζω βασικός στόχος του Περιστερίου θα είναι να πάει το παιχνίδι σε τρίτο ματς. Θα είναι δύσκολη σειρά, αλλά θα κάνουν μια σοβαρή προσπάθεια. Έχει σοβαρούς κι έμπειρους παίκτες».

Για την Εθνική Ομάδα και τα «παράθυρα»: «Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί ο μπασκετικός χάρτης, βλέπουμε διαφορετικές εθνικές από αυτές που πραγματικά ξέρουμε. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που έχουμε κερδίσει αυτά τα δύο χρόνια. Γίνονται εκπλήξεις. Έχουμε μεγάλη δεξαμενή παικτών, που θεωρούν τιμή τους το να είναι στην εθνική, κι ας ξέρουν ότι μπορεί να μην είναι στις μεγάλες διοργανώσεις. Έχουν μεγάλη αυταπάρνηση. Βλέπουμε καλή διάθεση και καλό κλίμα και αυτό πρέπει να πιστωθεί στον Σκουρτόπουλο, αλλά και στους παίκτες και τους προπονητές.

Τα εύσημα πρέπει να πηγαίνουν εκεί που πρέπει. Εμείς στις ομάδες μας κάνουμε δυο μήνες να βρούμε αυτοματισμούς κι αυτοί πρέπει να το κάνουν σε δυο – τρεις ημέρες. Θέλει διαχείριση το όλο πράγμα κι εμείς έχουμε κάνει μεγάλο βήμα για την πρόκριση. Επίσης σημαντικό κομμάτι και η διαχείριση. Έρχονται παίκτες που δεν είναι ίσως πρώτης διαλογής και μπορεί να έχουν στο μυαλό τους διάφορα. Ότι θα γίνω ο νέος Σπανούλης, ο νέος Διαμαντίδης. Εκεί πρέπει να γίνει και γίνεται σωστή διαχείριση από τον προπονητή».

Για τον Γιάννη Μπουρούση είπε: «Είναι μία ιδιαίτερη προσωπικότητα, ο τελευταίος των… Μοικανών, έμεινε πιστός μέχρι το τέλος. Πάντα μου έκανε εντύπωση ότι ήταν ένας ποιοτικός ψηλός, αλλά με την Εθνική άλλαζε, ήταν πιο παθιασμένος. Τα τελευταία δύο χρόνια έρχονταν από την Κίνα, θυσίαζε το κορμί του, μου έκανε εντύπωση.

Θα ήθελα να σταματήσει διαφορετικά. Μου έβγαλε ότι κάτι τον βασάνιζε θα περίμενα να σταματήσει μετά το τουρνουά ή σε έναν αγώνα της Εθνικής, έτσι θα του άξιζε. Δεν είναι όμορφο να τελειώνεις έτσι ειδικά όταν έχεις προσφέρει τόσα πολλά» ενώ πρόσθεσε από την δική του εμπειρία ως Ομοσπονδιακός τεχνικός: «Ο εθνικός ύμνος είναι πάντα κάτι ξεχωριστό. Πρέπει να το ζήσεις, εκείνη την στιγμή ανεξάρτητα αν έχεις πάρει τίτλο ή πρόκειται για ένα παιχνίδι. Σε σημαδεύει, σε χαρακτηρίζει».

Για την Εθνική ομάδα των μεγάλων επιτυχιών σε σύγκριση με αυτήν των τελευταίων ετών υπογράμμισε: «Έχουμε ποιοτικούς παίκτες αλλά όχι την ποιότητα που διαθέταμε την διετία 2005-06, όπου είχαμε ταυτόχρονα Σπανούλη, Ζήση, Διαμαντίδη, Παπαλουκά και από πίσω Χατζηβρέττα. Δεν έχουμε αυτή την ποιότητα. Έχουμε πολύ καλούς παίκτες και ίσως οι προσδοκίες είναι μεγαλύτερες από την πραγματική εικόνα μας γιατί έχουμε ανάγκη για μετάλλιο. Και φτάνεις στο… παραπέντε για να το πετύχεις.

Επί εποχής Κατσικάρη παίζαμε εξαιρετικά αλλά πέφταμε πάνω σε σούπερ ομάδες, όπως τότε με την Σερβία που πάλι το παλέψαμε και χάσαμε στις λεπτομέρειες. Δεν είχαμε υπερπαίκτες όπως εκείνη την περίοδο από το 2004 ως το 2006, με μοναδική εξαίρεση όταν πήραμε μετάλλιο το 2009 όπου κάναμε υπέρβαση.”

4x Προσφορά* χωρίς κατάθεση από την Betsson! *Όροι & Προϋποθέσεις. 21+ | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X