Οι κατάρες είναι γαϊδάρες και (με γκολ) επιστρέφουν στον αφέντη τους!

Το μόνο που είχε σημασία σήμερα στη Νέα Σμύρνη, ήταν η νίκη. Και είναι χίλιες φορές προτιμότερο να μην παίζεις καλά και να κερδίζεις, από το να παίζεις καλά και να μην κερδίζεις.

Ότι υπήρξαν προβλήματα για την «Ένωση» στο σημερινό ματς ήταν ολοφάνερο. Και μπράβο στον Μαρίνο Ουζουνίδη, που με το που τελείωσε το παιχνίδι και παρά το τελικό 0-2, ήταν εκνευρισμένος και ξεκαθάρισε ότι η ομάδα δεν ήταν αυτή που έπρεπε, ούτε στο πρώτο ημίχρονο, ούτε στο δεύτερο.

Και εν μέρει, δεν είχαν και λόγο να είναι τόσο νευρικοί, οι παίκτες του Ουζουνίδη, απέναντι σε μια μέτρια ομάδα, που το μόνο που έκανε πολύ καλά ήταν να πιέζει σωστά, με τους χαφ της, αλλά και με τα στόπερ της, ψηλά.

Αλλά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εδώ και πάρα πολύ καιρό, η ΑΕΚ παίζει όλα της τα παιχνίδια με την πλάτη στον τοίχο. Και όχι μόνο νικάει, είτε παίζει πολύ καλά, είτε όχι, αλλά δεν δέχεται και γκολ. Η εστία της «Ένωσης» είναι απαραβίαστη μέσα στο 2019, ενώ συνολικά στα ματς του πρωταθλήματος, δεν έχει δεχτεί γκολ στα 13 από τα 17 παιχνίδια της, στη φετινή Σούπερ Λιγκ.

Από εκεί και πέρα, στο πρώτο γκολ με τον Πέτρο, ναι μεν είναι πολύ δύσκολη φάση για να την δει ο Ευαγγέλου, αλλά όντως το κοντρόλ έχει γίνει με το χέρι, κάτι που το βλέπουμε στο ριπλέι. Δεν υπάρχει κανείς στην ΑΕΚ, που να κάνει το άσπρο… μαύρο.

Στη συνέχεια, υπήρξαν δύο φάσεις, που ο Ευαγγέλου αδίκησε την «Ένωση», όπου θα έπρεπε να αποβάλλει τον Ντουρμισάι, όπως και να υποδείξει πέναλτι σε χέρι του Μπανανά, αλλά προφανώς κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει ότι δεν είχε ακριβοδίκαιη διάθεση.

Το πολύ όμορφο γκολ του Πέτρου από τη συνεργασία του με τον Πόνσε, ήταν μια τιμωρία που άξιζε στη μερίδα (και όχι σε όλους) των κομπλεξικών οπαδών του Πανιωνίου, που πέρυσι, την ώρα που ο Μάνταλος αποχωρούσε, κλαίγοντας από τη ρήξη χιαστών που είχε πάθει, του… εύχονταν να «ψοφήσει» και να μην ξαναπερπατήσει. Κι αν είναι ανατριχιαστικό και μόνο που το διαβάζετε, φανταστείτε πως θα αισθάνθηκε, ο αρχηγός της ΑΕΚ, την ώρα που το άκουγε.

Φυσικά, από ΑΕΚτζή δεν πρόκειται ποτέ να ακουστεί ή να γραφτεί κάτι ανάλογο. Είναι προτιμότερο άλλωστε να επιστρέφονται τέτοιες κατάρες, με γκολ που… πονάνε, όπως το σημερινό του Μάνταλου.

Μετά από το 0-1, η ομάδα αντιμετώπισε σοβαρό επιθετικό πρόβλημα και δεν μπορούσε να απειλήσει, ωστόσο είδαμε και την καλή πλευρά του 3-5-2 όσον αφορά στο αμυντικό σκέλος, αφού ούτε ο Πανιώνιος απείλησε ιδιαίτερα.

Φυσικά, ήταν κομβική η απόκρουση του Βασίλη στο 88’, πριν κάνει την γκάφα στο τέλος ο Μανοϊλοβιτς, μόνο και μόνο για να πετύχει ο Πόνσε, το 11^ο γκολ του στο πρωτάθλημα και να απέχει πλέον, ένα γκολ από την κορυφή του πίνακα των σκόρερ.

Τελείωσε και αυτό. Έγινε αυτό που έπρεπε, σε ένα γήπεδο-μνημείο κομπλεξισμού απέναντι στην ΑΕΚ. Για τα εκτός τόπου και χρόνου και ανιστόρητα περιεχόμενα των πανό που κρεμάστηκαν, δεν χρειάζεται κανένα σχόλιο.

Είναι μια συνεχιζόμενη γελοία προσπάθεια κάποιων συμπλεγματικών να συγκριθούν με κάτι που δεν γίνεται να συγκριθούν. Κρίμα για τη μερίδα των σωστών φιλάθλων του Πανιωνίου, που είναι αξιοπρεπείς, ξέρουν και βλέπουν την αλήθεια κι αν μη τι άλλο σέβονται, έναν σύλλογο που εκπροσωπεί ότι και ο δικός τους.

Προχωράμε, με δύο παιχνίδια στο ΟΑΚΑ, την Τετάρτη με τον Λεβαδειακό και την Κυριακή με τον ΠΑΟΚ. Δεν χωράει καμία επεξήγηση, η σημασία τους και το τι πρέπει να γίνει σε αυτά…

• ΑΕΚ
• Μάνταλος
• πανιώνιος
• πονσε