Μια ομάδα με δομικές παθογένειες – ανεπάρκειες, αυτά θα έχει

Μια ομάδα με δομικές παθογένειες – ανεπάρκειες,  αυτά θα έχει
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Για την ΑΕΚ ο στόχος του κυπέλλου, από την στιγμή που τα ματς αργούν πολύ, είναι υπαρκτός και είναι ρεαλιστικός. Με δεδομένο πως θα μπορέσει να φτάσει συντεταγμένα και με κάποιες επιλογές παραπάνω, από αυτές που υπάρχουν στο ρόστερ της.

Ωστόσο και τα δύο είναι δύσκολα. Μιλάμε για μια ομάδα που δείχνει ικανή να υποφέρει πολύ στα ματς του πρωταθλήματος που απομένουν, ενώ σταθερά σε όλη την σεζόν, έχει μέσο όρο τουλάχιστον δύο απώλειες της εβδομάδα.

Η κατάσταση με τους τραυματισμούς στην ΑΕΚ, είναι κωμωδία. Φαρσοκωμωδία καλύτερα. Από την ιλαροτραγωδία (όλα χωράνε στην φετινή ΑΕΚ…) του Βικελίδης, έχεις τον Μπακάκη με ενοχλήσεις στους κοιλιακούς μάλιστα και τον Σιμόες με διάταση, που σε μεγάλο ποσοστό στην ΑΕΚ σημαίνει θλάση.

Τι έγινε λοιπόν στην Θεσσαλονίκη; Ο προπονητής έκανε κάτι λογικό. Κράτησε την σύνθεση και την διάταξη με την οποία η ΑΕΚ έκανε πριν από πέντε μέρες το καλύτερο φετινό της ματς, απέναντι σε δυνατό αντίπαλο μάλιστα.

Βεβαίως ο Άρης δεν παίζει κι αυτός 3-5-2 όπως έπαιζε ο Ατρόμητος .

Ίσως είναι αυτό κάτι που θα έπρεπε να το σκεφτεί, συν τους φορμαρισμένους ακραίους επιθετικούς των γηπεδούχων, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν είναι παράλογη η σκέψη διατήρησης της ίδιας ομάδας. Είσαι η ΑΕΚ κι έπαιζες με τον Άρη. Κι αν σκεφτείς πόσες φορές έχει κατηγορηθεί ότι προσαρμόζει πάντα την διάταξη σε αυτή του αντιπάλου, τώρα που δεν το έκανε, μη τα ακούσει πάλι…

Το κλειδί δεν ήταν η τακτική. Ήταν η ανεπάρκεια. Πολύμορφη. Ανεπάρκεια σε ικανότητα, σε διάθεση, σε νοοτροπία. Η ΑΕΚ είχε απ’ όλα.

Δεν έχει πλέον άμυνα, αλλά μια καρικατούρα άμυνας. Πρόβλημα και ποιοτικό ειδικά χωρίς τον Τσιγκρίνσκι και μαζί πλέον και ποσοτικό, σε τραγικό επίπεδο.

Η εμφάνιση των αμυντικών της ΑΕΚ, είναι υπεράνω κριτικής. Και είναι λάθος να λέμε συνέχεια ο Οικονόμου, ο Τσόσιτς κλπ.

Δεν φταίει ο Οικονόμου που ένα από τα ελάχιστα που συμφώνησαν ο  Ουζουνίδης με τον Νίκο Λυμπερόπουλο, ήταν πως επρόκειτο για τον κατάλληλο να καλύψει το κενό που άφησε το καλύτερο στόπερ του πρωταθλήματος.

Δεν φταίει ο Οικονόμου που το επιτελείο της ομάδας δεν διέκρινε εγκαίρως πως κάτι δεν πάει καθόλου καλά με τον Τσόσιτς από το ξεκίνημα της σεζόν. Αν το διέκρινε και ποτέ…

Ας είχε ο Οικονόμου μια θέση στην ιεραρχία του ρόστερ της ΑΕΚ, ανάλογη του πραγματικού επιπέδου στο οποίο είναι και μπορεί να έδινε και περισσότερα πράγματα όποτε χρειαζόταν. Τώρα λυγίζει υπό το βάρος μιας ευθύνης που είναι πάνω από τις δυνατότητες του. Και τις αγωνιστικές και τις ψυχολογικές.

