Βασική εγγύηση η... εθνικότητά του!

Photo Credits: INTIME

18/10/2016 | 23:06

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Πάντα όταν αναλαμβάνει ένας προπονητής την ΑΕΚ, στο πρώτο σχόλιο, γράφω το ίδιο πράγμα, ανεξαρτήτως ονόματος, καριέρας και αξίας στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο. Ο προπονητής δεν είναι το ίδιο με τον ποδοσφαιριστή για να κοιτάς το βιογραφικό του και να στηρίζεσαι τόσο πολύ σε αυτό. Κάθε προπονητής είναι ένα «στοίχημα» και είναι πολύ δύσκολο να εκτιμήσεις αν θα σου… βγει. Και ο Μοράις δεν αποτελεί φυσικά εξαίρεση.

Ούτε οι πολύ σπουδαίες και μεγάλες παραστάσεις του, δίπλα στον Μουρίνιο, σε κορυφαίες ομάδες του κόσμου, εγγυώνται ότι θα πετύχει στην ΑΕΚ, ούτε οι λιγοστές του παραστάσεις ως πρώτου προπονητή, σημαίνουν ότι δεν θα πετύχει.

Εκεί ωστόσο που θέλω να σταθώ κυρίως, δεν είναι στο όνομα του Μοράις, αλλά στην εθνικότητά του! Το ποσοστό επιτυχίας των Πορτογάλων που έρχονται να δουλέψουν στη χώρα μας, είτε πρόκειται για παίκτες, είτε για προπονητές, είναι συγκλονιστικά μεγάλο, ώστε να μπορεί να θεωρηθεί συμπτωματικό και τυχαίο.

Ξεκινάω από τους ποδοσφαιριστές και θα εξηγήσω πιο κάτω το λόγο. Ποιος ήταν ο καλύτερος αμυντικός χαφ του περσινού πρωταθλήματος κατά γενική ομολογία και αποδείχτηκε, αν όχι η κορυφαία, μέσα στις τρεις κορυφαίες περσινές μεταγραφές; Ο Σιμόες της ΑΕΚ! Παίκτης που θυμίζω ότι αποκτήθηκε από την Μορεϊρένσε και ήρθε, όντας στη… σκιά του Εσιέν του ΠΑΟ, που είχε φτάσει στην Αθήνα, το ίδιο βράδυ με τον Πορτογάλο μέσο της «Ένωσης».

Ποιος είναι ο πιο σταθερός παίκτης και συνάμα ο πιο αγαπητός στον κόσμο και σε όλους τους προπονητές του ΠΑΟ, την τελευταία πενταετία; Ο αρχηγός του, ο Ζέκα, που ρεαλιστικά δεν είναι και τίποτα συγκλονιστικό ως ποιότητα ποδοσφαιριστή, αλλά που έχει αναγκάσει μέχρι και τον Σκίμπε, να δηλώνει πως θα τρελαινόταν στην ιδέα να τον έχει στην Εθνική Ελλάδος! Ποιος παίκτης του ΟΣΦΠ αποκτήθηκε εσχάτως και πέρασε στα… ψιλά η απόκτησή του, αλλά στο πρόσφατο ντέρμπι με την ΑΕΚ στο Φάληρο, ήταν ο κορυφαίος του γηπέδου; Ο Άντρε Μάρτινς.

Πάρα πολλά και τα παλαιότερα παραδείγματα Πορτογάλων παικτών που ήρθαν χωρίς να πανηγυρίζει κανένας οπαδός και αποδείχτηκαν λίρα… εκατό. Θέλετε τον Σαλίνο; Θέλετε τον Λίνο; Θέλετε τον Βίτορ; Θέλετε τον Βιεϊρίνια; Θέλετε τον Σέρζιο Κονσεϊσάο; Και φυσικά τους «δικούς μας», Μπρούνο Άλβες, Εντίνιο, Μπαρμπόσα. Και πολλοί ακόμα, που σίγουρα μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή.

Πώς γίνεται όμως και… πιάνουν οι Πορτογάλοι στην Ελλάδα; Είναι επειδή μοιάζουν στην ιδιοσυγκρασία μας; Πιθανότατα να είναι και αυτό. Είναι επειδή ως λαός, σέβονται και τιμάνε το ψωμί που τρώνε σε ξένες χώρες, αλλά και γενικότερα χαρακτηρίζονται και είναι πολύ εργατικοί; Προφανώς, είναι και αυτό.

Είναι όμως και ότι μαθαίνουν δίπλα σε σπουδαίους προπονητές-δασκάλους. Εδώ κι αν είναι πάμπολλα τα παραδείγματα. Από τον πρωταθλητή Ευρώπης και πιο πετυχημένο προπονητή που έχει εργαστεί στην Ελλάδα την τελευταία 15ετία, Φερνάντο Σάντος, μέχρι τον «Special One», Ζοσέ Μουρίνιο!

Απ’ όλα έχει ο Πορτογαλικός… μπαξές! Από Ζόρζε Ζεζούς και Κεϊρόζ έως Βίλας Μπόας, Πάουλο Μπέντο, Βίτορ Περέιρα, Μάρκο Σίλβα, Πάουλο Σόουζα, Λεονάρντο Ζαρντίμ, Πετίτ, Ρούι Βιτόρια, Πάουλο Φονσέκα, Πέδρο Καϊσίνια, Νούνο Σάντο, Ζοσέ Πεσέιρο, Ντομίνγκος Πασιένσια.

Και σίγουρα, πάλι κάποιον θα ξεχνάω. Και ομολογώ ότι δεν έχω και εικόνα από αρκετούς εκ των Πορτογάλων προπονητών και ειδικά εκείνων που δεν έχουν βγει εκτός πορτογαλικών συνόρων, καθώς δεν έχω – δυστυχώς – το χρόνο να παρακολουθώ πορτογαλικό πρωτάθλημα, αν και κανονικά θα έπρεπε, αφού κάθε παιχνίδι αποτελεί κι ένα μάθημα τακτικής.

Εν κατακλείδι, δεν ξέρω αν θα πετύχει ο Μοράις στην ΑΕΚ, ούτε μπορώ να μυρίσω τα… νύχια μου. Αυτό που ξέρω όμως και που μπορούμε να το ισχυριστούμε με σιγουριά είναι ότι έρχεται από μια σπουδαία σχολή προπονητών, με τον ίδιο μάλιστα να έχει τη μοναδική τύχη, να έχει δουλέψει δίπλα στον κορυφαίο αυτής της σχολής.

Κι όταν λέμε, έχει δουλέψει δίπλα του, μιλάμε για επτά ποδοσφαιρικές σεζόν, στον πάγκο τεσσάρων τεράστιων ποδοσφαιρικών συλλόγων (Πόρτο, Ίντερ, Ρεάλ, Τσέλσι), έχοντας κατακτήσει τίτλους και με τους τέσσερις και μάλιστα με τους δύο εξ΄αυτών (Πόρτο και Ίντερ), πανηγύρισε Τσάμπιονς Λιγκ!

Καλώς όρισε, λοιπόν και καλή του επιτυχία!

Υ.Γ.: Πώς και πώς, περίμενα αυτή την ευρωπαϊκή πρεμιέρα της «Βασίλισσας» στο νεοσύστατο Τσάμπιονς Λιγκ, για να πάω στο γήπεδο! Και τελικά, δεν μπόρεσα να δω το παιχνίδι, ούτε από την τηλεόραση, λόγω των εξελίξεων στο ποδόσφαιρο! Μα, πάλι «40άρα» και… βάλε; Να τη φτύνουμε για να μην τη ματιάσουμε την ομάδα!