Ο κύκλος πάει να κλείσει

Για τον πολύ κόσμο η μεγάλη κατρακύλα της ΑΕΚ προς το βάραθρο του υποβιβασμού, ξεκίνησε το καλοκαίρι στην αρχή εκείνης της καταραμένης σεζόν. Στα μάτια τα δικά μου, ξεκίνησε πολύ νωρίτερα. Από τότε που όχι απλώς έπαψε να μπαίνει στο μάτι των (απατ)αιώνιων, αλλά γινόταν έρμαιο των παρασκηνιακών παιχνιδιών τους. Και το πιο τρανταχτό τέτοιο παράδειγμα, είναι ο τρόπος που μεθοδεύτηκε το τέλος του Τζιμπούρ από την ΑΕΚ. Ο Χιμένεθ τον έβγαλε έξω από τα όρια του, ο τότε πρόεδρος τον περίμενε με την λύση του συμβολαίου για πειθαρχικό παράπτωμα και ο ΟΣΦΠ είχε ανοίξει την αγκαλιά του για να τον υποδεχθεί. Αν λοιπόν τώρα ο Τζιμπούρ επιστρέψει, θα είναι σαν να κλείνει ο κύκλος εκείνης της μίζερης, της μικρής, της (όχι) ΑΕΚ. Και ειδικά από την στιγμή που ο ίδιος ο παίκτης δίνει μεγάλη μάχη για να μείνει ελεύθερος και να φωνάξει «είμαι εδώ, ελάτε να με πάρετε πίσω». Που σημαίνει πως η ΑΕΚ που διώχνει και «δωρίζει» παικταράδες πέθανε. Ζήτω (ξανά) η ΑΕΚ που έλκει παικταράδες ακόμα και στη Β’ εθνική.

Πάμε λίγο και στο πρακτικό κομμάτι της υπόθεσης. Σ’ αυτή τη «μάχη» που δίνει ο Τζιμπούρ για να μείνει ελεύθερος από τη Νότιγχαμ, έχει πλέον ξεκάθαρα το πάνω χέρι. Η Φόρεστ έχει πάρει δυο επιθετικούς, έχει συνολικά οκτώ και είναι πολύ κοντά στην απόκτηση ενός ένατου. Θέλει να λύσει το συμβόλαιο του Τζιμπούρ… χθες. Ούτε κόλπα περί δανεισμού συζητά πια, ούτε σκέψεις να πουλήσει τον παίκτη, ούτε τίποτα. Είναι διατεθειμένη να δώσει ακόμα και χρήματα στον Ράφικ για να δεχτεί να λύσει το συμβόλαιο και να χαιρετήσει. Όχι όλα τα προβλεπόμενα για τα δυο χρόνια που έχει υπογράψει και που αγγίζουν τα 3 εκατομμύρια Ευρώ. Αλλά ένα σεβαστό ποσό.  Επομένως πιθανότατα είναι θέμα χρόνου να βρεθεί η χρυσή τομή και να βγει ένα διαζύγιο που και η Νότιγχαμ και ο Τζιμπούρ το θέλουν πολύ. Άλλωστε εκείνο που φαίνεται να θέλει η πλευρά του παίκτη, είναι να μην βγει ζημιωμένη και οικονομικά (διότι αγωνιστικά βγήκε) από την περιπέτεια στην Αγγλία.

Όταν λοιπόν ο Ράφικ θα έχει το διαζύγιο στην τσέπη του, θαρρώ πως θα πάει κατευθείαν στο γραφείο του Δημήτρη Μελισσανίδη χωρίς ενδιάμεση στάση και θα (ξανά)κτυπήσει την πόρτα. Και αν το πράγμα φτάσει εως εκεί… ας αρχίσουμε καλύτερα να κουβεντιάζουμε αγωνιστικά.

Ο Τζιμπούρ είναι ένας επιθετικός που μπορεί να ταιριάξει και με τον Αραβίδη και με τον Ντακόλ, ακόμα και με τον Μπρέσεβιτς όταν το παλικάρι γίνει καλά. Και μπορεί και μια χαρά και χωρίς κανέναν στην επίθεση αλλά μόνος του στη κορυφή. Σε σχέση με τον Λάζοβιτς είναι πιο καθαρόαιμος σέντερ φορ. Σε σχέση με τον Μρτζά είναι πιο γρήγορος και πιο ευέλικτος. Σε σχέση και με τους δυο, ξέρει καλά και τι σημαίνει ΑΕΚ και τι σημαίνει ελληνικό πρωτάθλημα. Για την ιδιοσυγκρασία και τον χαρακτήρα του έχω ένα τσουβάλι επιφυλάξεις. Επαναλαμβάνω και κρατώ την κουβέντα του Μπάγεβιτς όταν τα αποδυτήρια της ΑΕΚ ήταν ροντέο. «Αν δεν ήταν και οι Αργεντινοί, τον Τζιμπούρ θα μπορούσα να τον κάνω καλά».

ΥΓ: Θαρρώ πως η ΑΕΚ δεν θα προχωρήσει και σε Τζιμπούρ και σε Μρτζά. Ο Σέρβος επιθετικός είναι καλή περίπτωση, αλλά κάτι μου λέει πως και αυτός επιδιώκει να κερδίσει χρόνο. Οπότε μπορεί και να τον προλάβει έτσι κι αλλιώς ο Τζιμπούρ. Εκτός αν το κόλπο γίνει γρήγορα.

ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΛΗΣ  

• ΑΕΚ
• Νότιγχαμ
• Τζιμπούρ
• Τσίλης