Να δώσει επιτέλους σημείο αναφοράς

Νομίζω πως δεν υπήρξε άλλο παιχνίδι της τρέχουσας σεζόν, που να έχει για την ΑΕΚ τόσο μεγάλη σημασία όσο αυτό με τον Ατρόμητο. Αυτά που διακυβεύονται, όσα αφορούν το σήμερα, αλλά και το αύριο της Ενωσης, είναι τεράστια. Ειδικά έπειτα από τη νίκη στο Περιστέρι, η ΑΕΚ έχει να κερδίσει πολλά, αλλά και κινδυνεύει να χάσει ακόμα περισσότερα. Και εξηγώ.

Είναι προφανές, πως σε περίπτωση αποκλεισμού θα χαθεί πλήρως η μπάλα. Δίχως ουσιαστικό στόχο, η ΑΕΚ θα μπει στον κύκλο της εσωστρέφειας και της αμφισβήτησης για όσα συμβαίνουν και δεν συμβαίνουν. Και ακόμα δεν έχει βγει καν ο Φλεβάρης φανταστείτε. Θα έχει οριστικοποιηθεί πως θα είναι αποτυχημένη η σεζόν, δεν θα υπάρχει η ψυχραιμία και η λογική που χρειάζεται ο σχεδιασμός ενός τιμ από την αρχή.

Αντίθετα, με νίκη και πρόκριση τα πράγματα πηγαίνουν μακριά. Θα έχει μείνει ζωντανός ο στόχος του δεύτερου τροπαίου της χρονιάς. Μη το λησμονείτε αυτό. Για κάθε ομάδα, στη διάρκεια της σεζόν δύο τίτλοι είναι να διεκδικηθούν. Δεν μπορώ ούτε να διανοηθώ, κουβέντες που υποτιμούν το κύπελλο. Στο τέλος της σεζόν, με κύπελλο και συμμετοχή στο Champions League, εκτιμώ πως το πρόσημο θα είναι θετικό.

Για την ΑΕΚ είναι σημαντικό να βρει κάποιο σημείο αναφοράς μέσα στη χρονιά. Εάν κάποιος αφήσει στην άκρη εκείνα τα ματς με τη Σέλτικ και τη Βίντι, έκτοτε αγνοείται μια μεγάλη στιγμή. Εδώ φανταστείτε, πως αν δεν κερδίσει τον Παναθηναϊκό στο ντέρμπι του ερχόμενου Σαββάτου, η ΑΕΚ κινδυνεύει να γράψει αρνητική ιστορία. Αρα, για εμένα είναι σημαντικό να βρίσκει στόχους, να διατηρεί την ελπίδα και να ψάχνει λύσεις.

Είναι αλήθεια, πως τα μηνύματα που έρχονται από τα Σπάτα, αλλά και η εικόνα που εμφανίζει η ΑΕΚ είναι προβληματική. Είναι φανερό στα δικά μου μάτια, πως έχει δημιουργηθεί έλλειμμα φυσικής και ψυχολογικής κατάστασης. Για να καλυφθούν αμφότερα, χρειάζονται νίκες και χρόνος.

Δείτε τα τέσσερα ματς της εποχής Χιμένεθ. Με τον Ατρόμητο η ΑΕΚ έβγαλε αίσθημα αυτοσυντήρησης, κατάφερε να πάρει τη νίκη σε ένα ματς που ταίριαζε σε αυτό που θέλει να βγάζει ο Ισπανός. Με τον ΟΦΗ πήγε με κεκτημένη ταχύτητα, σβηστά, δίχως να απειληθεί ούτε κατ’ ελάχιστο. Συγκριτικά με τις φάσεις που έκαναν για παράδειγμα οι Κρητικοί κόντρα στον Ολυμπιακό.

Στο «Καραϊσκάκη» το ματς ήταν μαγική εικόνα. Απόρροια των αδυναμιών της ΑΕΚ, που έδωσε φιλί ζωής σε μια ομάδα που έβλεπε το τσουνάμι των αντιδράσεων να έρχεται. Και με τον Απόλλωνα, δεν υπήρχαν και πολλά να σχολιάσεις. Είναι μια αλληλουχία αγώνων, που ο Χιμένεθ δείχνει πως παλεύει να δώσει στην ομάδα ψυχολογία. Αλλά όσο και αν σε κάποιους φαντάζει λίγο, έχει τρεις νίκες σε τέσσερα παιχνίδια.

Να πω την αλήθεια, παρατηρώ μια μεμψιμοιρία σε αρκετούς για το ματς με τον Ατρόμητο. Προφανώς και η ομάδα του Περιστερίου αξίζει σεβασμό, δεν μπορεί ουδείς να θεωρεί πως είναι του χεριού του. Αλλά από την άλλη, μη φτάνουμε και σε ακραίες καταστάσεις. Ο Ατρόμητος είναι σημαντικό μέγεθος, αλλά αν φτάνει να ανησυχεί την ΑΕΚ που έχει νικήσει στο πρώτο ματς, τότε ας το κλείσουμε το μαγαζί.

Δεν μπορώ να λησμονήσω, πως με τον Ατρόμητο έχουν σηματοδοτηθεί όλες οι σημαντικές επιτυχίες της ΑΕΚ στη νεότερη εποχή της. Θυμηθείτε και νομίζω πως θα συμφωνήσετε: το κύπελλο της εποχής Αδαμίδη, το πρώτο έπειτα από πολλά στείρα χρόνια που έδωσε μια χαρά, την πρόκριση στο κύπελλο με θριαμβευτικό τρόπο ακόμα και όταν τις δύο ομάδες χώριζε μια κατηγορία, την πρόκριση στον τελικό με τον Μανωλά στον πάγκο και το γκολ του Τζεμπούρ στην παράταση.

Δεν είναι τυχαίο. Σε όποια κατάσταση και αν βρίσκεται η ΑΕΚ, δεν μπορεί να υπάρχει σύγκριση των δύο μεγεθών. Αυτό περιμένω να επιβεβαιωθεί και τώρα. Με την πρόκριση, το πράγμα μπορεί να αλλάξει σταδιακά. Ο Χιμένεθ πιστεύει πως όσο περνά ο χρόνος, θα αυξάνονται οι φυσικές δυνάμεις των παικτών του, θα βρίσκει περισσότερες επιλογές. Το πιστεύω, γι’ αυτό είναι σημαντικό να ξεπεραστεί ο κόμβος του ΟΑΚΑ.

• ΑΕΚ
• ατρόμητος