Ο Τσόσιτς από την άλλη πλευρά, έχει πιο σοβαρό θέμα γιατί δεν έχει εικόνα ποδοσφαιριστή πλέον.

Βάλε και τον Μπακάκη που τον ξέσκισαν – χωρίς λόγο- στο πρώτο μισό της σεζόν. Και πλέον με τον τραυματισμό και του Χουλτ, δεν μπορεί να κάτσει δευτερόλεπτο και κάποια στιγμή και το παιδί αυτό θα έφτανε στα όρια του. Θα τα ξεπερνούσε μάλλον. Έγινε απόψε.

Μετά, είχαμε επιστροφή της γνωστής νοοτροπίας κομβικών παικτών. Μετά από την πίεση που ένιωσαν κι έτρεχαν όλοι σα να τους είχες βάλει νέφτι με τον Ατρόμητο, στο Βικελίδης είδαμε τον γνωστό Μάνταλο, τον γνωστό Λιβάγια. Κι αναφέρομαι σε αυτούς, γιατί κι από πλευράς συμβολαίων είναι οι πιο κομβικοί.

Ο Μάνταλος, ένα επιθετικό χαφ που κατά κανόνα πλέον  δεν κοιτάει προς τα μπρος αλλά  προς τα πίσω ή το πολύ παράλληλα και ο Λιβάγια, ένας παίκτης διεθνούς κλάσης, που είναι όμως ανάλογα με τα φεγγάρια του. Αν αποφασίσει να ασχοληθεί σοβαρά με το παιχνίδι  έχει καλώς. Αν όχι…

Είχαμε και τον Σιμόες σε ένα από τα χειρότερα του ματς από τότε που ήρθε στην ΑΕΚ. Και μιλάω γι’ αυτά που περιμένεις από τον Σιμόες στον ανασταλτικό τομέα. Έμενε ένας Άλεφ μετά μόνος του, απέναντι σε «καμικάζι».

Ο Μπακασέτας για δεύτερο συνεχόμενο ματς ως ανορθόδοξη επιλογή στα αριστερά της συγκεκριμένης διάταξης, είχε μια φυσιολογική εικόνα. Σε σχέση με τον Μάνταλο πάντως, προσπάθησε να κάνει και δυο πράγματα. Και νομίζω πως μπορεί αν έμενε αυτός στο γήπεδο κι έπαιζε στον άξονα, να έκανε κάτι καλύτερο από τον Μάνταλο, που η θέση στον πάγκο του ταίριαζε μάλλον καλύτερα…

Ο Γκάλο που μάζεψε ό,τι δύναμη του είχε απομείνει και βοήθησε πάρα πολύ με τον Ατρόμητο, στην Θεσσαλονίκη δεν μπόρεσε, ενώ στην πορεία έγινε και αριστερό μπακ. Με δεξί τον Σβάρνα… Τα σχόλια περιττεύουν.

Κι έμενε ο Πόνσε, ένας παίκτης που δεν έχει σχέση με το υπόλοιπο σχήμα κι από ποιότητα κι από νοοτροπία, ωστόσο σε μια κακή ομάδα, το πιθανότερο είναι να προσαρμοστείς εσύ στα δεδομένα της κι όχι αυτή στα δικά σου.

Συμπερασματικά, δεν είχαμε κάτι σοκαριστικό στο Βικελίδης. Κάτι που να μην έχει να κάνει με τα δομικά προβλήματα της ομάδας από πλευράς ποιότητας και νοοτροπίας, που γιγαντώνονται και με τις απουσίες, αφού ο σχεδιασμός δημιούργησε ένα ρόστερ που δεν μπορεί να τις αντιμετωπίσει.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X